jīng
【經】

qī nián chūn, wáng sān yuè, shū jī guī yú jì. téng hóu zú.
七年春，王三月，叔姬歸於紀。滕侯卒。

xià, chéng zhōng qiū. qí hóu shǐ qí dì nián lái pìn.
夏，城中丘。齊侯使其弟年來聘。

qiū, gōng fá zhū.
秋，公伐邾。

dōng, tiān wáng shǐ fán bó lái pìn. róng fá fán bó yú chǔ qiū yǐ guī.
冬，天王使凡伯來聘。戎伐凡伯於楚丘以歸。

chuán
【傳】

qī nián chūn, téng hóu zú. bù shū míng, wèi tóng méng yě. fán zhū hóu tóng méng, yú shì chēng míng, gù hōng zé fù yǐ míng, gào zhōng chēng sì yě, yǐ jì hǎo xī mín, wèi zhī lǐ jīng.
七年春，滕侯卒。不書名，未同盟也。凡諸侯同盟，於是稱名，故薨則赴以名，告終稱嗣也，以繼好息民，謂之禮經。

xià, chéng zhōng qiū, shū, bù shí yě.
夏，城中丘，書，不時也。

qí hóu shǐ yí zhòng nián lái pìn, jié ài zhī méng yě.
齊侯使夷仲年來聘，結艾之盟也。

qiū, sòng jí zhèng píng. qī yuè gēng shēn, méng yú sù. gōng fá zhū, wèi sòng tǎo yě.
秋，宋及鄭平。七月庚申，盟於宿。公伐邾，為宋討也。

chū, róng cháo yú zhōu, fā bì yú gōng qīng, fán bó fú bīn. dōng, wáng shǐ fán bó lái pìn. hái, róng fá zhī yú chǔ qiū yǐ guī.
初，戎朝於周，發幣於公卿，凡伯弗賓。冬，王使凡伯來聘。還，戎伐之於楚丘以歸。

chén jí zhèng píng. shí èr yuè, chén wǔ fù rú zhèng lì méng. rén shēn, jí zhèng bó méng, shà rú wàng. xiè bó yuē: wǔ fù bì bù miǎn, bù lài méng yǐ. zhèng liáng zuǒ rú chén lì méng 5. xīn sì, jí chén hóu méng, yì zhī chén zhī jiāng luàn yě.
陳及鄭平。十二月，陳五父如鄭涖盟。壬申，及鄭伯盟，歃如忘。洩伯曰：「五父必不免，不賴盟矣。」鄭良佐如陳涖盟[5]。辛巳，及陳侯盟，亦知陳之將亂也。

zhèng gōng zǐ hū zài wáng suǒ, gù chén hóu qǐng qī zhī. zhèng bó xǔ zhī, nǎi chéng hūn.
鄭公子忽在王所，故陳侯請妻之。鄭伯許之，乃成昏。