bǎo shòu sì　 xiān tiān pú sà　 wáng zǎi　 yáng yán　 gù kuàng　 zhōu fǎng　 fàn zhǎng shòu　 chéng xiū jǐ　 biān luán　 zhāng xuān　 wáng mò　 lǐ zhòng hé　 liú shāng　 lì guī zhēn　 shèng huà　 lián guǎng　 fàn shān rén　 wéi shū wén
保壽寺　先天菩薩　王宰　楊炎　顧況　周昉　范長壽　程修己　邊鸞　張萱　王墨　李仲和　劉商　厲歸真　聖畫　廉廣　范山人　韋叔文

bǎo shòu sì
保壽寺

bǎo shòu sì běn gāo lì shì zhái. tiān bǎo jiǔ zài, shě wèi sì. chū zhù zhōng chéng, lì shì shè zhāi qìng zhī, jǔ cháo bì zhì. yī jī bǎi qiān. yǒu guī qí yì, lián jī èr shí chǔ. jīng cáng gé guī gòu wēi qiǎo, èr tǎ huǒ zhū shòu shí yú hú. hé yáng cóng shì lǐ zhuō xìng hào qí gǔ, yǔ sēng shàn, cháng jù zhì cǐ sì guān kù zhōng jiù wù. hū yú pò wèng zhōng de wù rú bèi, fú liè wū bèn, chù ér chén qǐ. zhuō xú shì zhī, nǎi huà yě. yīn yǐ zhōu xiàn tú sān jí jiān sān shí huàn zhī. lìng jiā rén zhuāng zhì, dà shí yú fú. fǎng yú cháng shì liǔ gōng quán. fāng zhī zhāng xuān suǒ huà shí qiáo tú yě. xuán zōng cì lì shì, yīn liú sì zhōng. hòu wèi yù huà rén zōng mù yán yú zuǒ jūn. xún yǒu xiǎo shǐ lǐng jūn zú shù shí rén zhì zhái, xuān chì qǔ zhī. jí rì jìn rù. dì hào gǔ, jiàn zhī dà yuè, mìng zhāng yú yún sháo yuàn. chū yǒu yáng zá zǔ
保壽寺本高力士宅。天寶九載，舍為寺。初鑄鐘成，力士設齋慶之，舉朝畢至。一擊百千。有規其意，連擊二十杵。經藏閣規構危巧，二塔火珠授十餘斛。河陽從事李涿性好奇古，與僧善，嘗俱至此寺觀庫中舊物。忽於破瓮中得物如被，幅裂汙坌，觸而塵起。涿徐視之，乃畫也。因以州縣圖三及縑三十換之。令家人裝治，大十餘幅。訪於常侍柳公權。方知張萱所畫《石橋圖》也。玄宗賜力士，因留寺中。後為鬻畫人宗牧言於左軍。尋有小使領軍卒數十人至宅，宣敕取之。即日進入。帝好古，見之大悅，命張於雲韶院。（出《酉陽雜俎》）

xiān tiān pú sà
先天菩薩

yǒu xiān tiān pú sà dèng, běn qǐ chéng dū miào jī sì. kāi yuán chū, yǒu ní wèi bā shī zhě cháng niàn dà bēi zhòu. shuāng liú xiàn bǎi xìng liú yǐ míng yì ér, nián shí yī, zì yù shì wèi ní. ní qiǎn zhī bù qù. cháng yú ào shì chán. cháng bái wèi yún: xiān tiān pú sà jiàn shēn cǐ dì. suì shāi huī yú tíng. yī xī, yǒu jù jī shù chǐ, lún lǐ chéng jiù. yīn yè huà gōng, suí yì shè sè, xī bù rú yì. yǒu sēng yáng fǎ chéng zì yán néng huà. yì ér cháng hé zhǎng yǎng zhù, rán hòu zhǐ shòu zhī, yǐ jìn shí rěn. gōng fāng hòu sù. xiān tiān pú sà fán èr bǎi sì shí èr shǒu. shǒu rú tǎ shì, fēn bì rú màn. huà yàng shí wǔ juǎn. liǔ qī shī zhě cuī níng zhī shēng, fēn sān juǎn, wǎng shàng dōu liú xíng. shí wèi fèng gǔ wèi zhǎng shǐ, jìn zhī. hòu yīn sì yuè bā rì cì gāo lì shì. jīn chéng dū zhě shì qí cì běn. chū yǒu yáng zá zǔ
有先天菩薩嶝，本起成都妙積寺。開元初，有尼魏八師者常念大悲咒。雙流縣百姓劉乙名意兒，年十一，自欲事魏尼。尼遣之不去。嘗於奧室禪。嘗白魏云：先天菩薩見身此地。遂篩灰於庭。一夕，有巨跡數尺，輪理成就。因謁畫工，隨意設色，悉不如意。有僧楊法成自言能畫。意兒常合掌仰祝，然後指授之，以近十稔。工方後素。先天菩薩凡二百四十二首。首如塔勢，分臂如蔓。畫樣十五卷。柳七師者崔寧之甥，分三卷，往上都流行。時魏奉古為長史，進之。後因四月八日賜高力士。今成都者是其次本。（出《酉陽雜俎》）

