strong shì chéng zhī jī sù zhàn cí　 guì jīn jí bìng tóu fěi diàn strong
士成知機宿占祠　桂金急病投匪店

huà shuō nà shào nián duì zhāng shì chéng yuē: xiǎo shēng xìng liú míng yǔ ruì, fù nǎi lì bù tiān guān liú wén jùn biàn shì.
話說那少年對章士成曰：「小生姓劉名宇瑞，父乃吏部天官劉文俊便是。」

zhāng shì chéng chī le dà jīng yuē: yuán lái shì shī zi jiē liú gōng zǐ, shī jìng le. liú yǔ ruì yuē: qǐ gǎn.
章士成吃了大驚曰：「原來是獅子街劉公子，失敬了。」劉宇瑞曰：「豈敢。」

zhāng tǔ chéng yuē: qǐng wèn gōng zǐ wèi hé dān shēn dào cǐ? yòu shì yuǎn xíng zhī zhuàng? liú yǔ ruì tàn yuē: dōu wèi zhe gōng zǐ zhī chēng, gù shòu cǐ diān pèi zhī kǔ. jiù bǎ yī fù qīn bèi liú jǐn tú hài, mǎn mén jiě jīng, wèi zhī shēng sǐ, yào jìn jīng dǎ tīng xiāo xī xì xì yán míng. zhāng shì chéng tàn yuē: rú cǐ, gōng zǐ yǔ wǒ jù shì quán jiā liú lí kě lián. liú yǔ ruì yuē: ā bó zhǐ yī lìng yuàn shī sàn, zěn shuō quán jiā? zhāng tǔ chéng yuē: gōng zǐ chà yǐ, gōng zǐ rén kǒu duō, lǎo hàn rén dīng shǎo, yě shì quán jiā. zhǐ shì yào jìn jīng, dào cǐ què bù xiǎo dé zǒu cuò le lù jìng me? liú yǔ ruì yuē: wǒ qián yào jìn jīng, yīn wén dé quán jiā bèi hài, xìng kuī jiù jià wǔ zhuàng yuán lǐ mèng xióng bǎo zòu, zàn jìn tiān láo. jīn lǐ mèng xióng dào shān dōng dēng zhōu zhèn wèi yóu jī, gù yù wǎng dēng zhōu, jiàn lǐ mèng xióng tàn zhī xìn xī. zhāng shì chéng hài wèn yuē: lǐ mèng xióng mò bú shì shān dōng fēng yáng fǔ yī děng hóu lǐ bó zhī sūn me? liú yǔ ruì yuē: zhèng shì, ā bó zěn zhī qí xiáng? zhāng shì chéng yuē: lǐ mèng xióng jǐ shí zuò guān? liú yǔ ruì yuē: wén zhī shì tóng zhōu jiù jià yǒu gōng yù fēng de.
章土成曰：「請問公子為何單身到此？又似遠行之狀？」劉宇瑞嘆曰：「都為着公子之稱，故受此顛沛之苦。」就把伊父親被劉瑾圖害，滿門解京，未知生死，要進京打聽消息細細言明。章士成嘆曰：「如此，公子與我俱是全家流離可憐。」劉宇瑞曰：「阿伯只一令媛失散，怎說全家？」章土成曰：「公子差矣，公子人口多，老漢人丁少，也是全家。只是要進京，到此卻不曉得走錯了路徑麼？」劉宇瑞曰：「我前要進京，因聞得全家被害，幸虧救駕武狀元李夢雄保奏，暫禁天牢。今李夢雄到山東登州鎮為游擊，故欲往登州，見李夢雄探知信息。」章士成駭問曰：「李夢雄莫不是山東風陽府一等侯李勃之孫麼？」劉宇瑞曰：「正是，阿伯怎知其詳？」章士成曰：「李夢雄幾時做官？」劉宇瑞曰：「聞知是同州救駕有功御封的。」

zhāng shì chéng wén yán, àn xiǎng mù lì gāo qiáng, lǐ mèng xióng zhòu rán jiā fēng. nǚ ér ruò zài, qǐ bú shì yī jiào lì èr fū rén? wǒ biàn shì wài tài wēng le. chuí lèi yuē: yuán lái lǐ mèng xióng yì zuò guān le, kě xī! kě xī:
章士成聞言，暗想目力高強，李夢雄驟然加封。女兒若在，豈不是一叫立二夫人？我便是外太翁了。垂淚曰：「原來李夢雄亦做官了，可惜！可惜：」

