strong shèng yīn chī dìng yuān yāng ǒu　 guì jīn jiǎ jié yuān fèng chóu strong
勝殷痴訂鴛鴦偶　桂金假結鴛鳳儔

què shuō zhāng shì chéng, xiān jiàn zhāng dà niáng suí zhe sì míng xiǎo bì, hǎo sì yǐn tóng yì bān, yǐ yǒu shí fēn bù yuè. yòu wén zhāng dà niáng shuō xiào tā, qì dé bào tiào rú léi. zhǐ zhe zhāng dà niáng mà yuē: lǎo zéi rén, ěr nǎi nǚ liú, luò shān zhài hái bù zhī chǐ, gèng gǎn chēng hū tài tài! wǒ suī zǒu lù de rén, yì shì shǒu fèn qīng pín, nà lǐ ěr tān bù yì zhī cái! shì wài shēng qiáng qǐng shàng shān, ěr bù zhī xiū chǐ, dào shuō lái dǎ chōu fēng, kuī nǐ xiū yě bù xiū!
卻說章士成，先見章大娘隨着四名小婢，好似引童一般，已有十分不悅。又聞章大娘說笑他，氣得暴跳如雷。指着章大娘罵曰：「老賊人，爾乃女流，落山寨還不知恥，更敢稱呼太太！我雖走路的人，亦是守分清貧，那裡爾貪不義之財！是外甥強請上山，爾不知羞恥，倒說來打抽豐，虧你羞也不羞！」

zhāng dà niáng dà nù yuē: lǎo chù shēng, hái zhè děng jué qiáng, nán dào wǒ dào pà ěr me? jí bēn shàng qián lái dǎ zhāng shì chéng. shì chéng yuē: lái lái wǒ jì dào cǐ, xìng mìng yǐ zhì zhī dù wài. liǎng rén biàn yù xiāng dǎ. lǐ shèng kāng máng chě zhù zhāng dà niáng mì yǔ yuē: hái ér yīn tān tā yì nǚ yáng shì měi mào, mǔ qīn xū rěn qì, dài qīn shì chéng le, zài zuò dìng duó. zhāng dà niáng jiàn lǐ guì jīn yán róng měi mào, fèn wài huái xǐ. shàng qián lā zhù chōu zǐ yuē: niáng zǐ bú yào hài pà, wǒ men jiě dì cháng cháng rú cǐ, qiě jìn nèi miàn, dài wǒ bèi xí xiāng dài. lǐ guì jīn jiǎ yì chēng xiè, tóng jìn lǐ miàn qù le.
章大娘大怒曰：「老畜生，還這等倔強，難道我到怕爾麼？」即奔上前來打章士成。士成曰：「來來我既到此，性命已置之度外。」兩人便欲相打。李勝康忙扯住章大娘密語曰：「孩兒因貪他義女楊氏美貌，母親須忍氣，待親事成了，再作定奪。」章大娘見李桂金顏容美貌，分外懷喜。上前拉住抽子曰：「娘子不要害怕，我們姐弟常常如此，且進內面，待我備席相待。」李桂金假意稱謝，同進裡面去了。

lǐ shèng kāng xiàng zhāng shì chéng péi zhe xiào liǎn yuē: mǔ qīn nián lǎo diān dào, mǔ jiù xiū yào jiàn guài. zhāng shì chéng yuē: rén yǒu jiàn miàn sān fēn qíng, tā fāng cái jiàn miàn, biàn shuō zhè děng huà lái, jiào wǒ zěn néng rěn shòu?
李勝康向章士成陪着笑臉曰：「母親年老顛倒，母舅休要見怪。」章士成曰：「人有見面三分情，他方才見面，便說這等話來，教我怎能忍受？」

