strong huā shén miào gū fén tóng sǎ lèi　 lú gōu qiáo fēn dào gè yáng biāo strong
花神廟孤墳同灑淚　蘆溝橋分道各揚鑣

jīng shī fán huá mí lì, jiǎ yú tiān xià. dú chéng zhī dōng nán yǒu yī jǐn qiū dūn, shàng yǒu tíng, míng táo rán tíng, bǎi nián qián shuǐ bù láng jiāng zǎo suǒ jiàn. sì wéi yuǎn tiào, shù shí lǐ chéng chí cūn luò, jǐn zài mù qián, bié yǒu xiāo sǎ chū chén zhī zhì. tíng zuǒ jìn huā shén miào, mián zhú wèi qiáng, yì yǒu xiǎo tíng. tíng wài gū fén sān chǐ, chūn shí zàng huā yú cǐ, huò chuán mǒu xiào shū mái yù zhī suǒ. nà nián chūn wéi bǎng hòu, cháo yì jǔ xíng hóng cí kē, yīn cǐ gè dào gōng chē, chí liú guān wàng, bù jǐn chū dōu.
京師繁華靡麗，甲於天下。獨城之東南有一錦秋墩，上有亭，名陶然亭，百年前水部郎江藻所建。四圍遠眺，數十里城池村落，盡在目前，別有瀟灑出塵之致。亭左近花神廟，綿竹為牆，亦有小亭。亭外孤墳三尺，春時葬花於此，或傳某校書埋玉之所。那年春闈榜後，朝議舉行鴻詞科，因此各道公車，遲留觀望，不盡出都。

cǐ shū shàng huí suǒ biǎo wéi chī zhū, xì dōng yuè rén, zì shí jiǔ suì lǐng xiāng jiàn hòu, yóu lì dà jiāng nán běi, yǒu dēng tài huá, dōng shàng tài shān. zǔ shì zhì qì gài jī áng, huán zi yě xìng qíng qī cè, chī zhū jiān ér yǒu zhī. wén zhāng zēng mìng, duì cè jì bìn yú zhǔ sī, shàng shū fù shāng hū zhí zhèng. cǐ fān zhào shì cí kē, yīn xié chuāng yǒu wàn shù cháng tóng yù yuán tōng guān zhōng, tuō cí bìng shǔ, lǐ sú tǔ gài píng bù jiàn. zuǒ tú yòu shǐ, zhāo xī zì yú.
此書上回所表韋痴珠，系東越人，自十九歲領鄉薦後，遊歷大江南北，酉登太華，東上泰山。祖士稚氣概激昂，桓子野性情悽惻，痴珠兼而有之。文章憎命，對策既擯於主司，上書復傷乎執政。此番召試詞科，因偕窗友萬庶常；同寓圓通觀中，託詞病暑，禮俗土概屏不見。左圖右史，朝夕自娛。

guāng yīn yì dù, hū hū qiū shēn, xiāng sī jī chóu, bǎi wú liáo lài. hū xiǎng qǐ táo rán tíng dì gāo jìng kuàng, kě yǐ pái tà xiōng jīn, yě bù zhāo shù cháng tóng wǎng, zhǐ dài suí shēn xiǎo tóng, míng huàn tū tóu, gù chē chū chéng, yī jìng wǎng jǐn qiū dūn lái. yáo wàng cán liǔ chuí sī, hán lú piāo xù, yí lù dào yě yí rán. bù yī huì, dào le dūn qián, jiàn yǒu wǔ liù liàng gāo ān chē, xiē zài miào mén zuǒ yòu. tū tóu yǐ jīng xià chē, qǔ guò jiǎo tà, chī zhū biàn màn màn xià chē lái, bù xíng shàng dūn.
光陰易度，忽忽秋深，鄉思羈愁，百無聊賴。忽想起陶然亭地高境曠，可以排拓胸襟，也不招庶常同往，只帶隨身小童，名喚禿頭，僱車出城，一徑往錦秋墩來。遙望殘柳垂絲，寒蘆飄絮，一路倒也夷然。不一會，到了墩前，見有五六輛高鞍車，歇在廟門左右。禿頭已經下車，取過腳踏，痴珠便慢慢下車來，步行上墩。

