strong yì jiù rén juàn fǎng zhǎng ān huā　 kāi jiàn yán zhāo yóu lì xiāng yuàn strong
憶舊人倦訪長安花　開餞筵招游荔香院

huà shuō chī zhū dān chē qǐ xíng, bù rì yǐ dǐ tóng guān. xí záo chǐ zài dào xiāng yáng jì zi xùn zhòng lái bà shuǐ, yí lù liú lián fēng jǐng, zhuī sù nián huá, hū rán ér xǐ, hū rán ér bēi, suī zhōng rì wù zuò chē zhōng, bù fā yī yǔ, qí shí lián piān lèi dú, yě xiě bù liǎo tā xiōng zhōng qíng xù, biàn kǒu zhàn yī jué dào:
話說痴珠單車起行，不日已抵潼關。習鑿齒再到襄陽．薊子訓重來灞水，一路流連風景，追溯年華，忽然而喜，忽然而悲，雖終日兀坐車中，不發一語，其實連篇累牘，也寫不了他胸中情緒，便口占一絕道：

cāng máng xiān zhǎng qiū, yáo luò bà qiáo liǔ.
「蒼茫仙掌秋，搖落灞橋柳。

jǐn sè jiè huá nián, yù yǔ bēi zài kǒu.
錦瑟借華年，欲語碑在口。」

yín bì, kuì rán zhǎng tàn.
吟畢，喟然長嘆。

tū tóu zhèng zài chē tóu dǎ dūn, hū rán huí tóu dào: cǐ qù zhǎng ān, zhǐ yǒu shí lǐ duō lù, lǎo yé jìn chéng, hé chù xiè chē ne? chī zhū xiǎng dào: xī ān jǐn yǒu gù jiù, dàn wú gù rǎo rén, yòu hé kǔ ne? biàn shuō dào: zán men jìn chéng zhǎo diàn ba. zhuǎn shùn chē dào dōng mén, gāng jìn wèng chéng, hū jiàn cóng chéng nèi lái le yī chē, chē nèi zuò zhe yī rén, dìng jīng yī kàn, yuán lái shì yī gù rén, xìng wáng, zì shù yù, xì zhǎng ān wáng tài fù zhǎng sūn, yǔ chī zhū tóng nián zhè rì yào wǎng chéng wài tàn qīn, shì yǔ chī zhū xiāng zhí. liǎng biān jí máng tiào xià chē lái, huān rán dào gù.
禿頭正在車頭打吨，忽然回頭道：「此去長安，只有十里多路，老爺進城，何處卸車呢？」痴珠想道：「西安盡有故舊，但無故擾人，又何苦呢？」便說道：「咱們進城找店吧。」轉瞬車到東門，剛進瓮城，忽見從城內來了一車，車內坐着一人，定睛一看，原來是一故人，姓王，字漱玉，系長安王太傅長孫，與痴珠同年；這日要往城外探親，適與痴珠相值。兩邊急忙跳下車來，歡然道故。

shù yù yīn wèn dào: qián yuè jiē wàn shì jiàn xìn, zhī wú jiàn yǒu shǔ dào zhī yóu, bù xiǎng jīn rì biàn dào, rú hé zǒu dé zhè bān kuài? dàn rú jīn nà lǐ xiè chē ne? chī zhū wèi dá tū tóu zài bàng dào: lǎo yé yào zhǎo diàn lī. dù yù dào: qǐ yǒu cǐ lǐ. nán dào xī ān xǔ duō xiāng hǎo, dōu bù zú yāo wú xiōng xià tà me? chī zhū xiào dào: bú shì zhè bān shuō, xiǎo dì jí yù rén chuān, nǐ yú cǐ shí jìng bù fèng fǎng, qí huí shǎn shí zài yǔ gù rén zuò shí rì zhī huān. shù yù xiào zhe fēn fù gēn rén dào: nǐ men gǎn jǐn fēi mǎ huí jiā cì hou. yī miàn shuō, yī miàn fú zhe chī zhū de shǒu dào: wǒ men tóng zuò yī chē, hǎo shuō huà xiē. nǐ de chē jiào guǎn jiā zuò zhe, màn màn de gēn lái ba.
漱玉因問道：「前月接萬世見信，知吾見有蜀道之游，不想今日便到，如何走得這般快？但如今那裡卸車呢？」痴珠未答．禿頭在傍道：「老爺要找店哩。」杜玉道：「豈有此理。難道西安許多相好，都不足邀吾兄下榻麼？」痴珠笑道：「不是這般說，小弟急欲人川，擬於此時竟不奉訪，俟回陝時再與故人作十日之歡。」漱玉笑着吩咐跟人道：「你們趕緊飛馬回家伺候。」一面說，一面拂着痴珠的手道：「我們同坐一車，好說話些。你的車叫管家坐着，慢慢的跟來吧。」

