dá jǐ zhě, yīn zhòu zhī fēi yě. bì xìng yú zhòu. zhòu cái lì guò rén, shǒu gé měng shòu, zhì zú yǐ jù jiàn, biàn zú yǐ shì fēi, jīn rén chén yǐ néng, gāo tiān xià yǐ shēng, yǐ wéi rén jiē chū jǐ zhī xià, hǎo jiǔ yín lè, bù lí dá jǐ, dá jǐ zhī suǒ yù guì zhī, dá jǐ zhī suǒ zēng zhū zhī. zuò xīn yín zhī shēng běi bǐ zhī wǔ mǐ mǐ zhī yuè, shōu zhēn wù, jī zhī yú hòu gōng, yú chén qún nǚ xián huò suǒ yù, jī zāo wèi qiū, liú jiǔ wèi chí, xuán ròu wèi lín, shǐ rén luǒ xíng xiāng zhú qí xián, wèi cháng yè zhī yǐn, dá jǐ hǎo zhī. bǎi xìng yuàn wàng, zhū hóu yǒu pàn zhě, zhòu nǎi wèi páo luò zhī fǎ, gāo tóng zhù, jiā zhī tàn, lìng yǒu zuì zhě xíng qí shàng, zhé duò tàn zhōng, dá jǐ nǎi xiào. bǐ gàn jiàn yuē:" bù xiū xiān wáng zhī diǎn fǎ, ér yòng fù yán, huò zhì wú rì." zhòu nù, yǐ wéi yāo yán. dá jǐ yuē:" wú wén shèng rén zhī xīn yǒu qī qiào." yú shì pōu xīn ér guān zhī. qiú jī zǐ, wēi zǐ qù zhī. wǔ wáng suì shòu mìng, xīng shī fá zhòu, zhàn yú mù yě, zhòu shī dǎo gē, zhòu nǎi dēng lǐn tái, yī bǎo yù yī ér zì shā. yú shì wǔ wáng suì zhì tiān zhī fá, zhǎn dá jǐ tóu, xuán yú xiǎo bái qí, yǐ wéi wáng zhòu zhě shì nǚ yě. shū yuē:" pìn jī wú chén, pìn jī zhī chén, wéi jiā zhī suǒ." shī yún:" jūn zǐ xìn dào, luàn shì yòng bào, fěi qí zhǐ gòng, wéi wáng zhī qióng." cǐ zhī wèi yě.
妲己者，殷纣之妃也。嬖幸于纣。纣材力过人，手格猛兽，智足以距谏，辩足以饰非，矜人臣以能，高天下以声，以为人皆出己之下，好酒淫乐，不离妲己，妲己之所誉贵之，妲己之所憎诛之。作新淫之声、北鄙之舞、靡靡之乐，收珍物，积之于后宫，谀臣群女咸获所欲，积糟为邱，流酒为池，悬肉为林，使人裸形相逐其闲，为长夜之饮，妲己好之。百姓怨望，诸侯有畔者，纣乃为炮烙之法，膏铜柱，加之炭，令有罪者行其上，辄堕炭中，妲己乃笑。比干谏曰：“不修先王之典法，而用妇言，祸至无日。”纣怒，以为妖言。妲己曰：“吾闻圣人之心有七窍。”于是剖心而观之。囚箕子，微子去之。武王遂受命，兴师伐纣，战于牧野，纣师倒戈，纣乃登廪台，衣宝玉衣而自杀。于是武王遂致天之罚，斩妲己头，悬于小白旗，以为亡纣者是女也。书曰：“牝鸡无晨，牝鸡之晨，惟家之索。”诗云：“君子信盗，乱是用暴，匪其止共，维王之邛。”此之谓也。

sòng yuē: dá jǐ pèi zhòu, huò luàn shì xiū, zhòu jì wú dào, yòu zhòng xiāng miù, zhǐ xiào pào zhì, jiàn shì kū qiú, suì bài mù yě, fǎn shāng wèi zhōu.
颂曰：妲己配纣，惑乱是修，纣既无道，又重相谬，指笑炮炙，谏士刳囚，遂败牧野，反商为周。