lǐ shèng kāng jí qǐng zhāng shì chéng zuò zài shàng miàn, zì jǐ bàng zuò xiāng péi. lìng sù bèi yán xí, nèi wài chàng yǐn. qǐng kè jiān chéng shàng xí lái, tóu mù xiǎo xīn jìn jiǔ. lǐ shèng kāng gōng jìng fú shì. zhāng shì chéng yí huò wèi hé rú cǐ yīn qín? bì yǒu suǒ tú, nán dào wǒ zhè yī lǐng bù páo pò lán de, tā yě yào xiǎng duó qù me? luò de chī guò kuài huó. èr rén jiǔ zhì bàn hān, lǐ shèng kāng yuē: yú shēng lǐ mèng xióng, xī rì tóng zhōu jiù jià, méng zhǔ shàng fēng wǒ jiù jià wǔ zhuàng yuán. zhāng shì chéng àn hèn: zhè sī hǎo bù huó huó jiàn guǐ, bié rén de shì, kuī tā shuō dé chū. ruò shì xī shí, bì tòng dǎ yī fān. jīn jì fēi xī bǐ, zhǐ de rěn nài. nǎi yuē: kuī ěr gāo qiáng kě xǐ.
李勝康即請章士成坐在上面，自己傍坐相陪。令速備筵席，內外暢飲。頃刻間呈上席來，頭目小心進酒。李勝康恭敬伏侍。章士成疑惑為何如此殷勤？必有所圖，難道我這一領布袍破藍的，他也要想奪去麼？落得吃過快活。二人酒至半酣，李勝康曰：「愚甥李夢雄，昔日同州救駕，蒙主上封我救駕武狀元。」章士成暗恨：「這廝好不活活見鬼，別人的事，虧他說得出。若是昔時，必痛打一番。今既非昔比，只得忍耐。」乃曰：「虧爾高強可喜。」

lǐ shèng kāng yuē: yú shēng yīn wú xíng huì, chōng nǎo liú jǐn, zòu zhǔ fēng wǒ dēng zhōu fǔ yóu jī. lù guò cǐ jiān, méng wàn dà gē hǎo yì liú wǒ, zuò le èr dài wáng, zhēn shì shí qián wén zhàng, cóng zhě shù bǎi. táng shàng yī hū, táng xià bǎi nuò. zhǎn shā zì yóu, róng yào wú bǐ. zhāng shì chéng yuē: cǐ nǎi xián shēng cái néng. lǐ shèng kāng yuē: jì yǒu cǐ fù guì, dàn niàn bù xiào yǒu sān, wú hòu wèi dà. ruò wú qī zǐ, hòu sì hé kào? shí wèi kě lǜ.
李勝康曰：「愚甥因無行賄，沖惱劉瑾，奏主封我登州府游擊。路過此間，蒙萬大哥好意留我，做了二大王，真是食前文丈，從者數百。堂上一呼，堂下百諾。斬殺自由，榮耀無比。」章士成曰：「此乃賢甥才能。」李勝康曰：「既有此富貴，但念不孝有三，無後為大。若無妻子，後嗣何靠？實為可慮。」

zhāng shì chéng yuē: biàn qǔ gè qī fáng hé fáng? lǐ shèng kāng yuē: dàn yú shēng dào cǐ dì wèi, fēi cái mào jiā rén, zěn kěn hūn qǔ? wéi hèn shì bìng wú měi nǚ, nài hé? shì chéng yuē: xì xīn tàn fǎng, hé huàn wú yǒu?
章士成曰：「便娶個妻房何妨？」李勝康曰：「但愚甥到此地位，非才貌佳人，怎肯婚娶？惟恨是並無美女，奈何？」士成曰：「細心探訪，何患無有？」

lǐ shèng kāng àn hèn: lǎo shā cái kě nǎo, tā xiàn zài yǒu yáng shì yì nǚ měi mào, bù zhǔ zhāng pèi wǒ, què jiào bié xún yān yuán. biàn yuē: wǒ xiǎng jiā rén nán yù, jīn yáng shì nǎi shì yì nǚ, yú shēng yòu shì ěr de wài shēng, hé bù bǎ yǔ wǒ jié hūn? mǔ jiù jiù zài shān shàng shòu xiǎng fù guì, què yòu qīn shàng jiā qīn, hé děng měi miào!
李勝康暗恨：老殺才可惱，他現在有楊氏義女美貌，不主張配我，卻教別尋煙緣。便曰：「我想佳人難遇，今楊氏乃是義女，愚甥又是爾的外甥，何不把與我結婚？母舅就在山上受享富貴，卻又親上加親，何等美妙！」

