shǎn yòu mǒu gōng, xīn chǒu jìn shì, néng jì qián shēn. cháng yán qián shēng wèi shì rén, zhōng nián ér sǐ, sǐ hòu jiàn míng wáng pàn shì, dǐng dāng yóu huò, yī rú shì chuán. diàn dōng yú shè shù jià, shàng dā zhū yáng quǎn mǎ zhū pí. bù lì hū míng, huò fá zuò mǎ, huò fá zuò zhū, jiē luǒ zhī, yú jià shàng qǔ pí bèi zhī. é zhì gōng, wén míng wáng yuē: shì yí zuò yáng. guǐ qǔ yī bái yáng pí lái, nà fù gōng tǐ. lì bái: shì céng zhěng yī rén sǐ. wáng jiǎn jí fù shì, shì yuē: miǎn zhī. è suī duō, cǐ shàn kě shú. guǐ yòu chǐ qí máo gé, gé yǐ zhān tǐ, bù kě fù dòng, liǎng guǐ zhuō bì àn xiōng, lì tuō zhī, tòng kǔ bù kě míng zhuàng, pí piàn piàn duàn liè, bù dé jǐn jìng, jì tuō, jìn jiān chù yóu zhān yáng pí dà rú zhǎng. gōng jì shēng, bèi shàng yǒu yáng máo cóng shēng, jiǎn qù fù chū.
陝右某公，辛丑進士，能記前身。嘗言前生為士人，中年而死，死後見冥王判事，鼎鐺油鑊，一如世傳。殿東隅設數架，上搭豬羊犬馬諸皮。簿吏呼名，或罰作馬，或罰作豬，皆裸之，於架上取皮被之。俄至公，聞冥王曰：「是宜作羊。」鬼取一白羊皮來，捺覆公體。吏白：「是曾拯一人死。」王撿籍覆視，示曰：「免之。惡雖多，此善可贖。」鬼又褫其毛革，革已粘體，不可復動，兩鬼捉臂按胸，力脫之，痛苦不可名狀，皮片片斷裂，不得盡淨，既脫，近肩處猶粘羊皮大如掌。公既生，背上有羊毛叢生，剪去復出。