strong lì shǐ lái yuán strong
歷史來源

1 qǐ yuán yú dì míng. gǔ dài yǒu xiàn míng jiào què gǒng, jū zhù zài zhè gè xiàn de rén jiā jiù yǐ què wèi xìng.
1、起源於地名。古代有縣名叫闕鞏，居住在這個縣的人家就以闕為姓。

2 lái yuán yú yǐ fēng dì míng wèi shì. chūn qiū shí de lǔ guó yǒu yì míng wèi què dǎng. yǒu rén bèi fēng zài zhè gè dì fāng, yú shì yǐ fēng dì míng wèi shì, chēng zuò què xìng.
2、來源於以封地名為氏。春秋時的魯國有邑名為闕黨。有人被封在這個地方，於是以封地名為氏，稱做闕姓。

3 lái yuán yú yǐ dì míng wèi shì. chūn qiū shí qī kǒng zǐ jū zhù zài què lǐ, hòu lái zhù zài zhè gè dì fāng de rén, jiù bǎ dì míng dāng zuò zì jǐ de xìng shì.
3、來源於以地名為氏。春秋時期孔子居住在闕里，後來住在這個地方的人，就把地名當作自己的姓氏。

dé xìng shǐ zǔ: tóng zǐ. què xìng, gēn jù xìng shì kǎo lüè yī shū kǎo zhèng, shì lái zì kǒng zǐ gù xiāng de què dǎng. xìng shì kǎo lüè duì yú què shì de lái yuán, kǎo zhèng jié lùn shì zhè yàng de, gēn jù fēng sú tōng jì zài, què xìng shì què dǎng de tóng zǐ de hòu dài, yī shuō chuán yǒu què gǒng zhī jiǎ, yǒu hòu dài yǐ dì wèi xìng shì, wàng zú chū yú xià pī. hàn shū méi fú chuán shī gǔ zhù, què lǐ, shì kǒng zǐ de jiù lín lǐ, què lǐ jiù shì què dǎng. yīn cǐ, què xìng fēng yú què dǎng yì, suǒ zài dì yīng gāi shì shān dōng qū fù yī dài. wàng zú jū yú xià pī jùn, jiù shì xiàn zài de jiāng sū shěng pī xiàn xià pī gù chéng. què shì hòu rén fèng tóng zǐ wèi què xìng de dé xìng shǐ zǔ.
得姓始祖：童子。闕姓，根據《姓氏考略》一書考證，是來自孔子故鄉的闕黨。《姓氏考略》對於闕氏的來源，考證結論是這樣的，根據風俗通記載，闕姓是闕黨的童子的後帶，一說傳有闕鞏之甲，有後代以地為姓氏，望族出於下邳。漢書梅福傳師古注，闕里，是孔子的舊鄰里，闕里就是闕黨。因此，闕姓封於闕黨邑，所在地應該是山東曲阜一帶。望族居於下邳郡，就是現在的江蘇省邳縣下邳故城。闕氏後人奉童子為闕姓的得姓始祖。

strong jiā zú míng rén strong
家族名人

què lǐ: nán sòng zhōng shì dài fū. jiàn yǒu gōng xūn, dàn shì bù yīn wèi yǒu gōng jiù jiāo ào, ér shì píng yì jìn rén, rén men shuō tā shì sòng cháo nán dù hòu zhōng shì zhōng wéi yī kě yǐ chēng dào de. míng mò qīng chū cóng fú jiàn qiān wǎng sì chuān.
闕 禮：南宋中侍大夫。建有功勳，但是不因為有功就驕傲，而是平易近人，人們說他是宋朝南渡後中侍中唯一可以稱道的。明末清初從福建遷往四川。

què qīng: míng dài wù běn ài mín de píng liáng zhī fǔ, hé nán rén, hóng zhì jǔ rén, zhī píng liáng fǔ, tiān xìng chún xiào, wèi zhèng ài mín, shòu dào rén mín de ài dài.
闕 清：明代務本愛民的平涼知府，河南人，弘治舉人，知平涼府，天性純孝，為政愛民，受到人民的愛戴。

què lán: qīng dài zhù míng huà jiā, tóng chéng jīn ān huī shěng rén, zì wén shān, yī zuò wén shān, hào qíng fēng, kè wú mén. shàn huà shān shuǐ huā huì, yóu gōng rén wù. xiān fó xiàng yì shén miào, shàn xiě zhēn.
闕 嵐：清代著名畫家，桐城（今安徽省）人，字文山，一作雯山，號晴峰，客吳門。善畫山水、花卉，尤工人物。仙佛像亦甚妙，善寫真。

