qí qǐ liáng zhí zhī qī yě. zhuāng gōng xí jǔ, zhí zhàn ér sǐ. zhuāng gōng guī, yù qí qī, shǐ shǐ zhě diào zhī yú lù. qǐ liáng qī yuē: jīn zhí yǒu zuì, jūn hé rǔ mìng yān. ruò lìng zhí miǎn yú zuì, zé jiàn qiè yǒu xiān rén zhī bì lú zài xià, qiè bù dé yǔ jiāo diào. yú shì zhuāng gōng nǎi hái chē yì qí shì, chéng lǐ rán hòu qù. qǐ liáng zhī qī wú zi, nèi wài jiē wú wǔ shǔ zhī qīn. jì wú suǒ guī, nǎi jiù qí fū zhī shī yú chéng xià ér kū zhī, nèi xián dòng rén, dào lù guò zhě mò bù wèi zhī huī tì, shí rì, ér chéng wèi zhī bēng. jì zàng, yuē: wú hé guī yǐ? fū fù rén bì yǒu suǒ yǐ zhě yě. fù zài zé yǐ fù, fū zài zé yǐ fū, zi zài zé yǐ zi. jīn wú shàng zé wú fù, zhōng zé wú fū, xià zé wú zi. nèi wú suǒ yī, yǐ jiàn wú chéng. wài wú suǒ yǐ, yǐ lì wú jié. wú qǐ néng gèng èr zāi! yì sǐ ér yǐ. suì fù zī shuǐ ér sǐ. jūn zǐ wèi qǐ liáng zhī qī zhēn ér zhī lǐ. shī yún: wǒ xīn shāng bēi, liáo yǔ zi tóng guī. cǐ zhī wèi yě.
齊杞梁殖之妻也。莊公襲莒，殖戰而死。莊公歸，遇其妻，使使者吊之於路。杞梁妻曰：「今殖有罪，君何辱命焉。若令殖免於罪，則賤妾有先人之弊廬在下，妾不得與郊吊。」於是莊公乃還車詣其室，成禮然後去。杞梁之妻無子，內外皆無五屬之親。既無所歸，乃就其夫之屍於城下而哭之，內諴動人，道路過者莫不為之揮涕，十日，而城為之崩。既葬，曰：「吾何歸矣？夫婦人必有所倚者也。父在則倚父，夫在則倚夫，子在則倚子。今吾上則無父，中則無夫，下則無子。內無所依，以見吾誠。外無所倚，以立吾節。吾豈能更二哉！亦死而已。」遂赴淄水而死。君子謂杞梁之妻貞而知禮。詩云：「我心傷悲，聊與子同歸。」此之謂也。

sòng yuē: qǐ liáng zhàn sǐ, qí qī shōu sàng, qí zhuāng dào diào, bì bù gǎn dāng, kū fū yú chéng, chéng wèi zhī bēng, zì yǐ wú qīn, fù zī ér hōng.
頌曰：杞梁戰死，其妻收喪，齊莊道吊，避不敢當，哭夫於城，城為之崩，自以無親，赴淄而薨。