gāng dào huā shén miào mén kǒu, yíng miàn zǒu chū yī qún rén, dāng tóu yī gè měi shào nián, fú shì shén dōu, miàn ruò guān yù, chún ruò tú zhū, mù guāng méi cǎi, yì yì dòng rén. kàn tā nián jì, bù guò èr shí yú suì. suí hòu liǎng rén, dōu yǒu sān shí xǔ, yě zì jǔ zhǐ xián yǎ. qián hòu sì gè xiàng gōng gēn zhe, shuō shuō xiào xiào. yòu yǒu yī gè xiǎo tóng, pěng zhe bài xiá. chī zhū xié tū tóu shǎn guò yī biān, jǔ mù qiáo nà shào nián, nà wèi shào nián yě jiāng chī zhū wàng le yī wàng, xiàng qián qù le.
剛到花神廟門口，迎面走出一群人，當頭一個美少年，服飾甚都，面若冠玉，唇若塗朱，目光眉彩，奕奕動人。看他年紀，不過二十餘歲。隨後兩人，都有三十許，也自舉止嫻雅。前後四個相公跟着，說說笑笑。又有一個小僮，捧着拜匣。痴珠偕禿頭閃過一邊，舉目瞧那少年，那位少年也將痴珠望了一望，向前去了。

chī zhū zhí děng nà yī qún rén dōu chū le mén, rán hòu huǎn bù jìn dé mén lái. bái yún suǒ jìng, huáng yè duī jiē, biàn yóu qū lán zǒu shàng. jiàn diàn bì zuǒ xiāng, mò shěn lín lí, yī bǐ sū zì cǎo shū, xiě le yī shǒu qī lǜ. biàn niàn dào:
痴珠直等那一群人都出了門，然後緩步進得門來。白雲鎖徑，黃葉堆階，便由曲欄走上。見殿壁左廂，墨瀋淋漓，一筆蘇字草書，寫了一首七律。便念道：

yún yīn sè sè bàng gāo chéng, xián kòu chán fēi xìn bù xíng.
「雲陰瑟瑟傍高城，閒叩禪扉信步行。

shuǐ jìn wàn lú chuī xù luàn, tiān kōng yī yàn bǐ rén qīng.
水近萬蘆吹絮亂，天空一雁比人輕。

shū zhōng xiǎng shì jīng shuāng zǎo, wǎn shì chén duō zā dì shēng.
疏鐘響似驚霜早，晚市塵多匝地生。

jì mò dú lián huāng zhǒng zài, mái xiāng mái yù zǒng duō qíng!
寂寞獨憐荒冢在，埋香埋玉總多情！」

chī zhū kàn le yī biàn, yà dào: zhè shǒu shī gāo huá qīng shuǎng, bì shì qǐ xiān chū mén nà wèi shào nián tí de. zài kàn luò kuǎn, shì fù chuān hé shēng, yě bù zhī qí xìng míng. zhèng zì dāi xiǎng, zhǐ jiàn yī gè shā mí cóng diàn hòu zǒu chū lái.
痴珠看了一遍，訝道：「這首詩高華清爽，必是起先出門那位少年題的。」再看落款，是「富川荷生」，也不知其姓名。正自呆想，只見一個沙彌從殿後走出來。

