lǐ bù yòu shì láng chén zi zhuàng, cháng yè dà xué shì shèng tǐ rén. tǐ rén shèng chēng zhǔ shàng shèng shén, chén xià bù yí yì tóng. zi zhuàng yuē: shì zōng huáng dì zuì yīng míng, rán fù miào zhī yì, xūn qī zhī yù, dāng rì chén gōng yóu zhí chí bù yǐ. huáng shàng wēi yán, yǒu lèi shì zōng, ér gōng zhī ēn yù, shú yǔ zhāng guì. dàn yǐ jiāng shùn ér fèi kuāng jiù, kǒng fēi shàn zé guī jūn zhī yì yě. tǐ rén yì jǔ, suì chéng xián xì.
禮部右侍郎陳子壯，嘗謁大學士聖體仁。體仁盛稱主上聖神，臣下不宜異同。子壯曰：世宗皇帝最英明，然祔廟之議，勛戚之獄，當日臣工猶執持不已。皇上威嚴，有類世宗，而公之恩遇，孰與張桂。但以將順而廢匡救，恐非善則歸君之意也。體仁意沮，遂成嫌隙。