strong yǐng zhōng yǐng kuài tán hóng lóu mèng　 hèn lǐ hèn gāo yǒng qǐ huái shī strong
影中影快談紅樓夢　恨里恨高詠綺懷詩

huà shuō dà yíng rì lái dé le hé nèi tǔ fěi jǐng bào, jīng lüè diào bīng zhù jiǎo, chóu xiǎng yì fáng, suī hé shēng bù zhì yù rú, rán zú jī què bù néng lí dà yíng yī bù. dào de zhè rì, zhèng xiǎng wǎng fǎng chī zhū, tóng fù yú yuán, què jiàn qīng píng chéng shàng yī jiān, shuō shì wéi shī yé chāi rén sòng lái de.
話說大營日來得了河內土匪警報，經略調兵助剿，籌餉議防，雖荷生布置裕如，然足跡卻不能離大營一步。到得這日，正想往訪痴珠，同赴愉園，卻見青萍呈上一緘，說是韋師爺差人送來的。

hé shēng chāi kāi, shì yī fú zhǎng jiān, xié xié cǎo cǎo, yīn niàn dào:
荷生拆開，是一幅長箋，斜斜草草，因念道：

tiān shàng qiū lái, rén jiān chūn xiǎo. huān péi yàn yǔ, měi shì zuò yú róng chéng duì zhú fú qū, lǚ fēn
「天上秋來，人間春小。歡陪燕語，每侍坐於蓉城；隊逐鳧趨，屢分

cān hū má fàn. píng zōng jiāo dìng, dì děng qíng shēn, gǎn jī zhī sī, zhǐ yǒu mò zhù fú tiān, zǎo xié xiān juàn ér
餐乎麻飯。萍蹤交訂，棣等情深，感激之私，只有默祝佛天，早諧仙眷而

yǐ. qiū hén mìng bù rú rén, yē piān yǒu guǐ zhí shì yǐ yīng xióng yǎn, wèi cí bēi xīn, bá zhū jiǔ yōu, dēng
已。秋痕命不如人，椰偏有鬼；執事以英雄眼，為慈悲心，拔諸九幽，登

zhī shàng dì, pī yún jiàn rì, lì dì dēng tiān. páng guān xǐ shàng kě zhī, dāng jú xīn rú hé kuài. rán jiǔ lán
之上第，披雲見日，立地登天。旁觀喜尚可知，當局心如何快。然酒闌

dēng tā, qiū hén wǎn zhuǎn bēi gē, lìng rén bù rěn zú tīng. gài kuáng qiě zhī sì dú, wú fù rén lǐ, fēi bù lǜ
燈他，秋痕宛轉悲歌，令人不忍卒聽。蓋狂且之肆毒，無復人理，非不律

suǒ néng xiáng yě. jìn yǐ qīng xīn yú wǒ zhī gù, cǎn zāo dú gùn, yuān shòu bō fū. biàn è rán dào: zěn de?
所能詳也。近以傾心於我之故，慘遭毒棍，冤受剝膚。」便愕然道：「怎的？」

yòu niàn dào:
又念道：

jiē hū! yī jiè ruò nǚ, luò zài zǎng kuài zhī shǒu, xí yǔ xìng chéng, kǒng yǐ wú kě jiù yào. nǎi shēn
「嗟乎！一介弱女，落在駔儈之手，習與性成，恐已無可救藥。乃身

cán bì diàn, xīn bǐ jīn jiān, yì rán yǐ sǐ zì shì. qí qíng kě mǐn, qí zhì kě jiā.
慚壁玷，心比金堅，毅然以死自誓。其情可憫，其志可嘉。」

biàn shuō dào: qiū hén zì rán yǒu cǐ zhēng zhēng! yòu niàn dào:
便說道：「秋痕自然有此錚錚！」又念道：

ér zǒu yě qī chǐ zhī qū, bù néng bì yī nǚ zǐ, hú yán zhī hòu? wú kě jiě cháo, wèi yǒng duō
「而走也七尺之軀，不能庇一女子，胡顏之厚？無可解嘲，為詠『多

qíng zì gǔ kōng yú hèn, hǎo mèng yóu lái zuì yì xǐng zhī jù, yú wǒ xīn yǒu qī qī yān. huò nǎi yǐ fēng léi
情自古空餘恨，好夢由來最易醒』之句，於我心有戚戚焉。或乃以《風雷

jí jiàn shì, qiě zuò shū guī jiè.
集》見示，且作書規戒。」

biàn shuō dào: nà gè ne? yòu niàn dào:
便說道：「那個呢？」又念道：

gǔ dào zhào rén, luò luò tiān yá, shì cǐ liáng yǒu, hé kě duō de! dì rì lái yī qiāng hèn xuè, wú
「古道照人，落落天涯，似此良友，何可多得！弟日來一腔恨血，無

chù kě huī jiān zhī shǔ bèi méi niè, yì zhōng rén zhǐ chǐ tiān yá!
處可揮；兼之鼠輩媒孽，意中人咫尺天涯！」

biàn shuō dào: jìng sàn le me? yòu niàn dào:
便說道：「竟散了麼？」又念道：

yīn sī cǎi qiū fú huì shuāng xiū, qián shēn dài yǒu lái lì, dé zú xià chǒng zhī, yù zēng shēng jià cóng cǐ
「因思采秋福慧雙修，前身殆有來歷，得足下寵之，愈增聲價；從此

chūn kuī yuán jìng, zhōng tīng yī lóu, wú fù yǒu hóng chén jiù jī yǐ. kǔ wǒ yī lǐng qīng shān, fù jǐ fù rén, qiě
春窺圓鏡，鍾聽一樓，無復有紅塵舊跡矣。苦我一領青衫，負己負人，且

yí huò yān. shí yé? mìng yé? shàng fù hé yán! duō duō shū kōng, láng láng xuě tì, zhí cǐ shēng zhī jié
貽禍焉。時耶？命耶？尚復何言！咄咄書空，琅琅雪涕，直此生之結