chī zhū yīn xiàng qián xiāng jiàn, suí wèn tā: kě rèn dé tí shī zhè rén? shā mí dào: zhè wèi lǎo yé xìng hán, shí cháng lái zán men zhè lǐ guàng, táo rán tíng shàng yě yǒu tā tí de shī, què bù zhī dào guān míng zhù zhái. chī zhū dào: zhè shǒu shī hǎo de hěn, shì gè cái zǐ zhī bǐ. nǐ duì rǔ shī fù jiǎng, qiān wàn hù xī zhe, bié tú mǒ le. shā mí dá yīng le, biàn suí chī zhū lǐ yí shàng táo rán tíng lái. mǎn bì lín láng, chī zhū yīn yù dú hé shēng de shī, qiě xiān kàn kuǎn. hū jiàn zuǒ bì qī lǜ yī shǒu, kuǎn shū chūn rì kǔn zhī xiāng qǐ yún zhú xiān zhì xiá zhū láng, xiū xiē yú cǐ. hòu miàn shū hé shēng zuì bǐ sì zì, bù jīn dà xiào, biàn lǎng yín dào:
痴珠因向前相見，隨問他：「可認得題詩這人？」沙彌道：「這位老爺姓韓，時常來咱們這裡逛，陶然亭上也有他題的詩，卻不知道官名住宅。」痴珠道：「這首詩好得很，是個才子之筆。你對汝師父講，千萬護惜着，別塗抹了。」沙彌答應了，便隨痴珠邐迤上陶然亭來。滿壁琳琅，痴珠因欲讀荷生的詩，且先看款。忽見左壁七律一首，款書「春日捆芝香、綺雲、竹仙、稚霞諸郎，修楔於此。」後面書「荷生醉筆」四字，不禁大笑，便朗吟道：

jiù shí yān cǎo jiù shí lóu, yòu xiàng jiāng tíng kuài xiē yóu.
「舊時煙草舊時樓，又向江亭快楔游。

chén hǎi qín zūn xiāo kuài lěi, chūn chéng xiě yàn xǔ gōu liú.
塵海琴樽銷塊壘，春城寫燕許勾留。

táo huā rú xuě qiān guī mǎ, xiāng shuǐ lián tiān fàn bái ōu.
桃花如雪牽歸馬，湘水連天泛白鷗。

dú shàng jǐn qiū dūn shàng wàng, xiāo xiāo mù yǔ bù shèng chóu!
獨上錦秋墩上望，蕭蕭暮雨不勝愁！」

chī zhū xiǎng dào: cǐ rén qīng kuáng bá sú, xiāo sǎ bù jī, yì kě gài jiàn. xī xiāng féng bù xiāng shí, fù cǐ yī duàn wén zì yuán le! chén yín liáng jiǔ, xiàng shā mí yào le bǐ yàn, tián tái chéng lù cí yī què yún:
痴珠想道：「此人清狂拔俗，瀟灑不羈，亦可概見。惜相逢不相識，負此一段文字緣了！」沉吟良久，向沙彌要了筆硯，填《台城路》詞一闋云：

xiāo xiāo luò yè xī fēng qǐ, jǐ piàn duàn yún cán liǔ. cǎo méi héng táng, tái fēng gǔ shā, cái jì jiù yóu
蕭蕭落葉西風起，幾片斷雲殘柳。草沒橫塘，苔封古剎，才記舊遊

xié shǒu. bù kān huí shǒu. xiǎng yǐ mǎ cuī shī, tīng yīng zài jiǔ. zhuǎn yǎn qī liáng, xū táng dú bù chí huái
攜手。不堪回首。想倚馬催詩，聽鶯載酒。轉眼淒涼，虛堂獨步遲徊

jiǔ! hé rén gāo yín cí pàn, diào xīn bēi rú yù, gū fén rú dòu? sān chǐ tóng guān, yī bēi mài fàn,
久！何人高吟詞畔，吊新碑如玉，孤墳如斗？三尺桐棺，一杯麥飯，

liào dé fāng xīn bù xiǔ. lí huái gè yǒu. jǐn lèi duò chūn qián, hún xiāo qiū hòu. gǎn kǎi bēi gē, wèn huā shén
料得芳心不朽。離懷各有。盡淚墮春前，魂銷秋後。感慨悲歌，問花神

