strong lì shǐ lái yuán strong
歷史來源

ráo shì qǐ yuán shuō fǎ shén zhòng, yuē lüè yǒu liè biǎo sì zhǒng shuō fǎ: chū zì jiāng xìng, yǐ fēng yì míng wèi shì. xìng shì biàn zhèng zài, zhàn guó shí qī, zhào dào xiāng wáng fēng zhǎng ān jūn yú ráo jīn hé běi shěng ráo yáng yī dài, zhǎng ān jūn de hòu dài zi sūn yǐ zǔ shàng fēng yì wèi xìng, chēng wèi ráo xìng.
饒氏起源說法甚眾，約略有列表四種說法：出自姜姓，以封邑名為氏。[《姓氏辨證》載，戰國時期，趙悼襄王封長安君於饒（今河北省饒陽一帶），長安君的後代子孫以祖上封邑為姓，稱為饒姓。

yì chū zì jiāng xìng, yě yǐ fēng yì míng wèi shì. jù gǔ jīn xìng shì shū biàn zhèng zài, zhàn guó shí qī, qí guó yǒu dài fū fēng yú ráo jīn shān dōng shěng qīng zhōu shì jìng nèi. qí zi sūn suì yǐ fēng yì wèi xìng shì, chēng wèi ráo xìng. wàng zú chū zì píng yáng lín chuān.
亦出自姜姓，也以封邑名為氏。據《古今姓氏書辯證》載，戰國時期，齊國有大夫封於饒（今山東省青州市境內）。其子孫遂以封邑為姓氏，稱為饒姓。望族出自平陽、臨川。

chū zì guī xìng, shùn dì zhī hòu yì, yǐ guó míng wèi shì. shùn dì běn wèi yáo xìng, yīn jū guī ruì ér dé guī xìng. shùn dì yī xì zhǔ zhī xìng shì lì jīng duō cì biàn qiān, xià dài hé shāng dài shāng jūn yú suì wèi zhēng shuò. jù xìng yuán zài: yáo shùn zhī hòu. shùn de zhī yì qǔ ráo wèi bù luò míng, hòu wèi shì. yòu jù bǎi jiā xìng kǎo lüè zài, shāng dài yǐ shāng jūn de zhī zǐ shòu fēng yú ráo guó, qí hòu dài yǐ guó míng wèi shì, yì chēng ráo shì.
出自媯姓，舜帝之後裔，以國名為氏。舜帝本為姚姓，因居媯汭而得媯姓。舜帝一系主支姓氏歷經多次變遷，夏代和商代商均、虞遂為正朔。據《姓源》載：「姚舜之後。舜的支裔取饒為部落名，後為氏。」又據《百家姓考略》載，商代以商均的支子受封於饒國，其後代以國名為氏，亦稱饒氏。

chū zì yáo xìng, yáo dì zhī hòu yì, gōng yuán qián 1045 nián, zhōu wǔ wáng miè shāng, fēn fēng zhū hóu, zhuī sī yuán shèng, zhōu wǔ wáng fēng dì gěi dì yáo hòu rén 23 shì jīng zì zǐ jīng, zài jì jīn běi jīng fù jìn. qí zi lǐ qiān yí dào shān xī píng yáng, qí zi sūn hòu dài yǐ zǔ shàng shì hào wèi xìng, chēng píng yáng yáo shì. zhì qín miè liù guó, yáo xìng jiā zú wèi táo zhàn huò, cóng cǐ zi sūn sàn qiān tiān xià, 54 shì yáo xuān cóng zì píng yáng xǐ jū jiāng xī pó yáng gǔ ráo zhōu, jīn shǔ jiāng xī, hòu qiān lín chuān jīn fǔ zhōu. dào 56 shì yáo yíng shí wèi xī hàn, hàn xuān dì liú xún jí wèi, liú xún běn míng liú bìng yǐ, jí wèi hòu gǎi míng xún, xià zhào quán guó yào bì dì míng xún zhī huì, rú bǎ xìng xún de gǎi xìng sūn. yáo yíng rèn dāng cháo jīng zhào wèi, tóng cháo yù shǐ dài fū wèi xiāng shàng zòu huáng shàng, shuō yáo yíng suī shì shàng gǔ táng yáo de dí xì hòu dài, dàn dì yáo nǎi shàng gǔ wǔ dì zhī yī, bǎi shèng zhì shèng, yáo yíng yě yīng gāi bì huì, yú shì hàn xuān dì jiù zài yáo de zuǒ biān jiā yī gè shí páng, jiù biàn chéng le ráo hòu lái jiǎn huà wèi ráo, cì yáo yíng gǎi xìng ráo, wèi ráo xìng shǐ zǔ, zhuó shēng wèi tài fù, bìng xià zhào quán guó, yāo qiú tiān xià fán xìng yáo de jūn gǎi xìng ráo.
出自堯姓，堯帝之後裔，公元前1045年，周武王滅商，分封諸侯，追思元聖，周武王封地給帝堯後人23世「京」（字子京），在薊（今北京附近）。其子「理」遷移到山西平陽，其子孫後代以祖上諡號為姓，稱平陽堯氏。至秦滅六國，堯姓家族為逃戰禍，從此子孫散遷天下，54世堯萱從自平陽徙居江西鄱陽（古饒州，今屬江西），後遷臨川（今撫州）。到56世堯濙時為西漢，漢宣帝劉詢即位,劉詢本名「劉病已」，即位後改名「詢」,下詔全國要避帝名「詢」之諱,如把姓「荀」的改姓「孫」。堯濙任當朝京兆尉，同朝御史大夫魏相上奏皇上，說堯濙雖是上古唐堯的嫡系後代，但帝堯乃上古五帝之一，百聖至聖，堯濙也應該避諱，於是漢宣帝就在「堯」的左邊加一個「食」旁，就變成了「饒」（後來簡化為「饒」），賜堯濙改姓「饒」，為饒姓始祖，擢升為太傅，並下詔全國，要求天下凡姓「堯」的均改姓「饒」。