què yǔ sān: chūn qiū shí zhōng shì dài fū, jù sòng shǐ jì zài shuō, guāng zōng shào xī mò, zhào rǔ yú jí hán děng quán chén tí chū jiàn chán wèi zhī yì, xìng kuī huàn zhě què lǐ rù gào huáng tài hòu, guāng zōng zhī zǐ níng zōng cái dé yǐ jì wèi. níng shǒu jí wèi hòu, zhuó shēng qí wèi zhōng shì dài fū. tā què bù jū gōng zì ào, suǒ yǐ bèi yù wèi nán dù hòu nèi shì zhè kě miǎo zhě què xìng míng rén.
闕羽三：春秋時中侍大夫，據《宋史》記載說，光宗紹熙末，趙汝愚及韓 等權臣提出建禪位之議，幸虧宦者闕禮入告皇太后，光宗之子寧宗才得以繼位。寧守即位後，擢升其為中侍大夫。他卻不居功自傲，所以被譽為「南 渡後內侍這可秒者」闕姓名人。

què qìng jì: hàn dài jiāo dōng nèi shǐ, lǔ shēn gōng de xué shēng, yǐ suǒ xiě shī wén míng.
闕慶忌：漢代膠東內史，魯申公的學生，以所寫詩聞名。

què shì qí: zì hè gōng, míng cháo hú guǎng táo yuán jīn hú nán shěng táo yuán xiàn rén. chóng zhēn jìn shì. céng zuò guò nán ān zhī xiàn, shàng rèn bù zú bàn nián, rèn wèi zuò guān tài xīn kǔ, cí guān guī xiāng, dù mén zhe shū, jiān jué bù kěn rù shì wèi guān. cháo tíng yīn qí dé gāo wàng zhòng, yào diào tā rù jīng rèn biān xiū, yě bèi jù jué. zú hòu liú yǒu shī wén jí jìn shí zhǒng chuán shì.
闕士琦：字褐公，明朝湖廣桃源（今湖南省桃源縣）人。崇禎進士。曾做過南安知縣，上任不足半年，認為做官太辛苦，辭官歸鄉，杜門著書，堅決不肯入仕為官。朝廷因其德高望重，要調他入京任編修，也被拒絕。卒後留有詩文集近十種傳世。