jú, fěi hǎo shì zhī duō mó. chàng wú fù zhī, yù jiāng shuí yǔ? niàn chūn fēng zhī xū zhí, jiǔ rǔ gōng mén xié
局，匪好事之多磨。悵無復之，郁將誰語？念春風之噓植，久辱公門；纈

péng zé zhī gū fāng, xìng chuí cōng tīng. mǒu rì mǒu bái.
彭澤之孤芳，幸垂聰聽。某日某白。」

niàn bì, shuō dào: hǎo chǐ dú! zhǐ jiào wǒ zěn yàng ne? yīn zuò gè fù shū, huàn qīng píng jiāo gěi lái rén qù le. jiù fēn fù tào chē, xiàng yú yuán lái. jiāng zhè sì rì qíng shì lüè shuō yī biàn, biàn cóng xuē yè jiǎn chū chī zhū de zì, dì gěi cǎi qiū.
念畢，說道：「好尺牘！只教我怎樣呢？」因作個覆書，喚青萍交給來人去了。就吩咐套車，向愉園來。將這四日情事略說一遍，便從靴頁檢出痴珠的字，遞給采秋。

cǎi qiū qiáo zhe, zì yě jīng yà tàn xī, yīn shuō dào: wǒ yuán shuō yào qǐ fēng bō. hé shēng dào: zhè yàng fēng bō wǒ yě jīng guò shù chù, shí shì nán shòu. wǒ de fù xìn, niàn gěi nǐ tīng:
采秋瞧着，自也驚訝嘆息，因說道：「我原說要起風波。」荷生道：「這樣風波我也經過數處，實是難受。我的覆信，念給你聽：

lái shì dú xī, bēi gǎn jiāo shēn. wǒ bèi làng jī tiān yá, wú jiā liáo luò, ǒu dé yī jiě rén, měi wèi
來示讀悉，悲感交深。我輩浪跡天涯，無家寥落，偶得一解人，每為

cǐ shì xīn suān cháng duàn. bù cái jì zèng lì xiāng xiān yuàn qǐng shī, zǎo jīng pī lǎn, cǐ zhōng zhī wèi, wéi cǐ zhōng
此事心酸腸斷。不才寄贈荔香仙院請詩，早經披覽，此中之味，惟此中

rén zhī zhī, bù zú wèi wài rén dào yě. cāng cāng zhě tiān, dì bù kě jiàn, hūn bù kě dēng, hé cóng shàng dá lǜ
人知之，不足為外人道也。蒼蒼者天，帝不可見，閽不可登，何從上達綠

zhāng, wèi huā qǐng mìng? yì jiù zuò yǒu làng táo shā xiǎo cí yī què yún: chūn mèng zhèng méng lóng, rén zài xiāng
章，為花請命？憶舊作有《浪淘沙》小詞一闋云：『春夢正朦朧，人在香

zhōng. shù tóu shù dǐ mì cán hóng. zhǐ kǒng luò huā fēi bù qǐ, gū fù dōng fēng. zhèng wèi cǐ yě. suǒ xìng
中。樹頭樹底覓殘紅。只恐落花飛不起，辜負東風。』正謂此也。所幸

qiū hén tiě zhōng zhēng zhēng, yǐ sǐ zì shì. huò zhě qíng tiān kě bǔ, hèn hǎi néng tián, jiě jiāng yīng wǔ zhī yuán, fàng
秋痕鐵中崢崢，以死自誓。或者情天可補，恨海能填，解將鸚鵡之緣，放

rù yuān yāng zhī duì tā rì zhī wán měi, kě cháng cǐ rì zhī jiān xīn. yǒu zhì zhě hǎo zì wèi zhī ér yǐ. dì
入鴛鴦之隊；他日之完美，可償此日之艱辛。有志者好自為之而已。弟

yǔ cǎi qiū, qíng xìng xiāng tóu, chóu móu yǐ jiǔ, shuāng qī zhī yuàn, bǐ cǐ tóng zhī. dì kǒng hòu shì nán qī, kōng
與采秋，情性相投，綢繆已久，雙棲之願，彼此同之。第恐後事難期，空

huā zhōng zhuì lán yīn xù guǒ, yī qiè máng máng. kuàng yuǎn yóu wáng càn, zōng jī rú píng bàn lǎo qiū niáng, guāng yīn
花終墜；蘭因絮果，一切茫茫。況遠遊王粲，蹤跡如萍；半老秋娘，光陰

shì shuǐ bó láo fēi yàn, kè kè zì wēi. suǒ shì zhě qū qū cùn xīn, zú yǐ duì zhī jǐ ěr! bù rì cǎi
似水；伯勞飛燕，刻刻自危。所恃者區區寸心，足以對知己耳！不日采

qiū jiāng guī xiāng lǐ, dì mǎn qiāng lí xù, wú lèi kě huī zhèng nǐ xiāng yāo qián wǎng chūn jìng lóu yī xù, qǐ jí mìng
秋將歸鄉里，弟滿腔離緒，無淚可揮；正擬相邀前往春鏡樓一敘，乞即命

jià. bǐ bù jǐn yì, róng qí miàn chén.
駕。筆不盡意，容俟面陳。」

cǎi qiū bù dài tīng wán, zǎo qiū shuǐ yíng yíng, diào xià lèi lái. mò hòu hé shēng yě jué dé suān bí, jǐ hū niàn bù chéng zì, biàn dōu mò rán. hóng dòu zhǐ de hán xiào dào: yé hé niáng tì rén fán nǎo, zěn de zì jǐ xiān shāng xīn ne? hé shēng zhèng yào shuō huà, xiǎo yā huán chuán bào: wéi shī yé lái le! biàn yíng zhe shàng lóu.
采秋不待聽完，早秋水盈盈，吊下淚來。末後荷生也覺得酸鼻，幾乎念不成字，便都默然。紅豆只得含笑道：「爺和娘替人煩惱，怎的自己先傷心呢？」荷生正要說話，小丫鬟傳報：「韋師爺來了！」便迎着上樓。