zhī fǒu?
知否？

zì yín yī biàn, fù shū kuǎn yún: dōng yuè chī zhū, qiū rì yóu jǐn qiū dūn, dú fù chuān hé shēng táo rán tíng huā shén miào shī, chéng chù xián qíng, yǐ shēng hé zhī. xiě wán, biàn zhì bǐ xiào xiàng shā mí dào: hán lǎo yé zài lái, rǔ dāng yǐ wǒ cǐ cí zhì zhī, xiū yào wàng le. shā mí yì hán xiào dá yīng, dì shàng chá lái.
自吟一遍，復書款云：「東越痴珠，秋日游錦秋墩，讀富川荷生陶然亭花神廟詩，棖觸閒情，倚聲和之。」寫完，便擲筆笑向沙彌道：「韓老爺再來，汝當以我此詞質之，休要忘了。」沙彌亦含笑答應，遞上茶來。

chī zhū wū zì duó lái duó qù, qiáo dōng qiáo xī. tū tóu dào: lǎo yé, nǐ kàn tiān yào xià yǔ, wǒ men huí qù, lù yuǎn zhe lǐ. chī zhū yǎng shǒu yī kàn, dōng běi shàng hēi yún bù mǎn, suì wú xīn jiǔ liú, jí máng xià dūn, shàng chē ér qù. zhè qiě àn xià.
痴珠兀自踱來踱去，瞧東瞧西。禿頭道：「老爺，你看天要下雨，我們回去，路遠着哩。」痴珠仰首一看，東北上黑雲布滿，遂無心久留，急忙下墩，上車而去。這且按下。

què shuō hé shēng, zhè rì zì jǐn qiū dūn jìn chéng, yǐ yǒu sān xià duō zhōng. yí lù xiāo xiāo shū shū, luò qǐ xì yǔ lái. tóng háng yī wèi xiè xiǎo lín shì yù, yī wèi zhèng zhòng chí tài shǐ, shì yù yīn zhāo hé shēng xié sì dàn xiǎo yǐn gù qū shān fáng. zhèng shàng dēng dǔ jiǔ, zhǐ jiàn qīng píng huí dào: lǎo cāng tóu lái jiē lǎo yé huí qù, shuō míng jīng lüè jūn yíng zhāo kāi, sòng lái jīng lüè shū xìn, bìng pìn jīn sān bǎi liǎng, xiàn zài yù chù, hòu lǎo yé chéng jiǎo, qiě yǒu huà miàn huí. hé shēng chí yí dào: míng jié xiāng qù suì guà yìn shí, yuán yù yāo wǒ rén mù, wǒ bǐ shí yīn chūn wéi zài ěr, wǎn cí xiè qù. jīn yǒu shū lái, xiǎng bì hái wèi zhè shì, dàn jiào wǒ zěn yàng chù ne? shì yù dào: xiàn zài cí kē jì zǔ yú shí jiān, guī lù yòu gěng yú fēng huǒ, hé bù chéng cǐ jī huì chū dōu, wèi wèi bù kě. yī miàn cuī gēn bān shàng cài. hé shēng lì qǐ shēn dào: cài yǐ yǒu le. èr jūn xié zhū láng duō yǐn shù bēi, xiǎo dì qiě gào cí huí qù yī kàn. shì yù yě bù qiáng liú, fēn fù tí dēng, sòng chū dà mén, kàn guò shàng chē fāng cái jìn qù.
卻說荷生，這日自錦秋墩進城，已有三下多鍾。一路蕭蕭疏疏，落起細雨來。同行一為謝小林侍御，一為鄭仲池太史，侍御因招荷生攜四旦小飲顧曲山房。正上燈賭酒，只見青萍回道：「老蒼頭來接老爺回去，說『明經略軍營招開，送來經略書信，並聘金三百兩，現在寓處，候老爺呈繳，且有話面回。』」荷生遲疑道：「明節相去歲掛印時，原欲邀我人幕，我彼時因春闈在邇，婉辭謝去。今有書來，想必還為這事，但教我怎樣處呢？」侍御道：「現在詞科既阻於時艱，歸路又梗於烽火，何不乘此機會出都，未為不可。」一面催跟班上菜。荷生立起身道：「菜已有了。二君偕諸郎多飲數杯，小弟且告辭回去一看。」侍御也不強留，吩咐提燈，送出大門，看過上車；方才進去。