liú yǔ ruì bù yuè yuē: zhāng ā bó wén dé jiā jiě fū fēng guān, wèi hé fǎn xià lèi shuō kě xī de huà? què shì qí guài. zhāng shì chéng wén yán, yuè jiā zháo jí yuē: sú yún wú nǚ, mò tān jiā xù, lǐ mèng xióng nǎi shì lǎo fū de xiǎo xù. gōng zǐ què jiàn wǒ shī tuō le nǚ ér, huì qì yì qī, lián wú yuán de nǚ xù jìng yào duó qù wèi mèi fū, shí shì wǒ de nǚ xù. liú yǔ ruì yuē: piān shì wǒ de jiě fū. zhāng shì chéng yuē: dāng zhēn wǒ de nǚ xù. èr rén zhǐ guǎn zhēng biàn, liú yǔ ruì huí xīn yī xiǎng, yáo shǒu yuē: zhāng ā bó xiū yào tǎo de pián yí, wǒ shuō de shì jiě fū, nǐ shuō de shì nǚ xù, wǎn rán ěr yǔ wǒ jìng shì fù zǐ zhī fēn le? qǐng wèn ā bó, jǐ shí yǔ lǐ mèng xióng jié qīn de. zhāng shì chéng jiù bǎ mǒu yuè rì lǐ mèng xióng xiōng dì chū dào sū zhōu, yǔ tā jié qīn zhī shì shuō míng, liú yǔ ruì wén yán wēn sè àn xiǎng: tā jié qīn zài xiān, bù liào lǐ mèng xióng zuò shì rú cǐ hú tú, qǐ bù wù le jiě jie zhōng shēn dà shì!
劉宇瑞不悅曰：「章阿伯聞得家姐夫封官，為何反下淚說可惜的話？卻是奇怪。」章士成聞言，越加着急曰：「俗雲無女，莫貪佳婿，李夢雄乃是老夫的小婿。公子卻見我失脫了女兒，晦氣易欺，連無緣的女婿竟要奪去為妹夫，實是我的女婿。」劉宇瑞曰：「偏是我的姐夫。」章士成曰：「當真我的女婿。」二人只管爭辨，劉宇瑞回心一想，搖手曰：「章阿伯休要討的便宜，我說的是姐夫，你說的是女婿，宛然爾與我竟是父子之分了？請問阿伯，幾時與李夢雄結親的。」章士成就把某月日李夢雄兄弟初到蘇州，與他結親之事說明，劉宇瑞聞言溫色暗想：他結親在先，不料李夢雄作事如此糊塗，豈不誤了姐姐終身大事！

zhāng shì chéng jiàn liú yǔ ruì chén yín, biàn wèn yuē: gōng zǐ què zěn yàng yě yǔ lǐ mèng xióng jié hūn lī? liú yǔ ruì yuē: bù yì lǐ mèng xióng zuò shì diān dào, jù ěr suǒ shuō, ěr de hūn shì zài qián, wǒ de yīn shì zài hòu.
章士成見劉宇瑞沉吟，便問曰：「公子卻怎樣也與李夢雄結婚哩？」劉宇瑞曰：「不意李夢雄作事顛倒，據爾所說，爾的婚事在前，我的姻事在後。」

jiāng lǐ mèng xióng rù chéng zhāo qīn shuō le yī biàn, yòu yīn jiàn zhāng shì chéng rèn lǐ guì jīn shì lǐ mèng xióng xiōng dì, biàn wèi shuō lǐ jiā jīn gǎi zhuāng zhī shì. zhāng shàng chéng xǐ yuē: gōng zǐ bù bì chí yí, yī cǐ kàn lái, liǎng xià wú chà, jìng shì ěr de jiě fū, yì shì wǒ de nǚ xù le. liú yǔ ruì yuē: qǐ yǒu cǐ lǐ? gǔ rén yī mǎ bù guà liǎng ān, lǐ mèng xióng suī rú cǐ hú tú, shǎo bu dé hòu rì lìng yǒu yī fān yán lùn. zhāng shì chéng yuē: shí bù xiāng mán, wǒ yīn jiàn lǐ mèng xióng xīn xià xián wǒ men mén hù dī wēi, gù jiāng xiǎo nǚ yuàn sòng tā wèi cè shì, lìng mèi nǎi shì zhèng shì, qǐ bù liǎng xià wú chà?
將李夢雄入城招親說了一遍，又因見章士成認李桂金是李夢雄兄弟，便未說李佳金改裝之事。章上成喜曰：「公子不必遲疑，依此看來，兩下無差，竟是爾的姐夫，亦是我的女婿了。」劉宇瑞曰：「豈有此理？古人一馬不掛兩鞍，李夢雄雖如此糊塗，少不得後日另有一番言論。」章士成曰：「實不相瞞，我因見李夢雄心下嫌我們門戶低微，故將小女願送他為側室，令妹乃是正室，豈不兩下無差？」