zhāng shì chéng fāng cái xǐng wù, guài bù dé tā xiǎo xīn, yuán lái wèi zhe hūn yīn. lǐ xiǎo jiě bù hé zài cǐ, wǒ ruò biàn liǎn, xiǎo jiě zěn jiāng xià shān? zhǐ hǎo rěn nài bà. jí zhèng sè yuē: zhè shì liáng jiā nǔ: zǐ, yīn zhàng fū wài chū wú xìn, fù qīn jīng shāng, jì mǔ pò jià, cǐ nǚ jié liè, yù tóu shuǐ jǐn jié, shì yù zhe wǒ jiù tā xìng mìng. tā suī bài wǒ wèi fù, wǒ jìng tā shì jié nǚ. fán shì qīn jìng tā, ěr què shuō chū cǐ fēi lǐ zhī yán. xìng shì xián shēng, ruò shì tā rén, dìng rán bù dé gān xiū. quàn ěr xiū shuō zhè huà, miǎn shāng hé qì. lǐ shèng kāng sù zhī zhāng shì chéng zhí xìng, jí xiè zuì yuē: yú shēng bù zhī, mǔ jiù xiū guài. zhāng shì chéng yuē: bù zhī bù zuì. èr rén zài yǐn yī fān.
章士成方才省悟，怪不得他小心，原來為着婚姻。李小姐不合在此，我若變臉，小姐怎將下山？只好忍耐罷。即正色曰：「這是良家女子，因丈夫外出無信，父親經商，繼母迫嫁，此女節烈，欲投水盡節，適遇着我救他性命。他雖拜我為父，我敬他是節女。凡事欽敬他，爾卻說出此非禮之言。幸是賢甥，若是他人，定然不得干休。勸爾休說這話，免傷和氣。」李勝康素知章士成執性，即謝罪曰：「愚甥不知，母舅休怪。」章士成曰：「不知不罪。」二人再飲一番。

lǐ shèng kāng sī liang: shàn qiú bù rú è qǔ, ruò bù yǒu qiáng, lǎo tóu ér yān kěn shùn cóng, jì shuāng yǎn yuán zhēng, kàn kàn zhāng shì chéng yuē: mǔ jiù, zhè yáng shì yīn yuán cóng yě bù cóng? zhāng shì chéng cóng róng dá yuē: ěr gǎn shì zuì me? fāng cái shuō guò bù cóng, hé bì zài wèn. lǐ shèng kāng lì shēng yuē: mǔ jiù wú quàn ěr cóng le wèi miào. zhāng shì chéng yuē: bù cóng nǐ biàn zěn me? lǐ shèng kāng yuē: jì dào shān shàng, ruò bù cóng, rèn ěr chā chì nán fēi le. zhāng shì chéng zǎo qì dé fèn sāi xiōng táng, tiào qǐ shēn lái, zhǐ zhe lǐ shèng kāng dà mà yuē: shèng zi kāng zi, ěr gǎn rú cǐ wàng xiǎng, bù pà zhé fú! wǒ zhāng shì chéng jìn zhài, xìng mìng yǐ zhì zhī dù wài. ěr gǎn zhè děng wú lǐ, hǎo bù kě hèn! jiāng àn yī pāi, bèi xí miàn bì ér zuò. lǐ shèng kāng chī le yī jīng.
李勝康思量：善求不如惡取，若不有強，老頭兒焉肯順從，既雙眼圓睜，看看章士成曰：「母舅，這楊氏姻緣從也不從？」章士成從容答曰：「爾敢是醉麼？方才說過不從，何必再問。」李勝康厲聲曰：「母舅吾勸爾從了為妙。」章士成曰：「不從你便怎麼？」李勝康曰：「既到山上，若不從，任爾插翅難飛了。」章士成早氣得憤塞胸膛，跳起身來，指着李勝康大罵曰：「勝子康子，爾敢如此妄想，不怕折福！我章士成進寨，性命已置之度外。爾敢這等無禮，好不可恨！」將案一拍，背席面壁而坐。李勝康吃了一驚。

