táo kǎn xìng jiǎn lì, qín yú shì. zuò jīng zhōu shí, chì chuán guān xī lù jù mù xiè, bù xiàn duō shǎo. xián bù jiě cǐ yì, hòu zhèng huì, zhí jī xuě shǐ qíng, tīng shì qián chú xuě hòu yóu shī, yú shì xī yòng mù xiè lǚ zhī, dōu wú suǒ fáng. guān yòng zhú, jiē lìng lù hòu tóu, jī zhī rú shān. hòu huán xuān wǔ fá shǔ, zhuāng chuán xī yǐ zuò dīng. yòu cháng fā suǒ zài zhú gāo, yǒu yī guān zhǎng, lián gēn qǔ zhī, réng dāng zú. biān pī: gēn jiān kě dài tiě zú. gōng jí chāo liǎng jiē yòng zhī.
陶侃性俭厉，勤于事。作荆州时，敕船官悉录锯木屑，不限多少。咸不解此意，后正会，值积雪始晴，厅事前除雪后犹湿，于是悉用木屑履之，都无所妨。官用竹，皆令录厚头，积之如山。后桓宣武伐蜀，装船悉以作钉。又尝发所在竹篙，有一官长，连根取之，仍当足。（边批：根坚可代铁足。）公即超两阶用之。