chuán
【传】
èr shí wǔ nián xià wǔ yuè gēng chén, wèi hóu chū bēn sòng. wèi hóu wèi líng tái yú jí pǔ, yǔ zhū dài fū yǐn jiǔ yān. chǔ shī shēng zi wà ér dēng xí. gōng nù. cí yuē:" chén yǒu jí, yì yú rén. ruò jiàn zhī, jūn jiāng zhī. shì yǐ bù gǎn." gōng yù nù. dài fū cí zhī, bù kě. chǔ shī chū, gōng chā tú qí shǒu yuē:" bì duàn ér zú." wén zhī, chǔ shī yǔ sī kòu hài chéng yuē:" jīn rì xìng ér hòu wáng." gōng zhī rù yě, duó nán shì yì, ér duó sī kòu hài zhèng. gōng shǐ shì rén nà gōng wén yì zi zhī chē yú chí.
二十五年夏五月庚辰，卫侯出奔宋。卫侯为灵台于藉圃，与诸大夫饮酒焉。褚师声子袜而登席。公怒。辞曰：“臣有疾，异于人。若见之，君将之。是以不敢。”公愈怒。大夫辞之，不可。褚师出，公[插图]其手曰：“必断而足。”闻之，褚师与司寇亥乘曰：“今日幸而后亡。”公之入也，夺南氏邑，而夺司寇亥政。公使侍人纳公文懿子之车于池。
chū, wèi rén jiǎn xià dīng shì, yǐ qí tǎng cì péng fēng mí zi. mí zi yǐn gōng jiǔ, nà xià wù zhī nǚ, bì, yǐ wéi fū rén. qí dì qī, dà shū jí zhī cóng sūn shēng yě, shǎo chù yú gōng, yǐ wéi sī tú. fū rén chǒng shuāi, qī dé zuì. gōng shǐ sān jiàng jiǔ. gōng shǐ yōu jiǎo méng quán mí, ér shén jìn xìn zhī. gù chǔ shī bǐ gōng sūn mí móu gōng wén yào sī kòu hài sī tú qī yīn sān jiàng yǔ quán mí yǐ zuò luàn, jiē zhí lì bīng, wú zhě zhí jīn. shǐ quán mí rù yú gōng gōng, ér zì dà zi jí zhī gōng zào yǐ gōng gōng. juàn zi shì qǐng yù zhī. mí yuán qí shǒu yuē:" zi zé yǒng yǐ, jiāng ruò jūn hé? bú jiàn xiān jūn hū? jūn hé suǒ bù chěng yù? qiě jūn cháng zài wài yǐ, qǐ bì bù fǎn. dāng jīn bù kě, zhòng nù nán fàn, xiū ér yì jiān yě." nǎi chū. jiāng shì pú, mí yuē:" jìn wú xìn, bù kě." jiāng shì juàn, mí yuē:" qí jìn zhēng wǒ, bù kě." jiāng shì líng, mí yuē:" lǔ bù zú yǔ, qǐng shì chéng chú yǐ gōu yuè, yuè yǒu jūn." nǎi shì chéng chú. mí yuē:" wèi dào bù kě zhī yě, qǐng sù, zì wǒ shǐ." nǎi zài bǎo yǐ guī. gōng wèi zhī lí zhī zú, yīn zhù shǐ huī yǐ qīn wèi. wèi rén bìng zhī. yì zi zhī zhī, jiàn zi zhī, qǐng zhú huī. wén zǐ yuē:" wú zuì." yì zǐ yuē:" bǐ hǎo zhuān lì ér wàng. fū jiàn jūn zhī rù yě, jiāng xiān dào yān. ruò zhú zhī, bì chū yú nán mén ér shì jūn suǒ. fū yuè xīn dé zhū hóu, jiāng bì qǐng shī yān." huī zài cháo, shǐ lì qiǎn zhū qí shì. huī chū xìn, fú nèi. wǔ rì, nǎi guǎn zhū wài lǐ. suì yǒu chǒng, shǐ rú yuè qǐng shī.
初，卫人翦夏丁氏，以其帑赐彭封弥子。弥子饮公酒，纳夏戊之女，嬖，以为夫人。其弟期，大叔疾之从孙甥也，少畜于公，以为司徒。夫人宠衰，期得罪。公使三匠久。公使优狡盟拳弥，而甚近信之。故褚师比、公孙弥牟、公文要、司寇亥、司徒期因三匠与拳弥以作乱，皆执利兵，无者执斤。使拳弥入于公宫，而自大子疾之宫噪以攻公。鄄子士请御之。弥援其手曰：“子则勇矣，将若君何？不见先君乎？君何所不逞欲？且君尝在外矣，岂必不反。当今不可，众怒难犯，休而易间也。”乃出。将適蒲，弥曰：“晋无信，不可。”将適鄄，弥曰：“齐、晋争我，不可。”将適泠，弥曰：“鲁不足与，请適城鉏以鉤越，越有君。”乃適城鉏。弥曰：“卫盗不可知也，请速，自我始。”乃载宝以归。公为支离之卒，因祝史挥以侵卫。卫人病之。懿子知之，见子之，请逐挥。文子曰：“无罪。”懿子曰：“彼好专利而妄。夫见君之入也，将先道焉。若逐之，必出于南门而適君所。夫越新得诸侯，将必请师焉。”挥在朝，使吏遣诸其室。挥出信，弗内。五日，乃馆诸外里。遂有宠，使如越请师。
liù yuè, gōng zhì zì yuè. jì kāng zi mèng wǔ bó nì yú wǔ wú. guō zhòng pū, jiàn èr zǐ yuē:" è yán duō yǐ, jūn qǐng jǐn zhī." gōng yàn yú wǔ wú. wǔ bó wèi zhù, è guō zhòng, yuē:" hé féi yě!" jì sūn yuē:" qǐng yǐn zhì yě. yǐ lǔ guó zhī mì ěr chóu chóu, chén shì yǐ bù huò cóng jūn, kè miǎn yú dà xíng, yòu wèi zhòng yě féi." gōng yuē:" shì shí yán duō yǐ, néng wú féi hū?" yǐn jiǔ bù lè, gōng yǔ dài fū shǐ yǒu è.
六月，公至自越。季康子、孟武伯逆于五梧。郭重仆，见二子曰：“恶言多矣，君请尽之。”公宴于五梧。武伯为祝，恶郭重，曰：“何肥也！”季孙曰：“请饮彘也。以鲁国之密迩仇雠，臣是以不获从君，克免于大行，又谓重也肥。”公曰：“是食言多矣，能无肥乎？”饮酒不乐，公与大夫始有恶。
