dà zāi! zào wù fā shēng zhī lǐ, wú hū bù zài. níng má běn nán fāng zhī wù, mù mián yì xī yù suǒ chǎn, jìn suì yǐ lái, níng má yì yú hé nán, mù mián zhǒng yú shǎn xī, zī mào fán shèng, yǔ běn tǔ wú yì. èr fāng zhī mín, shēn hé qí lì. suì jí jǐ shì zhī xiào, lìng suǒ zài zhǒng zhī. yōu yōu zhī lùn, lǜ yǐ fēng tǔ bù yí wèi jiě. gài bù zhī zhōng guó zhī wù, chū yú yì fāng zhě fēi yī: yǐ gǔ yán zhī, hú táo xī guā, shì bù chǎn yú liú shā cōng lǐng zhī wài hū? yǐ jīn yán zhī, gān zhè míng yá, shì bù chǎn yú zāng kē qióng tuò zhī biǎo hū? rán jiē wèi zhōng guó zhēn yòng, xī dú zhì yú má mián, ér yí zhī?
大哉！造物發生之理，無乎不在。苧麻本南方之物，木綿亦西域所產，近歲以來，苧麻藝於河南，木棉種於陝西，滋茂繁盛，與本土無異。二方之民，深荷其利。遂即己試之效，令所在種之。悠悠之論，率以風土不宜為解。蓋不知中國之物，出於異方者非一：以古言之，胡桃、西瓜，是不產於流沙、蔥嶺之外乎？以今言之，甘蔗、茗芽，是不產於牂牁、邛、籜之表乎？然皆為中國珍用，奚獨至於麻、綿，而疑之？

suī rán tuō zhī fēng tǔ, zhǒng yì zhī bù jǐn zhě, yǒu zhī, yì zhǒng yì suī jǐn, bù dé qí fǎ zhě yì yǒu zhī. gù tè liè qí zhǒng zhí zhī fāng yú yòu, shù qín yú shēng yè zhě, yǒu suǒ qǔ fǎ yān. tā rì gōng xiào yǒu chéng, dāng shǔ ér bèi xiān chī zhī yī, shèng dōng ér xí lì mì zhī fú, rán hòu zhī qí bù wèi wú bǔ yǐ.
雖然托之風土，種藝之不謹者，有之，抑種藝雖謹，不得其法者亦有之。故特列其種植之方於右，庶勤於生業者，有所取法焉。他日功效有成，當暑而被纖絺之衣，盛冬而襲麗密之服，然後知其不為無補矣。