kàn guān tīng zhe: zhè míng jīng lüè míng lù, běn shì guó jiā xūn qī, lěi shì zān yīng, nián fāng sì shí wǔ suì. gōng mǎ xián shú, tāo lüè jīng tōng, ér qiě xià shì lǐ xián, háo wú jiāo shē qì xí. wǔ nián qián yǔ hán hé shēng de lǎo shī sān biān zǒng zhì wāng hóng yóu xiān shēng yī tóng chū shǐ xī yù. jiāng zǒng zhì lǚ lǚ yán jí, shēng píng dé yì mén shēng wéi yǒu hé shēng yī rén, wén zhāng cí fù, suī bù guò rén, ér qì yǔ hóng shēn, cái shí gāo yuǎn céng zài qín wáng mù fǔ zuǒ zhì jūn shū, yì yù zhāo zhī mù zhōng, yòu kǒng qí bù shòu jī shù. bǐ shí míng jīng lüè yǐ cún zài xīn zhōng. hòu lái wō kòu gōu jié xī yù huí bù zuò luàn, sì fāng dāo bīng chǔn dòng, mín bù liáo shēng, jiāng gōng fèng mìng fáng hǎi. míng gōng fèng mìng jīng lüè xī chuí. lín bié shí, jīng lüè xiàng wāng gōng qiú jiàn rén cái, jiāng gōng yòu bǎ hé shēng shuō qǐ, jīng lüè lì shí yù pìn tóng háng. hé shēng yīn yào yīng hóng cí kē, bù kěn tóng wǎng, jīng lüè xīn pō chàng chàng. bù liào huí bù rì gèng chāng jué, jīng lüè zhù bīng tài yuán, yī miàn fáng biān, yī miàn diào dù hé nán jūn wù, jiē jì liǎng hú liǎng jiāng liǎng guǎng gè dào liáng xiǎng, kòng zhì xī nán, chū rù qián gǔ, rì yǐ yì wàn jì. yǔ shū páng wǔ, suǒ yǒu suí dài wén wǔ jí liú yíng chāi shǐ gè guān, suī gè yǒu suǒ zhǎng, què wú zhǔ chí quán jú qì liàng, yīn xiǎng qǐ hé shēng shì jiāng gōng shǎng jiàn de, bì dìng bù chà. jìn zhī cí kē tíng zhǐ, yīn zhì shū quàn jià.
看官聽着：這明經略名祿，本是國家勛戚，累世簪纓，年方四十五歲。弓馬嫻熟，韜略精通，而且下士禮賢，毫無驕奢氣習。五年前與韓荷生的老師、三邊總制汪鴻猷先生一同出使西域。江總制屢屢言及，生平得意門生惟有荷生一人，文章詞賦，雖不過人，而氣宇宏深，才識高遠．曾在秦王幕府佐治軍書，意欲招之幕中，又恐其不受羈束。彼時明經略已存在心中。後來倭寇勾結西域回部作亂，四方刀兵蠢動，民不聊生，江公奉命防海。明公奉命經略西陲。臨別時，經略向汪公求薦人才，江公又把荷生說起，經略立時欲聘同行。荷生因要應鴻詞科，不肯同往，經略心頗悵悵。不料回部日更猖獗，經略駐兵太原，一面防邊，一面調度河南軍務，接濟兩湖、兩江、兩廣各道糧餉，控制西南，出入錢穀，日以億萬計。羽書旁午，所有隨帶文武及留營差使各官，雖各有所長，卻無主持全局器量，因想起荷生是江公賞鑒的，必定不差。近知詞科停止，因致書勸駕。