yuán lái shù yù jiā zhōng yǒu yī zuò yuán tíng, shì tài fù yǔ gào hòu yí yǎng zhī dì, jí qí qū zhé, míng yuē suì yuán. tài fù kāi fǔ nán biān shí, chī zhū shàng yòu, zuì wèi tài fù suǒ qì zhòng. hòu lái yǔ shù yù zuò le tóng nián, zhí nì wō fā nán, yīn shàng shū yán shì, chù fàn jì huì, huò jǐ bù cè, lài tài fù lì wèi wéi chí, dé yǐ wú zuì. wèi jǐ tài fù yǔ gào, xié rén guān zhōng, suǒ yǐ yuán zhōng wén jiǔ zhī huì, chī zhū wú bù zài zuò, suǒ yǒu lián é tí yǒng, chī zhū shǒu bǐ jí duō. yīn cǐ yī jiā nèi wài nán nǚ, wú yī rén bù rèn dé chī zhū. xiān shì jiā dīng huí jiā, shuō wéi lǎo yé lái le. zhè shù yù tài tài biàn fēn pài bì pú, jiāng suì yuán zhōng bì wú shān fáng qī shǒu bā jiǎo pù shè qǐ lái.
原來漱玉家中有一座園亭，是太傅予告後頤養之地，極其曲折，名曰邃園。太傅開府南邊時，痴珠尚幼，最為太傅所器重。後來與漱玉作了同年，值逆倭發難，因上書言事，觸犯忌諱，禍幾不測，賴太傅力為維持，得以無罪。未幾太傅予告，攜人關中，所以園中文酒之會，痴珠無不在座，所有聯額題詠，痴珠手筆極多。因此一家內外男女，無一人不認得痴珠。先是家丁回家，說「韋老爺來了」。這漱玉太太便分派婢僕，將邃園中碧梧山房七手八腳鋪設起來。

shì yè, liǎng rén xiāng xù qì kuò, duì yǐn tán xīn. shāng fēng zé zhī zài qǐn wēi, tòng jié huī zhī nán wèn. chī zhū hū cǎn rán yín dào: rén shēng yǒu tōng sāi, gōng děng xì ān wēi. wǒ jìn lái jué kǒu bù tán shí shì yǐ! tíng le yī huì, shù yù yīn wèn chī zhū dào: nǐ jì dé qī nián qián jìn jīng, juān niáng sòng zán men dào bà qiáo xíng guǎn me? nà yī yè nǐ liǎng rén yī yī qíng xù, zhì jīn rú zài mù qián. nǐ de shī shì qī jué liǎng shǒu. biàn yín dào:
是夜，兩人相敘契闊，對飲談心。傷風澤之在寢微，痛劫灰之難問。痴珠忽慘然吟道：「人生有通塞，公等系安危。我近來絕口不談時事矣！」停了一會，漱玉因問痴珠道：「你記得七年前進京，娟娘送咱們到灞橋行館麼？那一夜你兩人依依情緒，至今如在目前。你的詩是七絕兩首。」便吟道：

bà líng yì shí kè tíng chē, xī bié rén lái xú yuè huá.
「灞陵驛時客停車，惜別人來徐月華。

zhuó jiǔ qiě móu jīn xī zuì, míng cháo mén wài jí tiān yá.
濁酒且謀今夕醉，明朝門外即天涯。

dài liáng zhǐ rì xiāng shuāng qī, cǐ qù yíng cháo qiě mì ní.
玳梁指日香雙棲，此去營巢且覓泥。

xù xù jǐ duō xīn shàng yǔ, yī shēng wú lài rǔ nán jī.
絮絮幾多心上語，一聲無賴汝南雞。

shì bú shì ne? chī zhū dào: nǐ hǎo jì xìng. zhè liǎng shǒu shī, wǒ jìng yī zì dōu wàng le! shù yù dào: zì rán wàng le! chī zhū cǎn rán gāo yín dào: shí nián yī jué yáng zhōu mèng, yíng dé qīng lóu báo xìng míng! biàn wèn shù yù dào: nǐ rú jīn kě zhī yòng niáng shì hé qíng zhuàng ne? shù yù dào: wǒ qián nián jiàn guò yī miàn, cái xiǎo dé tā mā sǐ le. yǐ hòu wén rén shuō, tā kū mǔ zhì jí, bì mén xiè kè. jìn lái wǒ bù dà chū mén, biàn liǎng nián duō méi jiàn rén tí qǐ tā zōng jī. rú jīn zhǎng ān míng huā duō zhe lǐ, chí rì zhāo yī gè rén lǐng nǐ qù guàng guàng ba. chī zhū dào: wǒ yě tīng dé rén shuō, zhè jǐ nián qín wáng kāi fān cǐ dì, mù zhōng bīn kè dōu shì xiē míng shì, běi lǐ fēng guāng zì rán bǐ xiàng shí qiáng duō le.
是不是呢？」痴珠道：「你好記性。這兩首詩，我竟一字都忘了！」漱玉道：「自然忘了！」痴珠慘然高吟道：「十年一覺揚州夢，贏得青樓薄倖名！」便問漱玉道：「你如今可知用娘是何情狀呢？」漱玉道：「我前年見過一面，才曉得他嬤死了。以後聞人說，他哭母致疾，閉門謝客。近來我不大出門，便兩年多沒見人提起他蹤跡。如今長安名花多着哩，遲日招一個人領你去逛逛吧。」痴珠道：「我也聽得人說，這幾年秦王開藩此地，幕中賓客都是些名士，北里風光自然比向時強多了。」

