xiān shēng bo zhù yī lín sǒu, biān péng wèi mén wèng wèi yǒu. xīn zào xī huáng tài gǔ qián, dào chuán zōu lǔ qiān nián hòu.
先生卜築依林藪，編蓬為門瓮為牖。心造羲皇太古前，道傳鄒魯千年後。

yǐn dùn níng fēi hé guān liú, lóng zhōng yǐ shì páng méi sǒu. zǐ zhēn gǔ kǒu zì gēng yán, zhōng sàn shān yáng kōng duàn liǔ.
隱遁寧非鶡冠流，龍鍾已是龐眉叟。子真谷口自耕岩，中散山陽空鍛柳。

píng shēng shì shì yī fú āi, fù guì yú shēn fù hé yǒu. chuáng shàng cháng duī yuán yàn shū, zūn zhōng mǎn fàn chái sāng jiǔ.
平生視世一浮埃，富貴於身復何有。床上常堆元晏書，尊中滿泛柴桑酒。

xīng fā huī háo hēi diàn fēi, càn càn lí zhū jīng luò shǒu. shī chéng bù chì wàn rén chuán, yín bà rú wén bǎi líng zǒu.
興發揮毫黑電飛，粲粲驪珠驚落手。詩成不啻萬人傳，吟罷如聞百靈走。

wǔ yuè zhī zhōng tài huá zūn, xià shì qún shān jù péi lǒu. wǒ yīn liú yù ǒu xiāng féng, shí miàn biàn shì zhī xīn yǒu.
五嶽之中泰華尊，下視群山俱培塿。我因流寓偶相逢，識面便似知心友。

ǎi rán hé qì jí yáng chūn, tú ěr fāng yán yìng shuāi xiǔ. jù tán bù liǎo qīng yè cú, guāng dòng wén xīng bī nán dòu.
藹然和氣即陽春，徒爾芳妍映衰朽。劇談不了清夜徂，光動文星逼南斗。

rén shēng huì hé liáng yǒu shí, tàn xī huān yú qǐ néng jiǔ. qǐ lái jī jiàn wèi jūn gē, gē cháng jiàn zuò jiāo lóng hǒu.
人生會合良有時，嘆息歡娛豈能久。起來擊劍為君歌，歌長劍作蛟龍吼。

míng cháo bié qù yáo xiāng sī, wèi běi jiāng dōng jǐ huí shǒu.
明朝別去遙相思，渭北江東幾回首。