fū yǒu rén mín ér hòu yǒu fū fù, yǒu fū fù ér hòu yǒu fù zǐ, yǒu fù zǐ ér hòu yǒu xiōng dì: yī jiā zhī qīn, cǐ sān ér yǐ yǐ. zì zī yǐ wǎng, zhì yú jiǔ zú, jiē běn yú sān qīn yān, gù yú rén lún wèi zhòng zhě yě, bù kě bù dǔ. xiōng dì zhě, fēn xíng lián qì zhī rén yě, fāng qí yòu yě, fù mǔ zuǒ tí yòu qiè, qián jīn hòu jū, shí zé tóng àn, yī zé chuán fú, xué zé lián yè, yóu zé gòng fāng, suī yǒu bèi luàn zhī rén, bù néng bù xiāng ài yě. jí qí zhuàng yě, gè qī qí qī, gè zi qí zi, suī yǒu dǔ hòu zhī rén, bù néng bù shǎo shuāi yě. dì sì zhī bǐ xiōng dì, zé shū báo yǐ jīn shǐ shū báo zhī rén, ér jié liàng qīn hòu zhī ēn, yóu fāng dǐ ér yuán gài, bì bù hé yǐ. wéi yǒu tì shēn zhì, bù wèi páng rén zhī suǒ yí zhě, miǎn fū!
夫有人民而後有夫婦，有夫婦而後有父子，有父子而後有兄弟：一家之親，此三而已矣。自茲以往，至於九族，皆本於三親焉，故於人倫為重者也，不可不篤。兄弟者，分形連氣之人也，方其幼也，父母左提右挈，前襟後裾，食則同案，衣則傳服，學則連業，游則共方，雖有悖亂之人，不能不相愛也。及其壯也，各妻其妻，各子其子，雖有篤厚之人，不能不少衰也。娣姒之比兄弟，則疏薄矣；今使疏薄之人，而節量親厚之恩，猶方底而圓蓋，必不合矣。惟友悌深至，不為旁人之所移者，免夫！

èr qīn jì mò, xiōng dì xiāng gù, dāng rú xíng zhī yǔ yǐng, shēng zhī yǔ xiǎng ài xiān rén zhī yí tǐ, xī jǐ shēn zhī fēn qì, fēi xiōng dì hé niàn zāi? xiōng dì zhī jì, yì yú tā rén, wàng shēn zé yì yuàn, dì qīn zé yì mǐ. pì yóu jū shì, yī xué zé sāi zhī, yī xì zé tú zhī, zé wú tuí huǐ zhī lǜ rú què shǔ zhī bù xù, fēng yǔ zhī bù fáng, bì xiàn yíng lún, wú kě jiù yǐ. pū qiè zhī wèi què shǔ, qī zǐ zhī wèi fēng yǔ, shén zāi!
二親既歿，兄弟相顧，當如形之與影，聲之與響；愛先人之遺體，惜己身之分氣，非兄弟何念哉？兄弟之際，異於他人，望深則易怨，地親則易弭。譬猶居室，一穴則塞之，一隙則塗之，則無頹毀之慮；如雀鼠之不恤，風雨之不防，壁陷楹淪，無可救矣。仆妾之為雀鼠，妻子之為風雨，甚哉！

xiōng dì bù mù, zé zǐ zhí bù ài zǐ zhí bù ài, zé qún cóng shū báo qún cóng shū báo, zé tóng pú wèi chóu dí yǐ. rú cǐ, zé xíng lù jiē jí qí miàn ér dǎo qí xīn, shuí jiù zhī zāi! rén huò jiāo tiān xià zhī shì, jiē yǒu huān ài, ér shī jìng yú xiōng zhě, hé qí néng duō ér bù néng shǎo yě! rén huò jiāng shù wàn zhī shī, dé qí sǐ lì, ér shī ēn yú dì zhě, hé qí néng shū ér bù néng qīn yě!
兄弟不睦，則子侄不愛；子侄不愛，則群從疏薄；群從疏薄，則僮僕為仇敵矣。如此，則行路皆踖其面而蹈其心，誰救之哉！人或交天下之士，皆有歡愛，而失敬於兄者，何其能多而不能少也！人或將數萬之師，得其死力，而失恩於弟者，何其能疏而不能親也！

dì sì zhě, duō zhēng zhī dì yě, shǐ gǔ ròu jū zhī, yì bù ruò gè guī sì hǎi, gǎn shuāng lù ér xiāng sī, zhù rì yuè zhī xiāng wàng yě. kuàng yǐ xíng lù zhī rén, chù duō zhēng zhī dì, néng wú jiān zhě, xiān yǐ. suǒ yǐ rán zhě, yǐ qí dāng gōng wù ér zhí sī qíng, chù zhòng zé ér huái báo yì yě ruò néng shù jǐ ér xíng, huàn zi ér fǔ, zé cǐ huàn bù shēng yǐ.
娣姒者，多爭之地也，使骨肉居之，亦不若各歸四海，感霜露而相思，佇日月之相望也。況以行路之人，處多爭之地，能無間者，鮮矣。所以然者，以其當公務而執私情，處重責而懷薄義也；若能恕己而行，換子而撫，則此患不生矣。

rén zhī shì xiōng, bù kě tóng yú shì fù, hé yuàn ài dì bù jí ài zi hū? shì fǎn zhào ér bù míng yě. pèi guó liú jìn, cháng yǔ xiōng lián dòng gé bì, hū zhī shù shēng bù yīng, liáng jiǔ fāng dá guài wèn zhī, nǎi yuē: xiàng lái wèi zhuó yī mào gù yě. yǐ cǐ shì xiōng, kě yǐ miǎn yǐ.
人之事兄，不可同於事父，何怨愛弟不及愛子乎？是反照而不明也。沛國劉璡，嘗與兄連棟隔壁，呼之數聲不應，良久方答；怪問之，乃曰：「向來未着衣帽故也。」以此事兄，可以免矣。

jiāng líng wáng xuán shào, dì xiào yīng zi mǐn xiōng dì sān rén, tè xiāng yǒu ài, suǒ de gān zhǐ xīn yì, fēi gòng jù shí, bì bù xiān cháng, zī zī sè mào, xiāng jiàn rú bù zú zhě. jí xī tái xiàn méi, xuán shào yǐ xíng tǐ kuí wú, wèi bīng suǒ wéi, èr dì zhēng gòng bào chí, gè qiú dài sǐ, zhōng bù dé jiě, suì bìng mìng ěr.
江陵王玄紹，弟孝英、子敏兄弟三人，特相友愛，所得甘旨新異，非共聚食，必不先嘗，孜孜色貌，相見如不足者。及西台陷沒，玄紹以形體魁梧，為兵所圍，二弟爭共抱持，各求代死，終不得解，遂並命爾。