zhì guó zhī zhèng, qí yóu zhì jiā. zhì jiā zhě, wù lì qí běn, běn lì zé mò zhèng yǐ. fū běn zhě, chàng shǐ yě mò zhě, yìng hè yě. chàng shǐ zhě, tiān dì yě yìng hè zhě, wàn wù yě. wàn wù zhī shì, fēi tiān bù shēng, fēi dì bù zhǎng, fēi rén bù chéng. gù rén jūn jǔ cuò yìng tiān, ruò běi chén wèi zhī zhǔ, tái fǔ wèi zhī chén zuǒ, liè sù wèi zhī guān shǔ, zhòng xīng wèi zhī rén mín. shì yǐ běi chén bù kě biàn gǎi, tái fǔ bù kě shī dù, liè sù bù kě cuò móu, cǐ tiān zhī xiàng yě. gù lì tái xiè yǐ guān tiān wén, jiāo sì nì qì yǐ pèi shén líng, suǒ yǐ wù tiān zhī běn yě gēng nóng shè jì shān lín chuān zé, sì cí qí fú, suǒ yǐ wù dì zhī běn yě xiáng xù zhī lǐ, bā yì zhī lè, míng táng bì yōng, gāo qiáng zōng miào, suǒ yǐ wù rén zhī běn yě. gù běn zhě, jīng cháng zhī fǎ, guī jǔ zhī yào. yuán záo bù kě yǐ fāng ruì, qiān dāo bù kě yǐ kǎn fá, cǐ fēi cháng yòng zhī shì bù néng chéng qí gōng, fēi cháng yòng zhī qì bù kě chéng qí qiǎo. gù tiān shī qí cháng, zé yǒu nì qì dì shī qí cháng, zé yǒu kū bài rén shī qí cháng, zé yǒu huàn hài. jīng yuē:" fēi xiān wáng zhī fǎ fú bù gǎn fú." cǐ zhī wèi yě.
治国之政，其犹治家。治家者，务立其本，本立则末正矣。夫本者，倡始也；末者，应和也。倡始者，天地也；应和者，万物也。万物之事，非天不生，非地不长，非人不成。故人君举措应天，若北辰为之主，台辅为之臣佐，列宿为之官属，众星为之人民。是以北辰不可变改，台辅不可失度，列宿不可错缪，此天之象也。故立台榭以观天文，郊祀、逆气以配神灵，所以务天之本也；耕农、社稷、山林、川泽，祀祠祈福，所以务地之本也；庠序之礼，八佾之乐，明堂辟雍，高墙宗庙，所以务人之本也。故本者，经常之法，规矩之要。圆凿不可以方枘，铅刀不可以砍伐，此非常用之事不能成其功，非常用之器不可成其巧。故天失其常，则有逆气；地失其常，则有枯败；人失其常，则有患害。《经》曰：“非先王之法服不敢服。”此之谓也。