strong tǔ chéng cí lǐ jiù guì jīn　 mèng xióng tú zhōng féng yǔ ruì strong
土成祠里救桂金　夢雄途中逢宇瑞

qiě shuō lǐ mèng xióng fù le yī fān, nà huǒ bǎ shàng huǒ xīng jǐn miè, bìng qián miàn dí huǒ guāng yì méi yǒu le. xīn zhōng zhuǎn xiǎng jiào shēng yuē: wǒ zhōng le tā diào hǔ lí shān zhī jì, tā shǐ bāng huǒ xiān jiāng mǎ qiān zǒu, què lái yòu wǒ pò gǎn, mèi zǐ zài diàn zhōng bì rán bèi hài, jīn dāng huí diàn jiù mèi zǐ yào jǐn. máng huí tóu zǒu le jǐ bù, zhēn shì tiān sè yǐ wǎn, nán fēn lù jìng, yòu zhuǎn xīn yī xiǎng yuē: fāng cái nà sī bì zài zhà chēng diē zhé zuǒ tuǐ, dìng fú zài àn chù. wǒ ruò qián wǎng, qǐ bù bèi tā cì shā, bù rú hòu zhì tiān míng, qián qù wèi tuǒ. jí lì zài lín xià, bàn shǎng qiū fēng fēng fēng, hū yǒu yī yī yǎ yǎ chàng qǔ ér qián lái. lǐ mèng xióng shǐ bù rèn wèi hé rén, jí xì chá shēng yīn, nǎi shì ā kù. xīn xiǎng bì shì zhòng rén zhe tā xiān lái tàn fǎng shā wǒ, bù zhī wǒ zài zhè lǐ, gù cǐ dà jīng xiǎo guài, děng wǒ xiān jié guǒ tā de xìng mìng. bù yī huì ā kù yǐ dào lín qián. bù dī fáng lǐ mèng xióng cóng àn lǐ yī jiàn, jǐn lì cì qù, zhèng zhōng zhe dù wěi, ā yō yī shēng, diē dǎo zài dì xià, zǎo yǐ yī mìng guī yīn le. lǐ mèng xióng zài lì piàn kè, hū jiàn kè diàn nà biān huǒ guāng dà qǐ, jiào yuē: bù hǎo! bù hǎo! kè diàn fā huǒ, mèi zǐ xìng mìng qǐ bù duàn sòng? yòu xiǎng yī huì yuē: mèi zǐ hé děng yīng yǒng, duàn bù gāi yǒu shī. liàng néng táo tuō, qiě dài tiān míng qián qù zhǎo xún bà. zàn qiě àn xià màn biǎo.
且說李夢雄赴了一番，那火把上火星盡滅，並前面的火光亦沒有了。心中轉想叫聲曰：「我中了他調虎離山之計，他使幫伙先將馬牽走，卻來誘我迫趕，妹子在店中必然被害，今當回店救妹子要緊。」忙回頭走了幾步，真是天色已晚，難分路徑，又轉心一想曰：「方才那廝必在詐稱跌折左腿，定伏在暗處。我若前往，豈不被他刺殺，不如候至天明，前去為妥。」即立在林下，半晌秋風瘋瘋，忽有咿咿啞啞唱曲兒前來。李夢雄始不認為何人，及細察聲音，乃是阿酷。心想必是眾人着他先來探訪殺我，不知我在這裡，故此大驚小怪，等我先結果他的性命。不一會阿酷已到林前。不提防李夢雄從暗裡一劍，盡力刺去，正中着肚尾，呵唷一聲，跌倒在地下，早已一命歸陰了。李夢雄再立片刻，忽見客店那邊火光大起，叫曰：「不好！不好！客店發火，妹子性命豈不斷送？」又想一會曰：「妹子何等英勇，斷不該有失。諒能逃脫，且待天明前去找尋罷。」暫且按下慢表。