liú yǔ ruì fāng cái huān xǐ yuē: yuán lái rú cǐ, lǎo zhàng yǔ wǒ qīn shàng jiā qīn, shí nǎi yǒu yuán, gù néng xiāng huì. dàn xiǎo shēng cóng lái wèi zēng dān shēn chū lù, hái qiú ā bó tóng háng. xún jiàn lǐ mèng xióng hòu, xún lìng ài ruò hé? zhāng shì chéng yuē: gōng yú chū wài bù guàn, kuàng dǎi diàn shén duō, dān xíng shí wèi bù wěn. lǎo hàn yuàn tóng wǎng, jiàn le lǐ mèng xióng, rán hòu zài mì xiǎo nǚ, yǐ jǐn wǒ de qíng fèn. liú yǔ ruì chēng xiè. èr rén qǐ shēn tóng háng, zhì wǎn xún diàn ān xiē. cì rì èr rén chū mén shàng lù, hǎo bù qíng yì xiāng tóu. zhāng shì chéng duì liú yǔ ruì yuē: qián rì chū xiāng yù ěr, nǐ wǒ jù wèi shēn jiāo. jīn jì tóng háng, ěr wǒ gè yī bāo guǒ, hé bù jiāng wǒ de xiǎo bāo fú, shōu shí zài gōng zǐ de bāo lǐ, lù shàng yòu hǎo tì gōng zǐ bēi zhe. liú yǔ ruì yuē: jí shì, zhǐ shì zěn hǎo láo dòng ā bó. zhāng shì chéng yuē: bù rán liǎng xià tì fù hé fáng? suì shōu shí zuò yī gè bāo guǒ, liǎng rén zài lù shàng tì fù.
劉宇瑞方才歡喜曰：「原來如此，老丈與我親上加親，實乃有緣，故能相會。但小生從來未曾單身出路，還求阿伯同行。尋見李夢雄後，尋令嬡若何？」章士成曰：「公於出外不慣，況歹店甚多，單行實為不穩。老漢願同往，見了李夢雄，然後再覓小女，以盡我的情分。」劉宇瑞稱謝。二人起身同行，至晚尋店安歇。次日二人出門上路，好不情意相投。章士成對劉宇瑞曰：「前日初相遇爾，你我俱未深交。今既同行，爾我各一包裹，何不將我的小包袱，收拾在公子的包里，路上又好替公子背着。」劉宇瑞曰：「極是，只是怎好勞動阿伯。」章士成曰：「不然兩下替負何妨？」遂收拾做一個包裹，兩人在路上替負。

yòu xíng le yī rì, zhì cì rì xíng zhì guǎng yě zhī chù, lù jué xíng rén. shí rì jiāng xié xī, hū yuǎn yuǎn lín jiān lòu chū jiǔ qí fēi yáng, yī zuò dà kè diàn, diàn qián pái de liàng shì shí wù, zhàn zhe wǔ liù gè gāo dà bāng huǒ.
又行了一日，至次日行至廣野之處，路絕行人。時日將斜西，忽遠遠林間露出酒旗飛揚，一座大客店，店前排的諒是食物，站着五六個高大邦伙。

liú yǔ ruì dà xǐ yuē: hǎo le, qián miàn yǒu kè diàn kě xiē le. zhāng shì chéng yě bù yīng dá, chě liú yǔ ruì jìng xiàng bàng biān cóng lín zhōng biàn zǒu. liú yǔ ruì bù zhī wèi hé? zǒu le jǐ bù cái zhǐ zhù. liú yǔ ruì wèn yuē: fāng cái ā bó wèi hé rú cǐ zháo jí? zhāng shì chéng mán yuàn yuē: gōng zǐ bù zhī lì hài me? ěr xiǎng kāi kè diàn de rén wú fēi jiāng běn mì lì. zhè yàng lěng luò dì fāng, zěn róng dé xǔ duō bāng huǒ dù rì? míng shì má hàn yào diàn. ruò kè rén jìn mén, yào dào le, jiāng cái wù yī fú bō qù, kǔn le shǒu zú, rén féi de qiè zuò yóu jiān, rén shòu de cāo zuò xiàn, zuò mán tóu liào yòng de. nán dào nǐ yào jìn qù, yǔ tā zuó liào ròu de? fāng cái bú shì zǒu de kuài, tā jiàn wǒ shì lǎo rén, ěr shì hòu shēng, bì qiáng ná móu hài. liú yǔ ruì fāng xǐng wù yuē: duō méng zhǐ diǎn.
劉宇瑞大喜曰：「好了，前面有客店可歇了。」章士成也不應答，扯劉宇瑞竟向傍邊叢林中便走。劉宇瑞不知為何？走了幾步才止住。劉宇瑞問曰：「方才阿伯為何如此着急？」章士成埋怨曰：「公子不知利害麼？爾想開客店的人無非將本覓利。這樣冷落地方，怎容得許多幫伙度日？明是麻汗藥店。若客人進門，藥倒了，將財物衣服剝去，捆了手足，人肥的切作油煎，人瘦的操作餡，做饅頭料用的。難道你要進去，與他作料肉的？方才不是走的快，他見我是老人，爾是後生，必強拿謀害。」劉宇瑞方省悟曰：「多蒙指點。」

