shè dà yǒu, zì jūn shí, hàn zhōng yáng xiàn rén, yǐ wǔ jǔ lì zǔ shù shùn huī xià. zǔ hòu yù zhī, lǚ méng bá zhuó, qiān wěi zhōu zǒng róng. hòu jué dà shì jì qù, qián yǐ bīng chéng zǔ. zǔ gé jù shāng shǒu, yīn jiù fù zhī, nà kuǎn yú zǒng dū cài. zhì dōu mèng zhì míng sī, míng wáng nù qí bù yì, mìng guǐ yǐ fèi tāng jiāo qí zú. jì xǐng, zú tòng bù kě rěn, hòu zhǒng kuì, zhǐ jǐn duò yòu yì zhī nüè. zhé hū yuē: wǒ chéng fù yì! suì sǐ. yì shǐ shì yuē: shì wěi cháo gù bù zú yán zhōng rán guó shì yōng rén, yīn zhī wèi bào, xián háo zhī zì mìng yí ěr yě. shì chéng kě yǐ tì tiān xià zhī rén chén ér huái èr xīn zhě yǐ.
厙大有，字君實，漢中洋縣人，以武舉隸祖述舜麾下。祖厚遇之，屢蒙拔擢，遷偽周總戎。後覺大勢既去，潛以兵乘祖。祖格拒傷手，因就縛之，納款於總督蔡。至都夢至冥司，冥王怒其不義，命鬼以沸湯澆其足。既醒，足痛不可忍，後腫潰，指盡墮；又益之瘧。輒呼曰：「我誠負義！」遂死。異史氏曰：「事偽朝固不足言忠；然國士庸人，因知為報，賢豪之自命宜爾也。是誠可以惕天下之人臣而懷二心者矣。」