dān shuō nà miào zhōng, zhāng shì chéng fú zài shén zuò xià tíng le xǔ jiǔ, wài miàn bìng wú dòng jìng. xīn xiǎng: bù zhī liú yǔ ruì xìng mìng ruò hé, jiù qīng qīng tiào zài dì xià, mō dào bài shí shàng jiào shēng: wèi hé lián shī shēn yì tuō qù le? àn lǐ yòu biàn mō bié chù. mō dào cí jiǎo bèi lǐ guì jīn de shēn tǐ bàn dào le, bā qǐ shēn shēn shǒu zài mō yuē: kǔ le! zěn wú shǒu jí le? yuán lái lǐ guì jīn piān wò. zhāng shì chéng xīn máng, mō zhe wěi gǔ, zhī dào shì jiān bǎng, gù yí wú shǒu jí, jí mō dào qián miàn què shì píng xuē. yòu jiào kǔ yuē: zěn me lián jī bā yě gē qù? yòu xiǎng dào: ruò gē qù jī bā, bì sǐ duō shí le, zěn yòu shēn tǐ hái rè lī! zài mō dào kǒu bí, jué dé hū xī. yòu xiǎng dào: zhè dào shì huó de, rú guǒ shì huó, wèi hé pū wò bù dòng? mò shì hūn yūn de? zhōu wéi xún biàn, bìng wú bāo guǒ, liàng bèi zéi rén qǔ qù le. dàn jì rú cǐ, xū jiào tā táo zǒu.
單說那廟中，章士成伏在神座下停了許久，外面並無動靜。心想：不知劉宇瑞性命若何，就輕輕跳在地下，摸到拜石上叫聲：「為何連屍身亦拖去了？」暗裡又遍摸別處。摸到祠角被李桂金的身體拌倒了，扒起身伸手再摸曰：「苦了！怎無首級了？」原來李桂金偏臥。章士成心忙，摸着尾股，只道是肩膀，故疑無首級，及摸到前面卻是平削。又叫苦曰：「怎麼連雞巴也割去？」又想道：「若割去雞巴，必死多時了，怎又身體還熱哩！」再摸到口鼻，覺得呼吸。又想道：「這到是活的，如果是活，為何仆臥不動？莫是昏暈的？周圍尋遍，並無包裹，諒被賊人取去了。但既如此，須叫他逃走。

suì jǐn lì bǎ lǐ guì jīn fù zài bèi shàng, chū le cí mén, wàng dà lù bù guǎn hūn hēi luàn tà, gāo gāo xià xià ér qù.
遂盡力把李桂金負在背上，出了祠門，望大路不管昏黑亂踏，高高下下而去。

xiān shí nà zhà gǎn mǎ de zhòng zéi, āi zhì sì gēng, huí jiàn diàn fáng fā huǒ shāo huǐ, liào lǐ shèng kāng mǔ zǐ cǐ shí yǐ shì táo zǒu, wú chù kě xún, zhǐ de tóng huǒ táo qù.
先時那詐趕馬的眾賊，挨至四更，回見店房發火燒毀，料李勝康母子此時已是逃走，無處可尋，只得同夥逃去。

zhì lí míng, lǐ mèng xióng huí lái, jiàn diàn fáng shāo jǐn, yān yàn wèi xī, chuí xià lèi yuē: wǒ lǐ mèng xióng tóng zhōu jiù jià, míng wén tiān xià, jīn dào cǐ chù, lián mèi zǐ zuò qí bāo guǒ wén píng jǐn jiē shī tuō, rú hé shì hǎo?
至黎明，李夢雄回來，見店房燒盡，煙焰未熄，垂下淚曰：「我李夢雄同州救駕，名聞天下，今到此處，連妹子坐騎包裹文憑盡皆失脫，如何是好？」

yòu zhuǎn sī: mèi zǐ yīng yǒng, xìng mìng wèi bì jiù sàng le. kàn shàng bìng wú shāo sǐ de gǔ huī, dìng shì táo tuō wú yí. zhǐ shì wǒ zuò guān, shī le bù zhào, sǐ zuì nán miǎn. wǒ xiǎng yīng guó gōng qián rì dài wǒ hòu qíng, jīn bù rú huí jīng, kěn qiú yīng guó gōng, zài zuò shāng yì. jí shōu le yǎn lèi, xiàng dà lù jìn fā bù biǎo.
又轉思：「妹子英勇，性命未必就喪了。看上並無燒死的骨灰，定是逃脫無疑。只是我做官，失了部照，死罪難免。我想英國公前日待我厚情，今不如回京，懇求英國公，再作商議。」即收了眼淚，向大路進發不表。