zhèng yán jiān, jiàn lín xià yǒu yī zuò cí miào, zhāng shì chéng yuē: jīn wǎn jiù zài cǐ cí zhōng xiē bà. jí dào cí qián, jiàn cí zì qīng xié, dān qīng líng luò, xiāng huǒ duàn jué, cí mén yì wú biǎn é. èr rén jìn miào nèi, bì shàng xiě zhe tǔ dì cí sān zì. liú yǔ ruì lái dào zuò qián, jiàn zuò biān tòu rù míng liàng, tàn tóu yī kàn, yuán shì bàng biān sēng shì dào huài, lián xiǎo mén yě bèi rén qǔ qù, wéi yǒu qiáng. liú yǔ ruì xiàng shén qián zhù yuē: dì zǐ liú yǔ ruì, yīn yī mén zāo jiān jiān xiàn hài, sǐ shēng wèi bǔ, fú qǐ zūn shén bì yòu. dé quán jiā wú shì, zì dāng chóng zào cí yǔ, zài zhěng jīn shēn, bài bà, jiù zài bài shí shàng jiě kāi bāo guǒ, qǔ chū yú liáng. èr rén bǎo shí bì. zhāng shì chéng yuē: gōng zǐ jiù zài bài shí shàng shuì dūn, fāng wú shī qì. liú yǔ ruì yuē: ā bó què zài nà lǐ qù shuì? zhāng shì chéng yuē: wǒ zì yǒu chù ān xiē. suì jiāng gòng zhuō shàng de xiāng lú qǔ qǐ, fàng zài cí nèi jiǎo shàng. liú yǔ ruì xiào yuē: ā bó ěr shì chī shén dào fàn, zěn hǎo bǎ shén lú fàng zài dì shàng, bù pà shén míng jiàn guài me? zhāng shì chéng yuē: bù fáng, ruò shì ěr men biàn bù kě rú cǐ, lǎo hàn yǔ shén dào xiāng shú. cóng bù jiàn guài. biàn chū cí wài qǔ xiē luàn cǎo, xiàng zhuō shàng shì jìng hòu, dé liǎng kuài zhuān tóu zuò zhěn, jiù zài zhuō shàng shuì xià. liú yǔ ruì bǎ bāo guǒ zuò zhěn, jìng zài bài shí shuì xià. gè rén xīn zhōng yǒu shì, yòu jiān jīn fēng bù lěng, yù lù héng qiū, shān gǔ zhī zhōng, liáng fēng tòu tǐ, bàn mián bàn xǐng. qiě màn biǎo zhe.
正言間，見林下有一座祠廟，章士成曰：「今晚就在此祠中歇罷。」及到祠前，見祠字傾斜，丹青零落，香火斷絕，詞門亦無匾額。二人進廟內，壁上寫着「土地祠」三字。劉宇瑞來到座前，見座邊透入明亮，探頭一看，原是傍邊僧室倒壞，連小門也被人取去，惟有牆。劉宇瑞向神前祝曰：「弟子劉宇瑞，因一門遭奸監陷害，死生未卜，伏乞尊神庇佑。得全家無事，自當重造祠宇，再整金身，」拜罷，就在拜石上解開包裹，取出於糧。二人飽食畢。章士成曰：「公子就在拜石上睡噸，方無濕氣。」劉宇瑞曰：「阿伯卻在那裡去睡？」章士成曰：「我自有處安歇。」遂將供桌上的香爐取起，放在祠內角上。劉宇瑞笑曰：「阿伯爾是吃神道飯，怎好把神爐放在地上，不怕神明見怪麼？」章士成曰：「不妨，若是爾們便不可如此，老漢與神道相熟。從不見怪。」便出祠外取些亂草，向桌上拭淨後，得兩塊磚頭作枕，就在桌上睡下。劉宇瑞把包裹作枕，竟在拜石睡下。各人心中有事，又兼金風布冷，玉露橫秋，山谷之中，涼風透體，半眠半醒。且慢表着。

