kǒng zǐ wèi lǔ sī kòu, shè xíng xiāng shì, yǒu xǐ sè. zhòng yóu wèn yuē: yóu wén jūn zǐ huò zhì bù jù, fú zhì bù xǐ, jīn fū zǐ de wèi ér xǐ, hé yě? kǒng zǐ yuē: rán, yǒu shì yán yě. bù yuē lè yǐ guì xià rén hū? yú shì cháo zhèng qī rì ér zhū luàn zhèng dài fū shǎo zhèng mǎo, lù zhī yú liǎng guān zhī xià, shī yú cháo sān rì.
孔子為魯司寇，攝行相事，有喜色。仲由問曰：「由聞君子禍至不懼，福至不喜，今夫子得位而喜，何也？」孔子曰：「然，有是言也。不曰『樂以貴下人』乎？」於是朝政七日而誅亂政大夫少正卯，戮之於兩觀之下，屍於朝三日。
zi gòng jìn yuē: fū shǎo zhèng mǎo, lǔ zhī wén rén yě. jīn fū zǐ wèi zhèng ér shǐ zhū zhī, huò zhě wèi shī hū? kǒng zǐ yuē: jū, wú yǔ rǔ yǐ qí gù. tiān xià yǒu dà è zhě wǔ, ér qiè dào bù yǔ yān. yī yuē xīn nì ér xiǎn, èr yuē xíng pì ér jiān, sān yuē yán wěi ér biàn, sì yuē jì chǒu ér bó, wǔ yuē shùn fēi ér zé. cǐ wǔ zhě, yǒu yī yú rén, zé bù miǎn jūn zǐ zhī zhū, ér shǎo zhèng mǎo jiē jiān yǒu zhī. qí jū chù zú yǐ cuō tú chéng dǎng, qí tán shuō zú yǐ shì bāo yíng zhòng, qí qiáng yù zú yǐ fǎn shì dú lì, cǐ nǎi rén zhī jiān xióng zhě yě, bù kě yǐ bù chú. fū yīn tāng zhū yǐn xié, wén wáng zhū pān zhèng, zhōu gōng zhū guǎn cài, tài gōng zhū huá shì, guǎn zhòng zhū fù yǐ, zi chǎn zhū shǐ hé, shì cǐ qī zǐ jiē yì shì ér tóng zhū zhě, yǐ qī zǐ yì shì ér tóng è, gù bù kě shè yě. shī yún: yōu xīn qiāo qiāo, yùn yú qún xiǎo. xiǎo rén chéng qún, sī zú yōu yǐ.
子貢進曰：「夫少正卯，魯之聞人也。今夫子為政而始誅之，或者為失乎？」孔子曰：「居，吾語汝以其故。天下有大惡者五，而竊盜不與焉。一曰心逆而險，二曰行僻而堅，三曰言偽而辯，四曰記丑而博，五曰順非而澤。此五者，有一於人，則不免君子之誅，而少正卯皆兼有之。其居處足以撮徒成黨，其談說足以飾褒瑩眾，其強御足以反是獨立，此乃人之奸雄者也，不可以不除。夫殷湯誅尹諧，文王誅潘正，周公誅管蔡，太公誅華士，管仲誅付乙，子產誅史何，是此七子皆異世而同誅者，以七子異世而同惡，故不可赦也。《詩》云：『憂心悄悄，慍於群小。』小人成群，斯足憂矣。」
kǒng zǐ wèi lǔ dà sī kòu, yǒu fù zǐ sòng zhě, fū zǐ tóng bì zhí zhī, sān yuè bù bié. qí fù qǐng zhǐ, fū zǐ shè zhī yān.
孔子為魯大司寇，有父子訟者，夫子同狴執之，三月不別。其父請止，夫子赦之焉。
jì sūn wén zhī bù yuè, yuē: sī kòu qī yú, nǎng gào yú yuē: guó jiā bì xiān yǐ xiào, yú jīn lù yī bù xiào yǐ jiào mín xiào, bù yì kě hū? ér yòu shè, hé zāi?
季孫聞之不悅，曰：「司寇欺余，曩告余曰：『國家必先以孝』，余今戮一不孝以教民孝，不亦可乎？而又赦，何哉？」
rǎn yǒu yǐ gào kǒng zǐ, zi kuì rán tàn yuē: wū hū! shàng shī qí dào ér shā qí xià, fēi lǐ yě. bù jiào yǐ xiào ér tīng qí yù, shì shā bù gū. sān jūn dà bài, bù kě zhǎn yě. yù àn bù zhì, bù kě xíng yě. hé zhě? shàng jiào zhī bù xíng, zuì bù zài mín gù yě. fū màn lìng jǐn zhū, zéi yě. zhēng liǎn wú shí, bào yě. bù shì zé chéng, nüè yě. zhèng wú cǐ sān zhě, rán hòu xíng kě jí yě. shū yún: yì xíng yì shā, wù yōng yǐ jí rǔ xīn, wéi yuē wèi yǒu shèn shì. yán bì jiào ér hòu xíng yě, jì chén dào dé yǐ xiān fú zhī. ér yóu bù kě, shàng xián yǐ quàn zhī yòu bù kě, jí fèi zhī yòu bù kě, ér hòu yǐ wēi dàn zhī. ruò shì sān nián, ér bǎi xìng zhèng yǐ. qí yǒu xié mín bù cóng huà zhě, rán hòu dài zhī yǐ xíng, zé mín xián zhī zuì yǐ. shī yún: tiān zǐ shì pí, bǐ mín bù mí. shì yǐ wēi lì ér bù shì, xíng cuò ér bù yòng. jīn shì zé bù rán, luàn qí jiào, fán qí xíng, shǐ mín mí huò ér xiàn yān, yòu cóng ér zhì zhī, gù xíng mí fán ér dào bù shèng yě. fū sān chǐ zhī xiàn, kōng chē bù néng dēng zhě, hé zāi? jùn gù yě. bǎi rèn zhī shān, zhòng zài zhì yān, hé zāi? líng chí gù yě. jīn shì sú zhī líng chí jiǔ yǐ, suī yǒu xíng fǎ, mín néng wù yú hū?
冉有以告孔子，子喟然嘆曰：「嗚呼！上失其道而殺其下，非理也。不教以孝而聽其獄，是殺不辜。三軍大敗，不可斬也。獄犴不治，不可刑也。何者？上教之不行，罪不在民故也。夫慢令謹誅，賊也。征斂無時，暴也。不試責成，虐也。政無此三者，然後刑可即也。《書》云：『義刑義殺，勿庸以即汝心，惟曰未有慎事。』言必教而後刑也，既陳道德以先服之。而猶不可，尚賢以勸之；又不可，即廢之；又不可，而後以威憚之。若是三年，而百姓正矣。其有邪民不從化者，然後待之以刑，則民咸知罪矣。《詩》云：『天子是毗，俾民不迷。』是以威厲而不試，刑錯而不用。今世則不然，亂其教，繁其刑，使民迷惑而陷焉，又從而制之，故刑彌繁而盜不勝也。夫三尺之限，空車不能登者，何哉？峻故也。百仞之山，重載陟焉，何哉？陵遲故也。今世俗之陵遲久矣，雖有刑法，民能勿逾乎？」