qiě shuō zhāng shì chéng fù le lǐ guì jīn, zǒu zhì tiān sè lí míng, shēn pí qì chuǎn, fàng zài dào bàng xiē xī, zǐ xì jiāng lǐ guì jīn yī kàn, chī jīng yuē: zěn me tǔ dì cí zhōng zhè děng zuò guài? zuó wǎn shì liú yǔ ruì tóng zài cí zhōng sù zhe, rú hé jīn zǎo biàn chéng lǐ jǐn yún? qiě lǐ jǐn yún nǎi nán zǐ, jīn yòu biàn chéng nǚ zǐ. dàn kàn tā kǒu jué liú xián, dìng zhōng zhe shì má hàn yào. dài wǒ qǔ xiē liáng shuǐ jiù xǐng, wèn yī wèn biàn zhī duān dì. jí xiàng qián xún jiàn jiàn shuǐ, zhǐ shì méi yǒu kě jí shuǐ de. mì lái mì qù, mì le yī gè hái gǔ guàn de jīn dòu gài. xǐ jìng, qǔ xiē qīng shuǐ huí lái, fú qǐ lǐ guì jīn guàn xià.
且說章士成負了李桂金，走至天色黎明，身疲氣喘，放在道傍歇息，仔細將李桂金一看，吃驚曰：怎麼土地祠中這等作怪？昨晚是劉宇瑞同在祠中宿着，如何今早變成李錦雲？且李錦雲乃男子，今又變成女子。但看他口角流涎，定中着是麻汗藥。待我取些涼水救醒，問一問便知端的。即向前尋見澗水，只是沒有可汲水的。覓來覓去，覓了一個骸骨罐的金斗蓋。洗淨，取些清水回來，扶起李桂金灌下。

