duàn gàn mù zhě, jìn rén yě. shǎo pín qiě jiàn, xīn zhì bù suí, nǎi zhì qīng jié, yóu xī hé, shī shì bo zi xià. yǔ tián zǐ fāng lǐ kè dí huáng wú qǐ děng jū yú wèi, jiē wèi jiāng, wéi gàn mù shǒu dào bù shì. wèi wén hóu yù jiàn, jiù zào qí mén, duàn gàn mù yú qiáng ér bì wén hóu. wén hóu yǐ kè lǐ dài zhī, chū, guò qí lú ér shì. qí pū wèn yuē: gàn mù bù yī yě, jū shì qí lú, bù sì shén hū? wén hóu yuē: duàn gàn mù, xián zhě yě. bù yí shì lì, huái jūn zǐ zhī dào, yǐn chù qióng xiàng, shēng chí qiān lǐ. wú gǎn bù shì hū? gàn mù xiān hū dé, guǎ rén xiān hū shì. gàn mù fù hū yì, guǎ rén fù hū cái. shì bù ruò dé guì, cái bù ruò yì gāo. yòu qǐng wèi xiāng, bù kěn. hòu bēi jǐ gù qǐng jiàn, yǔ yǔ, wén hóu lì juàn bù gǎn xī. fū wén hóu míng guò qí huán gōng zhě, gài néng zūn duàn gàn mù, jìng bo zi xià, yǒu tián zǐ fāng gù yě.
段干木者，晉人也。少貧且賤，心志不遂，乃治清節，游西河，師事卜子夏。與田子方、李克、翟璜、吳起等居於魏，皆為將，唯干木守道不仕。魏文侯欲見，就造其門，段干木逾牆而避文侯。文侯以客禮待之，出，過其廬而軾。其仆問曰：「干木布衣也，居軾其廬，不巳甚乎？」文侯曰：「段干木，賢者也。不移勢利，懷君子之道，隱處窮巷，聲馳千里。吾敢不軾乎？干木先乎德，寡人先乎勢。干木富乎義，寡人富乎財。勢不若德貴，財不若義高。」又請為相，不肯。後卑己固請見，與語，文侯立倦不敢息。夫文侯名過齊桓公者，蓋能尊段干木，敬卜子夏，友田子方故也。