strong lì shǐ lái yuán strong
歷史來源

dí yuán chū 
「狄」源出  ;

yī yǐ guó wèi shì. jù guǎng sháo zài, zhōu wén wáng zhī jiù fù wèi xiào bó, yòu chēng wèi kǎo bó, běn wèi jiāng xìng cān lú shì. chéng wáng fēn fēng xiào bó yú dí guó. zài jīn shān dōng shěng gāo qīng xiàn dōng nán, yī shuō zài jīn hé běi shěng zhèng dìng xiàn.
一﹕以國為氏. 據《廣韶》載, 周文王之舅父為孝伯, 又稱為考伯, 本為姜姓參盧氏. 成王;分封孝伯於狄國.(在今山東省高青縣東南, 一說在今河北省正定縣。）

èr wèi gǔ dài xī běi shǎo shù mín zú xìng shì, gāo chē zú yǒu yī bù wèi dí shì. lt lt běi shǐ gt gt zài, táng zhāo zōng shí céng fú huò qì dān rén tì yǐn, cì qí xìng míng wèi dí huái zhōng, qí hòu yì wèi dí shì.
二﹕為古代西北少數民族姓氏, 高車族有一部為狄氏. <<北史>>載, 唐昭宗時曾俘獲契丹人惕隱, 賜其姓名為狄懷忠, 其後亦為狄氏.

strong jiā zú míng rén strong
家族名人

dí rén jié
狄仁傑

zì huái yīng. táng cháo tài yuán rén. wèi wǔ zé tiān shí míng xiāng. lì quàn wǔ zé tiān lì táng sì. yǐ jǔ xián wèi yì, fán jǔ zhī chén, jiē wèi táng cháo zhōng xìng zhī chén.
字懷英。唐朝太原人。為武則天時名相。力勸武則天力唐嗣。以舉賢為意，凡舉之臣，皆為唐朝中興之臣。

dí qīng
狄青

zì hàn chén. sòng cháo rén. shàn qí shè. wèi yán zhōu zhǐ shǐ, yǒng ér shàn móu, jīng lüè yǐn zhū, fàn zhòng yān dài zhī shén hòu. zhòng yān shòu yǐ zuǒ shì chūn qiū. dí qīng yīn zhé jié dú shū, jīng tōng bīng fǎ. yǐ gōng shēng shū mì fù shǐ. píng shēng qián hòu 25 zhàn, yǐ huáng yòu sì nián 1052 shàng yuán yè xí kūn lún guān zuì zhù míng.
字漢臣。宋朝人。善騎射。為延州指使，勇而善謀，經略尹株，范仲淹待之甚厚。仲淹授以《左氏春秋》。狄青因折節讀書，精通兵法。以功升樞密副使。平生前後25戰，以皇佑四年（1052）上元夜襲崑崙關最著名。

strong dì wàng fēn bù strong
地望分布

gān sù tiān shuǐ jùn, shān xī tài yuán jùn.
甘肅天水郡，山西太原郡。