èr rén yú shì qiǎn zhēn xì zhuó, chén zōng kě dí, zhú bá sān xiàn shàng wèi sàn yán. zhǐ jiàn xiǎo yā huán xié zhe míng jiǎo dēng huí dào: tài tài shuō yè shēn le, wéi lǎo yé chū dào, chē mǎ láo dùn, qǐng lǎo yé shǎo yǐn, gěi wéi lǎo yé zǎo yī diǎn ān xiē ba. shù yù xiào dào: wǒ dào wàng le! zhǐ gù yǔ gù rén chàng tán. suì jǐn yī hú ér sàn. wǎn xī wú huà.
二人於是淺斟細酌，塵棕渴滌，燭跋三現尚未散筵。只見小丫鬟攜着明角燈回道：「太太說夜深了，韋老爺初到，車馬勞頓，請老爺少飲，給韋老爺早一點安歇吧。」漱玉笑道：「我倒忘了！只顧與故人暢談。」遂盡一壺而散。晚夕無話。

cì rì fàn hòu, shù yù guǒ zhāo le gè rén lái, xìng sū zì huá nóng, xì fǔ xué mào cái. shù yù zì qù chéng wài tàn qīn. xī ān běn xì chī zhū jiù yóu zhī dì shì rì tóng huá nóng zǒu fǎng gè chù gē lóu wǔ xiè, wǎng wǎng fǔ jīn zhuī xī, wù shì rén fēi, bù miǎn chàng rán ér fǎn. dì sān rì, shù yù huí jiā, yě gēn zhe tóng yóu. yī lián shù rì, zǒng fǎng bù chū juān niáng xìn xī, chī zhū jiù yě lǎn dé zǒu le. bǐ shí biàn yǒu qīn gù lù xù jù lái, chī zhū yě bù miǎn chū qù yīng chóu yī fān, gèng bǎ fǎng juān niáng yī shì gē qǐ. zài qiě chī zhū jí yú rén chuān, zhǐ de jiāng cǐ shì tuō shù yù huá nóng, màn màn tàn wèn.
次日飯後，漱玉果招了個人來，姓蘇字華農，系府學茂才。漱玉自去城外探親。西安本系痴珠舊遊之地是日同華農走訪各處歌樓舞榭，往往撫今追昔，物是人非，不免悵然而返。第三日，漱玉回家，也跟着同游。一連數日，總訪不出娟娘信息，痴珠就也懶得走了。彼時便有親故陸續俱來，痴珠也不免出去應酬一番，更把訪娟娘一事擱起。再且痴珠急於人川，只得將此事托漱玉、華農，慢慢探問。

yī rì, sān rén zhèng zài shān fáng xiǎo yǐn, mén shàng sòng jìn dān tiē, xì chī zhū shì xiōng dì lǚ lóng wén, zhuān wèi chī zhū jiàn xíng, qǐng shù yù huá nóng zuò péi, mò zhù yī xíng yún: xí shè bǎo jì fāng lì xiāng xiān yuàn, wù wàng biàn yī zǎo lín, shì hé! chī zhū jiāng dān dì gěi huá nóng dào: zhè lì xiāng yuàn nǐ rèn dé me, zěn de zán men méi yǒu dào guò? shù yù xiào dào: zhè dì fāng huá nóng shì jìn bù qù ne. rú jīn lóng wén qǐng nǐ, nǐ tí shàng zhī zì, wǒ men dōu péi nǐ zǒu yī zāo ba.
一日，三人正在山房小飲，門上送進單帖，系痴珠世兄弟呂龍文，專為痴珠餞行，請漱玉、華農作陪，末注一行云：「席設寶髻坊荔香仙院，務望便衣早臨，是荷！」痴珠將單遞給華農道：「這荔香院你認得麼，怎的咱們沒有到過？」漱玉笑道：「這地方華農是進不去呢。如今龍文請你，你題上『知』字，我們都陪你走一遭吧。」

xián wén xiū xù. dào le nà rì sān xià duō zhōng, lóng wén qīn zì lái yāo, qià hǎo huá nóng zài zuò, biàn sì rén sì liàng chē, xiàng bǎo jì fāng gǎn lái. cǐ shí yǐ shì shí yuè jiāng zhōng, shuò fēng jiàn liè. chī zhū chū jìn xiàng kǒu, biàn yáo wén yī zhèn shēng gē zhī shēng. yòu zǒu le bàn jiàn duō lù, dào le yī jiā qián miàn, chē biàn zhàn zhù le. sì rén yī qí xià chē. zhǐ jiàn mén qián yī shù cán liǔ, gēn bān xiān qù dǎ mén. chī zhū xì kàn, liǎng shàn yóu qī hēi liū liū de dà mén, mén shàng zhū hóng tiě zǐ, shì zhōng nán xuě jì, wèi běi chūn lái bā gè dà zì. zǎo yǒu rén kāi le mén, zài mén biān cì hou.
閒文休敘。到了那日三下多鍾，龍文親自來邀，恰好華農在座，便四人四輛車，向寶髻坊趕來。此時已是十月將終，朔風漸烈。痴珠初進巷口，便遙聞一陣笙歌之聲。又走了半箭多路，到了一家前面，車便站住了。四人一齊下車。只見門前一樹殘柳，跟班先去打門。痴珠細看，兩扇油漆黑溜溜的大門，門上朱紅帖子，是「終南雪霽，渭北春來」八個大字。早有人開了門，在門邊伺候。