chī zhū shén qì, rì lái zì rán bù hǎo, qiáo zhe hé shēng cǎi qiū, yě bù shì wǎng shí shén cǎi. sān rén zhè huì dōu xiàng yǒu wàn qiān yán yǔ, bù zhī cóng hé shuō qǐ. zhǐ dà jiā hóng zhuó yǎn kuàng ràng zuò. hái shì cǎi qiū rěn zhe lèi shuō dào: sì tiān méi jiàn miàn, liǎng jiā dōu yǒu diǎn fán nǎo. chī zhū miǎn qiáng zuò xiào dào: cǐ děng fán nǎo, qí shí shì yì zhōng shì, bìng fēi yì wài. hé shēng hán lèi dào: chī zhū tōng jí! tiān xià zhī wù, jù zé shēng zhì, hǎo zé zhāo mó, wǒ men cōng míng, yǒu shén me jiàn bú dào de dào lǐ? zhǐ shì wèi miǎn yǒu qíng, yī bǎ luàn sī, huì jiàn què zhǎn bù duàn lī! cǎi qiū dào: zhè shì wǒ men zǒng yào tì tā yuán chéng cái hǎo ne. hé shēng dào: dà nán, dà nán! cǎi qiū, nǐ bù kàn nǐ mā me? cǎi qiū zhī yí bù yǔ.
痴珠神氣，日來自然不好，瞧着荷生、采秋，也不似往時神采。三人這會都像有萬千言語，不知從何說起。只大家紅着眼眶讓坐。還是采秋忍着淚說道：「四天沒見面，兩家都有點煩惱。」痴珠勉強作笑道：「此等煩惱，其實是意中事，並非意外。」荷生含淚道：「痴珠通極！天下之物，聚則生至，好則招魔，我們聰明，有什麼見不到的道理？只是未免有情，一把亂絲，慧劍卻斬不斷哩！」采秋道：「這事我們總要替他圓成才好呢。」荷生道：「大難，大難！采秋，你不看你嬤麼？」采秋支頤不語。

tíng le yī tíng, chī zhū qín zhe lèi shuō dào: rén shēng yàn fú, chūn jìng wú shuāng. nǐ liǎng gè zhōng shì hǎo jié jú, bù shì wǒ huáng huā yù luò, yī xī xī fēng! hé shēng dào: nǐ zhè sì jù shì nà lǐ dé lái? chī zhū jiù jiāng huá yán ān de qiān, yùn kōng de jì, yě yī yī jiǎng gěi liǎng rén tīng le. liǎng rén kǒu lǐ chà yì, xīn zhōng què zhe shí xǐ huān, tán xiào biàn yǒu xiē jīng shén qǐ lái.
停了一停，痴珠噙着淚說道：「『人生艷福，春鏡無雙』。你兩個終是好結局，不似我『黃花欲落，一夕西風』！」荷生道：「你這四句是那裡得來？」痴珠就將華嚴庵的簽，蘊空的偈，也一一講給兩人聽了。兩人口裡詫異，心中卻着實喜歡，談笑便有些精神起來。

bù yī huì, yā huán zhǎng shàng dēng, bǎi chū jiǔ yáo, sān rén xiǎo yǐn. dào le èr gēng, mù shēng dài chē lái jiē. chī zhū zhèng dài yào zǒu, què guā qǐ dà fēng, fēi shā yáng lì, chuī dé yuán zhōng rú wàn mǎ bēn chí yì bān. hé shēng dào: zhè yàng dà fēng, zěn yàng zǒu de? ér qiě yī rén huí qù, qiū huá táng hé děng jì mò! wǒ liǎng rén qíng xù jīn rì yòu shì wú liáo, hé bù zhǔ míng wéi lú, qīng tán yī yè? cǎi qiū dào: wǒ jiào tā men bèi xià zǎn hé, jiāng zhè xiē cài dōu gěi tā men duān qù, wǒ men màn màn zuò gè zhǎng yè yǐn ba. hé shēng chī zhū jù dào: hǎo jí!
不一會，丫鬟掌上燈，擺出酒肴，三人小飲。到了二更，穆升帶車來接。痴珠正待要走，卻颳起大風，飛沙揚礫，吹得園中如萬馬奔馳一般。荷生道：「這樣大風，怎樣走的？而且一人回去，秋華堂何等寂寞！我兩人情緒今日又是無聊，何不煮茗圍爐，清談一夜？」采秋道：「我教他們備下攢盒，將這些菜都給他們端去，我們慢慢作個長夜飲吧。」荷生、痴珠俱道：「好極！」

dāng xià mù shēng huí qù. lóu shàng yuē yǒu yī xià duō zhōng, sān rén biàn qiǎn zhēn xì zhuó qǐ lái. dà jiā cān xiáng huá yán ān qiān yǔ, jiù shuō qǐ hóng lóu mèng sàn huā sì fèng jiě de qiān. chī zhū yīn xiàng cǎi qiū dào: wǒ tīng jiàn nǐ yǒu bù pī diǎn hóng lóu mèng, hé bù qǔ chū gěi wǒ yī qiáo? cǎi qiū dào: nà shi qián nián bìng zhōng jí cǐ xiāo qiǎn, bìng hǎo jiù yě diū kāi, xiàn zài cǐ běn hái gē zài jiā lǐ. chī zhū dào: hóng lóu mèng méi yǒu pī běn, wǒ zǎo nián yě céng pī guò. hòu lái zài háng zhōu zhōu zhōng jiàn bù pī běn, xì xīn chū de shū, yī wén jiě yì, méi shén hǎo chù. zhè liǎng bù shū rú jīn dōu bù xiǎo dé diū zài nà lǐ qù le. nǐ qiě shuō hóng lóu mèng dà zhǐ shì jiǎng shén me?
當下穆升回去。樓上約有一下多鍾，三人便淺斟細酌起來。大家參詳華嚴庵簽語，就說起《紅樓夢》散花寺鳳姐的簽。痴珠因向采秋道：「我聽見你有部批點《紅樓夢》，何不取出給我一瞧？」采秋道：「那是前年病中藉此消遣，病好就也丟開，現在此本還擱在家裡。」痴珠道：「《紅樓夢》沒有批本，我早年也曾批過。後來在杭州舟中見部批本，系新出的書，依文解義，沒甚好處。這兩部書如今都不曉得丟在那裡去了。你且說《紅樓夢》大旨是講什麼？」