qiě shuō nà zuò kè diàn, guǒ rán shì dǎi diàn. yīn zhāng shì chéng yǒu gè tóng bāo jiě jie, rén chēng wèi zhāng dà niáng, jià zài sū zhōu chéng nèi lǐ jiā, zhàng fū zǎo wáng, zhǐ shēng yī zi, míng jiào lǐ shèng kāng. zì shí yī èr suì shí, měi dào rén jiā yóu shuǎ, bù jū cái wù, jí qiè qǔ huí jiā. zhāng dà niáng fēi dàn bù jiào xùn, què zài jiào qí xiǎo xīn, xiū bèi rén kàn jiàn, xīn zhōng àn xǐ. měi jiàn rén jiā hái zi zhǐ tān xì shuǎ, zán jīn jiā mén yǒu xìng, piān shàng dé cǐ zi. yòu shí yán zhè děng zuò jiā, ruò qí zhǎng chéng, qǐ bù gēng xiǎo zuò jiā de? duì lǐ shèng kāng jiàn yī mǔ chēng zàn, yuè fā rèn zhēn, yī jìn rén jiā, zhǐ tú qiè qǔ dōng xī. lǚ lǚ bèi rén zhuō zhe, jí gào sù zhāng dà niáng, fǎn shuō ér zi nián yòu wú zhī. lín yòu zhī qíng, hé bì kǔ sù? lín yòu bù rèn, què lái sù zhāng shì chéng. shì chéng jí wǎng jiā dǎ jià lǐ shèng kāng, zhāng dà niáng kǒng dǎ pò le dǎn, hòu lái shǒu zú bù líng lì, suì zǔ dǎng bù xǔ zé dǎ, zhāng shì chéng fā fèn yuē: yòu nián bù dū zé, yù zòng tā wèi zéi hū? zhāng dà niáng nù mà yuē: ěr hǎo dū zé, wèi cǐ jué sì. zhāng shì chéng yì nù yuē: ruò shì zhè děng ér zi, dào bù rú jué sì gèng miào. zhāng dà niáng yuē: cóng jīn yǐ hòu, nǐ xiū rèn wǒ wèi jiě: zhāng shì chéng fā fèn yuē: ěr yì xiū rèn wǒ wèi dì.
且說那座客店，果然是歹店。因章士成有個同胞姐姐，人稱為章大娘，嫁在蘇州城內李家，丈夫早亡，只生一子，名叫李勝康。自十一二歲時，每到人家游耍，不拘財物，即竊取回家。章大娘非但不教訓，卻再教其小心，休被人看見，心中暗喜。每見人家孩子只貪戲耍，咱今家門有幸，偏上得此子。幼時沿這等做家，若其長成，豈不更曉做家的？對李勝康見伊母稱讚，越發認真，一進人家，只圖竊取東西。屢屢被人捉着，及告訴章大娘，反說兒子年幼無知。鄰佑之情，何必苦訴？鄰佑不認，卻來訴章士成。士成即往家打駕李勝康，章大娘恐打破了膽，後來手足不伶俐，遂阻擋不許責打，章士成發憤曰：「幼年不督責，欲縱他為賊乎？」章大娘怒罵曰：「爾好督責，為此絕嗣。」章士成亦怒曰：「若是這等兒子，倒不如絕嗣更妙。」章大娘曰：「從今以後，你休認我為姐：」章士成發憤曰：「爾亦休認我為弟。」

cóng cǐ jiě dì jué jiāo. hòu lái lǐ shèng kāng zhǎng chéng, guǒ rán bù wù shēng yè, zhuān yǔ fěi lèi wǎng lái, xí dé shǔ qiè gǒu tōu dù rì. hòu yīn sū zhōu mǐ guì, mǔ zǐ suì liú luò shān dōng. zhāo le jǐ gè hǎo yǒu, kāi zhāng zhè zuò kè diàn.
從此姐弟絕交。後來李勝康長成，果然不務生業，專與匪類往來，習得鼠竊狗偷度日。後因蘇州米貴，母子遂流落山東。招了幾個好友，開張這座客店。

lǐ shèng kāng yīn jiàn lǎo mǔ huǒ jiā, gù chēng wèi pù jiā, lìng zhāng dà niáng zhǎng guì. kè rén jiàn qí yǒu jiā juàn, jí lái ān xiē. jiǔ fàn lǐ yòng xiē má hàn yào, má dào zuò ròu bāo yòng. bù zhī duàn sòng le duō shǎo xìng mìng? jìn lái yòu xīn hé le yī gè huǒ míng huàn ā kù, nǎi shì zuì sǐ wàng shēng zhī tú. suǒ yǒu má dào kè shāng, jǐn shì ā kù kāi bō.
李勝康因見老母伙家，故稱為鋪家，令章大娘掌柜。客人見其有家眷，即來安歇。酒飯里用些麻汗藥，麻倒作肉包用。不知斷送了多少性命？近來又新合了一個伙名喚阿酷，乃是醉死望生之徒。所有麻倒客商，儘是阿酷開剝。