chī zhū sì rén xiāng ràng le yī huí, kuà jìn lái, biàn shì yī tiáo zhuān qì ér dào. yuàn zhōng xiè zhe yī liàng diāo lún xiù wéi de jiào chē. jǐn chù, biàn shì yī gè xiǎo xiǎo de èr mén, jìn qù, mén zuǒ yòu sān jiān xiāng fáng, xiāng fáng nèi rén yǐ chū lái, kāi zhe chuān táng zhōng jiān bì yóu píng mén. chī zhū liú xīn kàn nà píng mén shàng biǎn é, lì shū lì xiāng xiān yuàn sì gè dà zì mén zhōng sǎ lán cǎo shū bǎn lián yī duì, shì hū lóng gēng yān zhǒng yáo cǎo, tà tiān mó dāo gē zǐ yún jí jù. chī zhū zàn shēng hǎo! kuà jìn píng mén, biàn shì sān miàn yóu láng, zhōng jiān bǎi zhe dà lǐ shí píng fēng, miàn miàn bì yóu yà zì lán gàn, dì xià jù shì huā zhuān qì chéng, niǎo lóng huā jià, bù mǎn láng wǔ shàng xià. sì rén huǎn bù shàng tīng, biàn yǒu yā huán xiān qǐ dà hóng jiā zhān ruǎn lián, zǎo yǒu yī gǔ huā xiāng pū bí. fāng cái yào zuò xià, zǎo wén píng hòu yī zhèn huán pèi zhī shēng, zǒu chū yī lì rén, jì yún gāo yōng, huán fèng dī chuí, niǎo niǎo tíng tíng, hán xiào yíng jiāng chū lái, bǎ yǎn qiáo zhe chī zhū dào: zhè wèi xiǎng shì wéi lǎo yé me? lóng wén xiào dào: nǐ zěn me rèn dé? biàn xié zhe lì rén de shǒu, xiàng chī zhū dào: cǐ zhǎng ān huā shǐ zhōng dì yī rén wù, xiǎo zì hóng qīng, wú xiōng xì xì shǎng jiàn yī fān, kě chēng jué yàn fǒu? chī zhū shēn shēn yī yī dào: tiān xiān huà rén, wǒ chī zhū zhān yǎng yī miàn, yǐ shì sān shēng yǒu xìng, shǎng jiàn liǎng zì, nǐ kě bù táng tū me? hóng qīng xiào dào: wéi lǎo yé rú cǐ miù shǎng, lìng wǒ shé shòu bù qǐ. biàn ràng sì rén yī cì ér zuò.
痴珠四人相讓了一回，跨進來，便是一條磚砌而道。院中卸着一輛雕輪繡幃的轎車。盡處，便是一個小小的二門，進去，門左右三間廂房，廂房內人已出來，開着穿堂中間碧油屏門。痴珠留心看那屏門上匾額，隸書「荔香仙院」四個大字；門中灑藍草書板聯一對，是「呼龍耕煙種瑤草，踏天磨刀割紫雲」集句。痴珠贊聲「好」！跨進屏門，便是三面遊廊，中間擺着大理石屏風，面面碧油亞字欄干，地下俱是花磚砌成，鳥籠花架，布滿廊廡上下。四人緩步上廳，便有丫鬟掀起大紅夾氈軟簾，早有一股花香撲鼻。方才要坐下，早聞屏後一陣環佩之聲，走出一麗人，髻雲高擁，鬟鳳低垂，裊裊婷婷，含笑迎將出來，把眼瞧着痴珠道：「這位想是韋老爺麼？」龍文笑道：「你怎麼認得？」便攜着麗人的手，向痴珠道：「此長安花史中第一人物，小字紅卿，吾兄細細賞鑒一番，可稱絕艷否？」痴珠深深一揖道：「天仙化人，我痴珠瞻仰一面，已是三生有幸，『賞鑒』兩字，你可不唐突麼？」紅卿笑道：「韋老爺如此謬賞，令我折受不起。」便讓四人依次而坐。

