zì gǔ shòu mìng jí zhōng xìng zhī jūn, bì xìng miè jì jué, xiū fèi jǔ yì, rán hòu tiān xià guī rén, sì fāng zhī zhèng xíng yān. chuán chēng wǔ wáng kè yīn, zhuī cún xián shèng, zhì hū bù jí xià chē. shì dài suī shū, qí kuí yī yě. gāo dì bō luàn zhū bào, shù shì cǎo chuàng, rì bù xiá gěi, rán yóu xiū sì liù guó, qiú pìn sì hào, guò wèi zé chǒng wú jì zhī mù, shì zhào zé fēng lè yì zhī hòu. jí qí xíng shǎng ér shòu wèi yě, jué yǐ gōng wèi xiān hòu, gōng yòng néng wèi cì xù. hòu sì gòng jǐ zūn yè, jiù chén jì zhǒng jū wèi. zhì hū xiào wǔ, yuán gōng sù jiāng lüè jǐn. huì shàng yì xìng wén xué, jìn bá yōu yǐn, gōng sūn hóng zì hǎi bīn ér dēng zǎi xiàng, yú shì chǒng yǐ liè hóu zhī jué. yòu chóu zī qián dài, xún wèn qí lǎo, chū dé zhōu hòu, fù jiā jué yì. zì shì zhī hòu, zǎi xiàng bì hóu yǐ. yuán chéng zhī jiān, wǎn dé yīn shì, yǐ bèi bīn wèi.
自古受命及中興之君，必興滅繼絕，修廢舉逸，然後天下歸仁，四方之政行焉。傳稱武王克殷，追存賢聖，至乎不及下車。世代雖殊，其揆一也。高帝撥亂誅暴，庶事草創，日不暇給，然猶修祀六國，求聘四皓，過魏則寵無忌之墓，適趙則封樂毅之後。及其行賞而授位也，爵以功為先後，宮用能為次序。後嗣共己遵業，舊臣繼踵居位。至乎孝武，元功宿將略盡。會上亦興文學，進拔幽隱，公孫弘自海瀕而登宰相，於是寵以列侯之爵。又疇咨前代，詢問耆老，初得周后，復加爵、邑。自是之後，宰相畢侯矣。元、成之間，晚得殷世，以備賓位。

hàn xìng, wài qī yǔ dìng tiān xià, hóu zhě èr rén. gù shì yuē: fēi liú shì bù wáng, ruò yǒu wáng gōng fēi shàng suǒ zhì ér hóu zhě, tiān xià gòng zhū zhī. shì yǐ gāo hòu yù wáng zhū lǚ, wáng líng tíng zhēng xiào jǐng jiāng hóu wáng shì, xiū hóu fàn sè. zú yòng fèi chù. shì hòu báo zhāo dòu yīng shàng guān wèi huò zhī hóu, yǐ gōng shòu jué. qí yú hòu fù jù chūn qiū bāo jì zhī yì, dì jiù yuán dà yá shēn bó zhī yì, jìn guǎng bó yǐ. shì yǐ bié ér xù zhī. biǎo lüè
漢興，外戚與定天下，侯者二人。故誓曰：「非劉氏不王，若有亡功非上所置而侯者，天下共誅之。」是以高后欲王諸呂，王陵廷爭；孝景將侯王氏，修侯犯色。卒用廢黜。是後薄昭、竇嬰、上官、衛、霍之侯，以功受爵。其餘後父據《春秋》褒紀之義，帝舅緣《大雅》申伯之意，浸廣博矣。是以別而敘之。表略