xún fǔ mǒu gōng fù, xiān wèi nán fú zǒng dū, cú xiè yǐ jiǔ. gōng yī yè mèng fù lái, yán sè cǎn lì, gào yuē: wǒ shēng píng wú duō niè qiān, zhǐ yǒu zhèn shī yī lǚ, bù yīng diào ér wù diào zhī, tú féng hǎi kòu, quán jūn jǐn fù. jīn sòng yú yán jūn, xíng yù kù dú, shí kě wèi lǐn. yán luó fēi tā, míng rì yǒu jīng lì jiě liáng zhì, wèi xìng zhě shì yě. dāng dài āi zhī, wù wàng! xǐng ér yì zhī, yì wèi shēn xìn. jì mèi, yòu mèng fù ràng zhī yuē: fù lí è nán, shàng fú lòu xīn, yóu yāo mèng zhì zhī yé? gōng dà yì zhī.
巡撫某公父，先為南服總督，殂謝已久。公一夜夢父來，顏色慘栗，告曰：「我生平無多孽愆，只有鎮師一旅，不應調而誤調之，途逢海寇，全軍盡覆。今訟於閻君，刑獄酷毒，實可畏凜。閻羅非他，明日有經歷解糧至，魏姓者是也。當代哀之，勿忘！」醒而異之，意未深信。既寐，又夢父讓之曰：「父罹厄難，尚弗鏤心，猶妖夢置之耶？」公大異之。

míng rì, liú xīn shěn yuè, guǒ yǒu wèi jīng lì, zhuǎn yùn chū zhì, jí kè chuán rù, shǐ liǎng rén nà zuò, ér hòu qǐ bài, rú cháo cān lǐ. bài yǐ, zhǎng jì lián lián ér gào yǐ gù. wèi bù zì rèn, gōng fú dì bù qǐ. wèi nǎi yún: rán, qí yǒu zhī. dàn yīn cáo zhī fǎ, fēi ruò yáng shì měng měng, kě yǐ shàng xià qí shǒu, jí kǒng bù néng wèi lì. gōng āi zhī yì qiè, wèi bù dé yǐ nuò zhī. gōng yòu qiú qí sù lǐ, wèi chóu huí lǜ wú jìng suǒ, gōng qǐng wèi fèn chú bīn xiè, xǔ zhī. gōng nǎi qǐ. yòu qiú yī wǎng kuī tīng, wèi bù kě. qiáng zhī zài sì, zhǔ yuē: qù jí wù shēng. qiě míng xíng suī cǎn, yǔ shì bù tóng, zàn zhì ruò sǐ, qí shí fēi sǐ. rú yǒu suǒ jiàn, wú yōng hài guài.
明日，留心審閱，果有魏經歷，轉運初至，即刻傳入，使兩人捺坐，而後起拜，如朝參禮。拜已，長跽漣漣而告以故。魏不自任，公伏地不起。魏乃云：「然，其有之。但陰曹之法，非若陽世懜懜，可以上下其手，即恐不能為力。」公哀之益切，魏不得已諾之。公又求其速理，魏籌回慮無靜所，公請為糞除賓廨，許之。公乃起。又求一往窺聽，魏不可。強之再四，囑曰：「去即勿聲。且冥刑雖慘，與世不同，暫置若死，其實非死。如有所見，無庸駭怪。」

zhì yè qián fú xiè cè, jiàn jiē xià qiú rén, duàn tóu zhé bì zhě fēn zá wú shù. chí zhōng zhì huǒ dāng yóu huò, shù rén chì xīn qí xià. é jiàn wèi guān dài chū, shēng zuò, qì xiàng wēi měng, jiǒng yǔ nǎng shū. qún guǐ yī shí dōu fú, qí míng yuān kǔ. wèi yuē: rǔ děng mìng qiāng yú kòu, yuān zì yǒu zhǔ, hé dé wàng gào guān zhǎng? zhòng guǐ huā yán yuē: lì bù yīng diào, nǎi bèi wàng xí qián lái, suì zāo xiōng hài, shuí yí zhī yuān? wèi yòu qū wèi jiě tuō, zhòng guǐ háo yuān, qí shēng xiōng dòng. wèi nǎi huàn guǐ yì: kě jiāng mǒu guān fù yóu dǐng, lüè rù yī zhá, yú lǐ yì dāng. chá qí yì shì yù jí cǐ yǐ xiè zhòng fèn. yán yī chū, jí yǒu niú shǒu ā páng zhí gōng fù zhì, jí yǐ lì chā cì rù yóu dǐng. gōng jiàn zhī, zhōng xīn cǎn dá, tòng bù kě rěn, bù jué shī shēng yī hào, tíng zhōng jì rán, wàn xíng jù miè yǐ.
至夜潛伏廨側，見階下囚人，斷頭折臂者紛雜無數。墀中置火鐺油鑊，數人熾薪其下。俄見魏冠帶出，升座，氣象威猛，迥與曩殊。群鬼一時都伏，齊鳴冤苦。魏曰：「汝等命戕於寇，冤自有主，何得妄告官長？」眾鬼嘩言曰：「例不應調，乃被妄檄前來，遂遭凶害，誰貽之冤？」魏又曲為解脫，眾鬼嗥冤，其聲訩動。魏乃喚鬼役：「可將某官赴油鼎，略入一煠，於理亦當。」察其意似欲藉此以泄眾忿。言一出，即有牛首阿旁執公父至，即以利叉刺入油鼎。公見之，中心慘怛，痛不可忍，不覺失聲一號，庭中寂然，萬形俱滅矣。

gōng tàn zhà ér guī. jí míng shì wèi, zé yǐ sǐ yú xiè zhōng. sōng jiāng zhāng yǔ dìng yán zhī. yǐ fēi jiā míng, gù huì qí rén.
公嘆咤而歸。及明視魏，則已死於廨中。松江張禹定言之。以非佳名，故諱其人。