jì yáng zhù cūn yǒu zhù wēng zhě, nián wǔ shí yú bìng zú, jiā rén rù shì lǐ cuī dié, hū wén wēng hū shén jí. qún bēn jí líng qǐn, zé jiàn wēng yǐ fù huó, qún xǐ wèi wèn. wēng dàn wèi ǎo yuē: wǒ shì qù, pàn bù fù hái. xíng shù lǐ, zhuǎn sī pāo rǔ yī fù lǎo pí gǔ zài ér bèi shǒu, hán rè yǎng rén, yì wú fù shēng qù, bù rú cóng wǒ qù. gù fù guī, yù xié ěr tóng háng yě. xián yǐ qí xīn sū wàng yǔ, shū wèi shēn xìn. wēng yòu yán zhī. ǎo yún: rú cǐ yì shàn. dàn fāng shēng, rú hé shǐ sǐ? wēng huī zhī yuē: shì bù nán. jiā zhōng sú wù, kě sù liào lǐ. ǎo xiào bù qù, wēng yòu cù zhī. nǎi chū hù wài, yán shù kè ér rù, dài zhī yuē: chù zhì ān tuǒ yǐ. wēng mìng sù zhuāng, ǎo bù qù, wēng cuī yì jí. ǎo bù rěn fú qí yì, suì qún zhuāng yǐ chū, xí nǚ jiē nì xiào. wēng yí shǒu yú zhěn, shǒu pāi lìng wò. ǎo yuē: zǐ nǚ jiē zài, shuāng shuāng tǐng wò, shì hé jǐng xiàng? wēng chuí chuáng yuē: bìng sǐ yǒu hé kě xiào! zǐ nǚ jiàn wēng zào jí, gòng quàn ǎo gū cóng qí yán. ǎo rú yán, bìng zhěn jiāng wò, jiā rén yòu gòng xiào zhī. é shí ǎo xiào róng hū liǎn, yòu jiàn ér liǎng móu jù hé, jiǔ zhī wú shēng, yǎn rú shuì qù. zhòng shǐ jìn shì, zé fū yǐ bīng ér bí wú xī yǐ. shì wēng yì rán, shǐ gòng jīng dá. kāng xī èr shí yī nián, wēng dì fù yōng yú bì cì shǐ zhī jiā, yán zhī shén xī.
濟陽祝村有祝翁者，年五十餘病卒，家人入室理縗絰，忽聞翁呼甚急。群奔集靈寢，則見翁已復活，群喜慰問。翁但謂媼曰：「我適去，拚不復還。行數里，轉思拋汝一副老皮骨在兒輩手，寒熱仰人，亦無復生趣，不如從我去。故復歸，欲偕爾同行也。」咸以其新蘇妄語，殊未深信。翁又言之。媼云：「如此亦善。但方生，如何使死？」翁揮之曰：「是不難。家中俗務，可速料理。」媼笑不去，翁又促之。乃出戶外，延數刻而入，紿之曰：「處置安妥矣。」翁命速妝，媼不去，翁催益急。媼不忍拂其意，遂裙妝以出，媳女皆匿笑。翁移首於枕，手拍令臥。媼曰：「子女皆在，雙雙挺臥，是何景象？」翁捶床曰：「並死有何可笑！」子女見翁躁急，共勸媼姑從其言。媼如言，並枕僵臥，家人又共笑之。俄時媼笑容忽斂，又漸而兩眸俱合，久之無聲，儼如睡去。眾始近視，則膚已冰而鼻無息矣。視翁亦然，始共驚怛。康熙二十一年，翁弟婦傭於畢刺史之家，言之甚悉。

yì shǐ shì yuē: wēng qí sù yǒu jī xíng yǔ? quán lù máng máng, qù lái yóu ěr, qí yǐ! qiě bái tóu zhě yù qí qù, zé hū lìng qù, yì hé qí xiá yě! rén dāng shǔ kuàng zhī shí, suǒ zuì bù rěn jué zhě, chuáng tóu zhī nì rén ěr. gǒu guǎng qí shù, zé mài lǚ fēn xiāng, kě yǐ bù shì yǐ.
異史氏曰：「翁其夙有畸行與？泉路茫茫，去來由爾，奇矣！且白頭者欲其去，則呼令去，抑何其暇也！人當屬纊之時，所最不忍訣者，床頭之昵人耳。苟廣其術，則賣履分香，可以不事矣。」