strong jiā zú míng rén strong
家族名人

ráo wēi: hàn cháo shān dōng rén, guān bài lǔ yīn tài shǒu, yǒu huì zhèng, dé lì mín zhī xīn.
饒威：漢朝山東人，官拜魯陰太守，有惠政，得吏民之心。

ráo jǐng: wǔ dài shí qī shān dōng zī shuǐ rén, shì wú yuè qián liú huī xià dà jiāng, lèi yǒu fáng yù zhī gōng.
饒景：五代時期山東淄水人，是吳越錢鏐麾下大將，累有防禦之功。

ráo jié: sòng dài gāo sēng. guà xī líng yǐn, wǎn nián zhǔ chí xiāng yáng zhī tiān níng sì. yǒu yǐ sōng lǎo rén jí. lù yóu chēng qí wèi shī sēng dì yī.
饒節：宋代高僧。掛錫靈隱，晚年主持襄陽之天寧寺。有《倚松老人集》。陸游稱其為「詩僧第一」。

ráo lǔ: sòng dài dà xué zhě. jiù shì zhù míng de shuāng fēng xiān shēng, jiāng xī yú gān rén, pǐn duān xué cuì, qián xīn shèng xué, yǐ zhì zhī lì xíng wèi běn, sì fāng pìn jiǎng zhě xiāng zhǒng xiāng jiē, céng jiàn péng lái guǎn yǐ jū xué zhě, chūn fēng huà yǔ, biàn jí tiān xià.
饒魯：宋代大學者。就是著名的「雙峰先生」，江西餘干人，品端學粹，潛心聖學，以致知力行為本，四方聘講者相踵相接，曾建「朋來館」以居學者，春風化雨，遍及天下。

