qīng zhōu dōng xiāng shān zhī qián, yǒu zhōu shùn tíng zhě, shì mǔ zhì xiào. mǔ gǔ shēng jù jū, tòng bù kě rěn, zhòu yè pín shēn. zhōu fǔ jī jìn yào, zhì wàng qǐn shí. shù yuè bù quán, zhōu yōu jiān wú yǐ wèi jì. mèng fù gào yuē: mǔ jí lài rǔ xiào. rán cǐ chuāng fēi rén gāo tú zhī bù néng yù, tú láo jiāo cè yě. xǐng ér yì zhī. nǎi qǐ, yǐ lì rèn gē xié ròu, ròu tuō luò, jué bù shèn kǔ. jí yǐ bù chán yāo jì, xuè yì bù zhù. yú shì pēng ròu chí gāo, fū mǔ huàn chù, tòng jié rán dùn zhǐ. mǔ xǐ wèn: hé yào ér líng xiào rú cǐ? zhōu guǐ duì zhī. mǔ chuāng xún yù. zhōu měi yǎn hù gē chù, jí qī zǐ yì bù zhī yě. jì quán, yǒu jù bā rú zhǎng, qī jié zhī, shǐ dé qí xiáng.
青州東香山之前，有周順亭者，事母至孝。母股生巨疽，痛不可忍，晝夜嚬呻。周撫肌進藥，至忘寢食。數月不痊，周憂煎無以為計。夢父告曰：「母疾賴汝孝。然此瘡非人膏塗之不能愈，徒勞焦惻也。」醒而異之。乃起，以利刃割脅肉，肉脫落，覺不甚苦。急以布纏腰際，血亦不注。於是烹肉持膏，敷母患處，痛截然頓止。母喜問：「何藥而靈效如此？」周詭對之。母瘡尋愈。周每掩護割處，即妻子亦不知也。既痊，有巨疤如掌，妻詰之，始得其詳。

yì shǐ shì yuē: fēng gǔ shāng shēng, jūn zǐ bù guì. rán yú fū fù hé zhī shāng shēng wèi bù xiào zāi? yì xíng qí xīn zhī suǒ bù zì jǐ zhě ér yǐ. yǒu sī rén ér zhī xiào zǐ zhī zhēn, yóu zài tiān rǎng ěr.
異史氏曰：「封股傷生，君子不貴。然愚夫婦何知傷生為不孝哉？亦行其心之所不自己者而已。有斯人而知孝子之真，猶在天壤耳。」