bù yī shí jiān, lǐ guì jīn sū xǐng, bā qǐ lái jiàn yǒu rén lì zài shēn biān, cāng huáng jiān què bù rèn dé zhāng shì chéng. zhāng shì chéng yuē: èr xiàng gōng wù zháo huāng, lǎo hàn nǎi sū zhōu zhāng shì chéng biàn shì. lǐ guì jīn fāng cái xǐng wù, jí máng wèn yuē: zhāng ā bó yīn hé dào cǐ, jiù wǒ xìng mìng? zhāng shì chéng biàn jiāng nǚ ér bèi lüè, yào dào shān dōng xún fǎng, lù zhōng yù liú yǔ ruì shuō qǐ. lìng xiōng hūn pèi yī jiě, wǒ kǒng tā lù shàng yǒu shī, gù tóng tā yù dào dēng zhōu xún fǎng lìng xiōng. yīn zuó yè tǔ dì cí ān xiē, zéi rén qián lái xiāng hài, gù shě mìng xiāng jiù. bù liào què shì èr xiàng gōng. hái yǒu yī shuō, èr xiàng gōng ěr nǎi nán zǐ, jīn hé biàn zuò nǚ liú? lǐ guì jīn yuē: zhāng ā bó, jì yǐ kàn pò, zěn hǎo qī mán? nú jiā nǎi lǐ mèng xióng bāo mèi lǐ guì jīn, nǚ bàn nán zhuāng, tóng xiōng qián lái fǎng jī dào zéi. zhāng shì chéng yuē: ěr nǎi nǚ zhōng háo jié, kě jìng! kě jìng, dàn liú yǔ ruì zēng yún: lìng xiōng mèi tóng zhōu jiù jià, cháo tíng fēng lìng xiōng wèi wǔ zhuàng yuán, shòu rèn dēng zhōu yóu jī, yòu bù zhī xiǎo jiě rú hé dān shēn dào cǐ? yòu rú hé zhōng zhe má hàn yào, lái dào tǔ cí? lǐ guì jīn jí bǎ rù sū zhōu, yù liú yǔ ruì xiōng mèi, hù xiāng jié hūn qǐ, zhí zhì tóng zhōu jiù jià jīng chéng bǎo jiù liú lì bù, jīn fēng dēng zhōu yóu, fèng zhǐ wēi fú jī zéi, jí zuó wǎn tóu zhe fěi diàn, gē ge bèi zéi piàn qù gǎn mǎ, zì jǐ chī chá, liàng bì zhōng zhe diàn pó de má hàn yào, biàn bù zhī rén shì. xìng de ā bó xiāng jiù, zú gǎn shèng qíng. dàn wèi zhī liú yǔ ruì de xìng mìng rú hé? zhāng shì chéng yuē: liú yǔ ruì bìng wú shī shǒu, bì shì táo zǒu. dàn zuó wǎn ěr men xiē de kè diàn, kě jiù shì lín xià xiàng xī de? yǒu liù qī gè bāng huǒ me? lǐ guì jīn yuē: zhèng shì, wèi zhī ā bó zěn néng zhī dào? zhāng shì chéng yuē: ěr dào nà zuò diàn, liú yǔ ruì yào qù ān xī, wǒ zǎo wén zhī shì dào fěi diàn, suǒ yǐ bì sù cí zhōng. shuí zhī nǐ men yīng xióng, fǎn qù sù xiē. lǐ guì jīn yuē: jiā xiōng yì zhī shì dǎi diàn, nài nú jiā gǎn mào fēng hán, gù cǐ ān xiē. zhāng shì chéng tàn shēng yuē: nǐ men xiōng mèi wèi yù lǎo hàn, hé děng kuài lè, yī yù lǎo hàn, biàn zhé sàn xiōng mèi le. kàn lái shì wǒ yùn dī dài lèi zhe ěr děng. lǐ guì jīn yuē: wǒ men yī yù ā bó, zé ā bó fù nǚ chāi sàn, zài yù liú yǔ ruì, zé mǎn mén yì bèi jiān rén xiàn hài, hái shì wǒ děng mìng yùn bù hǎo, bù gàn ā bó zhī shì. zhāng shì chéng yuē: bù bì zhēng biàn, dà jiā dōu yǒu xiē qì yùn dī chuǎn de. zǒng shì lìng xiōng wèi zhī xiāo xī, wǒ xīn shèn shì yōu lǜ. lǐ guì jīn yuē: jiā xiōng yǒu xǔ duō běn shì, liàng bì wú lǜ, zhǐ shì nú jiā zhōng le má hàn yào, shī luò jiā xiōng bù zhào, jiā xiōng yí dìng huí dào fēng yáng fǔ qù. fán ā bó tóng nú jiā gòng xiāng xún fǎng, rán hòu tóng ěr qù xún lìng yuàn ruò hé? zhāng shì chéng yuē: qián zhě liú yǔ ruì xiāng féng, shuō zhe yǔ lìng xiōng jié yīn, lǎo hàn biàn kǒng lù shàng yǒu shī, tè cǐ zuò bàn ér lái. jīn jiàn xiǎo jiě, yān yǒu bù tóng wǎng xún zhī lǐ? èr rén suì gè chù xún le bàn rì, bìng wú zōng jī.
不一時間，李桂金甦醒，扒起來見有人立在身邊，倉皇間卻不認得章士成。章士成曰：「二相公勿着慌，老漢乃蘇州章士成便是。」李桂金方才省悟，即忙問曰：「章阿伯因何到此，救我性命？」章士成便將女兒被掠，要到山東尋訪，路中遇劉宇瑞說起。「令兄婚配伊姐，我恐他路上有失，故同他欲到登州尋訪令兄。因昨夜土地祠安歇，賊人前來相害，故捨命相救。不料卻是二相公。還有一說，二相公爾乃男子，今何變作女流？」李桂金曰：「章阿伯，既已看破，怎好欺瞞？奴家乃李夢雄胞妹李桂金，女扮男裝，同兄前來訪緝盜賊。」章士成曰：「爾乃女中豪傑，可敬！可敬，但劉宇瑞曾云：令兄妹同州救駕，朝廷封令兄為武狀元，授任登州游擊，又不知小姐如何單身到此？又如何中着麻汗藥，來到土祠？」李桂金即把入蘇州，遇劉宇瑞兄妹，互相結婚起，直至同州救駕、京城保救劉吏部，今封登州游，奉旨微服緝賊，及昨晚投着匪店，哥哥被賊騙去趕馬，自己吃茶，諒必中着店婆的麻汗藥，便不知人事。幸得阿伯相救，足感盛情。但未知劉宇瑞的性命如何？」章士成曰：「劉宇瑞並無屍首，必是逃走。但昨晚爾們歇的客店，可就是林下向西的？有六七個幫伙麼？」李桂金曰：「正是，未知阿伯怎能知道？」章士成曰：「爾道那座店，劉宇瑞要去安息，我早聞知是盜匪店，所以避宿祠中。誰知你們英雄，反去宿歇。」李桂金曰：「家兄亦知是歹店，奈奴家感冒風寒，故此安歇。」章士成嘆聲曰：「你們兄妹未遇老漢，何等快樂，一遇老漢，便折散兄妹了。看來是我運低帶累着爾等。」李桂金曰：「我們一遇阿伯，則阿伯父女拆散，再遇劉宇瑞，則滿門亦被奸人陷害，還是我等命運不好，不干阿伯之事。」章士成曰：「不必爭辨，大家都有些氣運低舛的。總是令兄未知消息，我心甚是憂慮。」李桂金曰：「家兄有許多本事，諒必無慮，只是奴家中了麻汗藥，失落家兄部照，家兄一定回到風陽府去。煩阿伯同奴家共相尋訪，然後同爾去尋令媛若何？」章士成曰：「前者劉宇瑞相逢，說着與令兄結姻，老漢便恐路上有失，特此作伴而來。今見小姐，焉有不同往尋之理？」二人遂各處尋了半日，並無蹤跡。