xìng xǐ tā yǔ yán hú tú, tǎng bèi rén tīng chū zhēn míng, qǐ bù lòu chū mǎ jiǎo? zhǐ de rěn qì dī tóu bù yán.
幸喜他語言糊塗，倘被人聽出真名，豈不露出馬腳？只得忍氣低頭不言。

tóu mù shàng qián quàn zhāng shì chéng yuē: dài wáng shì jiù lǎo yé wài shēng, yào dǎ biàn dǎ, yào mà biàn mà, hé xū rú cǐ zhe nǎo. zhāng shì chéng yuē: hǎo yì jiào tā mò tí, tā piān yào shuō, què yòu shì shì lái qī yā wǒ, wǒ zěn de bù nǎo! tóu mù yòu quàn lǐ shèng kāng yuē: guǒ shì dài wáng shī yán bù gāi, lǐ dāng fú zuì. lǐ shèng kāng pà qí xiè lòu zhēn míng, yì zhǐ de xiàng qián xiè zuì yuē: wài shēng zuì hòu kuáng yán, wàng mǔ jiù shè zuì.
頭目上前勸章士成曰：「大王是舅老爺外甥，要打便打，要罵便罵，何須如此着惱。」章士成曰：「好意教他莫提，他偏要說，卻又恃勢來欺壓我，我怎的不惱！」頭目又勸李勝康曰：「果是大王失言不該，理當伏罪。」李勝康怕其泄漏真名，亦只得向前謝罪曰：「外甥醉後狂言，望母舅赦罪。」

zhāng shì chéng yīn lǐ guì jīn wèi dé tuō shēn, yì rěn qì fú qǐ yuē: ěr wǒ jiē cuò, bú yào yán qǐ. èr rén réng rán yǐn jiǔ.
章士成因李桂金未得脫身，亦忍氣扶起曰：「爾我皆錯，不要言起。」二人仍然飲酒。

lǐ shèng kāng xīn sī: zhǐ yòng ruǎn qiú fāng tuǒ. biàn xiǎo xīn gòng fèng. zài yǐn jǐ bēi, kěn qiú zhāng shì chéng yuē: yáng shì yòu fēi mǔ yǒng qīn nǚ, mǔ jiù tì bié rén jǐn qíng, yǔ zì jiā wài shēng zuò yìng, qǐ bù bèi rén chǐ xiào. wàng mǔ yǒng yù chéng cǐ yīn shì. zhāng shì chéng tīng le, xiǎng: zhè dào nán wèi tā bù pà xiū chǐ, fù gǎn shuō qǐ. zhǐ shì wǒ hé bù zuò hǎo rén, jiào tā qù wèn lǐ xiǎo jiě? tā ruò bù kěn, biàn bù dé guài wǒ wèi nán, luò de zuò gè hǎo rén. zhǔ yì dìng le, dá yuē: xián shēng ěr bù zhī, yáng shì yòu fēi wǒ qīn shēng nǚ ér, jiào wǒ zěn hǎo zhǔ zhāng? ěr kě qiú tā zì jǐ biàn shì. lǐ shèng kāng míng zhī shì tuī wěi zhī yì, dàn yáng shì dào yǒu yī tuán hé qì, fāng cái yòu huān xǐ shàng shān, huò yǒu xīn yú wǒ, yì wèi kě zhī. nǎi yuē: yáng shì huò yī yǔn, mǔ jiù wú dé zài tuī. zhāng shì chéng yuē: tā ruò yī yǔn biàn hǎo. wǒ yǒu hé tuī tuō?
李勝康心思：只用軟求方妥。便小心供奉。再飲幾杯，懇求章士成曰：「楊氏又非母勇親女，母舅替別人盡情，與自家外甥作硬，豈不被人恥笑。望母勇玉成此姻事。」章士成聽了，想：這倒難為他不怕羞恥，復敢說起。只是我何不做好人，教他去問李小姐？他若不肯，便不得怪我為難，落得做個好人。主意定了，答曰：「賢甥爾不知，楊氏又非我親生女兒，教我怎好主張？爾可求他自己便是。」李勝康明知是推委之意，但楊氏倒有一團和氣，方才又歡喜上山，或有心於我，亦未可知。乃曰：「楊氏或依允，母舅毋得再推。」章士成曰：「他若依允便好。我有何推託？」

