qí yì jì mǔ zhě, qí èr zi zhī mǔ yě. dāng xuān wáng shí, yǒu rén jiǎn sǐ yú dào zhě, lì xùn zhī, bèi yī chuàng, èr zi xiōng dì lì qí bàng, lì wèn zhī, xiōng yuē: wǒ shā zhī. dì yuē: fēi xiōng yě, nǎi wǒ shā zhī. qī nián, lì bù néng jué, yán zhī yú xiāng, xiāng bù néng jué, yán zhī yú wáng, wáng yuē: jīn jiē shè zhī, shì zòng yǒu zuì yě. jiē shā zhī, shì zhū wú gū yě. guǎ rén dù qí mǔ, néng zhī zi shàn è. shì wèn qí mǔ, tīng qí suǒ yù shā huó. xiāng zhào qí mǔ wèn zhī yuē: mǔ zhī zǐ shā rén, xiōng dì yù xiāng dài sǐ, lì bù néng jué, yán zhī yú wáng. wáng yǒu rén huì, gù wèn mǔ hé suǒ yù shā huó. qí mǔ qì ér duì yuē: shā qí shǎo zhě. xiāng shòu qí yán, yīn ér wèn zhī yuē: fū shǎo zǐ zhě, rén zhī suǒ ài yě. jīn yù shā zhī, hé yě? qí mǔ duì yuē: shǎo zhě, qiè zhī zǐ yě. zhǎng zhě, qián qī zhī zǐ yě. qí fù jí qiě sǐ zhī shí, shǔ zhī yú qiè yuē: shàn yǎng shì zhī. qiè yuē: nuò. jīn jì shòu rén zhī tuō, xǔ rén yǐ nuò, qǐ kě yǐ wàng rén zhī tuō ér bù xìn qí nuò xié! qiě shā xiōng huó dì, shì yǐ sī ài fèi gōng yì yě bèi yán wàng xìn, shì qī sǐ zhě yě. fū yán bù yuē shù, yǐ nuò bù fēn, hé yǐ jū yú shì zāi! zi suī tòng hū, dú wèi xíng hé! qì xià zhān jīn. xiāng rù yán yú wáng, wáng měi qí yì, gāo qí xíng, jiē shè bù shā, ér zūn qí mǔ, hào yuē yì mǔ. jūn zǐ wèi yì mǔ xìn ér hǎo yì, jié ér yǒu ràng. shī yuē: kǎi tì jūn zǐ, sì fāng wèi zé. cǐ zhī wèi yě.
齊義繼母者，齊二子之母也。當宣王時，有人簡死於道者，吏訊之，被一創，二子兄弟立其傍，吏問之，兄曰：「我殺之。」弟曰：「非兄也，乃我殺之。」期年，吏不能決，言之於相，相不能決，言之於王，王曰：「今皆赦之，是縱有罪也。皆殺之，是誅無辜也。寡人度其母，能知子善惡。試問其母，聽其所欲殺活。」相召其母問之曰：「母之子殺人，兄弟欲相代死，吏不能決，言之於王。王有仁惠，故問母何所欲殺活。」其母泣而對曰：「殺其少者。」相受其言，因而問之曰：「夫少子者，人之所愛也。今欲殺之，何也？」其母對曰：「少者，妾之子也。長者，前妻之子也。其父疾且死之時，屬之於妾曰：『善養視之。』妾曰：『諾。』今既受人之託，許人以諾，豈可以忘人之託而不信其諾邪！且殺兄活弟，是以私愛廢公義也；背言忘信，是欺死者也。夫言不約束，已諾不分，何以居於世哉！子雖痛乎，獨謂行何！」泣下沾襟。相入言於王，王美其義，高其行，皆赦不殺，而尊其母，號曰義母。君子謂義母信而好義，絜而有讓。詩曰：「愷悌君子，四方為則。」此之謂也。

sòng yuē: yì jì xìn chéng, gōng zhèng zhī lǐ, qīn jiǎ yǒu zuì, xiāng ràng bù yǐ, lì bù néng jué, wáng yǐ wèn mǔ, jù xìn xíng yì, zú miǎn èr zi.
頌曰：義繼信誠，公正知禮，親假有罪，相讓不已，吏不能決，王以問母，據信行義，卒免二子。