cǎi qiū dào: wǒ shì jiāng gè kōng zì lì dìng quán bù zhǔ nǎo. chī zhū dào: dà xū huàn jìng jǐng huàn xiān gū, cǐ yě jǐn rén zhī dào. nǐ zěn yàng shuō zhè kōng zì ne? cǎi qiū dào: rén jiā dōu jiāng bǎo dài liǎng rén kàn zuò zhěng duì, suǒ yǐ hòu hóng lóu yī shū, yào tì dài yù shēn chū xǔ duō fèn hèn. zhì hóng lóu bǔ mèng qǐ lóu fù mèng, gèng shuō dé huāng miù, yǔ yuán shū dà bù xiāng sì le. wǒ de yì sī zhè shū zhǐ shuō gè bǎo yù, bǎo yù zhèng duì, fǎn duì shì gè miào yù. chī zhū bù dài shuō wán, pāi àn dào: zhe! zhe! jiǎ ruì de fēng yuè bǎo jiàn, zhèng zhào shì fèng jiě, fǎn zhào shì kū lóu, cǐ jiù cū qiǎn chù zhǐ chū bǎo yù shì zhèng miàn, miào yù shì fǎn miàn. rén rén dōu kàn hóng lóu mèng, nán wèi nǐ kàn de chū zhè méi wén zì de shū fèng! hǎo shì wǒ pī de shū méi kè chū lái, bù rán, jìng yǔ nǐ léi tóng.
采秋道：「我是將個『空』字立定全部主腦。」痴珠道：「大虛幻境、警幻仙姑，此也盡人知道。你怎樣說這『空』字呢？」采秋道：「人家都將寶、黛兩人看作整對，所以《後紅樓》一書，要替黛玉伸出許多憤恨。至《紅樓補夢》、《綺樓復夢》，更說得荒謬，與原書大不相似了。我的意思這書只說個寶玉，寶玉正對，反對是個妙玉。」痴珠不待說完，拍案道：「着！着！賈瑞的風月寶鑑，正照是鳳姐，反照是骷髏，此就粗淺處指出寶玉是正面，妙玉是反面。人人都看《紅樓夢》，難為你看得出這沒文字的書縫！好是我批的書沒刻出來，不然，竟與你雷同。」

hé shēng xiào dào: nǐ liǎng rén zhēn gè yīng xióng suǒ jiàn lüè tóng le. zhǐ shì wǒ méi jiàn guò nǐ men pī běn, què yào qǐng jiào: nǐ men xún chū jǐ duō píng jù? cǎi qiū dào: wǒ de píng jù què yǒu jǐ tiáo: miào yù chēng gè kǎn wài rén, bǎo yù chēng gè kǎn nèi rén miào yù zhù de shì lóng cuì ān, bǎo yù zhù de shì qià hóng yuàn hòu lái miào wáng guān qí tīng qín, zǒu huǒ rù mó bǎo yù pāo le tōng líng yù, zhe le hóng jiā shā, huí tóu shì àn. shū zhōng xiān shuō miào yù zěn yàng qīng jié, bǎo yù cháng cháng zì rèn zhuó wù bù xiǎng jiāng lái qīng zhě zhuǎn zhuó, zhuó zhě jí qīng! chī zhū tàn yī kǒu qì, gāo yín dào: yī shī zú chéng qiān gǔ hèn, zài huí tóu shì bǎi nián shēn. suí shuō dào: nǐ zhè píng jù, wǒ yě céng xún chū lái. hái yǒu yī tiáo, shì lóng cuì ān pǐn chá shuō gè hǎi zì, yě suàn shū zhōng guān mù. jiù shū zhōng jiǎ yǔ cūn yán lì zhī: xuē zhě, shè yě dài zhě, dài yě. shè cǐ rén dài bǎo yù yǐ xiě shēng. gù bǎo yù èr zì, bǎo zì shàng shǔ yú chāi, jiù shì bǎo chāi, yù zì xià xì yú dài, jiù shì dài yù. chāi dài zhí shì gè zi xū wū yǒu, suàn bù dé shén me. dǎo shì miào yù suàn shì zuò bǎo yù de fǎn miàn jìng zi, gù míng zhī wèi miào. yī ní yī sēng, àn àn yǐng shè, nǐ dào shì bú shì ne? cǎi qiū dá yīng. hé shēng xiào dào: hǎo hǎo yī bù hóng lóu, gěi nǐ shuō chéng ní sēng hé chuán, qǐ bù kě xī? shuō dé chī zhū cǎi qiū tōng xiào le.
荷生笑道：「你兩人真箇英雄所見略同了。只是我沒見過你們批本，卻要請教：你們尋出幾多憑據？」采秋道：「我的憑據卻有幾條：妙玉稱個『檻外人』，寶玉稱個『檻內人』；妙玉住的是櫳翠庵，寶玉住的是恰紅院；後來妙王觀棋聽琴，走火入魔；寶玉拋了通靈玉，着了紅袈裟，回頭是岸。書中先說妙玉怎樣清潔，寶玉常常自認濁物；不想將來清者轉濁，濁者極清！」痴珠嘆一口氣，高吟道：「一失足成千古恨，再回頭是百年身。」隨說道：「你這憑據，我也曾尋出來。還有一條，是櫳翠庵品茶說個『海』字，也算書中關目。就書中賈雨村言例之：薛者，設也；黛者，代也。設此人代寶玉以寫生。故寶玉二字，寶字上屬於釵，就是寶釵，玉字下繫於黛，就是黛玉。釵、黛直是個子虛烏有，算不得什麼。倒是妙玉算是做寶玉的反面鏡子，故名之為『妙』。一尼一僧，暗暗影射，你道是不是呢？」采秋答應。荷生笑道：「好好一部《紅樓》，給你說成尼僧合傳，豈不可惜？」說得痴珠、采秋通笑了。

