wáng jī wèi guǎng zhōu cì shǐ, rù cè, hū jiàn èr rén zhe wū yī, yǔ jī xiāng hàn. liáng jiǔ qín zhī, dé èr wù rú wū yā. yǐ wèn bào jìng, jìng yuē: cǐ wù bù xiáng. jī fén zhī, jìng fēi shàng tiān. xún zhū sǐ.
王機為廣州刺史，入廁，忽見二人著烏衣，與機相捍。良久擒之，得二物如烏鴨。以問鮑靚，靚曰：「此物不祥。「機焚之，徑飛上天。尋誅死。

jìn yì xī zhōng, wū shāng gé huī fū, zài fù jiā sù. sān gēng hòu, yǒu liǎng rén bǎ huǒ zhì jiē qián. yí shì xiōng rén, wǎng dǎ zhī. yù xià zhàng. xī biàn chéng hú dié, bīn fēn fēi sàn. yǒu chōng huī fū yè xià, biàn dǎo dì, shǎo shí sǐ.
晉義熙中，烏傷葛輝夫，在婦家宿。三更後，有兩人把火至階前。疑是凶人，往打之。欲下杖。悉變成蝴蝶，繽紛飛散。有沖輝夫腋下，便倒地，少時死。

zhū gé zhǎng mín fù guì hòu, cháng yī yuè zhōng, zhé shí shù yè mián zhōng jīng qǐ tiào liáng, rú yǔ rén xiāng dǎ. máo xiū zhī cháng yǔ tóng sù, jiàn zhī jīng è, wèn qí gù, dá yuē: zhèng jiàn yī wù, shén hēi ér yǒu máo, jiǎo bù fēn míng, qí jiàn, fēi wǒ wú yǐ zhì zhī yě. hòu lái zhuǎn shù. wū zhōng zhù jí chuán jué jiān, xī jiàn yǒu shé tóu. lìng rén yǐ rèn xuán zhuó, yīng rèn yǐn cáng. qù zhé fù chū. yòu dǎo yī chǔ xiāng yǔ yǔ, rú rén shēng, bù kě jiě. yú bì jiàn yǒu jù shǒu, zhǎng qī bā chǐ, bì dà shù wéi. lìng zhuó zhī, hū rán bù jiàn. wèi jǐ fú zhū. xīn yě yǔ jǐn, mǔ bìng, xiōng dì sān rén, xī zài shì jí. bái rì cháng rán huǒ, hū jiàn zhàng dài zì juǎn zì shū, rú cǐ shù sì. xū yú jiān, chuáng qián wén gǒu shēng yì cháng. jǔ jiā gòng shì, liǎo bù jiàn gǒu, jiàn yī sǐ rén tóu zài dì, tóu yóu yǒu fā, liǎng yǎn shàng dòng, shén kě zēng è. qí jiā bù jù. nǎi bù chí chū mén, jí yú hòu yuán zhōng yì zhī. míng rì wǎng shì, nǎi chū tǔ shàng, liǎng yǎn yóu ěr, jí yòu mái zhī. hòu rì fù chū, nǎi yǐ zhuān tóu hé mái zhī, suì bù fù chū. tā rì, qí mǔ biàn wáng.
諸葛長民富貴後，常一月中，輒十數夜眠中驚起跳踉，如與人相打。毛修之嘗與同宿，見之驚愕，問其故，答曰：「正見一物，甚黑而有毛，腳不分明，奇健，非我無以制之也。「後來轉數。屋中柱及椽桷間，悉見有蛇頭。令人以刃懸斫，應刃隱藏。去輒復出。又搗衣杵相與語，如人聲，不可解。於壁見有巨手，長七八尺，臂大數圍。令斫之，忽然不見。未幾伏誅。 新野庾謹，母病，兄弟三人，悉在侍疾。白日常燃火，忽見帳帶自卷自舒，如此數四。須臾間，床前聞狗聲異常。舉家共視，了不見狗，見一死人頭在地，頭猶有發，兩眼尚動，甚可憎惡。其家怖懼。乃不持出門，即於後園中瘞之。明日往視，乃出土上，兩眼猶爾，即又埋之。後日復出，乃以磚頭合埋之，遂不復出。他日，其母便亡。

wáng suī zì yàn yóu, qí jiā yè zhōng, liáng shàng wú gù yǒu rén tóu duò yú chuáng, ér liú xiě pāng tuó. é bài jīng zhōu cì shǐ, zuò fù yú zhī móu, yǔ dì nà bìng bèi zhū.
王綏字彥猷，其家夜中，樑上無故有人頭墮於床，而流血滂沱。俄拜荊州刺史，坐父愉之謀，與弟納並被誅。

