lǔ qián lóu xiān shēng zhī qī yě. xiān shēng sǐ, zēng zǐ yǔ mén rén wǎng diào zhī. qí qī chū hù, zēng zǐ diào zhī. shàng táng, jiàn xiān shēng zhī shī zài yǒu xià, zhěn jī xí gǎo, yūn páo bù biǎo, fù yǐ bù bèi, shǒu zú bù jǐn liǎn. fù tóu zé zú jiàn, fù zú zé tóu jiàn. zēng zǐ yuē: xié yǐn qí bèi, zé liǎn yǐ. qī yuē: xié ér yǒu yú, bù rú zhèng ér bù zú yě. xiān shēng yǐ bù xié zhī gù, néng zhì yú cǐ. shēng shí bù xié, sǐ ér xié zhī, fēi xiān shēng yì yě. zēng zǐ bù néng yīng suì kū zhī yuē: jiē hū, xiān shēng zhī zhōng yě! hé yǐ wèi shì? qí qī yuē: yǐ kāng wèi shì. zēng zǐ yuē: xiān shēng zài shí, shí bù chōng xū, yī bù gài xíng. sǐ zé shǒu zú bù liǎn, páng wú jiǔ ròu. shēng bù dé qí měi, sǐ bù dé qí róng, hé lè yú cǐ ér shì wèi kāng hū? qí qī yuē: xī xiān shēng jūn cháng yù shòu zhī zhèng, yǐ wèi guó xiāng, cí ér bù wèi, shì yǒu yú guì yě. jūn cháng cì zhī sù sān shí zhōng, xiān shēng cí ér bù shòu, shì yǒu yú fù yě. bǐ xiān shēng zhě, gān tiān xià zhī dàn wèi, ān tiān xià zhī bēi wèi. bù qī qī yú pín jiàn, bù xīn xīn yú fù guì. qiú rén ér dé rén, qiú yì ér dé yì. qí shì wèi kāng, bù yì yí hū! zēng zǐ yuē: wéi sī rén yě ér yǒu sī fù. jūn zǐ wèi qián lóu qī wèi lè pín háng dào. shī yuē: bǐ měi shū jī, kě yǔ wù yán. cǐ zhī wèi yě.
魯黔婁先生之妻也。先生死，曾子與門人往吊之。其妻出戶，曾子吊之。上堂，見先生之屍在牖下，枕墼席稿，縕袍不表，覆以布被，首足不盡斂。覆頭則足見，覆足則頭見。曾子曰：「邪引其被，則斂矣。」妻曰：「邪而有餘，不如正而不足也。先生以不邪之故，能至於此。生時不邪，死而邪之，非先生意也。」曾子不能應遂哭之曰：「嗟乎，先生之終也！何以為諡？」其妻曰：「以康為諡。」曾子曰：「先生在時，食不充虛，衣不蓋形。死則手足不斂，旁無酒肉。生不得其美，死不得其榮，何樂於此而諡為康乎？」其妻曰：「昔先生君嘗欲授之政，以為國相，辭而不為，是有餘貴也。君嘗賜之粟三十鍾，先生辭而不受，是有餘富也。彼先生者，甘天下之淡味，安天下之卑位。不戚戚於貧賤，不忻忻於富貴。求仁而得仁，求義而得義。其諡為康，不亦宜乎！曾子曰：「唯斯人也而有斯婦。」君子謂黔婁妻為樂貧行道。詩曰：「彼美淑姬，可與寤言。」此之謂也。

sòng yuē: qián lóu jì sǐ, qī dú zhǔ sàng, zēng zǐ diào yān, bù yī hè qīn, ān jiàn gān dàn, bù qiú fēng měi, shī bù yǎn bì, yóu shì yuē kāng.
頌曰：黔婁既死，妻獨主喪，曾子吊焉，布衣褐衾，安賤甘淡，不求豐美，屍不揜蔽，猶諡曰康。