lǐ shèng kāng jí jìn hòu miàn, lìng nǚ bì qù qǐng tài tài qián lái. cǐ shí lǐ guì jīn zhèng zài yǐn jiǔ, yīn yù fǎng xiōng xìn xī, jiǎ yì yǔ zhāng dà niáng qīn rè. zhāng dà niáng wén qǐng, máng lái wèn ér zi yīn shì ruò hé, lǐ shèng kāng jù chén zhāng shì chéng zhī yán, wàng mǔ qīn qiú yáng shì yào jǐn. zhāng dà niáng yuē: bù fáng, yáng shì yǔ wǒ qíng rè, liàng bì chéng jiù, ěr kě shǎo dài. lǐ shèng kāng xǐ yuē: mǔ qīn kuài qù kěn qiú, tǎng dé yī yǔn, kàn mǔ jiù rú hé tuī cí. zhāng dà niáng jí rù xí, xiào duì lǐ guì jīn yuē: lǎo shēn yǒu yī shì xiāng shāng, qǐ niáng zǐ qiē wù tuī cí. lǐ guì jīn yuē: tài tài jǐn guǎn shuō lái. zhāng dà niáng yuē: xiǎo ér lǐ mèng xióng, yīn hèn jiān jiān nòng quán, mái méi tā gōng láo, gù zàn zài cǐ xiǎng yòng, yǐ dài shèng zhǔ zhāo ān. dàn wèi yǒu qī shì. yīn jiàn niáng zǐ dé xìng jiān quán, yuàn jié sī luó. niáng zǐ ruò kěn fǔ jiù, zú gǎn hòu qíng. lǐ guì jīn xīn zhōng zì xiǎng: wǒ zhèng tòng hèn zhe xiōng mèi bèi hài chāi sàn, cǐ chóu wèi bào, hái yào xiǎng jié qīn. cǐ bì shì zhāng shì chéng bù xǔ, gù lái qiú wǒ. dàn zhāng shì chéng shì tā de mǔ jiù, tā yòu pà wǒ zài zhè lǐ zěn yàng tuō tā dú shǒu. yòu huí xiǎng dào, yě shì lǎo jiàn rén, gāi dāng jué sì. bù rú zhà xǔ qīn shì, qí yè jiān jié guǒ tā xìng mìng, yǐ bào qián chóu. jí dá yuē: yīn yuán dà shì, fēi nú jiā kě yǐ zì zhǔ, xū shì yì fù zhāng ā bó zhǔ zhāng. zhāng dà niáng yuē: niáng zǐ nǎi fēi shè dì shēng yǎng, wèn tā hé wèi? niáng zǐ kě zì zhǔ chí. lǐ guì jīn yuē: zhāng ā bó yǒu jiù mìng zhī ēn, xū qiú tā wèi shì. zhāng dà niáng yuē: wǒ céng duì shè dì shuō guò, shè dì yún xū niáng zǐ zhǔ cái, wàng niáng zǐ fǔ jiù. lǎo shēn dāng lìng yǎn xiāng dài. lǐ guì jīn yuē: fēi nú jiā shī jié, dàn cóng zhāng ā bó bēn zǒu fēng chén, zhōng wú jié jú. tài tài lóng lǐ xiāng dài, zěn bù cóng mìng. zhāng dà niáng xǐ chū wàng wài, yuē: duō chéng niáng zǐ měi yì, pèi dé liáng duō. dài lǎo shēn zé jí wán qīn.
李勝康即進後面，令女婢去請太太前來。此時李桂金正在飲酒，因欲訪兄信息，假意與章大娘親熱。章大娘聞請，忙來問兒子姻事若何，李勝康具陳章士成之言，望母親求楊氏要緊。章大娘曰：「不妨，楊氏與我情熱，諒必成就，爾可少待。」李勝康喜曰：「母親快去懇求，倘得依允，看母舅如何推辭。」章大娘即入席，笑對李桂金曰：「老身有一事相商，乞娘子切勿推辭。」李桂金曰：「太太儘管說來。」章大娘曰：「小兒李夢雄，因恨奸監弄權，埋沒他功勞，故暫在此享用，以待聖主招安。但未有妻室。因見娘子德性兼全，願結絲蘿。娘子若肯俯就，足感厚情。」李桂金心中自想：我正痛恨着兄妹被害拆散，此仇未報，還要想結親。此必是章士成不許，故來求我。但章士成是他的母舅，他又怕我在這裡怎樣脫他毒手。又回想道，也是老賤人，該當絕嗣。不如詐許親事，俟夜間結果他性命，以報前仇。即答曰：「姻緣大事，非奴家可以自主，須是義父章阿伯主張。」章大娘曰：「娘子乃非舍弟生養，問他何為？娘子可自主持。」李桂金曰：「章阿伯有救命之恩，須求他為是。」章大娘曰：「我曾對舍弟說過，舍弟雲鬚娘子主裁，望娘子俯就。老身當另眼相待。」李桂金曰：「非奴家失節，但從章阿伯奔走風塵，終無結局。太太隆禮相待，怎不從命。」章大娘喜出望外，曰：「多承娘子美意，佩德良多。待老身擇吉完親。」