hé shēng zì jiù là rù dōu, qì jīn yǐ jiǔ yuè yuè, rùn bǐ zhī juàn, tán mù zhī jīn, dào shǒu suí jǐn zhèng kǔ náng kōng, dé cǐ jī yuán, yì zì yuàn yì, suì dìng yú jiǔ yuè shí èr rì chū dōu. hé shēng cǐ xíng, shì míng jīng lüè dūn qǐng qù de, zì rán yǒu xǔ duō dà lǎo guān jí tóng nián gù jiù sòng jìn jìng zhāng zǔ xí, zì zhāng yì mén zhì shēng gōu qiáo, chē mǎ luò yì. nà hé shēng réng shì shū shū luò luò de, dài le lǎo cāng tóu jiǎ zhōng, xiǎo tóng xuē qīng píng, bìng xīn shōu zhǎng suí suǒ ān wēng shèn, yí lù chóu yīng, dào de lú gōu qiáo, yǐ shì wèi mò shēn chū shí hòu.
荷生自舊臘入都，迄今已九閱月，潤筆之絹，談墓之金，到手隨盡；正苦囊空，得此機緣，亦自願意，遂定於九月十二日出都。荷生此行，是明經略敦請去的，自然有許多大老官及同年故舊送贐敬、張祖席，自彰義門至聲溝橋，車馬絡繹。那荷生仍是疏疏落落的，帶了老蒼頭賈忠，小童薛青萍，並新收長隨索安、翁慎，一路酬應，到得蘆溝橋，已是未末申初時候。

gāng zhì lǚ diàn, shì zhí mén kǒu yōng jǐ bù kāi, jiāng chē tíng zhù. zhǐ jiàn duì miàn diàn zhōng yī xiǎo chōng fú shì yī rén shàng chē, yī fú suī bù shí fēn huá měi, ér yīng shuǎng zhī qì jiàn yú méi yǔ, qiě miàn shú de hěn, yī shí què xiǎng bù qǐ nà lǐ jiàn guò. zhèng zài níng sī, xiè shì yù jí yī bān tóng xiāng jīng guān, hái yǒu chūn qìng bù lián xǐ bù xiàng gōng men, yī qí yíng chū, biàn jí máng tiào xià chē lái. shì wǎn jí zài háng guǎn chàng yǐn tōng xiāo.
剛至旅店，適值門口擁擠不開，將車停住。只見對麵店中一小憧伏侍一人上車，衣服雖不十分華美，而英爽之氣見於眉宇，且面熟得很，一時卻想不起那裡見過。正在凝思，謝侍御及一班同鄉京官，還有春慶部、聯喜部相公們，一齊迎出，便急忙跳下車來。是晚即在行館暢飲通宵。

cì rì qǐ shēn, wǔ hòu zhǎng xīn diàn dǎ jiān. dào de fáng zhōng, jiàn xīn tú fěn bì shàng yǒu shī yī shǒu, kuǎn shū jiǔ yuè shí èr rì, wéi chī zhū chū dōu, jì zì bǐng shēn, sù cǐ shí dù yǐ. gǎn huái dé jù, bù jì gōng zhuō yě. xiǎng dào: zhè wéi chī zhū bù jiù shì shí nián qián shàng nà píng wō shí cè zhè rén me? yīn lǎng sòng dào:
次日起身，午後長新店打尖。到得房中，見新塗粉壁上有詩一首，款書「九月十二日，韋痴珠出都，計自丙申，宿此十度矣。感懷得句，不計工拙也。」想道：「這韋痴珠不就是十年前上那《平倭十策》這人麼？」因朗誦道：

cán qiū shū yù jǐn, kè zi kǔ xíng yì. xíng xíng qǐ dé yǐ, wàn gǎn zài xīn qǔ! fú yún zhōng rì
「殘秋倏欲盡，客子苦行役。行行豈得已，萬感在心曲！浮雲終日

xián. juàn niǎo bù dé sù. jì mén yān shù duō, lú gōu shuǐ liú zhuó. huí shǒu wàng xī shān, cāng cāng nài hán lǜ.
閒。倦鳥不得宿。薊門煙樹多，蘆溝水流濁。回首望西山，蒼蒼耐寒綠。」