wū xì sān jiān dà tīng, liǎng biān jù yǒu tào jiān zài nèi. yī huì, yā huán pěng shàng chá lái, hóng qīng qīn shǒu dì sòng yǐ bì, yòu zuò le piàn kè, shù yù biàn xiàng hóng qīng dào: wǒ bèi suī fēi yǎ kè, jìng yù dào nǐ xiǎo yuàn yī zuò, bù zhī kě fǒu? hóng qīng xiào dào: qǐ gǎn. xiǎo shì bēi lòu, kǒng wéi lǎo yé xiào huà. shuō zhe biàn wǎng lǐ qǐng, yā huán qián miàn lǐng zhe, zhuǎn guò píng hòu, yòu yī xiǎo xiǎo yuàn luò. yóu dōng biān yī dào fěn qiáng jìn le yī gè chuí huā mén, nán miàn qiáng xià yǒu jǐ shí gān xiū zhú, zhī yè fú shū, miàn nán biàn shì sān jiān xiǎo wū, chuāng shàng mǎn qiàn kě chuāng bō lí.
屋系三間大廳，兩邊俱有套間在內。一會，丫鬟捧上茶來，紅卿親手遞送已畢，又坐了片刻，漱玉便向紅卿道：「我輩雖非雅客，竟欲到你小院一坐，不知可否？」紅卿笑道：「豈敢。小室卑陋，恐韋老爺笑話。」說着便往裡請，丫鬟前面領著，轉過屏後，又一小小院落。由東邊一道粉牆進了一個垂花門，南面牆下有幾十竿修竹，枝葉扶疏，面南便是三間小屋，窗上滿嵌可窗玻璃。

jìn le wū mén, zhǐ jué nuǎn xiāng fú miàn. yuán lái sān jiān xiǎo wū, jiāng dōng shǒu yī jiān gé zuò wò shì, wài miàn liǎng jiān zhè biàn biǎo zhe wén jīng, xī nán qiáng shàng guà zhe yī gè héng é, shàng xiě dào yù xiào zhū xiāng zhī guǎn, kuǎn shū fù chuān jū shì. chī zhū xì shěn bǐ yì, jí shì hán hé shēng, biàn xiàng hóng qīng wèn dào: zhè fù chuān jū shì, kě shì hán hé shēng me? hóng qīng diǎn tóu dào: shì. shù yù dào: hóng qīng shì zhōng, yǒu yī zì bú shì hé shēng xiě de me! hóng qīng yīn wèn chī zhū dào: nǐ zài jīng huì guò tā méi yǒu? chī zhū dào: rén shì huì guò, shī yě dú guò, zhǐ shì bù céng shuō guò huà. hóng qīng dào: nǐ rú jīn kě xiǎo dé tā de zōng jī me? chī zhū dào: tā hěn kuò, wǒ chū jīng shí, wén tā wèi míng jīng lüè pìn wǎng jūn yíng qù le.
進了屋門，只覺暖香拂面。原來三間小屋，將東首一間隔作臥室，外面兩間這遍裱着文經，西南牆上掛着一個橫額，上寫道「玉笑珠香之館」，款書「富川居士」。痴珠細審筆意，極似韓荷生，便向紅卿問道：「這富川居士，可是韓荷生麼？」紅卿點頭道：「是。」漱玉道：「紅卿室中，有一字不是荷生寫的麼！」紅卿因問痴珠道：「你在京會過他沒有？」痴珠道：「人是會過，詩也讀過，只是不曾說過話。」紅卿道：「你如今可曉得他的蹤跡麼？」痴珠道：「他很闊，我出京時，聞他為明經略聘往軍營去了。」

hóng qīng chī zhū shuō huà shí, shù yù lì qǐ shēn lái, bù dào dōng wū mén biān, xiān kāi fáng lián, zhāo hū chī zhū xià kàng, dào: nǐ kàn nà bì shàng xǔ duō shī jiān, bú shì hé shēng xiǎo kǎi me? chī zhū duó rù wò shì, jiàn yīn jí jǐ tà, yì fán huá, yì yǎ jìng, xiǎng dào: fēng chén zhōng rén, yǒu cǐ yùn zhì, bù jiǎn juān niáng yě. biàn cóng nà liǔ tiáo shī juàn shàng qī jué sì shǒu qiáo qǐ, kàn dào dì sān shǒu, yín dào:
紅卿、痴珠說話時，漱玉立起身來，步到東屋門邊，掀開房簾，招呼痴珠下炕，道：「你看那壁上許多詩箋，不是荷生小楷麼？」痴珠踱入臥室，見茵藉几榻，亦繁華，亦雅淨，想道：「風塵中人，有此韻致，不減娟娘也。」便從那柳條詩絹上《七絕四首》瞧起，看到第三首，吟道：

shén shān yī bié biàn tiáo yáo, jìn gé péng yíng shuǐ yī tiáo.
「神山一別便迢遙，近隔蓬瀛水一條。

shuāng jiǎng fēng héng rén bù dù, yù lóu cán mèng kě lián xiāo!
雙槳風橫人不渡，玉樓殘夢可憐宵！」

biàn dào: ó! zhè jiù shì dìng qíng shī me? zài qiáo nà wū sī lěng jīn jiān shàng jīn lǚ qū yī què yún:
便道：「哦！這就是定情詩麼？」再瞧那烏絲冷金箋上《金縷曲》一闋云：

zhuǎn yǎn fēng liú xiē. zhà huí tóu yín hé tiáo dì, yù xiāo wū yàn. bì jìng dōng fēng wú qì lì, yī
轉眼風流歇。乍回頭、銀河迢遞，玉蕭嗚咽。畢竟東風無氣力，一

rèn luò huā piāo pō. cái jì dé xiāng féng shí jié, wù bìn yān huán rén shì yù, bù xū shēng, xǐ fù yáo tái
任落花飄泊。才記得相逢時節，霧鬢煙鬟人似玉，步虛聲，喜賦《瑤台