jì lái jiàn lǐ shèng kāng yuē: wèi niáng de dàn píng sān cùn bù làn zhī shé, wěi qū kěn qiú, tā yǐ xǔ yǔn qí shì. lǐ shèng kāng xīn xǐ yù kuáng: nán dé mǔ qīn néng gàn, dài wǒ qù jiàn mǔ jiù, kàn tā zài néng wèi nán fǒu.
既來見李勝康曰：「為娘的但憑三寸不爛之舌，委曲懇求，他已許允其事。」李勝康欣喜欲狂：「難得母親能幹，待我去見母舅，看他再能為難否。」

jí chū jiàn zhāng shì chéng yuē: yú shēng fèng mìng qù duì yáng shì qiú qīn. zhāng shì chéng yuē: liàng yáng shì bì dìng bù xǔ yǔn. lǐ shèng kāng yuē: lài mǔ jiù fú yīn, yáng shì yǐ jīng xǔ yǔn le. zhāng shì chéng zhe jīng zì cǔn, lǐ guì jīn hèn tā chāi sàn xiōng mèi, zěn kěn xǔ qīn? bì shì lǐ shèng kāng zhà yán nǎi yuē: wǒ bù xìn, ěr qù huàn tā chū lái, wǒ wèn tā yī shēng. zhāng dà niáng rěn bú zhù chū xiàn yuē: tā nián shào pà xiū, zěn kěn miàn xǔ?
即出見章士成曰：「愚甥奉命去對楊氏求親。」章士成曰：「諒楊氏必定不許允。」李勝康曰：「賴母舅福蔭，楊氏已經許允了。」章士成着驚自忖，李桂金恨他拆散兄妹，怎肯許親？必是李勝康詐言乃曰：「我不信，爾去喚他出來，我問他一聲。」章大娘忍不住出現曰：「他年少怕羞，怎肯面許？