qí rén shēng de dù dà tóu jiān, miàn féi jīng xiǎo. zhè lǐ shèng kāng nián jīng èr xún, suī bú shì háo jié, què yì cū zhī wǔ yì, shēng de shēn zhǎng jiǔ chǐ, shèn shì féi dà. miàn ròu héng shēng, yóu rú huó xiē.
其人生得肚大頭尖，面肥睛小。這李勝康年經二旬，雖不是豪傑，卻亦粗知武藝，生得身長九尺，甚是肥大。面肉橫生，猶如活蠍。

bù liào shì wǎn, zhāng shì chéng liú yǔ ruì shǎn kāi guò hòu, shì yǒu lǐ mèng xióng xiōng mèi qián lái. yì shì gāi dé yǒu shì. zhè rì qià zhí lǐ guì jīn gǎn mào fēng hán, zài mǎ shàng tóu xián yǎn hūn, shēn rè kǒu kě. duì lǐ mèng xióng yuē: mèi zǐ biàn shēn gǔ jié téng tòng nán rěn, zěn de shǎo mián yī fān fāng hǎo. lǐ mèng xióng yuē: qiě rěn nài, gǎn dào miàn qián, tǎng yǒu rén jiā jiè sù wèi chí. xiōng mèi gǎn zhì jīn wū xī zhuì, fāng dào zhè kè diàn. zhǐ jiàn bù qí yáng chù, lòu chū yī gè dà dà de jiǔ zì, lǐ guì jīn xǐ yuē: qián miàn yǒu diàn, kě jiù ān xiē bà?
不料是晚，章士成劉宇瑞閃開過後，適有李夢雄兄妹前來。亦是該得有事。這日恰值李桂金感冒風寒，在馬上頭弦眼昏，身熱口渴。對李夢雄曰：「妹子遍身骨節疼痛難忍，怎得少眠一番方好。」李夢雄曰：「且忍耐，趕到面前，倘有人家借宿未遲。」兄妹趕至金烏西墜，方到這客店。只見布旗揚處，露出一個大大的「酒」字，李桂金喜曰：「前面有店，可就安歇罷？」

lǐ mèng xióng yuē: xián mèi chū wài yì jiǔ le, hái zhè děng bù shí shí wù. cǐ jiān dì miàn huāng liáng, lù shǎo xíng rù, zhè kè diàn rú hé dù rì zi? bì shì kào zhe pì chù, yè lǐ móu rén xìng mìng. ěr yào qù ān xiē, mò bú yào sòng cán shēng me? lǐ guì jīn yuē: qián rì xiǎng mǎ jié jià, rén mǎ xǔ duō, wǒ men yì céng shā guò, hé jù zhè jǐ gè máo zéi? lǐ mèng xióng yuē: ěr yān shuō zhè tài píng huà? tóng zhōu jiù jià, dāo qiāng xiāng jiàn, cǐ nǎi míng qiāng róng yì shǎn. jīn yù xiē diàn, sù shí jù zài diàn zhōng, rú hé dī fáng dé zhōu zhá? zhèng nǎi àn jiàn shí nán fáng.
李夢雄曰：「賢妹出外亦久了，還這等不識時務。此間地面荒涼，路少行入，這客店如何度日子？必是靠着僻處，夜裡謀人性命。爾要去安歇，莫不要送殘生麼？」李桂金曰：「前日響馬劫駕，人馬許多，我們亦曾殺過，何懼這幾個毛賊？」李夢雄曰：「爾焉說這太平話？同州救駕，刀槍相見，此乃明槍容易閃。今欲歇店，宿食俱在店中，如何提防得周札？正乃暗箭實難防。」

lǐ guì jīn yuē: mèi le shí shì tòng chǔ, jiāng jiù xiē sù bà. lǐ mèng xióng yuē: jí rú cǐ, wǒ jīn yè pīn zhe yī xiāo bù shuì jiù shì le. xiōng mèi lēi mǎ qián lái.
李桂金曰：「妹了實是痛楚，將就歇宿罷。」李夢雄曰：「即如此，我今夜拼着一宵不睡就是了。」兄妹勒馬前來。

