jīng
【經】

qī nián chūn, sòng huáng yuàn shuài shī qīn zhèng.
七年春，宋皇瑗帥師侵鄭。

jìn wèi màn duō shuài shī qīn wèi.
晉魏曼多帥師侵衛。

xià, gōng huì wú yú zēng.
夏，公會吳於鄫。

qiū, gōng fá zhū.
秋，公伐邾。

bā yuè jǐ yǒu, rù zhū, yǐ zhū zi yì lái.
八月己酉，入邾，以邾子益來。

sòng rén wéi cáo.
宋人圍曹。

dōng, zhèng sì hóng shuài shī jiù cáo.
冬，鄭駟弘帥師救曹。

chuán
【傳】

qī nián chūn, sòng shī qīn zhèng, zhèng pàn jìn gù yě.
七年春，宋師侵鄭，鄭叛晉故也。

jìn shī qīn wèi, wèi bù fú yě.
晉師侵衛，衛不服也。

xià, gōng huì wú yú zēng. wú lái zhēng bǎi láo, zi fú jǐng bó duì yuē: xiān wáng wèi zhī yǒu yě. wú rén yuē: sòng bǎi láo wǒ, lǔ bù kě yǐ hòu sòng. qiě lǔ láo jìn dài fū guò shí, wú wáng bǎi láo, bù yì kě hū? jǐng bó yuē: jìn fàn yāng tān ér qì lǐ, yǐ dà guó jù bì yì, gù bì yì shí yī láo zhī. jūn ruò yǐ lǐ mìng yú zhū hóu, zé yǒu shù yǐ. ruò yì qì lǐ, zé yǒu yín zhě yǐ. zhōu zhī wáng yě, zhì lǐ, shàng wù bù guò shí èr, yǐ wèi tiān zhī dà shù yě. jīn qì zhōu lǐ, ér yuē bì bǎi láo, yì wéi zhí shì. wú rén fú tīng. jǐng bó yuē: wú jiāng wáng yǐ, qì tiān ér bèi běn. bù yǔ, bì qì jí yú wǒ. nǎi yǔ zhī.
夏，公會吳於鄫。吳來征百牢，子服景伯對曰：「先王未之有也。」吳人曰：「宋百牢我，魯不可以後宋。且魯牢晉大夫過十，吳王百牢，不亦可乎？」景伯曰：「晉范鞅貪而棄禮，以大國懼敝邑，故敝邑十一牢之。君若以禮命於諸侯，則有數矣。若亦棄禮，則有淫者矣。周之王也，制禮，上物不過十二，以為天之大數也。今棄周禮，而曰必百牢，亦唯執事。」吳人弗聽。景伯曰：「吳將亡矣，棄天而背本。不與，必棄疾於我。」乃與之。

dà zǎi pǐ zhào jì kāng zi, kāng zi shǐ zi gòng cí. dà zǎi pǐ yuē: guó jūn dào zhǎng, ér dài fū bù chū mén, cǐ hé lǐ yě? duì yuē: qǐ yǐ wèi lǐ, wèi dà guó yě. dà guó bù yǐ lǐ mìng yú zhū hóu, gǒu bù yǐ lǐ, qǐ kě liàng yě? guǎ jūn jì gòng mìng yān, qí lǎo qǐ gǎn qì qí guó? dà bó duān wěi yǐ zhì zhōu lǐ, zhòng yōng sì zhī, duàn fà wén shēn, luǒ yǐ wèi shì, qǐ lǐ yě zāi? yǒu yóu rán yě. fǎn zì zēng, yǐ wú wèi wú néng wèi yě.
大宰嚭召季康子，康子使子貢辭。大宰嚭曰：「國君道長，而大夫不出門，此何禮也？」對曰：「豈以為禮，畏大國也。大國不以禮命於諸侯，苟不以禮，豈可量也？寡君既共命焉，其老豈敢棄其國？大伯端委以治周禮，仲雍嗣之，斷髮文身，臝以為飾，豈禮也哉？有由然也。」反自鄫，以吳為無能為也。

jì kāng zi yù fá zhū, nǎi xiǎng dài fū yǐ móu zhī. zi fú jǐng bó yuē: xiǎo suǒ yǐ shì dà, xìn yě. dà suǒ yǐ bǎo xiǎo, rén yě. bèi dà guó, bù xìn fá xiǎo guó, bù rén. mín bǎo yú chéng, chéng bǎo yú dé, shī èr dé zhě, wēi jiāng yān bǎo? mèng sūn yuē: èr sān zi yǐ wèi hé rú? è xián ér nì zhī? duì yuē: yǔ hé zhū hóu yú tú shān, zhí yù bó zhě wàn guó. jīn qí cún zhě, wú shù shí yān. wéi dà bù zì xiǎo, xiǎo bù shì dà yě. zhī bì wēi, hé gù bù yán? lǔ dé rú zhū, ér yǐ zhòng jiā zhī, kě hū? bù lè ér chū.
季康子欲伐邾，乃饗大夫以謀之。子服景伯曰：「小所以事大，信也。大所以保小，仁也。背大國，不信；伐小國，不仁。民保於城，城保於德，失二德者，危將焉保？」孟孫曰：「二三子以為何如？惡賢而逆之？」對曰：「禹合諸侯於塗山，執玉帛者萬國。今其存者，無數十焉。唯大不字小，小不事大也。知必危，何故不言？」「魯德如邾，而以眾加之，可乎？」不樂而出。