ráo jiè: yuán dài shū fǎ jiā, zú yú yuán shùn dì zhì zhèng èr shí qī nián 1367 nián. zì jiè zhī, zì hào huá gài shān qiáo, yì yuē zuì wēng. jiāng xī shěng lín chuān jīn fǔ zhōu rén. huó dòng yú yuán zhì zhèng 13411368 nián jiān. yuán mò zì hàn lín yīng fèng chū qiān jiāng zhè lián fǎng sī shì. zhāng shì chéng jū wú shí, céng wèi huái nán xíng shěng, cān zhī zhèng shì. néng shī gōng shū, shū fǎ zōng zhāng xù huái sù, shàng zhuī èr wáng, piāo yì bēn fàng, yuán zhuǎn chàng lǎng, xiù mèi duō zī. míng dài shū jiā sòng kè chū qí mén xià. yòu lǐ rì huá liù yán zhāi bǐ jì píng qí shū wèi yuán jìn chàng lǎng, shén zhuī dà lìng wáng xiàn zhī. shū jī yǒu zá shī tiē qín zhēn tiē fǎng sì jiā shū děng. yǒu yòu chéng jí. zhōng fēng huàn zhù xiàng jì juǎn, yòu míng zèng sēng huàn zhù shī tiē. shū yú yuán zhì zhèng èr shí wǔ nián 1365 nián, zhǐ běn mò jī, xíng cǎo shū. zòng 26. 3 lí mǐ, héng 109. 1 lí mǐ. tái běi gù gōng bó wù yuàn cáng. shí qú bǎo jí sān biān zhe lù. cóng zhè fú zuò pǐn zhōng, kě kuī jiàn dào ráo jiè shì jí zhuī mù wáng xiàn zhī shū fēng de shū jiā. zài tā de shū fǎ zuò pǐn zhōng, jì chéng le wǔ dài zhěng qí yán měi mèi qù de shū fēng, yòu shèn rù le zì jǐ de gǎn qíng sè cǎi. róng rù huái sù bǐ yì, shǐ qí zuò pǐn huī sǎ zì rú, yòu bù shī guī jǔ. cǐ shī tiē xíng cǎo xiāng zá, qīng jìn yuán lì, qì mài hān chàng. wén zá zhāng cǎo, pō tiān gǔ qì cān chà cuò luò, rèn xìng zì yì gòu zì nèi liǎn, xíng bǐ nèi zòng, jīng jù yòu shén yuǎn, kān chēng jiā zuò. ráo jiè shū chuán shòu gěi míng chū sòng kè, cóng cǐ fú zhōng yǐ kuī jiàn sòng kè shū xiān zhào, yòng bǐ qì xiàng, shí fēn xiàng lèi shì.
饒介：元代書法家，卒於元順帝至正二十七年（1367年）。字介之，自號華蓋山樵，亦曰醉翁。江西省臨川（今撫州）人。活動於元·至正（1341-1368）年間。元末自翰林應奉出僉江浙廉訪司事。張士誠居吳時，曾為淮南行省，參知政事。能詩工書，書法宗張旭、懷素，上追「二王」，飄逸奔放，圓轉暢朗，秀媚多姿。明代書家宋克出其門下。又李日華《六研齋筆記》評其書為「圓勁暢朗，神追大令（王獻之）」。書跡有《雜詩帖》、《琴珍帖》、《仿四家書》等。有《右丞集》。《中峰幻住像偈卷》，又名《贈僧幻住詩帖》。書於元至正二十五年（1365年），紙本墨跡，行草書。縱26.3厘米，橫109.1厘米。台北故宮博物院藏。《石渠寶笈三編》著錄。從這幅作品中，可窺見到饒介是極追慕王獻之書風的書家。在他的書法作品中，繼承了五代整齊、妍美、媚趣的書風，又滲入了自己的感情色彩。融入懷素筆意，使其作品揮灑自如，又不失規矩。此詩帖行、草相雜，清勁圓利，氣脈酣暢。聞雜章草，頗添古氣；參差錯落，任性恣意；構字內斂，行筆內縱，精聚又神遠，堪稱佳作。饒介書傳授給明初宋克，從此幅中已窺見宋克書先兆，用筆氣象，十分相類似。

ráo xuān: míng dài xué zhě. shǎo shí hǎo chí mǎ shì jiàn, ruò guàn xí xīng lì suàn shù shān jīng dì zhì jiǔ liú bǎi jiā zhī shū. wèi wén jùn jié yǒu chéng fǎ.
饒瑄：明代學者。少時好馳馬試劍，弱冠習星曆算數、山經地誌、九流百家之書。為文俊潔有程法。

ráo wèi ráo shēn: jiāng xī shěng ráo zhōu rén, zài míng shén zōng wàn lì nián jiān de cháo tíng shàng, yě fēn bié gāo guān hòu lù, yáng míng xiǎn qīn. ráo wèi céng lèi guān zhì gōng bù yòu shì láng, ráo shēn zé guān bài xíng bù shì láng, bìng jí yǒu hào bó de xué hǎi liù bǎi yú juǎn, jù shuō, tā men de mǔ qīn huó dào yī bǎi suì shí, liǎng xiōng dì xiān hòu yǐ shì yǎng gào guī, róng yào zhī zhì.
饒位、饒伸：江西省饒州人，在明神宗萬曆年間的朝廷上，也分別高官厚祿，揚名顯親。饒位曾累官至工部右侍郎，饒伸則官拜刑部侍郎，並輯有浩博的《學海》六百餘卷，據說，他們的母親活到一百歲時，兩兄弟先後以侍養告歸，榮耀之至。

ráo lǐ: jiāng xī shěng ráo zhōu nán chéng rén, shì míng chéng zǔ yǒng lè nián jiān de míng lì, lì rèn zhè jiāng dào jiān chá yù shǐ jí hé nán zuǒ bù zhèng shǐ, wèi zhèng kuān shù, shēn shòu lǎo bǎi xìng de ài dài.
饒禮：江西省饒州南城人，是明成祖永樂年間的名吏，歷任浙江道監察御史及河南左布政使，為政寬恕，深受老百姓的愛戴。