zhè lǐ shèng kāng děng le bàn rì, bìng wú bàn gè kè shāng, hū wén luán líng shēng xiǎng, máng chū diàn lán zhù mǎ tóu yuē: tiān sè yǐ wǎn, kè guān kě jiù cǐ ān xiē? lǐ mèng xióng yuē: zhèng shì, zhǐ yīn wǒ men xiōng dì gǎn mào fēng hán, kě bō yī jiān jié jìng fáng wū, yǔ wǒ men ān xiē. èr rén xià mǎ, lǐ shèng kāng biàn jiào ā kù, bǎ kè guān de mǎ dài dào hòu yǎng liào. ā kù shàng qián qiān mǎ, lǐ mèng xióng jiàn qí huǒ jù fēi liáng shàn, ā kù gèng jiā xiōng è.
這李勝康等了半日，並無半個客商，忽聞鸞鈴聲響，忙出店攔住馬頭曰：「天色已晚，客官可就此安歇？」李夢雄曰：「正是，只因我們兄弟感冒風寒，可撥一間潔淨房屋，與我們安歇。」二人下馬，李勝康便叫阿酷，把客官的馬帶到後養料。阿酷上前牽馬，李夢雄見其伙俱非良善，阿酷更加兇惡。

qíng zhī xiē bù zháo diàn, nài mèi le shēn tǐ kùn kǔ, wú nài ān xiē. suí fēn fù yuē: wǒ men chū lù rén, quán píng mǎ jiǎo lì, xū yào xiǎo xīn shàng liào. zhāng dà niáng qǐ shēn, yíng jiē yuē: zhè gè zhī dào, bù bì dīng níng.
情知歇不着店，奈妹了身體困苦，無奈安歇。隨吩咐曰：「我們出路人，全憑馬腳力，須要小心上料。」章大娘起身，迎接曰：「這個知道，不必叮嚀。」

jí yǐn lǐ mèng xióng xiōng mèi yào jìn fáng qù. lǐ shèng kāng jiàn bāo guǒ shì jué chén zhòng, jí niè zú shàng qián, shēn shǒu xiàng bāo guǒ yī niē. lǐ mèng xióng bá chū jiàn huí shēn kǎn lái, lǐ shèng kāng shǎn guò yī biān, yuē: kè guān zěn rú cǐ xiōng è?
即引李夢雄兄妹要進房去。李勝康見包裹似覺沉重，即躡足上前，伸手向包裹一捏。李夢雄拔出劍回身砍來，李勝康閃過一邊，曰：「客官怎如此兇惡？」

lǐ mèng xióng yuē: ěr tōu mō wǒ de bāo fú, cún xīn bù shàn, biàn kǎn sǐ ěr hé fáng? lǐ shèng kāng jiǎ xiào yuē: kè guān rèn cuò le, wǒ men zhè lǐ dǎi rén jí duō, yè jiān kǒng yǒu shū shī, hǎo yì yào tì ěr shōu shí bāo guǒ, miǎn zhì yǒu shī. lǐ mèng xióng lěng xiào yuē: bù bì fèi xīn, wǒ men jì gǎn lái cǐ, yì bù pà dǎi rén. tā ruò yǒu běn shì lái qǔ wǒ bāo guǒ, biàn shì tā xìng mìng bú yào le. lǐ shèng kāng yuē: rú cǐ shì xiǎo rén duō yán.
李夢雄曰：「爾偷摸我的包袱，存心不善，便砍死爾何妨？」李勝康假笑曰：「客官認錯了，我們這裡歹人極多，夜間恐有疏失，好意要替爾收拾包裹，免致有失。」李夢雄冷笑曰：「不必費心，我們既敢來此，亦不怕歹人。他若有本事來取我包裹，便是他性命不要了。」李勝康曰：「如此是小人多言。」

lǐ mèng xióng yì bù dá yīng, rù fáng qù le.
李夢雄亦不答應，入房去了。

lǐ shèng kāng mì duì zhāng dà niáng yuē: kàn lái yǒu xiē cái wù. zhāng dà niáng yuē: rú cǐ jí hǎo. kuài qù wèn tā yào chī jiǔ fàn, biàn jiāng nèi xiē yào, jié guǒ le tā. shèng kāng diǎn tóu rù fáng, lái jiàn lǐ mèng xióng yuē: xiǎo rén jiā yǒu lǎo chén jiǔ, yǒu shú ròu bāo, dài xiǎo rén qǔ lái fú shì xiàng gōng, rú hé? lǐ mèng xióng yuē: wǒ men dī jiǔ bù yǐn, bāo yì bù yòng. lǐ shèng kāng yuē: jiǔ bāo jì bú yào, fàn zǒng yào de, dài xiǎo rén sòng lái. lǐ mèng xióng yuē: fàn yì bú yào. lǐ shèng kāng yuē: mò fēi yào yòng hǎo mài bǐng me?
李勝康密對章大娘曰：「看來有些財物。」章大娘曰：「如此極好。快去問他要吃酒飯，便將那些藥，結果了他。」勝康點頭入房，來見李夢雄曰：「小人家有老陳酒，有熟肉包，待小人取來伏侍相公，如何？」李夢雄曰：「我們滴酒不飲，包亦不用。」李勝康曰：「酒包既不要，飯總要的，待小人送來。」李夢雄曰：「飯亦不要。」李勝康曰：「莫非要用好麥餅麼？」