yuè. shuí céng liào, qīng qīng bié! qí tíng mò chàng yáng guān dié. zuì jīng xīn wèi chéng shuāi liǔ, tián
月》。誰曾料，輕輕別！旗亭莫唱《陽關疊》。最驚心、渭城衰柳，田

qiáo fēng xuě. cuì xiù yú xiāng yóu shì zuó, jù chǐ hé shān yuǎn gé. kǒng liǎng dì mèng hún nán jiē. zì wèn piāo
橋風雪。翠袖余香猶似昨，颶尺河山遠隔。恐兩地夢魂難接。自問飄

péng chéng dǐ shì? jiù qīng shān, lèi diǎn dōu chéng xuè. wú xiàn shì, xiàng shuí shuō!
蓬成底事？舊青衫，淚點都成血。無限事，向誰說！

shù yù biàn xiàng chī zhū dào: zhè biàn shì hé shēng qù nián liú bié zhī zuò, chén tòng zhì cǐ! yòu wàng zhe hóng qīng dào: nǐ men xiāng bié, zhuǎn yǎn biàn shì yī nián, guāng yīn shí zài fēi kuài!
漱玉便向痴珠道：「這便是荷生去年留別之作，沉痛至此！」又望着紅卿道：「你們相別，轉眼便是一年，光陰實在飛快！」

hóng qīng yī miàn dá yīng, yī miàn yǎn quān zǎo yǐ hóng le. shù yù biàn bù wǎng xià shuō. chī zhū yòu qiáo nà ní jīn jí jù yíng lián yún: qiū yuè chūn fēng děng xián dù, dàn zhuāng nóng mǒ zǒng xiāng yí. diǎn tóu dào: bì rú hóng qīng, fāng bù fù cǐ děng hǎo bǐ mò! hóng qīng jí ràng sì rén zài fáng zhōng zuò xià, dào: nǐ de shī míng, zǎo yǒu rén xiàng wǒ shuō guò. zì gǔ wén rén xiāng qīng, shí yì xiāng ài. nǐ zhè bān qīng dào hé shēng, zěn de jiàn miàn bù bān tán ne? chī zhū biàn jiāng huā shén miào cōng cōng xiāng yù jí xiān hòu tí shī yī jié, xiáng xù chū lái. hóng qīng dào: nǐ kàn guò tā de shī, nǐ xīn zhōng zì rán yǒu le tā, tā yǐ hòu dú nǐ de shī, yòu bù zhī zěn yàng xiǎng nǐ ne. nǐ ài tā de shī, tā jīn nián dōu zhōng hái yǒu shī jì lái zèng wǒ, wǒ rú jīn tǒng gěi nǐ qiáo ba. shuō bì, biàn huàn yā tóu qǔ yào shi, xiàng zhěn hán jiǎn chū wán huā jiān shù zhǐ, dì gěi chī zhū.
紅卿一面答應，一面眼圈早已紅了。漱玉便不往下說。痴珠又瞧那泥金集句楹聯云：「秋月春風等閒度，淡妝濃抹總相宜。」點頭道：「必如紅卿，方不負此等好筆墨！」紅卿即讓四人在房中坐下，道：「你的詩名，早有人向我說過。自古文人相輕，實亦相愛。你這般傾倒荷生，怎的見面不扳談呢？」痴珠便將花神廟匆匆相遇及先後題詩一節，詳敘出來。紅卿道：「你看過他的詩，你心中自然有了他，他以後讀你的詩，又不知怎樣想你呢。你愛他的詩，他今年都中還有詩寄來贈我，我如今統給你瞧吧。」說畢，便喚丫頭取鑰匙，向枕函檢出烷花箋數紙，遞給痴珠。

dà jiā dōu zǒu lǒng lái, chī zhū zhǎn sòng dào:
大家都走攏來，痴珠展誦道：

bīng juàn wù gǔ wǔ zhū qīng, jì fǎng yún yīng dào yù jīng.
「冰絹霧轂五銖輕，記訪雲英到玉京。

tái jìng xiǎo yān chuāng wài shī, guì táng chū yuè yè lái míng.
苔徑曉煙窗外濕，桂堂初月夜來明。

líng huā chuò yuē kuī xīn dài, xiān guǒ qīng fēn pèi xiǎo míng.
菱花綽約窺新黛，仙果清芬配小名。

zuì shì níng móu wú xiàn yì, sì céng xiāng shí zài qián shēng.
最是凝眸無限意，似曾相識在前生。

yín hú lòu jǐn bù chéng mián, zhà xù huān qíng yǐ àn rán.
銀壺漏盡不成眠，乍敘歡情已黯然。

píng gěng shēng yá bēi bì yù, táo huā nián mìng xiě hóng jiān.
萍梗生涯悲碧玉，桃花年命寫紅箋。

sì xiāng hé lèi cháng wú yǔ, lǐ bìn xūn yī zǒng kě lián.
四香和淚常無語，理鬢熏衣總可憐。

mò huà piāo líng yáo luò hèn, gù xiāng qiān lǐ wǎn jiāng biān.
莫話飄零搖落恨，故鄉千里皖江邊。」

biàn dào: yuán lái hóng qīng shì ān huī rén, liú zhuǎn zhì cǐ, kě lián, kě lián! shuō bì, yòu wǎng xià niàn dào:
便道：「原來紅卿是安徽人，流轉至此，可憐，可憐！」說畢，又往下念道：

