dà hé zhōng, yǒu cóng shì jiāng xià zhě, qí guān shě cháng yǒu guài yì. měi xī jiàn yī jù rén, shēn jǐn hēi, shén guāng, jiàn zhī jí jì ér bìng sǐ. hòu yǒu xǔ yuán zhǎng zhě, shàn shì guǐ. cóng shì mìng yuán zhǎng yǐ fú shù kǎo zhào. hòu yī xī, yuán zhǎng zuò yú táng xī xuān xià, jù rén hū zhì, yuán zhǎng chū yī fú fēi zhī, zhōng qí bì, huō rán yǒu shēng, suì duò yú dì. jù rén jí qù. yuán zhǎng shì qí duò bì, nǎi yī kū mù zhī. zhì míng rì, yǒu jiā tóng wèi yuán zhǎng yuē: táng zhī dōng yú yǒu kū shù yān. xiān shēng fú jīn zài qí shàng. jí wǎng shì zhī. qí shù yǒu zhī shāo zhé zhě, guǒ jù rén suǒ duàn bì yě. jí fá ér fén zhī. zhái suì wú guài.
大和中，有従事江夏者，其官舍嘗有怪異。每夕見一巨人，身盡黑，甚光，見之即悸而病死。後有許元長者，善視鬼。従事命元長以符術考召。後一夕，元長坐於堂西軒下，巨人忽至，元長出一符飛之，中其臂，剨然有聲，遂墮於地。巨人即去。元長視其墮臂，乃一枯木枝。至明日，有家童謂元長曰：「堂之東隅有枯樹焉。先生符今在其上。」即往視之。其樹有枝稍折者，果巨人所斷臂也。即伐而焚之。宅遂無怪。