chén zhòng zi zhě, qí rén yě. qí xiōng dài wèi qí qīng, shí lù wàn zhōng. zhòng zi yǐ wèi bù yì, jiāng qī zǐ shì chǔ, jū yú líng, zì wèi yú líng zhòng zi. qióng bù gǒu qiú, bù yì zhī shí bù shí. zāo suì jī, fá liáng sān yuē, nǎi pú fú ér shí jǐng shàng lǐ shí zhī chóng zhě, sān yàn ér néng shì shēn. zì zhī lǚ, qī bāi sī lú yǐ yì yī shí. chǔ wáng wén qí xián, yù yǐ wèi xiāng, qiǎn shǐ chí jīn bǎi yì, zhì yú líng pìn zhòng zi. zhòng zi rù wèi qī yuē: chǔ wáng yù yǐ wǒ wèi xiāng. jīn yuē wèi xiāng, míng yuē jié sì lián qí, shí fāng zhàng yú qián, yì kě hū? qī yuē: fū zǐ zuǒ qín yòu shū, lè zài qí zhōng yǐ. jié sì lián qí, suǒ ān bù guò róng xī, shí fāng zhàng yú qián, suǒ gān bù guò yī ròu. jīn yǐ róng xī zhī ān, yī ròu zhī wèi, ér huái chǔ guó zhī yōu. luàn shì duō hài, kǒng xiān shēng bù bǎo mìng yě! yú shì chū xiè shǐ zhě, suì xiāng yǔ táo qù, wèi rén guàn yuán.
陳仲子者，齊人也。其兄戴為齊卿，食祿萬鍾。仲子以為不義，將妻子適楚，居於陵，自謂於陵仲子。窮不苟求，不義之食不食。遭歲飢，乏糧三曰，乃匍匐而食井上李實之蟲者，三咽而能視身。自織履，妻擘糹盧以易衣食。楚王聞其賢，欲以為相，遣使持金百鎰，至於陵聘仲子。仲子入謂妻曰：「楚王欲以我為相。今曰為相，明曰結駟連騎，食方丈於前，意可乎？」妻曰：「夫子左琴右書，樂在其中矣。結駟連騎，所安不過容膝，食方丈於前，所甘不過一肉。今以容膝之安，一肉之味，而懷楚國之憂。亂世多害，恐先生不保命也！」於是出謝使者，遂相與逃去，為人灌園。