wáng zǎi
王宰

táng wáng zǎi zhě jiā yú xī shǔ. zhēn zhī zhōng, wéi gāo yǐ kè lǐ dài zhī. huà shān shuǐ shù shí, chū yú xiàng wài. gù dù fǔ zèng gē yún: shí rì huà yī sōng. wǔ rì huà yī shí. néng shì bù shòu xiāng cù pò, wáng zǎi shǐ kěn liú zhēn jī. yòu cháng yú xí kuí tīng jiàn tú yī zhàng. lín lín yuán zuò líng, jù míng chāo běn gǎi. jiāng shuāng sōng yī bǎi, gǔ téng yíng rào. shàng pán bàn kōng, xià zhe shuǐ miàn. qiān zhī wàn yè, jiāo chá qū qǔ, fēn bù bù zá. huò kū huò mào, huò chuí huò zhí. yè dié qiān zhòng, zhī fēn sì miàn. jīng rén suǒ nán, fán mù mò biàn. yòu yú xìng shàn sì jiàn huà sì shí píng fēng, ruò yí zào huà. fēng hòu yún wù, bā jié sì shí, yú yī zuò zhī nèi, miào zhī zhì yě. shān shuǐ sōng shí. bìng shàng shàng pǐn. chū huà duàn
唐王宰者家於西蜀。貞之中，韋皋以客禮待之。畫山水樹石，出於象外。故杜甫贈歌云：十日畫一松。五日畫一石。能事不受相促迫，王宰始肯留真跡。又嘗於席夔廳見圖一障。臨（臨原作陵，據明抄本改。）江雙松一柏，古藤縈繞。上盤半空，下著水面。千枝萬葉，交查屈曲，分布不雜。或枯或茂，或垂或直。葉疊千重，枝分四面。精人所難，凡目莫辨。又於興善寺見畫四時屏風，若移造化。風候雲物，八節四時，於一座之內，妙之至也。山水松石。並上上品。（出《畫斷》）

yáng yán
楊炎

yáng yán, táng zhēn yuán zhōng zǎi xiàng. míng chāo běn xiàng zì xià yǒu chū biǎn yá zhōu sì zì. qì biāo wáng hán, míng chāo běn wáng hán zuò fēng yún wén dí yáng mǎ. huà sōng shí shān shuǐ, chū yú rén zhī biǎo. chū chēng chù shì, yè lú huáng mén, guǎn zhī shén hòu. zhī yǒu dān qīng zhī néng, yì yù qiú zhī, wèi gǎn fā yán. yáng kěn cí qù, fù kǔ liú zhī. zhī qí jiā lěi luò zhōng, yī shí fá shǎo, xīn suǒ bù ān. nǎi qián lìng rén jiāng shù bǎi qiān zhì luò gōng gěi. qǔ qí jiā shū huí, yǐ shì jiē gōng. gōng gǎn zhī. wèi zhī suǒ bào. lú yīn cóng róng, nǎi yán yù yī zōng, yǐ zi sūn bǎo zhī, yì shàng nán zhī. suì yuè yú tú yī zhàng. sōng shí yún wù, yí dòng zào huà, shì mò dǔ zhī. qí jī miào shàng shàng pǐn. chū táng huà duàn
楊炎，唐貞元中宰相。（明抄本相字下有出貶崖州四字。）氣標王韓，（明抄本王韓作風雲）文敵揚馬。畫松石山水，出於人之表。初稱處士，謁盧黃門，館之甚厚。知有丹青之能，意欲求之，未敢發言。楊懇辭去，復苦留之。知其家累洛中，衣食乏少，心所不安。乃潛令人將數百千至洛供給。取其家書回，以示揭公。公感之。未知所報。盧因從容，乃言欲一蹤，以子孫寶之，意尚難之。遂月余圖一障。松石雲物，移動造化，世莫覩之。其跡妙上上品。（出《唐畫斷》）

