chuán
【傳】

èr shí wǔ nián xià wǔ yuè gēng chén, wèi hóu chū bēn sòng. wèi hóu wèi líng tái yú jí pǔ, yǔ zhū dài fū yǐn jiǔ yān. chǔ shī shēng zi wà ér dēng xí. gōng nù. cí yuē: chén yǒu jí, yì yú rén. ruò jiàn zhī, jūn jiāng zhī. shì yǐ bù gǎn. gōng yù nù. dài fū cí zhī, bù kě. chǔ shī chū, gōng chā tú qí shǒu yuē: bì duàn ér zú. wén zhī, chǔ shī yǔ sī kòu hài chéng yuē: jīn rì xìng ér hòu wáng. gōng zhī rù yě, duó nán shì yì, ér duó sī kòu hài zhèng. gōng shǐ shì rén nà gōng wén yì zi zhī chē yú chí.
二十五年夏五月庚辰，衛侯出奔宋。衛侯為靈台於藉圃，與諸大夫飲酒焉。褚師聲子襪而登席。公怒。辭曰：「臣有疾，異於人。若見之，君將之。是以不敢。」公愈怒。大夫辭之，不可。褚師出，公[插圖]其手曰：「必斷而足。」聞之，褚師與司寇亥乘曰：「今日幸而後亡。」公之入也，奪南氏邑，而奪司寇亥政。公使侍人納公文懿子之車於池。

chū, wèi rén jiǎn xià dīng shì, yǐ qí tǎng cì péng fēng mí zi. mí zi yǐn gōng jiǔ, nà xià wù zhī nǚ, bì, yǐ wèi fū rén. qí dì qī, dà shū jí zhī cóng sūn shēng yě, shǎo chù yú gōng, yǐ wèi sī tú. fū rén chǒng shuāi, qī dé zuì. gōng shǐ sān jiàng jiǔ. gōng shǐ yōu jiǎo méng quán mí, ér shén jìn xìn zhī. gù chǔ shī bǐ gōng sūn mí móu gōng wén yào sī kòu hài sī tú qī yīn sān jiàng yǔ quán mí yǐ zuò luàn, jiē zhí lì bīng, wú zhě zhí jīn. shǐ quán mí rù yú gōng gōng, ér zì dà zi jí zhī gōng zào yǐ gōng gōng. juàn zi shì qǐng yù zhī. mí yuán qí shǒu yuē: zi zé yǒng yǐ, jiāng ruò jūn hé? bù jiàn xiān jūn hū? jūn hé suǒ bù chěng yù? qiě jūn cháng zài wài yǐ, qǐ bì bù fǎn. dāng jīn bù kě, zhòng nù nán fàn, xiū ér yì jiān yě. nǎi chū. jiāng shì pú, mí yuē: jìn wú xìn, bù kě. jiāng shì juàn, mí yuē: qí jìn zhēng wǒ, bù kě. jiāng shì líng, mí yuē: lǔ bù zú yǔ, qǐng shì chéng chú yǐ gōu yuè, yuè yǒu jūn. nǎi shì chéng chú. mí yuē: wèi dào bù kě zhī yě, qǐng sù, zì wǒ shǐ. nǎi zài bǎo yǐ guī. gōng wèi zhī lí zhī zú, yīn zhù shǐ huī yǐ qīn wèi. wèi rén bìng zhī. yì zi zhī zhī, jiàn zi zhī, qǐng zhú huī. wén zǐ yuē: wú zuì. yì zǐ yuē: bǐ hǎo zhuān lì ér wàng. fū jiàn jūn zhī rù yě, jiāng xiān dào yān. ruò zhú zhī, bì chū yú nán mén ér shì jūn suǒ. fū yuè xīn dé zhū hóu, jiāng bì qǐng shī yān. huī zài cháo, shǐ lì qiǎn zhū qí shì. huī chū xìn, fú nèi. wǔ rì, nǎi guǎn zhū wài lǐ. suì yǒu chǒng, shǐ rú yuè qǐng shī.
初，衛人翦夏丁氏，以其帑賜彭封彌子。彌子飲公酒，納夏戊之女，嬖，以為夫人。其弟期，大叔疾之從孫甥也，少畜於公，以為司徒。夫人寵衰，期得罪。公使三匠久。公使優狡盟拳彌，而甚近信之。故褚師比、公孫彌牟、公文要、司寇亥、司徒期因三匠與拳彌以作亂，皆執利兵，無者執斤。使拳彌入於公宮，而自大子疾之宮噪以攻公。鄄子士請御之。彌援其手曰：「子則勇矣，將若君何？不見先君乎？君何所不逞欲？且君嘗在外矣，豈必不反。當今不可，眾怒難犯，休而易間也。」乃出。將適蒲，彌曰：「晉無信，不可。」將適鄄，彌曰：「齊、晉爭我，不可。」將適泠，彌曰：「魯不足與，請適城鉏以鉤越，越有君。」乃適城鉏。彌曰：「衛盜不可知也，請速，自我始。」乃載寶以歸。公為支離之卒，因祝史揮以侵衛。衛人病之。懿子知之，見子之，請逐揮。文子曰：「無罪。」懿子曰：「彼好專利而妄。夫見君之入也，將先道焉。若逐之，必出於南門而適君所。夫越新得諸侯，將必請師焉。」揮在朝，使吏遣諸其室。揮出信，弗內。五日，乃館諸外里。遂有寵，使如越請師。

liù yuè, gōng zhì zì yuè. jì kāng zi mèng wǔ bó nì yú wǔ wú. guō zhòng pū, jiàn èr zǐ yuē: è yán duō yǐ, jūn qǐng jǐn zhī. gōng yàn yú wǔ wú. wǔ bó wèi zhù, è guō zhòng, yuē: hé féi yě! jì sūn yuē: qǐng yǐn zhì yě. yǐ lǔ guó zhī mì ěr chóu chóu, chén shì yǐ bù huò cóng jūn, kè miǎn yú dà xíng, yòu wèi zhòng yě féi. gōng yuē: shì shí yán duō yǐ, néng wú féi hū? yǐn jiǔ bù lè, gōng yǔ dài fū shǐ yǒu è.
六月，公至自越。季康子、孟武伯逆於五梧。郭重仆，見二子曰：「惡言多矣，君請盡之。」公宴於五梧。武伯為祝，惡郭重，曰：「何肥也！」季孫曰：「請飲彘也。以魯國之密邇仇讎，臣是以不獲從君，克免於大行，又謂重也肥。」公曰：「是食言多矣，能無肥乎？」飲酒不樂，公與大夫始有惡。