ráo qīn: míng dài ān huī shěng qí mén rén, yě shì tiān shùn nián jiān yī wèi gāng jiè qīng jǐn, mín sú wèi zhī pī biàn de hǎo guān.
饒欽：明代安徽省祁門人，也是天順年間一位剛介清謹，民俗為之丕變的好官。

ráo yán nián: sòng dài xué zhě. wèi lù jiǔ yuān dì zǐ, lù jiǔ yuān kuā tā xiōng jīn kāi kuò. yǐ jīng xué zhe chēng, yǐn jū bù shì, qīng cái hǎo yì, xiāng rén dé zhī.
饒延年：宋代學者。為陸九淵弟子，陸九淵誇他胸襟開闊。以經學著稱，隱居不仕，輕財好義，鄉人德之。

ráo zi yí: sòng dài xué zhě. céng cóng hú yuàn shòu jīng, lì xué bù juàn, dù mén zhe shū, wáng ān shí duō suǒ lùn jiàn jiē bù shì. shì yè chūn qiū, qián xīn jīng xué, lǐ yù zhī biàn shén yán, cháng jiē shèng xián fǎ yán yú xuān kǎn yǐ zì jǐng, wǎn nián qiān jū fù mù zhī cè, shí yǔ mén rén zǐ dì tǎng yáng yuán yě jiān, bān jīng pōu lùn, huǎn bù xíng gē, yōu rán zì dé.
饒子儀：宋代學者。曾從胡瑗受經，力學不倦，杜門著書，王安石多所論薦皆不仕。世業春秋，潛心經學，理欲之辨甚嚴，嘗揭聖賢法言於軒檻以自警，晚年遷居父墓之側，時與門人子弟倘徉原野間，班荊剖論，緩步行歌，悠然自得。

ráo zhī chū: míng dài hú běi shěng guǎng jì rén, yú chū zhī mèng xiàn shí, shì yī wèi wèn mín jí kǔ de hǎo guān.
饒之初：明代湖北省廣濟人，於出知孟縣時，是一位問民疾苦的好官。

ráo jìng chéng: míng dài hú běi shěng pú qí rén, yú chū zhī bīn zhōu shí, céng jiān miè dāng shí wèi hài dì fāng de bā zhài yáo zéi.
饒敬承：明代湖北省蒲圻人，於出知賓州時，曾殲滅當時為害地方的八寨瑤賊。

ráo tiān mín: míng dài zhōng shū shè rén. jiā jìng jìn shì, guān zhì hé nán dào yù shǐ. dàn hé guō xūn, yì lùn hé tào, xún àn sū sōng, zòu biǎo jié yì. wèi míng yù shǐ.
饒天民：明代中書舍人。嘉靖進士，官至河南道御史。彈劾郭勛，議論河套，尋按蘇松，奏表節義。為名御史。

ráo zhèn yuán: míng dài ān huī shěng jīng dé rén, bù dàn yú wàn lì nián jiān guān bài mián zhōu zhī zhōu, ér qiě shì yī wèi hěn yǒu chéng jiù de shū fǎ jiā. huà zōng xiǎo mǐ, bèi yù wèi yōu rán jué chén.
饒震元：明代安徽省旌德人，不但於萬曆年間官拜綿州知州，而且是一位很有成就的書法家。畫宗小米，被譽為「悠然絕塵」。