strong qiān xǐ fēn bù strong
遷徙分布

què xìng zài dà lù hé tái wān dōu méi yǒu liè rù bǎi jiā xìng qián yī bǎi wèi. jù fēng sú tōng yì zài, què xìng yǐ dì míng wèi shì, zhè shì què shì de zhǔ yào de xìng qǐ yuán. què shì gǔ dài de yī zhǒng jiàn zhú wù, tōng cháng jiàn zài gōng diàn cí miào hé líng mù qián. yì bān dōu shì zuǒ yòu duì chēng de zhuāng shì yòng de jiàn zhú wù, néng fǎn yìng gāi jiā zú de dì wèi hé shì lì. què shì yuán liú kě zhuī sù zhì jù jīn 3700 nián qián xià jié wáng shí, gè dì què shì pǔ jūn zài: běn xìng xì guān lóng féng zhī yì. shǐ zài: jié wú dào wèi jiǔ chí ròu lín, lóng féng jí jiàn, jié qiú ér shā zhī. lóng féng yù nán hòu, qí yì sūn lì jīng shāng zhōu liǎng cháo, lí xià dū ān yì yán huáng hé xiàng dōng zhú jiàn qiān xǐ, zài lǔ xiāng gōng hòu qī, biàn gōng cái dào dá lǔ guó qū fù xiàn chāng píng què lǐ jīn shān dōng shěng qū fù xiàn chéng nèi kǒng miào dōng cè què lǐ jiē. què xìng shì yǐ biàn gōng wèi yī shì. biàn gōng dào dá què lǐ de shí jiān yuē zài gōng yuán qián 550 nián. gōng yuán qián 549 nián, kǒng mǔ xié kǒng zǐ dāng shí sān suì yě dào què lǐ dìng jū, yǔ wǒ zú wèi lín. què xìng gè dì zōng pǔ jūn rèn dìng què biàn wèi què shì de shǐ zǔ, cóng zhōng kě kàn chū què shì yǐ dì míng wèi xìng. biàn gōng dìng jū què lǐ hòu, zhì 10 shì ān chéng, zài hàn wén dì gōng yuán qián 179 gōng yuán qián 158 nián shí shòu chē qí jiāng jūn, yīn fá chǔ yǒu gōng, fēng xià pī yīng wèi hóu, qīn cì xià pī wèi wǒ zú shí yì, què shì zú rén suì zhàn jí xià pī. hàn dài xià pī chéng zhǐ zài jīn jiāng sū shěng pī xiàn chéng de dōng nán. què shì xiàng nán qiān de gài kuàng: 26 shì què xuān zài hàn xiàn dì 190219 shí shòu xià pī dà shǒu, hòu qiān zhù tán zhōu jīn hú nán shěng zhǎng shā shì, xié juàn tán zhōu fù rèn, wèi què shì nán qiān jiāng nán zhī shǐ. zhì 52 shì zhòng rén hào wén shān, jiāng xī jí ān chéng rén, běi sòng huī zōng shí shǔ lǐ quán zhōu zhèng wù xié juàn rù mǐn, wèi què xìng rù mǐn zhī shǐ zǔ. nán sòng shào xìng shí, cí guān jū lóng yán chéng xī mén, mù zài chéng běi qīng cǎo yú, chéng pù tiān gài dì xíng. què zhòng rén céng sūn xuán wèi, zài lǐ zōng shí rèn cháo guān. què xìng sì dài zān yīng, lè shàn hào shī, dé zé yán chéng, yán rén zūn chēng wǒ zú wèi què bàn chéng. nán sòng lǐ zōng jǐng dìng yuán nián 1260 nián xuán wèi bèi jiǎ shì dào wū xiàn, xuán wèi yǔ qí zi bā shǐ jí jiā rén zài yán chéng cǎn zāo shā lù. 56 shì bā shǐ zì sì shí láng, bǐ zhōu huáng yóu shì. huáng bǐ shēng èr zi: wén fú wén zhèng, yóu shì shēng sān zi: wén xìng wén yùn wén xiáng, nián yòu jū fēng tián lǐng xià ér xìng miǎn yú nán. què xìng jiā zú, zài tái běi shì nán gǎng qū shì shǔ yú wàng zú zhī yī.
闕姓在大陸和台灣都沒有列入百家姓前一百位。據《風俗通義》載，闕姓以地名為氏，這是闕氏的主要得姓起源。闋是古代的一種建築物，通常建在宮殿、祠廟和陵墓前。一般都是左右對稱的裝飾用的建築物，能反映該家族的地位和勢力。闕氏原流可追溯至距今3700年前夏桀王時，各地《闕氏譜》均載：「本姓系關龍逢之裔。」史載：桀無道為酒池肉林，龍逢極諫，桀囚而殺之。龍逢遇難後，其裔孫歷經商、周兩朝，離夏都安邑沿黃河向東逐漸遷徙，在魯襄公後期，弁公才到達魯國曲阜縣昌平闕里（今山東省曲阜縣城內孔廟東側闕里街）。闕姓是以弁公為一世。弁公到達闕里的時間約在公元前550年。公元前549年，孔母攜孔子（當時三歲）也到闕里定居，與我族為鄰。闕姓各地宗譜均認定闕弁為闕氏的始祖，從中可看出闕是以地名為姓。弁公定居闕里後，至10世安承，在漢文帝（公元前179-公元前158年）時授車騎將軍，因伐楚有功，封下邳英尉侯，欽賜下邳為我族食邑，闕氏族人遂占籍下邳。漢代下邳城址在今江蘇省邳縣城的東南。闕氏向南遷的概況：26世闕宣在漢獻帝（190-219）時授下邳大守，後遷住潭州（今湖南省長沙市），攜眷潭州赴任，為闕氏南遷江南之始。至52世仲仁號文山，江西吉安城人，北宋徽宗時署理泉州政務攜眷入閩，為闕姓入閩之始祖。南宋紹興時，辭官居龍巖城西門，墓在城北青草盂，呈「鋪天蓋地」形。闕仲仁曾孫懸慰，在理宗時任朝官。闕姓四代簪纓，樂善好施，德澤岩城，岩人尊稱我族為「闕半城」。南宋理宗景定元年（1260年）懸慰被賈似道誣陷，懸慰與其子八史及家人在岩城慘遭殺戮。56世八史字四十郎，妣周、黃、游氏。黃妣生二子：文福、文政，游氏生三子：文興、文運、文祥，年幼居豐田嶺下而倖免於難。闕姓家族，在台北市南港區是屬於望族之一。