gù kuàng
顧況

táng gù kuàng zì bū wēng. wén cí zhī xiá, jiān gōng xiǎo bǐ. cháng qiú zhī xīn tíng jiān. rén huò jié zhī. wèi yuē: yú yào xiě mào hǎi zhōng shān ěr. réng pì huà zhě wáng mò wèi fù. chū shàng shū gù shí
唐顧況字逋翁。文詞之暇，兼攻小筆。嘗求知新亭監。人或詰之。謂曰：余要寫貌海中山耳。仍辟畫者王默為副。（出《尚書故實》）

zhōu fǎng
周昉

táng zhōu fǎng zì jǐng xuán, jīng zhào rén yě. jié zhì zhī hòu, hǎo shǔ xué, huà qióng dān qīng zhī miào. yóu qīng xiàng jiān, guì gōng zǐ yě. zhǎng xiōng hào shàn qí shè, suí gē shū wǎng zhēng tǔ bō. shōu shí bǎo chéng, yǐ gōng shòu zhí jīn wú. shí dé zōng xiū zhāng jìng sì, zhào hào wèi yuē: qīng dì fǎng shàn huà, zhèn yù qǐng huà zhāng jìng sì shén, qīng tè yán zhī. jīng shù rì, dì yòu qǐng zhī, fāng nǎi xià shǒu. chū rú zhàng bì, dōu rén guān lǎn. sì dǐ guó mén, xián yú bì zhì. huò yǒu yán qí miào zhě, zhǐ qí xiá zhě, suí rì gǎi zhī. jīng yuè yú, shì fēi yǔ jué, wú bù tàn qí miào. suì xià bǐ chéng zhī. wèi dāng dài dì yī. yòu guō lìng gōng nǚ xù zhào zòng shì láng cháng lìng hán gàn xiě zhēn, zhòng jiē zàn měi. hòu yòu qǐng fǎng xiě zhēn, èr rén jiē yǒu néng míng. lìng gōng cháng liè èr huà yú zuò, wèi néng dìng qí yōu liè. yīn zhào fū rén guī shěng, lìng gōng wèn yún: cǐ hé rén? duì yuē: zhào láng. hé zhě zuì shì? yún: liǎng huà hū shì, hòu huà zhě jiā. yòu wèn: hé yǐ yán zhī? qián huà kōng dé zhào láng zhuàng mào, hòu huà jiān yí qí shén sī qíng xìng xiào yán zhī zī. lìng gōng wèn: hòu huà zhě hé rén? nǎi yún: zhōu hào. shì rì dìng èr huà zhī yōu liè, lìng sòng jǐn cǎi shù bǎi pǐ. jīn shàng dōu yǒu guān zì zài pú sà, shí rén yún shuǐ yuè, dà yún xī fó diàn qián háng dào sēng, guǎng fú sì fó diàn qián miàn liǎng shén, jiē shū miào yě. hòu rèn xuān zhōu bié jià, yú chán dìng sì huà běi fāng tiān wáng. cháng yú mèng zhōng jiàn qí xíng xiàng. huà zǐ nǚ wèi gǔ jīn zhī guān. yǒu hún shì zhōng yàn huì tú liú xuān wǔ àn wǔ tú dú gū fēi àn qū fěn běn. yòu zhòng ní wèn lǐ tú jiàng zhēn tú wǔ xīng tú pū dié tú, jiān xiě zhū zhēn rén wén xuān wáng shí dì zǐ, juǎn zhóu zhì duō. zhēn yuán mò, xīn luó guó yǒu rén yú jiāng huái, jǐn yǐ shàn jià shōu shì shù shí juǎn. jiāng qù, qí huà fó xiàng zhēn xiān rén wù zǐ nǚ, jiē shén yě. wéi ān mǎ niǎo shòu, zhú shí cǎo mù, bù qióng qí zhuàng yě. chū huà duàn
唐周昉字景玄，京兆人也。節制之後，好屬學，畫窮丹青之妙。游卿相間，貴公子也。長兄晧善騎射，隨哥舒往征吐蕃。收石堡城，以功授執金吾。時德宗修章敬寺，召晧謂曰：卿弟昉善畫，朕欲請畫章敬寺神，卿特言之。經數日，帝又請之，方乃下手。初如障蔽，都人觀覽。寺抵國門，賢愚必至。或有言其妙者，指其瑕者，隨日改之。經月余，是非語絕，無不嘆其妙。遂下筆成之。為當代第一。又郭令公女婿趙縱侍郎嘗令韓干寫真，眾皆讚美。後又請昉寫真，二人皆有能名。令公嘗列二畫於座，未能定其優劣。因趙夫人歸省，令公問云：此何人？對曰：趙郎。何者最似？云：兩畫惚似，後畫者佳。又問：何以言之？前畫空得趙郎狀貌，後畫兼移其神思情性笑言之姿。令公問：後畫者何人？乃云：周晧。是日定二畫之優劣，令送錦綵數百疋。今上都有觀自在菩薩，時人云水月，大雲西佛殿前行道僧，廣福寺佛殿前面兩神，皆殊妙也。後任宣州別駕，於禪定寺畫北方天王。常於夢中見其形像。畫子女為古今之冠。有《渾侍中宴會圖》、《劉宣武按舞圖》、《獨孤妃按曲粉本》。又《仲尼問禮圖》、《降真圖》、《五星圖》、《撲蝶圖》，兼寫諸真人、文宣王十弟子，捲軸至多。貞元末，新羅國有人於江淮，盡以善價收市數十卷。將去，其畫佛像真仙人物子女，皆神也。唯鞍馬鳥獸，竹石草木，不窮其狀也。（出《畫斷》）