chī zhū suí shuō dào: sè jí shì kōng, kōng jí shì sè. biàn qiāo zhe zhuō zi lǎng yín dào:
痴珠隨說道：「色即是空，空即是色。」便敲着桌子朗吟道：

yín zì zhēng diào xīn zì xiāng, yīng xióng dǐ shì bù róu cháng?
「銀字箏調心字香，英雄底事不柔腸？

wǒ lái yī qiè guān kōng chù, yě yào tiān huā zuò dào chǎng.
我來一切觀空處，也要天花作道場。

cǎi lián qū lǐ cāi lián zi, cóng guì kāi shí yòu jiàn jūn.
《採蓮曲》里猜憐子，叢桂開時又見君。

hé bì yáo biān bèi huā qù? shí nián xīn yǐ dìng xiāng xūn.
何必搖鞭背花去？十年心已定香薰。」

hé shēng bù dài chī zhū yín wán, biàn hā hā dà xiào dào: suàn le, hē jiǔ bā. shuō xiào yī huí, tiān jiù liàng le.
荷生不待痴珠吟完，便哈哈大笑道：「算了，喝酒吧。」說笑一回，天就亮了。

chī zhū yòng guò zǎo diǎn, zuò zhe cǎi qiū de chē, xiān qù le. wǔ jiān dé hé shēng jiǎn tiě yún:
痴珠用過早點，坐着采秋的車，先去了。午間得荷生柬帖云：

qǐng wù qiū hén, lèi suí yǔ xià, kě lián zhī zhì! dì zài sì jiě wèi, lìng zuò huǎn tú. lín xíng zhǔ
頃晤秋痕，淚隨語下，可憐之至！弟再四解慰，令作緩圖。臨行囑

dì zhuǎn zhì gé xià yún: hǎo zì yǎng jìng. gěng gěng cǐ xīn, bì yǒu yǐ xiāng bào yě. zhī guān jǐn niàn, lǜ cǐ
弟轉致閣下云：「好自養靜。耿耿此心，必有以相報也。」知關錦念，率此

bù wén, bìng chéng xiǎo shī sì zhāng qiú hé. shī shì qī jué sì shǒu, yún:
布聞，並呈小詩四章求和。詩是七絕四首，云：

huā dào piāo líng xī yǐ chí, yān hóng luò jǐn zuì gāo zhī.
花到飄零惜已遲，嫣紅落盡最高枝。

lǜ zhāng bù wèi chūn yīn qǐ, yuàn jiè dōng fēng zhuó yì chuī.
綠章不為春陰乞，願借東風着意吹。

máng máng qíng hǎi zǒng wú biān, jiǔ zhèn gē chǎng yǐ shí nián.
茫茫情海總無邊，酒陣歌場已十年。

shèng dé làng làng mǎn jīn lèi, kàn rén lí bié yǔ tuán yuán.
剩得浪浪滿襟淚，看人離別與團圓。

sì xián hé yòng gǎn qiū shēn, lún luò tiān yá gòng cǐ xīn.
四弦何用感秋深，淪落天涯共此心。

wǒ yǒu yā yá gū jiàn zài, náng zhōng yè yè zuò lóng yín.
我有押衙孤劍在，囊中夜夜作龍吟。

bìng dì fú qú wú xiàn hǎo, chū ní lián yè běn lái qīng.
並蒂芙蕖無限好，出泥蓮葉本來清。

chūn fēng míng jìng huā kāi rì, jiǎo xìng yī jiā zhù bì chéng.
春風明鏡花開日，僥倖依家住碧城。

chī zhū yuè bì, biàn cì yùn hé yún:
痴珠閱畢，便次韻和云：

wú duān huā shì tài líng chí, cán ruǐ shāng xīn shèng zhé zhī.
無端花事太凌遲，殘蕊傷心剩折枝。

wǒ yù tì tā qiú jìng jìng, zhuǎn xián fēng è bù quán chuī.
我欲替他求淨境，轉嫌風惡不全吹。

cuō tuó hèn zài xī yáng biān, hú hǎi fú chén èr shí nián.
蹉跎恨在夕陽邊，湖海浮沉二十年。

luò mǎ yáng zhī dōu qù yě,
駱馬楊枝都去也，……

zhèng wǎng xià xiě, tū tóu huí dào: cài shì jiē lǐ jiā zhe rén lái qǐng, shuō shì liú gū niáng bìng dé bù hǎo. chī zhū jīng yà, biàn zuò chē fù qiū xīn yuàn lái.
正往下寫，禿頭回道：「菜市街李家着人來請，說是劉姑娘病得不好。」痴珠驚訝，便坐車赴秋心院來。

