shēng jī zhě, lǔ hóu zhī nǚ líng gōng zhī fū rén, tài zǐ guāng zhī mǔ yě, hào mèng zǐ. yín tōng yú dài fū qìng kè, yǔ zhī méng yī chéng niǎn, ér rù yú hóng, bào qiān jiàn zhī, yǐ gào guó zuǒ. guó zuǒ zhào qìng kè, jiāng xún zhī, qìng kè jiǔ bù chū, yǐ gào mèng zǐ yuē: guó zuǒ fēi wǒ. mèng zǐ nù. shí guó zuǒ xiāng líng gōng, huì zhū hóu yú kē líng, gāo zi bào zi chù nèi shǒu, jí hái, jiāng zhì, bì mén ér suǒ kè, mèng zǐ sù zhī yuē: gāo bào jiāng bù nèi jūn, ér yù lì gōng zǐ jiǎo, guó zuǒ zhī zhī. gōng nù, yuè bào qiān ér zhú gāo zi guó zuǒ, èr rén bēn jǔ, gèng yǐ cuī zhù wèi dài fū, shǐ qìng kè zuǒ zhī, nǎi shuài shī wéi jǔ, bù shèng, guó zuǒ shǐ rén shā qìng kè, líng gōng yǔ zuǒ méng ér fù zhī. mèng zǐ yòu sù ér shā zhī. jí líng gōng hōng, gāo bào jiē fù suì shā mèng zǐ, qí luàn nǎi xī. shī yún: fěi jiào fěi huì, shí wéi fù sì. cǐ zhī wèi yě.
聲姬者，魯侯之女靈公之夫人，太子光之母也，號孟子。淫通於大夫慶克，與之蒙衣乘輦，而入於閎，鮑牽見之，以告國佐。國佐召慶克，將詢之，慶克久不出，以告孟子曰：「國佐非我。」孟子怒。時國佐相靈公，會諸侯於柯陵，高子鮑子處內守，及還，將至，閉門而索客，孟子訴之曰：「高鮑將不內君，而欲立公子角，國佐知之。」公怒，刖鮑牽而逐高子、國佐，二人奔莒，更以崔杼為大夫，使慶克佐之，乃帥師圍莒，不勝，國佐使人殺慶克，靈公與佐盟而復之。孟子又愬而殺之。及靈公薨，高鮑皆復遂殺孟子，齊亂乃息。詩云：「匪教匪誨，時維婦寺。」此之謂也。

sòng yuē: qí líng shēng jī, jué xíng luàn shī, yín yú qìng kè, bào qiān shì jí, zèn sù gāo bào, suì yǐ bēn wáng, hǎo huò yòng wáng, yì yǐ shì sàng.
頌曰：齊靈聲姬，厥行亂失，淫於慶克，鮑牽是疾，譖愬高鮑，遂以奔亡，好禍用亡，亦以事喪。