líng lóng bǎo jì zhòng pán yún, bǎi hé yī xiāng gé zuò wén.
「玲瓏寶髻重盤雲，百合衣香隔坐聞。

qiū jiǎn tóng rén bō yù huó, chūn tiān méi wǔ yuè chū fēn.
秋剪瞳人波欲活，春添眉嫵月初分。

zǐ chāi huà jiù zé rú mèng, hóng fěn lián cái xìng yǒu jūn.
紫釵話舊澤如夢，紅粉憐才幸有君。

dù mù nián lái kuáng shèng xī, zhǐ yīng dī shǒu lǚ jīn qún.
杜牧年來狂勝昔，只應低首縷金裙。

huáng hūn shèn qì hū chéng lóu, guài yǔ máng fēng yǐn kè zhōu.
黃昏蜃氣忽成樓，怪雨盲風引客舟。

shuǐ jì hán shā gōng cì yǐng, huā qián lì mǎ jǐ huí tóu.
水際含沙工伺影，花前立馬幾回頭。

āi yā, zěn me qǐ le fēng làng, bù néng jiàn miàn le? hóng qīng dào: yī yán nán jǐn. qǐng wǎng xià kàn ba, zhè hái hǎo ne! chī zhū yòu niàn dào:
哎呀，怎麼起了風浪，不能見面了？」紅卿道：「一言難盡。請往下看吧，這還好呢！」痴珠又念道：

tóng xīn xiǎo jiǎn chuán qīng niǎo, xié yǐn míng shān shì bái ōu.
「同心小柬傳青鳥，偕隱名山誓白鷗。

dú kàn shuāng qī liáng shàng yuè, wèi yī sī bō gāng kōng kuài.
獨看雙棲樑上月，為依私撥鋼箜筷。

míng huā luò hùn yǐ hán yuān, yù jià tiān fēng jiào jiǔ hūn.
名花落溷已含冤，欲駕天風叫九閽。

yī sǐ jìng pàn xiāo fěn dài, zhòng quán hé xìng fǎn jīng hún.
一死竟拚銷粉黛，重泉何幸返精魂。」

chī zhū dú zhì cǐ, zhèng yào yǔ hóng qīng shuō huà, shuí zhī hóng qīng zǎo yǐ bēi zhe liǎn, zài nà chuāng qián shì lèi. lóng wén biàn dào: bù yòng niàn le! chī zhū rú hé kěn yī, réng jiē zhe niàn dào:
痴珠讀至此，正要與紅卿說話，誰知紅卿早已背着臉，在那窗前拭淚。龍文便道：「不用念了！」痴珠如何肯依，仍接着念道：

fēng yān jiāo miè chóu qīn gǔ, yún yǔ huāng táng mèng gǎn ēn.
「風煙交滅愁侵骨，雲雨荒唐夢感恩。

zhǐ kǒng chéng cuō xiāo xī duàn, hǎi shān shí hù zǔ kūn lún.
只恐乘搓消息斷，海山十笏阻崑崙。

yā lú xiāng nuǎn bào xīn hán, zài jiàn rén rú gé shì nán.
鴨爐香暖報新寒，再見人如隔世難。

wò shǒu xiàng qī wéi yǒu lèi, jīng xīn yù bié bù chéng huān.
握手相期惟有淚，驚心欲別不成歡。

huáng shān jiù shì yīn qín zhǔ, hóng dòu xīn cí fǎn fù kàn.
黃衫舊事殷勤囑，紅豆新詞反覆看。

qī jué bà líng fēn shǒu chù, zhǎng tú zhēn zhòng zhù píng ān.
淒絕灞陵分手處，長途珍重祝平安。

jīn qián yè yè bo cán gèng, qín shù yān shān jì kè chéng.
金錢夜夜卜殘更，秦樹燕山紀客程。

bó mìng lián qīng gān zuò qiè, shāng xīn hèn wǒ wèi chéng míng.
薄命憐卿甘作妾，傷心恨我未成名。

kàn huā yì mèng jīng chūn guò, jiè jiǔ jiāo chóu dài lèi qīng.
看花憶夢驚春過，借酒澆愁帶淚傾。

hèn hǎi yì tián tiān jìng bǔ, kěn jiào róng yì fù chū méng?
恨海易填天竟補，肯教容易負初盟？

zhēn zhū mì zì jì wū sī, bù yuàn cuō tuó yuàn bié lí.
珍珠密字寄烏絲，不怨蹉跎怨別離。

fāng cǎo tiān yá rén qù hòu, lú huā qiū shuǐ yàn lái shí.
芳草天涯人去後，蘆花秋水雁來時。

shuāng xíng xì xiě yuān yāng quàn, shí fú xīn tián dòu kòu cí.
雙行細寫鴛鴦券，十幅新填豆蔻詞。

zhù jǐng shén fāng qīn jiǎn qǔ, yín hé zhǐ chǐ shù guī qī.
駐景神方親檢取，銀河咫尺數歸期。」

yín bì, dà jiā zàn dào: hǎo shī! chán mián wǎn zhuǎn, yī wǎng qíng shēn! chī zhū dào yě bù fā yī yán, màn màn jiāng shī fàng zài zhuō shàng, mù shì hóng qīng, mò mò bù yǔ.
吟畢，大家贊道：「好詩！纏綿宛轉，一往情深！」痴珠倒也不發一言，慢慢將詩放在桌上，目視紅卿，默默不語。