zhāng shì chéng yuē: lìng xiōng bì dìng rú xiǎo jiě suǒ yán, huí fēng yáng fǔ qù le. zhǐ shì dào lù yuǎn shè, xū yǒu lù fèi, fāng néng qián qù. lǐ guì jīn yuē: nú jiā dài yǒu bāo fú, bèi diàn pó ná qù, zhēn shì fēn wén duàn jué, zěn shēng shì hǎo? zhāng shì chéng yuē: tiān zuò niè yóu kě wéi, zì zuò niè bù kě huó, wǒ yì jiāng xiǎo bāo guǒ cáng zài liú yǔ ruì dà bāo guǒ lǐ, bèi tā fù qù. lǐ jiā jīn yuē: shì cǐ rú zhī nài hé? zhāng shì chéng xiǎng dào: wǒ zuó rì qīng hái fàn qián, shàng yǒu liǎng yú yín, cáng zài shēn shàng, wǒ dào wàng jì le. jí shēn shǒu xiàng shēn shàng qǔ chū yī kuài yín xiàn shàng yuē: zhè kuài rú hé gòu yòng? lǐ guì jīn yuē: shì yǐ jǐn jí, kě jiāng cǐ yín huàn lái, lù shàng jiǎn shěng yòng xiē. bàn jī bàn bǎo yì kě. xìng ér tiān bù jué wǒ, huò zhě yù zhe yǒu hǎo rén, fā xīn lián ā bó shì lǎo rén jiā zǒu lù zhī fèi, lè zhù duō shǎo.
章士成曰：「令兄必定如小姐所言，迴風陽府去了。只是道路遠涉，須有路費，方能前去。」李桂金曰：「奴家帶有包袱，被店婆拿去，真是分文斷絕，怎生是好？」章士成曰：「天作孽猶可違，自作孽不可活，我亦將小包裹藏在劉宇瑞大包裹里，被他負去。」李佳金曰：「似此如之奈何？」章士成想道：「我昨日清還飯錢，尚有兩餘銀，藏在身上，我倒忘記了。」即伸手向身上取出一塊銀獻上曰：「這塊如何夠用？」李桂金曰：「事已緊急，可將此銀換來，路上儉省用些。半飢半飽亦可。幸而天不絕我，或者遇着有好人，發心憐阿伯是老人家走路之費，樂助多少。」