qiū hén tóu shàng bāo zhe zhòu pà, fū zuò chuáng shàng, shēn biān fàng zhe shù běn shū, níng móu ruò yǒu suǒ sī, tū jiàn chī zhū, biàn hán xiào dī shēng shuō dào: wǒ liào dé nǐ āi bù shàng shí tiān, qí shí hé kǔ ne? chī zhū shuō dào: tā men shuō nǐ bìng zhe, jiào wǒ zěn rěn bù lái lī? qiū hén tàn dào: nǐ rú jīn yī qǐng jiù lái, wǎng hòu yòu shì jiū chán bù qīng. chī zhū xiào dào: zài hòu zài shāng liáng ba. zì cǐ chī zhū yòu zhào jiù wǎng lái le. shì yè chī zhū xù chéng hé yùn, mò yī zhāng yǒu bó de é méi gān yī sǐ, guǒ rán zhī jǐ shǔ qīng chéng zhī jù, zhì jīn yóu sòng rù kǒu.
秋痕頭上包着縐帕，趺坐床上，身邊放着數本書，凝眸若有所思，突見痴珠，便含笑低聲說道：「我料得你挨不上十天，其實何苦呢？」痴珠說道：「他們說你病着，叫我怎忍不來哩？」秋痕嘆道：「你如今一請就來，往後又是糾纏不清。」痴珠笑道：「在後再商量吧。」自此痴珠又照舊往來了。是夜痴珠續成和韻，末一章有「博得蛾眉甘一死，果然知己屬傾城」之句，至今猶誦入口。

qiě shuō hé shēng cǐ shí jūn wù shāo kōng, yuán jiàn qiū jiā jìn dà yíng, biàn yuē chū lái tóng fǎng chī zhū, shuō shì dào xiàn qián jiē qù le. tū tóu yán rù, hé shēng jiù zuò zài shū àn mí lēi tà shàng, suí shǒu jiāng àn shàng shū yī fān. jiàn liǎng zhāng sù zhǐ de shī, tí xiě qǐ huái, biàn qǔ chū hé jiàn qiū tóng kàn. hé shēng lǎng yín dào:
且說荷生此時軍務稍空，緣劍秋家近大營，便約出來同訪痴珠，說是到縣前街去了。禿頭延入，荷生就坐在書案彌勒榻上，隨手將案上書一翻。見兩張素紙的詩，題寫《綺懷》，便取出和劍秋同看。荷生朗吟道：

děng xián huā shì mò xiāng qīng, wù yǎn nián lái fèn wài míng.
「等閒花事莫相輕，霧眼年來分外明。

ruò xù yī shēng wéi yǒu hèn, kōng sāng sān sù kě shèng qíng.
弱絮一生惟有恨，空桑三宿可勝情。

jìn yán bái fù fēng huái jiǎn, xiū guǎn huáng mén xuě bìn chéng.
進言白傅風懷減，休管黃門雪鬢成。

shí èr lán gàn xié yǐ biàn, chuí qín shì tīng shǐ yī shēng.
十二欄干斜倚遍，捶琴試聽使依聲。

shuāng fēi yǒng zhòu bì qīng tái, xiǎo zhù fén dī yǎng bìng lái.
雙扉永晝閉青苔，小住汾堤養病來。

jǐ rì yào lú chóu fèng qiàn, yì tiān méi yǔ nǎo fāng huí.
幾日藥爐愁奉倩，一天梅雨惱方回。

shēng wú kě liàn gān wèi guǐ, sǐ tǎng néng rán yuàn zuò huī.
生無可戀甘為鬼，死倘能燃願作灰。」

hé shēng zhòu zhe shuāng méi dào: fēi cháng chén tòng! yòu yín dào:
荷生皺着雙眉道：「非常沉痛！」又吟道：

bù xìn jī hún piān huà dié, yīn fēng xǔ xǔ shàng zhuāng tái.
「不信羈魂偏化蝶，因風栩栩上妝檯。

yóu yì sān qiū shí miàn chū, huáng huā kāi mǎn měi rén jū.
猶憶三秋識面初，黃花開滿美人居。

bǎi shuāng lěng dié wéi shān zhěn, niàn sì wén yuān hù bǎo shū.
百雙冷蝶圍珊枕，廿四文鴛護寶書。」

jiàn qiū xiào dào: cǐ fú nán xiāo. hé shēng yòu yín dào:
劍秋笑道：「此福難銷。」荷生又吟道：

suǒ xiè xiāng wén hóng shí zhú, yū ní xiù zhuó bì fú qú.
「瑣屑香聞紅石竹，淤泥秀擢碧芙蕖。

líng xī yī diǎn pín xiāng yìn, xiào wèn nán fāng bǐ mù yú.
靈犀一點頻相印，笑問南方比目魚。

mù yā cán liǔ luàn xié yáng, běi dì yān zhī zǒng kě shāng!
暮鴉殘柳亂斜陽，北地胭脂總可傷！

fèng kuà kōng chuán qín nòng yù, dié fēi wǎng bàng chǔ lián xiāng.
鳳跨空傳秦弄玉，蝶飛枉傍楚蓮香。

shuí jiāng qīng yǎn lián qiū shì? jìng yǒu dān xīn ǒu nǚ láng
誰將青眼憐秋士？竟有丹心嘔女郎；

yún bìn péng sōng shū xǐ lǎn, wèi yī huā xià shì xīn zhuāng.
雲鬢蓬鬆梳洗懶，為依花下試新妝。

guǒ rán yuè jǐ kěn wèi róng, zhū bó qiān lái yī xiào nóng.
果然悅己肯為容，珠箔搴來一笑濃。

zhǎng xiù wēi yí méi jiě yǔ, gōng xié xì suì bù liú zōng.
長袖逶迤眉解語，弓鞋細碎步留蹤。

xuě dì bǎn pāi gē sān dié, wǔ mǔ píng kāi chǎng yī zhòng.
雪地板拍歌三疊，五母屏開廠一重。

shēng sǐ yōu yōu xiāo xī duàn, qīng fēng fǎng fú gù rén féng.
生死悠悠消息斷，清風仿佛故人逢。

lǜ cǎi yíng yī zhān wǔ rì qī, huáng fēng zǐ yàn mò xiāng yí.
綠采盈衤詹五日期，黃蜂紫燕莫相疑。

xiāng guī huǎn huǎn yún tíng yè, jiē gǔ dōng dōng yuè shàng shí.
香閨緩緩雲停夜，街鼓冬冬月上時。

