tiān mìng zhī wèi xìng shuài xìng zhī wèi dào xiū dào zhī wèi jiào.
天命之謂性；率性之謂道；修道之謂教。

dào yě zhě, bù kě xū yú lí yě kě lí, fēi dào yě. shì gù jūn zǐ jiè shèn hū qí suǒ bù dǔ, kǒng jù hū qí suǒ bù wén.
道也者，不可須臾離也；可離，非道也。是故君子戒慎乎其所不睹，恐懼乎其所不聞。

mò jiàn hū yǐn, mò xiǎn hū wēi. gù jūn zǐ shèn qí dú yě.
莫見乎隱，莫顯乎微。故君子慎其獨也。

xǐ nù āi lè zhī wèi fā, wèi zhī zhōng. fā ér jiē zhōng jié, wèi zhī hé. zhōng yě zhě, tiān xià zhī dà běn yě. hé yě zhě, tiān xià zhī dá dào yě.
喜、怒、哀、樂之未發，謂之中。發而皆中節，謂之和。中也者，天下之大本也。和也者，天下之達道也。

zhì zhōng hé, tiān dì wèi yān, wàn wù yù yān.
致中和，天地位焉，萬物育焉。