yán wèi bì, qián miàn yǒu yī lǎo rén, miàn bái, wǔ luò zhǎng rán, tóu dài zào shā jīn, shēn shàng chuān zhe yī lǐng lán bù páo, jiǎo tà zào líng xié, qí xià xuě bái mǎ, liǎng gè cóng rén suí hòu ér lái, nǐ dào zhè rén wèi zhǔn? nǎi shì mèng jiā zhuāng mèng yuán wài, xìng mèng míng chún. yīn qí wèi rén lè shàn hào shī, lián pín jì kùn, xiāng lín duō yǒu shòu qí ēn huì, rén chēng zhī wèi mèng hǎo shàn. zì qián rì tóng liǎng gè zhuāng dīng qù nán xiāng qǔ zhàng, zhì jīn zǎo huí lái. kàn jiàn zhāng shì chéng lǐ guì jīn rú cǐ mó yáng, wèn yuē: ěr èr rén zài cǐ zuò shèn gōu dāng? zhāng shí chéng lǐ guì jīn shàng qián bài yī, jiù bǎ qián jí yào huí fēng yáng, quē xiē lù fèi zhī shì yī yī shuō míng, mèng yuán wài yuē: yuán lái rú cǐ, lǎo fū shī jìng le. zhāng shì chéng lǐ guì jīn yuē: qǐ gǎn. yuán lái zhè yuán wài běn shì gè cí bēi zhī rén, yī wén cǐ yán, suì xiàng shēn biān qǔ chū yī dìng sān sì liǎng yín zi, lìng zhuāng dīng sòng yǔ zhāng shì chéng yuē: bù xián bǐ bó, liáo zuò pán chán. zhāng shàng chéng lǐ guì jīn yuē: yuán wài hòu huì, hé yǐ wèi bào?
言未畢，前面有一老人，面白，五絡長髯，頭戴皂紗巾，身上穿着一領藍布袍，腳踏皂綾鞋，騎下雪白馬，兩個從人隨後而來，你道這人為準？乃是孟家莊孟員外，姓孟名淳。因其為人樂善好施，憐貧濟困，鄉鄰多有受其恩惠，人稱之為孟好善。自前日同兩個莊丁去南鄉取賬，至今早回來。看見章士成、李桂金如此模佯，問曰：「爾二人在此作甚勾當？」章十成、李桂金上前拜揖，就把前及要迴風陽，缺些路費之事一一說明，孟員外曰：「原來如此，老夫失敬了。」章士成、李桂金曰：「豈敢。」原來這員外本是個慈悲之人，一聞此言，遂向身邊取出一錠三四兩銀子，令莊丁送與章士成曰：「不嫌鄙薄，聊作盤纏。」章上成、李桂金曰：「員外厚惠，何以為報？」

mèng yuán wài yuē: zěn shuō jí bào? zhāng shì chéng jiāng yín zi cáng zài shēn shàng, tóng lǐ guì jīn chēng xiè mèng yuán wài, fēn bié cè mǎ ér qù.
孟員外曰：「怎說及報？」章士成將銀子藏在身上，同李桂金稱謝孟員外，分別策馬而去。

zhāng shì chéng duì lǐ guì jīn yuē: cǐ nǎi xiǎo jiě fú dà. lǐ guì jīn yuē: zěn shuō zhè huà? shì chéng yuē: lù fèi jì yǒu, xū gǎn jǐn tóng huí fēng yáng fǔ. cóng cǐ èr rén rì jiān gǎn lù, yè lǐ gè chuáng ān xiē bù biǎo.
章士成對李桂金曰：「此乃小姐福大。」李桂金曰：「怎說這話？」士成曰：「路費既有，須趕緊同迴風陽府。」從此二人日間趕路，夜裡各床安歇不表。