quàn ěr jiāng jiù, bù bì rèn zhēn. zhāng shì chéng hū rán biàn sè yuē: shén me rèn zhēn, ruò bù wèn tā, píng nǐ yī miàn zhī cí, jiàn wǒ zé shuō yáng shì xǔ yǔn, jiàn yáng shì zé shuō wǒ yǐ xǔ yǔn, liǎng xiāng qī mán, yān zhī shì fēi. cǐ shì bì xū yáng shì chū lái yī yán, fāng dé píng xìn. lǐ shèng kāng máng chě zhāng dà niáng rù nèi yuē: mǔ jiù yǐ huái dǎi yì, jīn ruò yǔ tā kǒu jué, bǐ bì zhuàng pò yīn yuán, xū kěn qǐng yáng shì qián lái wèi miào. hòu chéng qīn hòu, zhú tā xià shān. zhāng dà niáng chēng shì. jí lái jiàn lǐ guì jīn yuē: hǎo xiào shè dì duō yí, shuō xū niáng zǐ chū qù hú luàn yīng tā jǐ jù fāng xìn. lǐ guì jīn xiǎng dào: zhāng shì chéng suī shì zhàng yì, dàn lǐ shèng kāng shì hěn xīn zhī tú, tǎng yī shí biàn liǎn lián mǔ jiù dōu gǎn shā le. biàn dá yuē: xiū rén, wú bù hǎo yì sī. zhāng dà niáng yuē: lǎo shēn xiāng péi, hé xiū zhī yǒu. qiáng chě le lǐ guì jīn lái zhì píng biān yuē: yáng shì zài cǐ, xián dì yào shuō hé huà! zhāng shì chéng qǐ shēn zhàn lì, duì lǐ guì jīn yuē: wén dé yì nǚ yǔn xǔ shě shēng qīn shì, wèi zhī xìn fǒu? lǐ guì jīn yuē: jì shì lìng shēng, nú jiā zěn hǎo bù cóng. zhāng shì chéng dà jīng yuē: cǐ nǎi ěr zhōng shēn dà shì, xū zì bǎ chí, bú yào rì hòu dài niàn jí lǎo hàn wài shēng, wǒ shì bù lǐng qíng de. lǐ guì jīn xiàng zhāng shì chéng shùn yǎn yī jīng yuē: duō méng tài tài hòu qíng, cóng le bà. zhāng shì chéng suī jiàn tā àn diū yǎn sè, què bù zhī qí yuán gù, yòu tīng dé cóng le. qì dé miàn rú shàng sè, zhuǎn bèi zuò xià, bú zhù de chuǎn xī.
勸爾將就，不必認真。」章士成忽然變色曰：「甚麼認真，若不問他，憑你一面之辭，見我則說楊氏許允，見楊氏則說我已許允，兩相欺瞞，焉知是非。此事必須楊氏出來一言，方得憑信。」李勝康忙扯章大娘入內曰：「母舅已懷歹意，今若與他口角，彼必撞破姻緣，須懇請楊氏前來為妙。候成親後，逐他下山。」章大娘稱「是」。即來見李桂金曰：「好笑舍弟多疑，說須娘子出去胡亂應他幾句方信。」李桂金想道：章士成雖是仗義，但李勝康是狠心之徒，倘一時變臉連母舅都敢殺了。便答曰：「羞人，吾不好意思。」章大娘曰：「老身相陪，何羞之有。」強扯了李桂金來至屏邊曰：「楊氏在此，賢弟要說何話！」章士成起身站立，對李桂金曰：「聞得義女允許舍甥親事，未知信否？」李桂金曰：「既是令甥，奴家怎好不從。」章士成大驚曰：「此乃爾終身大事，須自把持，不要日後帶念及老漢外甥，我是不領情的。」李桂金向章士成瞬眼一睛曰：「多蒙太太厚情，從了罷。」章士成雖見他暗丟眼色，卻不知其緣故，又聽得從了。氣得面如上色，轉背坐下，不住的喘息。

lǐ shèng kāng àn xiào hóng luán zhào mìng, rèn shì lí jiān, dào dǐ wú shì. lǐ guì jīn réng jìn nèi qù le. lǐ shèng kāng rù nèi, duì zhāng dà niáng yuē: tiān sè shàng zǎo, kě yù bèi huā zhú, jīn wǎn chéng qīn bà. zhāng dà niáng yuē: zhōng shēn dà shì, xū zé gè jí rì fāng hǎo, bù kě gǒu qiě. lǐ shèng kāng yuē: mǔ qīn bù xiǎo dé, mǔ jiù dāng miàn nòng guǐ. tǎng yī yán huǎn, chéng kǒng yǒu biàn. bù ruò jí zǎo wán qīn wèi miào. zhāng dà niáng yuē: hái ér shuō dé shì. jì yǐn lǐ guì jīn dào lǐ miàn yǔ tā shū zhuāng, bàn zuò xīn rén. lǐ shèng kāng lìng rén bèi jiǔ xí, jí chū jù yì tīng duì zhāng shì chéng yuē: qǐng nèi miàn chī xǐ jiǔ, zhè lǐ hǎo bǎi huā zhú. zhāng shì chéng zhèng zài yuàn hèn lǐ guì jīn rú cǐ xíng wèi, tuō lěi tā shī liǎn, bā bù de yào zǒu bì tā, miǎn de zhe nǎo. jí qǐ shēn dào hòu miàn yǐn jiǔ, liú yī tóu mù cì hou.
李勝康暗笑紅鸞照命，任是離間，到底無事。李桂金仍進內去了。李勝康入內，對章大娘曰：「天色尚早，可預備花燭，今晚成親罷。」章大娘曰：「終身大事，須擇個吉日方好，不可苟且。」李勝康曰：「母親不曉得，母舅當面弄鬼。倘一延緩，誠恐有變。不若及早完親為妙。」章大娘曰：「孩兒說得是。」既引李桂金到裡面與他梳裝，扮作新人。李勝康令人備酒席，即出聚義廳對章士成曰：「請內面吃喜酒，這裡好擺花燭。」章士成正在怨恨李桂金如此行為，拖累他失臉，巴不得要走避他，免得着惱。即起身到後面飲酒，留一頭目伺候。

