yuán wén
【原文】

xī sī kōng yīn, zì fāng huí zài běi fǔ, huán xuān wǔ wēn jì qí wò bīng. xī qiǎn jiān yì huán, zi jiā bīn chāo chū xíng yú dào shàng, wén zhī, jí qǔ jiān shì," fāng yù gòng jiǎng wáng shì, xiū fù yuán líng." nǎi cùn cùn huǐ liè, guī gèng zuò jiān, zì chén lǎo bìng bù kān rén jiān, yù qǐ xián dì zì yǎng. huán dé jiān dà xǐ, jí zhuǎn xī gōng wèi kuài jī tài shǒu.
郗司空［愔，字方回］在北府，桓宣武［温］忌其握兵。郗遣笺诣桓，子嘉宾［超］出行于道上，闻之，急取笺视，“方欲共奖王室，修复园陵。”乃寸寸毁裂，归更作笺，自陈老病不堪人间，欲乞闲地自养。桓得笺大喜，即转郗公为会稽太守。

féng shù píng
［冯述评］

chāo dǎng yú huán, fēi xiào zi yě, rán wèi fù huà miǎn huò zhī cè, bù kě wèi fēi zhì. hòu chāo bìng jiāng sǐ, jiān yī qiè wén shū, shǔ qí jiā rén:" fù ruò āi tòng, yǐ cǐ chéng zhī." fù hòu kū chāo guò āi, nǎi fā qiè dǔ gǎo, jiē yǔ huán móu nì yǔ, nù yuē:" sǐ wǎn yǐ." suì zhǐ. fū shēn sǐ ér yóu néng yǐ shù zhǐ fù zhī āi, shì yì zhì yě. rán rén chén zhī yì, zé níng wèi yīn zhī yú, wù wèi chāo zhī zhì.
超党于桓，非肖子也，然为父画免祸之策，不可谓非智。后超病将死，缄一箧文书，属其家人：“父若哀痛，以此呈之。”父后哭超过哀，乃发箧睹稿，皆与桓谋逆语，怒曰：“死晚矣。”遂止。夫身死而犹能以术止父之哀，是亦智也。然人臣之义，则宁为愔之愚，勿为超之智。