dōng huáng pōu pò gōu máng fù, jǐn xīn xiù cháng xiāng fù yù. jiàng dōu fēng yǔ chán zhòu chūn, huā hún wú zhǔ zì jīng shén.
東皇剖破勾芒腹，錦心繡腸香馥郁。絳都風雨僝僽春，花魂無主自精神。

huáng lí chū huàn liǔ kāi yǎn, hǎi táng zhī shàng chūn yān nuǎn. fàng chū yì diǎn liǎng diǎn hóng, qiáng tóu hóng sāi wēi xiào fēng.
黃鸝初喚柳開眼，海棠枝上春煙暖。放出一點兩點紅，牆頭紅腮微笑風。

dōng yuán qù hòu huā wú zhǔ, chūn gōng yì lǎn shī jī zhù. tíng qián hū yù shī jiǔ xiān, huā yì pēn chū xiē lóng xián.
東原去後花無主，春工亦懶施機杼。亭前忽遇詩酒仙，花亦噴出些龍涎。

fēng cuī yǔ zǎn huā bù biàn, mǎn tíng fēn fāng shēng làn màn. mǔ dān tǔ huǒ huā yù rán, rì jiāng jǐn xiù pù tái zhān.
風催雨趲花不辨，滿庭芬芳生爛熳。牡丹吐火花欲然，日將錦繡鋪苔氈。

shī kuáng mèng yǔ huā shén yǐn, jiǔ zuì bù yǔ huā shén qǐn. jiǔ lán lìng wǒ yì dōng yuán, huā mù suī zài rén cè rán.
詩狂夢與花神飲，酒醉不與花神寢。酒闌令我憶東原，花木雖在人惻然。

cǐ shī zhōng bù wéi huā zuò, chóu chàng dōng yuán cǐ qiū hè. ér jīn shǎng huā bú jiàn rén, dàn jiàn fēng dié fēi xián tíng.
此詩終不為花作，惆悵東原此丘壑。而今賞花不見人，但見蜂蝶飛閒亭。