qiě shuō lǐ shèng kāng lìng lóu luó yú jù yì tīng shàng zhāng dēng jié cǎi, hǎo bàn huā zhú, lìng bù xià yǒu néng lè qì zhě, yù bèi zuò lè, yǐ zhù huā zhú zhī xǐ. yòu lìng zǎi zhū shā yáng, kào shǎng hé zhài lóu luó. rì yǐ jiāng wǎn, zhū shì tuǒ dāng. lǐ shèng kāng jiù jiǎn píng shí suǒ jié de yī fù xì yī shā mào mǎng páo chuān dài qǐ lái, hǎo sì gǔ miào nèi guǐ pàn.
且說李勝康令嘍羅於聚義廳上張燈結彩，好辦花燭，令部下有能樂器者，預備作樂，以助花燭之喜。又令宰豬殺羊，犒賞合寨嘍羅。日已將晚，諸事妥當。李勝康就撿平時所劫的一副戲衣紗帽蟒袍穿戴起來，好似古廟內鬼判。

lóu luó zòu dòng yīn lè, qí yú jǐn zài jù yì tīng wài guān kàn. nà shí diǎn qǐ dēng zhú, huī huáng rú tóng bái rì. lǐ shèng kāng yáo yáo bǎi bǎi xiān zài jù yì tīng shàng, lìng rén cuī cù tài tài, qǐng xīn rén shàng táng bài lǐ.
嘍羅奏動音樂，其餘盡在聚義廳外觀看。那時點起燈燭，輝煌如同白日。李勝康搖搖擺擺先在聚義廳上，令人催促太太，請新人上堂拜禮。

yòu shuō lǐ guì jīn zài fáng zhà zuò mù yù, bǎ shǒu jiàn cáng hǎo, jié shù tíng dāng, fāng cái chū lái shū zhuāng. zhāng dà niáng dài qí dài shang fèng guān, chuān shang xiá pī mǎng páo, zhāng dà niáng zì jǐ yì shì fèng guān dà hóng duàn ǎo, yǐn chū lǐ guì jīn lái zhì hòu táng. zhāng shì chéng zhèng zài zì zhēn jiě mèn, hū tīng dé yī piàn bù qí bù hé de yīn lè, xīn zhōng yòu nǎo qǐ lái. gèng jiàn pó xí rú cǐ dǎ bàn, nù mù niǔ zhuǎn shēn huí nèi qù le. zhāng dà niáng jiàn le wēi xiào. wén dé cuī cù bài táng, jí fú lǐ guì jīn chū lái.
又說李桂金在房詐作沐浴，把手箭藏好，結束停當，方才出來梳妝。章大娘代其戴上鳳冠，穿上霞披蟒袍，章大娘自己亦是鳳冠大紅緞襖，引出李桂金來至後堂。章士成正在自斟解悶，忽聽得一片不齊不和的音樂，心中又惱起來。更見婆媳如此打扮，怒目扭轉身回內去了。章大娘見了微笑。聞得催促拜堂，即扶李桂金出來。

wèi zhī hòu shì rú hé, qiě kàn xià huí fēn jiě.
未知後事如何，且看下回分解。