zhōu shēng xiù ér qú, kè yìn tōng xiǎo xué. yìn wén luò zhǐ bù kě mén, chù shǒu xuān rán qǐ léng jiǎo.
周生秀而臞，刻印通小學。印文落紙不可捫，觸手軒然起稜角。

dān shā wàn chǔ rú yuè míng, zhào jiàn gōu xīn kǔ lòu zuó. guó chū chéng mù qiàn, jìn rén dīng jìng shēn.
丹砂萬杵如月明，照見鈎心苦鏤琢。國初程穆倩，近人丁敬身。

zhōu shēng wǎn chū lǎo gèng chéng, wén péng yǐ hòu fán sān rén. yán dōng jiāng fēng hán, zhàng cè kòu wǒ mén.
周生晚出老更成，文彭以後凡三人。嚴冬江風寒，杖策叩我門。

chū cǐ bā cùn cè, yī yī gǔ yì cún. sēn rán qīng miào liè yōng qì, niú dǐng shān zūn xiě míng shí.
出此八寸冊，一一古意存。森然清廟列庸器，牛鼎山尊寫銘識。

fú fēng shí gǔ yì shān wén, tuō shǒu lín lí jiàn shēng qì. qī shū chū tǔ zì bān bān, lǔ xuē yú hén shàng lián lì.
扶風石鼓嶧山文，脫手淋漓見生氣。漆書出土字斑斑，魯削餘痕尚廉利。

xū jiē gǔ wén rì lún sàng, wèi shì qín sī zhàng rén xíng. qǐ zhī zhuō luò yǎn zhōng rén, yóu zì tóng táng xiāng yī ràng.
吁嗟古文日淪喪，謂是秦斯丈人行。豈知卓犖眼中人，猶自同堂相揖讓。

zhōu shēng zuò huà jiān yǒu shén, xìng lái luò bǐ néng bī zhēn. zhuàng xīn kōng hào qiān nián shàng, chuí shǒu fēng chén cháng kǔ pín.
周生作畫兼有神，興來落筆能逼真。壯心空秏千年上，垂首風塵常苦貧。

nǎi zhī qí jì nán wéi yòng, yīng zuò dōng xī nán běi rén.
乃知奇技難為用，應作東西南北人。