qiū, fá zhū, jí fàn mén, yóu wén zhōng shēng. dài fū jiàn, bù tīng. máo chéng zi qǐng gào yú wú, bù xǔ, yuē: lǔ jī tuò wén yú zhū, wú èr qiān lǐ, bù sān yuè bù zhì, hé jí yú wǒ? qiě guó nèi qǐ bù zú? chéng zi yǐ máo pàn. shī suì rù zhū, chù qí gōng gōng, zhòng shī zhòu lüè. zhū zhòng bǎo yú yì. shī xiāo lüè, yǐ zhū zi yì lái, xiàn yú bó shè, qiú zhū fù xiá. fù xiá gù yǒu yì. zhū máo yí hóng yǐ shù bó chéng wéi, zì qǐng jiù yú wú, yuē: lǔ ruò jìn ér yuǎn wú, féng shì qí zhòng, ér bèi jūn zhī méng, pì jūn zhī zhí shì, yǐ líng wǒ xiǎo guó. zhū fēi gǎn zì ài yě, jù jūn wēi zhī bù lì. jūn wēi zhī bù lì, xiǎo guó zhī yōu yě. ruò xià méng yú zēng yǎn, qiū ér bèi zhī, chéng qiú ér bù wéi, sì fāng zhū hóu, qí hé yǐ shì jūn? qiě lǔ fù bā bǎi chéng, jūn zhī èr yě. zhū fù liù bǎi chéng, jūn zhī sī yě. yǐ sī fèng èr, wéi jūn tú zhī. wú zi cóng zhī.
秋，伐邾，及范門，猶聞鐘聲。大夫諫，不聽。茅成子請告於吳，不許，曰：「魯擊柝聞於邾，吳二千里，不三月不至，何及於我？且國內豈不足？」成子以茅叛。師遂入邾，處其公宮，眾師晝掠。邾眾保於繹。師宵掠，以邾子益來，獻於亳社，囚諸負瑕。負瑕故有繹。邾茅夷鴻以束帛乘韋，自請救於吳，曰：「魯弱晉而遠吳，馮恃其眾，而背君之盟，辟君之執事，以陵我小國。邾非敢自愛也，懼君威之不立。君威之不立，小國之憂也。若夏盟於鄫衍，秋而背之，成求而不違，四方諸侯，其何以事君？且魯賦八百乘，君之貳也。邾賦六百乘，君之私也。以私奉貳，唯君圖之。」吳子從之。

sòng rén wéi cáo. zhèng huán zi sī yuē: sòng rén yǒu cáo, zhèng zhī huàn yě. bù kě yǐ bù jiù.
宋人圍曹。鄭桓子思曰：「宋人有曹，鄭之患也。不可以不救。」

dōng, zhèng shī jiù cáo, qīn sòng. chū, cáo rén huò mèng zhòng jūn zǐ lì yú shè gōng, ér móu wáng cáo, cáo shū zhèn duó qǐng dài gōng sūn jiàng, xǔ zhī. dàn ér qiú zhī cáo, wú zhī. jiè qí zǐ yuē: wǒ sǐ, ěr wén gōng sūn jiàng wèi zhèng, bì qù zhī. jí cáo bó yáng jí wèi, hǎo tián yì. cáo bǐ rén gōng sūn jiàng hǎo yì, huò bái yàn, xiàn zhī, qiě yán tián yì zhī shuō. shuō zhī. yīn fǎng zhèng shì, dà shuō zhī. yǒu chǒng, shǐ wèi sī chéng yǐ tīng zhèng. mèng zhě zhī zǐ nǎi xíng. jiàng yán bà shuō yú cáo bó, cáo bó cóng zhī, nǎi bèi jìn ér jiān sòng. sòng rén fá zhī, jìn rén bù jiù, zhú wǔ yì yú qí jiāo, yuē shǔ qiū yī qiū dài chéng zhōng yú.
冬，鄭師救曹，侵宋。初，曹人或夢眾君子立於社宮，而謀亡曹，曹叔振鐸請待公孫彊，許之。旦而求之曹，無之。戒其子曰：「我死，爾聞公孫彊為政，必去之。」及曹伯陽即位，好田弋。曹鄙人公孫彊好弋，獲白雁，獻之，且言田弋之說。說之。因訪政事，大說之。有寵，使為司城以聽政。夢者之子乃行。彊言霸說於曹伯，曹伯從之，乃背晉而奸宋。宋人伐之，晉人不救，築五邑於其郊，曰黍丘、揖丘、大城、鍾、邘。