hóng qīng tíng le yī huì, dào: wéi lǎo yé, rǔ yǔ juān niáng qíng fèn yě zì bù báo. chī zhū tīng shuō juān niáng, biàn jí wèn dào: hóng qīng, nǐ zhī tā xià luò me? dà jiā jiàn hóng sì tū shuō juān niáng, yě jué chà yì, biàn yī qí jìng tīng qǐ lái. hóng qīng chén yín yī huì dào: nǐ jì niàn tā, nǐ wèi hé fēn shǒu yǐ hòu, bù tè wú shī, qiě wú zhī zì? juān niáng měi xiàng wǒ sòng wèi láng qiáo cuì què xiū láng zhī jù, zhé xuàn rán lèi xià. chī zhū hóng zhuó yǎn kuàng dào: zhè báo xìng liǎng zì, wǒ yě bǎi kǒu nán fēn le! zhǐ shì shì jì wú chéng, wàn lǐ piàn yán, tú láo rén yì, dào dǐ juān niáng rú jīn shì zěn yàng ne? hóng qīng dào: shuō qǐ juān niáng, wǒ yě mō bù chū tā de yì sī. wǒ jiā xiàng rì bì zéi rù shǎn, tóu bèn yú tā, shēn gǎn tā sī yì. hòu lái wǒ chēng qǐ mén hù, tā mā biàn sǐ le. juān niáng sù lái xiào shùn, jiāng yī shì jǐn xíng biàn huàn, yǐ gōng sàng zàng. zì cǐ bù tú zhī fěn, zhǎng zhāi fèng fú. qián nián sān yuè chū sān yè, hū lái yǔ wǒ zuò bié, shuō yào qù nán hǎi qián guān yīn. wǒ fāng quàn tā, xīn jí shì fú, bù bì bá shè shù qiān lǐ lù, kuàng mù xià nán biān duō shì, rú hé qù de? cì rì jí yǒu rén chuán shuō, juān niáng liú yī zhǐ zì gěi tā zǐ mèi, lǐng yī bì bù zhī qù xiàng. nǐ dào qí bù qí ne? dà jiā tīng shuō, dāi le bàn shǎng. chī zhū yóu nán wèi qíng.
紅卿停了一會，道：「韋老爺，汝與娟娘情分也自不薄。」痴珠聽說娟娘，便急問道：「紅卿，你知他下落麼？」大家見紅四突說娟娘，也覺詫異，便一齊靜聽起來。紅卿沉吟一會道：「你既念他，你為何分手以後，不特無詩，且無隻字？娟娘每向我誦『為郎憔悴卻羞郎』之句，輒泫然淚下。」痴珠紅着眼眶道：「這『薄倖』兩字，我也百口難分了！只是事既無成，萬里片言，徒勞人意，到底娟娘如今是怎樣呢？」紅卿道：「說起娟娘，我也摸不出他的意思。我家向日避賊入陝，投奔於他，深感他思義。後來我撐起門戶，他嬤便死了。娟娘素來孝順，將衣飾盡行變換，以供喪葬。自此不塗脂粉，長齋奉佛。前年三月初三夜，忽來與我作別，說要去南海前觀音。我方勸他，『心即是佛，不必跋涉數千里路，況目下南邊多事，如何去得？』次日即有人傳說，娟娘留一紙字給他姊妹，領一婢不知去向。你道奇不奇呢？」大家聽說，呆了半晌。痴珠尤難為情。

yī huì, jù zhú gāo shāo, jiǔ wéi zá chén, sī zhú dié zòu. wú nài chī zhū hóng qīng gè yǒu xīn shì, suī qiáng yán huān xiào, zǒng wú liáo lài. zhèng shì:
一會，巨燭高燒，酒囗雜陳，絲竹迭奏。無奈痴珠、紅卿各有心事，雖強顏歡笑，總無聊賴。正是：

ér nǚ qiān qiū hèn, rén qián bù gǎn yán.
兒女千秋恨，人前不敢言。

yè lái kōng yǒu lèi, chūn qù miǎo wú hén.
夜來空有淚，春去渺無痕。

bú dào èr gēng, chī zhū biàn tuō cí tóu tòng sàn xí, xié shù yù xiān huí qù. lóng wén èr rén yě jiù sàn le.
不到二更，痴珠便託詞頭痛散席，偕漱玉先回去。龍文二人也就散了。

bù zhī hòu shì rú hé, qiě tīng xià huí fēn jiě.
不知後事如何，且聽下回分解。