zhēng yuè jǐ hài, mìng yù shǐ wú shēng, lài jīn zhèn shǎn xī jī huāng, zhāo fǔ liú zéi. yù yuē: shǎn xī lǚ bào jī huāng, xiǎo mín shī yè, shèn zhě pò ér cóng zéi, zì lí fēng rèn. shuí fēi chì zǐ, diān lián ruò sī, jīn tè fā shí wàn jīn, mìng yù shǐ qián qù bèi zāi chù, cì dì zhèn gěi, réng xiǎo yù yú mín, jí huò xié rù zéi dǎng, ruò kěn guī zhèng, jí wèi liáng mín, jiā yǔ wéi xīn, yī tǐ shōu xù. sì yuè, wú shēng xī xíng, zhì yán zhǎng, kòu jù chéng xià, yù yǐ huò fú fēn zhèn zhī, zéi gè jiě sàn. yóu zéi wén zhī, jiē shòu huí zhèn, fǔ zéi qī qiān yǒu qí.
正月己亥，命御史吳牲，賚金賑陝西饑荒，招撫流賊。諭曰：陝西屢報饑荒，小民失業，甚者迫而從賊，自罹鋒刃。誰非赤子，顛連若斯，今特發十萬金，命御史前去被災處，次第賑給，仍曉諭愚民，即或脅入賊黨，若肯歸正，即為良民，嘉與維新，一體收恤。四月，吳牲西行，至延長，寇聚城下，諭以禍福分賑之，賊各解散。游賊聞之，皆受回賑，撫賊七千有奇。