qíng hǎi shēng bō pàn sǐ bié, hán gèng gē bì yǒu dēng zhī.
情海生波拚死別，寒更割臂有燈知。

lián cái piān shì píng kāng nǚ, lǎn xiàng liáng yuán qù fù shī.
憐才偏是平康女，懶向梁園去賦詩。」

jiàn qiū dào: wū xiá āi yuán, wú cǐ qī kǔ! hé shēng dào: zhè shì shí shì, nǐ xiǎo dé me? jiàn qiū dào: cǎi qiū zǎo hé wǒ shuō le. hé shēng dào: wǒ jiù jù yún hóng fěn lián cái yì gǎn ēn, yě shì zhè gè yì sī. yòu yín dào:
劍秋道：「巫峽哀猿，無此悽苦！」荷生道：「這是實事，你曉得麼？」劍秋道：「采秋早和我說了。」荷生道：「我舊句雲『紅粉憐才亦感恩』，也是這個意思。」又吟道：

yè lán dēng dì jiǔ wēi xūn, kǔ yǔ shāng xīn bù kě wén.
「夜闌燈地酒微醺，苦語傷心不可聞。

chén mèng mí lí jīng lù huàn, shuǐ xīn qīng zhuó tīng xī fēn.
塵夢迷離驚鹿幻，水心清濁聽犀分。

chóu ēn kōng sǎ jìn qián lèi, bào hèn pín kàn jiàn shàng wén.
酬恩空灑進前淚，抱恨頻看劍上紋。

fèng bàn yā fēi yuān zhú yā, qǐ tú hè lì zài jī qún.
鳳伴鴉飛鴛逐鴨，豈徒鶴立在雞群。

běi fēng sà sà jǐn qiào lóu, cuì xiù tiān hán yǐ zhú chóu.
北風颯颯緊譙樓，翠袖天寒倚竹愁。

yīng wǔ lóng zhōng yán yǐ zhuō, fèng huáng lǐ yè jīng qiū.
鸚鵡籠中言已拙，鳳凰-里夜驚秋。

hǎo rú dòu kòu kāi lán wěi, dù jué fú róng yàn bìng tóu.
好如豆蔻開婪尾，妒絕芙蓉艷並頭。

jí liǎo rú tú wú xiàn tòng, mí wú guǒ jǐn hèn nán xiū.
集蓼茹荼無限痛，蘼蕪果盡恨難休。

zhǎng shēng hèn bù bǔ tiān gōng, shǒu zhí hóng lí mèng yě kōng.
長生恨不補天公，手執紅梨夢也空。

gǔn gǔn ài hé chén ruò yǔ, máng máng niè hǎi shǎo zhǎng hóng.
滾滾愛河沉弱羽，茫茫孽海少長虹。

qín xīn mián miǎo dī huí lǐ, dí yǔ yōu yáng wǎng fù zhōng.
琴心綿渺低回里，笛語悠揚往復中。

wǒ yì yī qiāng gū fèn zài, cǐ shēng lún luò yǔ jūn tóng.
我亦一腔孤憤在，此生淪落與君同。

méi shǐ nián lái fèi fǔ mó, shuāng xiū shuāng dī jìng rú hé?
眉史年來費撫摩，雙修雙滴竟如何？

yù tái xiāng xiè dōu chéng hèn, tiě wèng jīn líng bù rěn guò.
玉台香屑都成恨，鐵瓮金陵不忍過。

hóng fěn rén jiē yí mìng bó, lán shān wǒ zì huàn qíng duō.
紅粉人皆疑命薄，藍衫我自患情多。

xīn chóu jiù yuàn hún nán shuō, lèi luò zūn qián dìng yú gē.
新愁舊怨渾難說，淚落尊前定於歌。

yù rén zhǐ chǐ jìng tiáo tiáo, fān jué tiān yá bù suàn yáo.
玉人咫尺竟迢迢，翻覺天涯不算遙。

jǐn zhàng xiāng gōu pín rén mèng, zhěn píng duō tiě kě lián xiāo.
錦帳香篝頻人夢，枕屏多鐵可憐宵。

dīng xiāng shé dǐ hán hóng dòu, zǐ yè xīn tóu bō lǜ jiāo.
丁香舌底含紅豆，子夜心頭剝綠蕉。

zhǔn bèi lín qí wàn xíng lèi, yì shí gòu dé lǚ hún xiāo.
準備臨歧萬行淚，異時夠得旅魂銷。」

shuō dào: dì lǎo tiān huāng, hé yǐ qiǎn cǐ? yòu yín dào:
說道：「地老天荒，何以遣此？」又吟道：

píng shuǐ zāo féng lù shuǐ yuán, yī yī gù yǐng liǎng kān lián.
「萍水遭逢露水緣，依依顧影兩堪憐。

jiǎn sī zhú xù tiān fán nǎo, liǔ xiàn suí fēng zuò qǐ mián.
繭絲逐緒添煩惱，柳線隨風作起眠。

shuāng lèi shēng xiāo hé mǎn zi, luò huā cháng duàn lǐ guī nián.
雙淚聲銷《何滿子》，落花腸斷李龜年。

zǎo zhī rú cǐ xiāng sī kǔ, huǐ zhe dāng chū běi lǐ biān.
早知如此相思苦，悔着當初北里鞭。」

jiàn qiū dào: qīn péng jǐn yī kū yǐ!
劍秋道：「親朋盡一哭矣！」

hé shēng bù yǔ, mó mò zhàn bǐ, jiù zhǐ wěi xiě dào: qíng shēng wén yé? wén shēng qíng yé? shì cǐ děng zuò, jìng bù kě yǐ shī lùn. jí yǐ shī lùn, yì dāng jià yù xī shēng ér shàng zhī, chěng wèn yí yǔ jí yé? hé shēng bài fú. dì gěi jiàn qiū, yòu qǔ yī fú sù jiān, tí shī rén jué yún:
荷生不語，磨墨蘸筆，就紙尾寫道：「情生文耶？文生情耶？似此等作，竟不可以詩論。即以詩論，亦當駕玉溪生而上之，逞問《疑雨集》耶？荷生拜服。」遞給劍秋，又取一幅素箋，題詩人絕云：

