jīng
【经】

qī nián chūn, wáng sān yuè, shū jī guī yú jì. téng hóu zú.
七年春，王三月，叔姬归于纪。滕侯卒。

xià, chéng zhōng qiū. qí hóu shǐ qí dì nián lái pìn.
夏，城中丘。齐侯使其弟年来聘。

qiū, gōng fá zhū.
秋，公伐邾。

dōng, tiān wáng shǐ fán bó lái pìn. róng fá fán bó yú chǔ qiū yǐ guī.
冬，天王使凡伯来聘。戎伐凡伯于楚丘以归。

chuán
【传】

qī nián chūn, téng hóu zú. bù shū míng, wèi tóng méng yě. fán zhū hóu tóng méng, yú shì chēng míng, gù hōng zé fù yǐ míng, gào zhōng chēng sì yě, yǐ jì hǎo xī mín, wèi zhī lǐ jīng.
七年春，滕侯卒。不书名，未同盟也。凡诸侯同盟，于是称名，故薨则赴以名，告终称嗣也，以继好息民，谓之礼经。

xià, chéng zhōng qiū, shū, bù shí yě.
夏，城中丘，书，不时也。

qí hóu shǐ yí zhòng nián lái pìn, jié ài zhī méng yě.
齐侯使夷仲年来聘，结艾之盟也。

qiū, sòng jí zhèng píng. qī yuè gēng shēn, méng yú sù. gōng fá zhū, wèi sòng tǎo yě.
秋，宋及郑平。七月庚申，盟于宿。公伐邾，为宋讨也。

chū, róng cháo yú zhōu, fā bì yú gōng qīng, fán bó fú bīn. dōng, wáng shǐ fán bó lái pìn. hái, róng fá zhī yú chǔ qiū yǐ guī.
初，戎朝于周，发币于公卿，凡伯弗宾。冬，王使凡伯来聘。还，戎伐之于楚丘以归。

chén jí zhèng píng. shí èr yuè, chén wǔ fù rú zhèng lì méng. rén shēn, jí zhèng bó méng, shà rú wàng. xiè bó yuē:" wǔ fù bì bù miǎn, bù lài méng yǐ." zhèng liáng zuǒ rú chén lì méng 5. xīn sì, jí chén hóu méng, yì zhī chén zhī jiāng luàn yě.
陈及郑平。十二月，陈五父如郑涖盟。壬申，及郑伯盟，歃如忘。洩伯曰：“五父必不免，不赖盟矣。”郑良佐如陈涖盟[5]。辛巳，及陈侯盟，亦知陈之将乱也。

zhèng gōng zǐ hū zài wáng suǒ, gù chén hóu qǐng qī zhī. zhèng bó xǔ zhī, nǎi chéng hūn.
郑公子忽在王所，故陈侯请妻之。郑伯许之，乃成昏。