qiě shuō lǐ mèng xióng zì shī le mèi zǐ bāo guǒ mǎ pǐ, kōng shǒu bù xíng, xíng zhì guò wǔ, jué dé fù zhōng jī è. zhǐ jiàn lù shàng yǒu yī zuò fàn diàn, suì jìn diàn lái. diàn nèi zuò zhe yī gè xiǎo èr, jià shàng pái zhe xǔ duō shí wèi, zěn nài shēn shàng méi yǒu fèn wén, bù gǎn rù nèi. nà gè xiǎo èr, yī jiàn lǐ mèng xióng yī fú zhěng qí, jí qǐ shēn xiàng lǐ mèng xióng yuē: kè guān qiě jìn nèi, dài xiǎo rén fèng jìng. lǐ mèng xióng xīn xiǎng: cǐ jiān pì jìng, wú rén xiāng shí, bái chī yī dùn ba. suì rù diàn zài zuò tóu zuò xià yuē: wǒ nǎi chū wài rén, yǐ bǎo wèi lǜ, bù yòng shén me jiǔ yáo. xiǎo èr yuē: kè guān bù bì guò qiān. jiù qiè le yī dà pán zhōng ròu, yī hú shāo jiǔ qián lái. lǐ mèng xióng àn xiǎng: jì shì yǒu xīn bái chī, qiě chī yī dùn zuì bǎo. biàn jiù chī le, hǎo sì láng tūn hǔ yàn yì bān. xū yú jiān, ròu jiǔ jù jǐn. xiǎo èr yòu qiè shàng yī pán niú ròu, zài tiān yī hú jiǔ, lǐ mèng xióng yòu chī dé qián qián jìng jìng, hǎo bù shí fēn zuì bǎo. zhàn qǐ shēn lái, jiāng zuǐ yī mō yuē: rǎo jiǎo le. jí yù chū diàn, xiǎo èr kàn bù sòng chāo, jí shàng qián lán zhù xiào yuē: kè guān zhàng shàng wèi huì, jiù yào qǐ shēn, gǎn wàng jì me? lǐ mèng xióng yuē: wǒ kàn ěr wèi rén hòu dào, bù bì huì zhàng, rèn píng dēng jì bà. xiǎo èr zháo jí yuē: wǒ bù shí ěr, jiào wǒ rú hé dēng jì? lǐ mèng xióng yuē: jí bù dēng jì, qiě děng hòu yī huì, wǒ shí yǒu bāo guǒ zài hòu miàn péng yǒu chù jì cún. tā huǎn huǎn xíng de piàn kè, yě jiù dào cǐ. dàn xiān shí wǒ yì yǒu dīng zhǔ. tā shuō huò shì nǐ wǒ dào tú bù xiāng yù de, wǒ chī de fàn qián, nǐ kě suàn hái diàn zhǔ. shuō bà yòu yù chū diàn, xiǎo èr máng chě zhù yuē: wǒ bù xiǎo nǐ hé fāng rén shì? yì bù shí ěr de péng yǒu? jiào wǒ děng hòu shén me rén dào? nǐ qǐng zì zài děng hòu lái. ruò jiù yào qù, kuài ná qián lái! xiū shuō huà. lǐ mèng xióng fā nù yuē: wǒ shí bù hái ěr qián, kàn ěr zuò zěn me? xiǎo èr yuē: zěn me! zěn me! wú qián xū jiāng yī tuō xià yǔ wǒ! lǐ mèng xióng wén yán dà nù, yòu jiàn xiǎo èr jiāng chí yī fú chě zhù, hē yuē: ěr gǎn rú cǐ wú lǐ, nǐ kuài jiāng yī fú bō qù bà! yī miàn shuō, yī miàn jǔ qǐ zuǒ shǒu, xiàng xiǎo èr miàn mén shàng hěn lì yī zhǎng. nà xiǎo èr bèi zhǎng dé yǎn yūn, diē dǎo zài dì. pá qǐ lái zài yào shàng qián, yòu pà tā dǎ. jiào yuē: ěr wú qián chī wǒ de fàn, què yòu dǎ rén. ěr ruò shì zuò gè huáng dì, yě yào xiē xiē qíng lǐ. lǐ mèng xióng zì zhī shǎo lǐ, bù gǎn dòu zuǐ, dī zhe shǒu sān jiǎo zuò èr bù, zǒu chū diàn qián.
且說李夢雄自失了妹子、包裹、馬匹，空手步行，行至過午，覺得腹中飢餓。只見路上有一座飯店，遂進店來。店內坐着一個小二，架上排着許多食味，怎奈身上沒有分文，不敢入內。那個小二，一見李夢雄衣服整齊，即起身向李夢雄曰：「客官且進內，待小人奉敬。」李夢雄心想：此間僻靜，無人相識，白吃一頓吧。遂入店在座頭坐下曰：「我乃出外人，以飽為率，不用甚麼酒肴。」小二曰：「客官不必過謙。」就切了一大盤中肉，一壺燒酒前來。李夢雄暗想：既是有心白吃，且吃一頓醉飽。便就吃了，好似狼吞虎咽一般。須臾間，肉酒俱盡。小二又切上一盤牛肉，再添一壺酒，李夢雄又吃得乾乾淨淨，好不十分醉飽。站起身來，將嘴一摸曰：「擾攪了。」即欲出店，小二看不送鈔，即上前攔住笑曰：「客官賬尚未會，就要起身，敢忘記麼？」李夢雄曰：「我看爾為人厚道，不必會賬，任憑登記罷。」小二着急曰：「我不識爾，教我如何登記？」李夢雄曰：「即不登記，且等候一會，我實有包裹在後面朋友處寄存。他緩緩行的片刻，也就到此。但先時我亦有叮囑。他說或是你我道途不相遇的，我吃的飯錢，你可算還店主。」說罷又欲出店，小二忙扯住曰：「我不曉你何方人氏？亦不識爾的朋友？教我等候甚麼人到？你請自在等候來。若就要去，快拿錢來！休說話。」李夢雄發怒曰：「我實不還爾錢，看爾做怎麼？」小二曰：「怎麼！怎麼！無錢須將衣脫下與我！」李夢雄聞言大怒，又見小二將池衣服扯住，喝曰：「爾敢如此無禮，你快將衣服剝去罷！」一面說，一面舉起左手，向小二面門上狠力一掌。那小二被掌得眼暈，跌倒在地。爬起來再要上前，又怕他打。叫曰：「爾無錢吃我的飯，卻又打人。爾若是做個皇帝，也要些些情理。」李夢雄自知少理，不敢鬥嘴，低着首三腳作二步，走出店前。