ráo tíng xuǎn: zì méi chén, fú jiàn hóu guān rén. yǐ háng wǔ jiàn shēng qiān zǒng. dào guāng zhōng, cóng jiǎo tái wān yǒu gōng, zhuó shǒu bèi. cóng shuǐ shī tí dū dòu zhèn biāo chū yáng qín hǎi dào, zhuó zhāng zhōu yíng dū sī. qiān yóu jī, zhì fěi wú zhū lián, dé mín xīn. xián fēng sān nián, fèng xí fù zhào ān zhì xiè dòu, ér cháo zhōu huì fěi xí zhāng zhōu, fú bīng yú chéng zhōng tū qǐ, zhèn dào jiē yù hài. tíng xuǎn wén biàn, jiān dào chí hái, hào zhào xiāng mín qiān yú, chéng mín yīng zhī. zéi dùn, xuán fù dà zhì. tíng xuǎn lǜ xiāng tuán gù shǒu, dié zhàn pò zéi, qín zéi shǒu xiè hòu děng, suì shǔ zhāng zhōu zhèn zǒng bīng. wài jiǎo nèi fǔ, qī nián shǐ píng. zǒng dū wáng yì dé jiàn qí cái kě dà yòng, sì nián, shòu guì zhōu ān yì zhèn zǒng bīng, liú shǔ fú jiàn lù lù tí dū. wǔ nián, yuè fěi xiàn guǎng xìn, zhè jiāng jiè yán. tíng xuǎn fù yuán, è qú zhōu. xún chǔ jūn kè guǎng xìn, zéi zhī zhè jìng yǒu bèi, zǒu huī zhōu. liù nián, zéi qiú yáng fǔ qīng fù tú guǎng xìn yǐ rǎo zhè. guǎng xìn bīng jǐn shù bǎi, zhī fǔ shěn bǎo zhēn chí shū gào jí. tíng xuǎn fāng zhù jiǎ yù shān, yuē: zéi dé guǎng xìn, zé yù shān bù shǒu, ér zhè wēi yǐ. zhí dà yǔ shuǐ zhǎng, shǐ zhōu jí xíng, dǐ guǎng xìn. zéi yǐ zhì chéng xī tài píng qiáo, chū dié chéng zhōng wú bīng, jí jiàn jīng qí, zéi wèi duó qì. tíng xuǎn suǒ bù jǐn qiān yú rén, lǚ chū qí jī zéi. jì ér zéi dà zhì, bù jiāng bì dìng bāng lài gāo xiáng jiē yǒng gǎn, xiàn jì yuē: jīn zéi bù zhī wǒ xū shí, yǐ wǒ néng zhàn, hòu lù bì yǒu dà bīng. ruò shāo tuì, zéi zhuī wǒ, qiě lì jīng dāng sù jué sǐ zhàn. tíng xuǎn yòng qí yán, míng rì kāi chéng fèn jī, zì chén zhì rì mù, huǐ qí zhǎng wéi, jūn shēng dà zhèn. yuè èr rì, zéi yǐn qù, cì hào xī lín bā tú lǔ. mǐn zhè dà lì yǔ jiāng xī dū fáng zhě bù qiàn, xí tíng xuǎn sù huí shī bǎo zhè. tíng xuǎn dài jiē fáng bīng zhì shǐ xíng, guǎng xìn mín gǎn qí yì.
饒廷選：字枚臣，福建侯官人。以行伍洊升千總。道光中，從剿台灣有功，擢守備。從水師提督竇振彪出洋擒海盜，擢漳州營都司。遷游擊，治匪無株連，得民心。咸豐三年，奉檄赴詔安治械鬥，而潮州會匪襲漳州，伏兵於城中突起，鎮道皆遇害。廷選聞變，間道馳還，號召鄉民千餘，城民應之。賊遁，旋復大至。廷選率鄉團固守，迭戰破賊，擒賊首謝厚等，遂署漳州鎮總兵。外剿內撫，期年始平。總督王懿德薦其才可大用，四年，授貴州安義鎮總兵，留署福建陸路提督。五年，粵匪陷廣信，浙江戒嚴。廷選赴援，扼衢州。尋楚軍克廣信，賊知浙境有備，走徽州。六年，賊酋楊輔清復圖廣信以擾浙。廣信兵僅數百，知府沈葆楨馳書告急。廷選方駐甲玉山，曰：「賊得廣信，則玉山不守，而浙危矣。」值大雨水漲，駛舟急行，抵廣信。賊已至城西太平橋，初諜城中無兵，及見旌旗，賊為奪氣。廷選所部僅千餘人，屢出奇擊賊。既而賊大至，部將畢定邦、賴高翔皆勇敢，獻計曰：「今賊不知我虛實，以我能戰，後路必有大兵。若稍退，賊追我，且立荊當速決死戰。」廷選用其言，明日開城奮擊，自晨至日暮，毀其長圍，軍聲大振。越二日，賊引去，賜號西林巴圖魯。閩、浙大吏與江西督防者不慊，檄廷選速回師保浙。廷選待接防兵至始行，廣信民感其義。

strong qiān xǐ fēn bù strong
遷徙分布

ráo xìng zì dé xìng zhì jīn yǐ yǒu chāo guò 2, 200 nián lì shǐ. ráo xìng de qiān fēn lù xiàn shǐ yú hé běi ráo yáng zhòng duō qǐ yuán zhī yī, jì ér shì jiāng xī shěng ráo zhōu, zài nán qiān fú jiàn guǎng dōng. yǒu xiē yīn wèi huá nán dì qū shān duō tián shǎo, hái qiān wǎng tái wān yī dài.
饒姓自得姓至今已有超過2,200年歷史。饒姓的遷分路線始於河北饒陽（眾多起源之一），繼而是江西省饒州，再南遷福建、廣東。有些因為華南地區山多田少，還遷往台灣一帶。