yuán wén
【原文】

dà jiàng jūn dá zhī cù yuán dì yú kāi píng yě, quē qí wéi yī jiǎo, shǐ yì qù. cháng kāi píng nù wáng dà gōng. dà jiàng jūn yán:" shì suī yī dí, rán cháng jiǔ dì tiān xià. wú zhǔ shàng yòu hé jiā yān? jiāng liè dì ér fēng zhī hū, yì suì gān xīn yě? jì jiē bù kě, zé zòng zhī gù biàn." kāi píng qiě wèi rán. jí guī bào, shàng yì bù zuì.
大将军达之蹙元帝于开平也，缺其围一角，使逸去。常开平怒亡大功。大将军言：“是虽一狄，然尝久帝天下。吾主上又何加焉？将裂地而封之乎，抑遂甘心也？既皆不可，则纵之固便。”开平且未然。及归报，上亦不罪。

féng shù píng
［冯述评］

shěng què le tài zǔ xǔ duō jì jiào. rán dà jiàng jūn suǒ yǐ gǎn yú zòng zhī zhě, nì zhī shèng dé zhī hóng gù yě. hé yǐ zhī zhī? yú yáo fēng shùn dì shè chén lǐ wèi guī mìng hóu ér bù zhū zhī zhī.
省却了太祖许多计较。然大将军所以敢于纵之者，逆知圣德之弘故也。何以知之？于遥封顺帝、赦陈理为归命侯而不诛知之。