bù liào páng biān lái le yī shào nián rén, lán zhù yuē: xiōng zhǎng hé gù bái chī rén fàn? què yòu dǎ rén, zhēn shì bù hé hū dào lǐ! lǐ mèng xióng tīng dé shēng yīn, tái qǐ tóu yī kàn, rèn shì liú yǔ ruì, xiū dé mǎn miàn zhǎng hóng, dá yuē: yú xiōng jīn rì zuò zhè chǒu shì, zhēn shī liǎn le. liú yǔ ruì yuē: qiě dào diàn nèi xiǎo zhuó. xì shuō qián qíng. lǐ mèng xióng yuē: bù kě, fāng cái wǒ bái chī tā, nòng chū shì lái, qǐ kě zài cì jiǎo tā?
不料旁邊來了一少年人，攔住曰：「兄長何故白吃人飯？卻又打人，真是不合乎道理！」李夢雄聽得聲音，抬起頭一看，認是劉宇瑞，羞得滿面漲紅，答曰：「愚兄今日作這醜事，真失臉了。」劉宇瑞曰：「且到店內小酌。細說前情。」李夢雄曰：「不可，方才我白吃他，弄出事來，豈可再次攪他？」

liú yǔ ruì yuē: wǒ yǒu duō dài xiē yín zi bù fáng. èr rén huí rù diàn mén. nà xiǎo èr yī jiàn, nán nán bù jué yuē: bèi ěr bái chī, hái bù dé gān jìng, què yì yǐn rén qián lái zuò shén? liú yǔ ruì yuē: dào diàn zài jiǎng, bú yào hú yán. wǒ gē bāo guǒ běn jiāo wǒ de. zhǐ yīn lù shàng pà shī, wǒ huǎn xíng xiē, hé pà wú qián hái ěr! ěr kě zài bèi yī shèng xí qián lái, chóng chóng yǒu shǎng.
劉宇瑞曰：「我有多帶些銀子、不妨。」二人回入店門。那小二一見，喃喃不絕曰：「被爾白吃，還不得乾淨，卻義引人前來做甚？」劉宇瑞曰：「到店再講，不要胡言。我哥包裹本交我的。只因路上怕失，我緩行些，何怕無錢還爾！爾可再備一盛席前來，重重有賞。」

wèi zhī xiǎo èr kěn bèi fǒu? qiě kàn xià huí fēn jiě.
未知小二肯備否？且看下回分解。