kàn bì, tàn yī kǒu qì, xiǎng dào: cǐ shī piāo piāo yù xiān, rán yì yù zhī yì, jiàn yú yán biǎo. cái rén bù yù, qiān gǔ rú sī! yīn chù qǐ zuó rì suǒ jiàn de rén, bù zhī shì fǒu cǐ jūn? kàn tā yì xù suī shén wú liáo, qì gài què hái jiàn wù. wǒ zhè huí chū dōu, hǎo xiàng bǐ tā qiáng duō, qí shí lún luò tiān yá, yī rén zuò jì, zhèng fù tóng bìng xiāng lián yě! wù zuò bàn shǎng, zhǐ jiàn suǒ ān huí dào: hù sòng yíng biàn qǐng lǎo yé jīn rì jiān hòu huàn jiào. hé shēng xiǎng le yī huí, shuō dào: zuò jiào shén hǎo, zuó tiān wù le bàn zhàn, jīn rì zhe tā men duō bèi liǎng bān fū, gǎn shàng zhèng zhàn, rǔ men chí dào dōu bù fáng ne.
看畢，嘆一口氣，想道：「此詩飄飄欲仙，然抑鬱之意，見於言表。才人不遇，千古如斯！」因觸起昨日所見的人，「不知是否此君？看他意緒雖甚無聊，氣概卻還見兀。我這回出都，好像比他強多，其實淪落天涯，依人作計，正復同病相憐也！」兀坐半晌，只見索安回道：「護送營弁請老爺今日尖後換轎。」荷生想了一回，說道：「坐轎甚好，昨天誤了半站，今日着他們多備兩班夫，趕上正站，汝們遲到都不妨呢。」

kàn guān, nǐ dào hé shēng yào gǎn zhèng zhàn, shì hé yì sī? tā jì qǐ lú gōu qiáo shàng chē nà rén shì zài huā shén miào mén kǒu zhù yì qiáo tā de, cǐ kè yīn rén xiǎng shī, yīn shī xiǎng rén, hèn bù yī xià wèn míng. qǐ zhī chī zhū zài dōu rì jiǔ, zī fǔ gào qìng, shēng píng yòu jiè jiè bù kěn gài rén cǐ fān chū dōu, yīn shǎn xī shì jiù yóu zhī dì, qiě yǔ liǎng chuān tián jié dù gōng zǐ yǒu tóng yóu cǎo táng zhī yuē, jué jì yóu jìn rén qín, yóu qín rén shǔ. bǎ xiāng lù shū jí, gài tuō wàn shù cháng shōu guǎn, zì yǔ tū tóu dài yī fù pù gài, yī lǐng pí páo, zì jīng dào shǎn èr shí liù zhàn, yǔ chē fū yuē dìng, jiān chéng qián jìn. nǐ dào hé shēng dà duì rén mǎ, nà lǐ gǎn dé shàng tā? zhèng shì:
看官，你道荷生要趕正站，是何意思？他記起蘆溝橋上車那人．是在花神廟門口注意瞧他的，此刻因人想詩，因詩想人，恨不一下問明。豈知痴珠在都日久，資斧告罄，生平又介介不肯丐人；此番出都，因陝西是舊遊之地，且與兩川田節度公子有同游草堂之約，決計由晉人秦，由秦人蜀。把箱簏書籍，概托萬庶常收管，自與禿頭帶一付鋪蓋，一領皮袍，自京到陝二十六站，與車夫約定，兼程前進。你道荷生大隊人馬，那裡趕得上他？正是：

dà hǎi piāo píng, lí hé wú dìng.
大海飄萍，離合無定。

wàn lǐ bǐ lín, liǎng xīn xiāng yìn.
萬里比鄰，兩心相印。

dào dǐ hé shēng chī zhū zōng jī ruò hé, qiě suǒ xià huí fēn jiě.
到底荷生、痴珠蹤跡若何，且所下回分解。