kāng xī qī nián liù yuè shí qī rì xū shí, dì dà zhèn. yú shì kè jì xià, fāng yǔ biǎo xiōng lǐ dǔ zhī duì zhú yǐn. hū wén yǒu shēng rú léi, zì dōng nán lái, xiàng xī běi qù. zhòng hài yì, bù jiě qí gù. é ér jī àn bǎi bǒ, jiǔ bēi qīng fù, wū liáng chuán zhù, cuò zhé yǒu shēng. xiāng gù shī sè. jiǔ zhī, fāng zhī dì zhèn, gè jí qū chū. jiàn lóu gé fáng shè, pū ér fù qǐ, qiáng qīng wū tā zhī shēng, yǔ ér tí nǚ hào, xuān rú dǐng fèi. rén xuàn yūn bù néng lì, zuò dì shàng suí dì zhuǎn cè. hé shuǐ qīng pō zhàng yú, jī míng quǎn fèi mǎn chéng zhōng. yú yī shí xǔ shǐ shāo dìng. shì jiē shàng, zé nán nǚ luǒ tǐ xiāng jù, jìng xiāng gào yǔ, bìng wàng qí wèi yī yě. hòu wén mǒu chù jǐng qīng cè bù kě jí, mǒu jiā lóu tái nán běi yì xiàng, qī xiá shān liè, yí shuǐ xiàn xué, guǎng shù mǔ. cǐ zhēn fēi cháng zhī qí biàn yě. yǒu yì rén fù yè qǐ sōu nì, huí zé láng xián qí zi. fù jí yǔ láng zhēng. láng yī huǎn jiá, fù duó ér chū, xié bào zhōng, láng dūn bù qù. fù dà hào, lín rén bēn jí, láng nǎi qù. fù jīng dìng zuò xǐ, zhǐ tiān huà dì, shù láng xián ér zhuàng, jǐ duó ér zhuàng. liáng jiǔ, hū wù yī shēn wèi zhe cùn lǚ, nǎi bēn. cǐ dāng yǔ dì zhèn shí nán nǚ liǎng wàng tóng yī qíng zhuàng yě. rén zhī huáng jí wú móu, yī hé kě xiào!
康熙七年六月十七日戌時，地大震。余適客稷下，方與表兄李篤之對燭飲。忽聞有聲如雷，自東南來，向西北去。眾駭異，不解其故。俄而几案擺簸，酒杯傾覆，屋樑椽柱，錯折有聲。相顧失色。久之，方知地震，各疾趨出。見樓閣房舍，仆而復起，牆傾屋塌之聲，與兒啼女號，喧如鼎沸。人眩暈不能立，坐地上隨地轉側。河水傾潑丈余，雞鳴犬吠滿城中。逾一時許始稍定。視街上，則男女裸體相聚，競相告語，並忘其未衣也。後聞某處井傾側不可汲，某家樓台南北易向，棲霞山裂，沂水陷穴，廣數畝。此真非常之奇變也。有邑人婦夜起溲溺，回則狼銜其子。婦急與狼爭。狼一緩頰，婦奪兒出，攜抱中，狼蹲不去。婦大號，鄰人奔集，狼乃去。婦驚定作喜，指天畫地，述狼銜兒狀，己奪兒狀。良久，忽悟一身未着寸縷，乃奔。此當與地震時男女兩忘同一情狀也。人之惶急無謀，一何可笑！