lǐ mèng xióng yuē: mài bǐng yì bú yào chī. lǐ shèng kāng xiào yuē: gè bú yào chī, què yào chī shén me hǎo dōng xī? nán dào jīn wǎn fèi yī cān me? lǐ mèng xióng yuē: wǒ men bāo guǒ lǐ dài yǒu gān liáng, zhǐ gěi ěr fáng shuì bìng mǎ liào qián. lǐ shèng kāng yuē: děng wǒ nòng xiē rè shuǐ, yǔ xiàng gōng yīng yòng me? lǐ mèng xióng yuē: rè shuǐ yì bù yòng, qīng shuǐ fán qǔ xiē lái. lǐ guì jīn yuē: xiōng dì shēn tǐ bù shuǎng kuài, nán dé diàn zhǔ rén yào bèi rè shuǐ, gē ge zěn me yào qīng shuǐ? lǐ mèng xióng yuē: ěr qǐ bù xiǎo shì lǐ? mù jīn lù shàng zhuān yòng má hàn yào shuǐ hài rén, duàn sòng duō shǎo yīng xióng xìng mìng? ěr shì yào chī má hàn yào? lǐ shèng kāng jiàn shuō chū má hàn yào de huà, biàn zuò xiào yuē: kè guān shuō hùn huà le, qīng píng shì jiè, shuí gǎn yòng má hàn yào shuǐ hài rén? lǐ mèng xióng yuē: tā rén bù bǐ nǐ de hòu dào.
李夢雄曰：「麥餅亦不要吃。」李勝康笑曰：「各不要吃，卻要吃甚麼好東西？難道今晚廢一餐麼？」李夢雄曰：「我們包裹裡帶有乾糧，只給爾房稅並馬料錢。」李勝康曰：「等我弄些熱水，與相公應用麼？」李夢雄曰：「熱水亦不用，清水煩取些來。」李桂金曰：「兄弟身體不爽快，難得店主人要備熱水，哥哥怎麼要清水？」李夢雄曰：「爾豈不曉事理？目今路上專用麻汗藥水害人，斷送多少英雄性命？爾是要吃麻汗藥？」李勝康見說出麻汗藥的話，便作笑曰：「客官說混話了，清平世界，誰敢用麻汗藥水害人？」李夢雄曰：「他人不比你的厚道。」

lǐ shèng kāng chū duì mǔ qīn yuē: kàn cǐ rén bù chū, dào shì gè yīng xióng, kuàng zhè děng gāo dà, bì dìng yǒu běn lǐng gāo qiáng wǒ. biàn bǎ piān piān yào chī gān liáng qīng shuǐ de huà yán míng. zhāng dà niáng yuē: hǎo bù huì qì. děng le yī rì, què zhuàng zhe zhè gè dùn huò. lǐ shèng kāng yuē: shǎo tíng, zài zuò shāng liáng. jí qǔ liǎng wǎn qīng shuǐ sòng rù fáng lái, lǐ mèng xióng yīn diàn jiā zài miàn qián, bù biàn kāi bāo guǒ, shēn shǒu chōu chū gān liáng. xiōng mèi chī bì, lǐ guì jīn jí shuì xià. xū yú jiān, kè diàn guān bì, diàn jiā zhào shàng dēng huǒ, jiào shēng kè guān men ān qǐn, jí chū qù le. lǐ mèng xióng guān shàng fáng mén zuò xià.
李勝康出對母親曰：「看此人不出，到是個英雄，況這等高大，必定有本領高強我。」便把偏偏要吃乾糧清水的話言明。章大娘曰：「好不晦氣。等了一日，卻撞着這個鈍貨。」李勝康曰：「少停，再作商量。」即取兩碗清水送入房來，李夢雄因店家在面前，不便開包裹，伸手抽出乾糧。兄妹吃畢，李桂金即睡下。須臾間，客店關閉，店家照上燈火，叫聲客官們安寢，即出去了。李夢雄關上房門坐下。

wèi zhī lǐ shèng kāng rú hé xià shǒu? qiě tīng xià huí fēn jiě.
未知李勝康如何下手？且聽下回分解。