jìn yǒng jiā wǔ nián, zhāng róng wèi gāo píng shù luó zhǔ. shí cáo yí zéi kòu lí luàn, rén mín jiē wù lěi zì bǎo gù. jiàn shān zhōng huǒ qǐ, fēi āi jué yàn shí yú zhàng, shù diān huǒ yán, xiǎng dòng shān gǔ. yòu wén rén mǎ kǎi jiǎ shēng, wèi yí zéi shàng, rén jiē huáng kǒng, bìng jiè yán chū, jiāng yù jī zhī. nǎi yǐn qí dào shān xià, wú yǒu rén, dàn jiàn suì huǒ lái shài rén, páo kǎi mǎ máo liè jiē shāo. yú shì jūn rén zǒu hái. míng rì wǎng shì, shān zhōng wú rán huǒ chù, jiàn dú lóu bǎi tóu, bù sàn zài shān zhōng. xīn yě zhào zhēn jiā, yuán zhōng zhǒng cōng, wèi jīng zhāi bá. hū yī rì, jǐn suō rù dì. hòu jīng suì yú, zhēn zhī xiōng dì xiāng cì fēn sǎn.
晉永嘉五年，張榮為高平戍邏主。時曹嶷賊寇離亂，人民皆塢壘自保固。見山中火起，飛埃絕焰十餘丈，樹顛火炎，響動山谷。又聞人馬鎧甲聲，謂嶷賊上，人皆惶恐，並戒嚴出，將欲擊之。乃引騎到山下，無有人，但見碎火來曬人，袍鎧馬毛鬣皆燒。於是軍人走還。明日往視，山中無燃火處，見髑髏百頭，布散在山中。 新野趙貞家，園中種蔥，未經摘拔。忽一日，盡縮入地。後經歲余，貞之兄弟相次分散。

wú niè yǒu, zì wén tì, yù zhāng xīn gàn rén. shǎo shí pín jiàn, cháng hǎo shè liè. yè zhào jiàn yī bái lù, shè zhòng zhī. míng xún zōng, xuè jì jǐn, bù zhī suǒ zài. qiě yǐ jī kùn, biàn wò yī zǐ shù xià. yǎng jiàn shè jiàn zhe shù zhī shàng, shì zhī, nǎi shì zuó suǒ shè jiàn. guài qí rú cǐ. yú shì hái jiā jī liáng, lǜ zǐ dì, chí fǔ yǐ fá zhī. shù wēi yǒu xuè, suì cái jié wèi bǎn èr méi, qiān zhe bēi táng zhōng. bǎn cháng chén méi, rán shí fù fú chū. chū, jiā zhé yǒu jí qìng. měi yù yíng bīn kè, cháng chéng cǐ bǎn. hū yú zhōng liú yù méi, kè dà jù, yǒu ā zhī, hái fù fú chū. shì huàn dà rú yuàn, wèi zhì dān yáng tài shǒu. zài jùn jīng nián, bǎn hū suí zhì shí tóu. wài sī bái yún: tāo zhōng bǎn rù shí tóu lái. yǒu jīng yuē: bǎn lái, bì yǒu yì. jí jiě zhí guī jiā. xià chuán biàn bì hù, èr bǎn xié liǎng biān, yī rì jí zhì yù zhāng. ěr hòu bǎn chū, biàn fǎn wèi xiōng huò, jiā dà kǎn kē. jīn xīn gàn běi èr shí lǐ yú, yuē fēng xī, yǒu niè yǒu jié zǐ shù bǎn, tāo zāng kē chù. yǒu zǐ shù, jīn yóu cún. nǎi niè yǒu xiàng rì suǒ jié, zhī yè jiē xiàng xià shēng.
吳聶友，字文悌，豫章新淦人。少時貧賤，常好射獵。夜照見一白鹿，射中之。明尋蹤，血既盡，不知所在。且已飢困，便臥一梓樹下。仰見射箭著樹枝上，視之，乃是昨所射箭。怪其如此。於是還家齎糧，率子弟，持斧以伐之。樹微有血，遂裁截為板二枚，牽著陂塘中。板常沉沒，然時復浮出。出，家輒有吉慶。每欲迎賓客，常乘此板。忽於中流欲沒，客大懼，友呵之，還復浮出。仕宦大如願，位至丹陽太守。在郡經年，板忽隨至石頭。外司白云：「濤中板入石頭來。「友驚曰：「板來，必有意。「即解職歸家。下船便閉戶，二板挾兩邊，一日即至豫章。爾後板出，便反為凶禍，家大轗軻。今新淦北二十里余，曰封溪，有聶友截梓樹板，濤牂柯處。有梓樹，今猶存。乃聶友向日所截，枝葉皆向下生。