fèng pō luán piāo shì zǒng fēi, xīn shī yī dú yī zhān yī.
鳳泊鸞飄事總非，新詩一讀一沾衣。

rú hé qíng hǎi máng máng lǐ, hū pāi jīng tāo shí zhàng fēi?
如何情海茫茫里，忽拍驚濤十丈飛？

shēng tài piāo líng sǐ yì nán, zǎo chūn huā shì biàn cuī cán.
生太飄零死亦難，早春花事便催殘。

kàn huā wǒ yì shāng xīn zhě, rú cǐ xīn cí bù rěn kàn.
看花我亦傷心者，如此新詞不忍看。

xī shān mù shí hǎi nán tián, dàn zhǐ chūn guāng shí bā nián.
西山木石海難填，彈指春光十八年。

wèi zhǔ lái shēng xiū fú huì, xìng míng xiān zhù yǒu qíng tiān.
為囑來生修福慧，姓名先注有情天。

xiǎo bié shāng huái wǒ yì chī, hán xiāo bào bìng yǐ duō shí.
小別傷懷我亦痴，寒宵抱病已多時。

fán jūn zài pǔ qí tíng qū, fù yǔ yáng guān yī dí chuī.
煩君再譜旗亭曲，付與（陽關）一笛吹。

fú róng jìng lǐ yǐng shuāng shuāng, fāng xùn zhāo zhāo wèn qǐ chuāng.
芙蓉鏡里影雙雙，芳訊朝朝問綺窗。

shū wǒ míng nián táo yè dù, chūn fēng dī chàng mù lán zhōu shuāng.
輸我明年桃葉渡，春風低唱木蘭(舟雙)。

bà líng qiáo pàn liǔ sī sī, jì bié qín yún yòu jǐ shí,
灞陵橋畔柳絲絲，記別秦雲又幾時，

xiāo jǐn yàn qíng liú jǐn hèn, rén tiān zhōng gǔ shì xiāng sī.
銷盡艷情留盡恨，人天終古是相思。

cāng míng dào yǎn lǚ chéng tián, shì shì fēn fēn rì biàn qiān.
滄溟到眼屢成田，世事紛紛日變遷。

dàn yuàn zǎo chǔ xīn bù zhàng, kàn jūn jīn wū zhù chán juān.
但願早儲新步障，看君金屋貯蟬娟。

ǒu jiāng bǐ mò xiě wēn róu, tú fěn cuō sū lè chàng chóu.
偶將筆墨寫溫柔，塗粉搓酥樂唱酬。

bì jìng jiā rén hái yǒu fú, yǔ jūn jiā jù gòng qiān qiū. mò shū hé shēng xìn bǐ.
畢竟佳人還有福，與君佳句共千秋。末書「荷生信筆」。

jiàn qiū yín le yī huí, shuō dào: wǒ yě tí liǎng jué ba. hé shēng dào: hǎo jí! nǐ lái xiě. biàn zhàn qǐ shēn, ràng jiàn qiū zuò xià. zhǐ jiàn jiàn qiū tí bǐ xiě dào:
劍秋吟了一回，說道：「我也題兩絕吧。」荷生道：「好極！你來寫。」便站起身，讓劍秋坐下。只見劍秋提筆寫道：

huā piàn wú duān zhuì jié chén, hóng lóu bàn xiàn nǚ láng shēn.
花片無端墜劫塵，紅樓半現女郎身。

mèng zhòng cǎi bǐ huái zhōng jǐn, dōu zuò chán tóu zèng měi rén.
夢中彩筆懷中錦，都作纏頭贈美人。

yān yuè piāo líng wèi kě zhī, kāi hán hóng dòu zi lí lí.
煙月飄零未可知，開函紅豆子離離。

shū shēng hé shòu huā zhī bài, qiáo cuì xiāo láng liǎng bìn sī.
書生合受花枝拜，憔悴蕭郎兩鬢絲。

jiàn qiū tí bì, yě dì gěi hé shēng qiáo, xiào dào: wǒ méi yǒu nǐ men yáng yáng sǎ sǎ de bǐ cái. hé shēng dào: zhè liǎng shǒu shī jiù hǎo. yú shì zuò yī huì, chī zhū zǒng bù jiàn lái, liǎng rén jiù zǒu le. lín xǐ kāi zhe píng mén, jiàn mén shàng xīn tiē yī lián yún:
劍秋題畢，也遞給荷生瞧，笑道：「我沒有你們洋洋灑灑的筆才。」荷生道：「這兩首詩就好。」於是坐一會，痴珠總不見來，兩人就走了。林喜開着屏門，見門上新貼一聯云：

xī yǐng gǎn xī gāo shì chuán jué jiāo wèi dé gù rén shū.
息影敢希高士傳；絕交畏得故人書。

hé shēng xiào dào: chī zhū zǒng shì zhè zhǒng pí qì.
荷生笑道：「痴珠總是這種脾氣。」

jiàn qiū dào: bù zhè yàng yě pèi bù shàng qiū hén. liǎng rén yī xiào, fēn lù ér qù. zhèng shì:
劍秋道：「不這樣也配不上秋痕。」兩人一笑，分路而去。正是：

hóng lóu yuán yī mèng, zhuǎn yǎn biàn chéng kōng.
紅樓原一夢，轉眼便成空。

zhǐ yǒu yín jiān zài, zhēn cáng kè tǒng zhōng.
只有吟箋在，珍藏客筒中。

hòu shì rú hé, qiě tīng xià huí fēn jiě
後事如何，且聽下回分解