fàn zhǎng shòu
范長壽

táng fàn zhǎng shòu shàn fēng sú tián jiā jǐng hòu rén wù zhī zhuàng. rén jiān duō yǒu yuè lìng píng fēng, shì qí zhì yě. fán shān chuān shuǐ shí, niú mǎ chù lèi, qū qǔ yuǎn jìn, mù fàng xián yě, jiē dé qí miào, gè jǐn qí qù. liáng zhāng sēng yáo zhī cì yě. sēng yàn cóng xù huà pǐn yún: bó zhān fán duō. wèi jiàn qí néng yě. qí huà bìng miào pǐn shàng. yòu shí hào hé zhǎng shòu qí míng, cì zhī. chū huà duàn
唐范長壽善風俗田家景候人物之狀。人間多有月令屏風，是其制也。凡山川水石，牛馬畜類，屈曲遠近，牧放閒野，皆得其妙，各盡其趣。梁張僧繇之次也。僧彥悰《續畫品》云：博瞻繁多。未見其能也。其畫並妙品上。又時號何長壽齊名，次之。（出《畫斷》）

chéng xiū jǐ
程修己

táng chéng xiū jǐ, qí xiān jì zhōu rén. xìng hǎo xué. shí zhōu fǎng rèn zhào zhōu zhǎng shǐ, suì shī shì yān, èr shí nián. fán huà zhī liù shí bìng, yī yī kǒu shòu, yǐ chuán qí miào. bǎo lì zhōng, xiū jǐ yīng míng jīng jǔ, yǐ fǎng suǒ shòu fù zhī. tài hé zhōng, wén zōng hào gǔ zhòng dào. yǐ jìn míng dì wèi xié huà máo shī tú, cǎo mù niǎo shòu xián shì zhōng chén zhī xiàng, bù dé qí zhēn. suì zhào xiū jǐ tú zhī. jiē jù jīng dìng míng, rèn tǔ cǎi shí. yóu shì guān miǎn zhī zhì, shēng zhí zhī zī, yuǎn wú bù shěn, yōu wú bù xiǎn yǐ. yòu cháng huà zhú zhàng yú wén sī diàn. dì cì gē yún: liáng gōng yùn jīng sī, qiǎo jí shì yǒu shén. lín chuāng zhà dǔ fán yīn hé, zài pàn zhēn jiǎ shū wèi fēn. dāng shí xué shì, jiē fèng zhào jì hé. zì zhēn yuán hòu, yǐ yì jìn shēn. chéng ēn chēng zhǐ, yī rén ér yǐ. yóu jīng shān shuǐ zhú shí, huā niǎo rén wù, gǔ xián gōng dé yì shòu děng. bìng rù miào shàng pǐn. chū huà duàn
唐程修己，其先冀州人。性好學。時周昉任趙州長史，遂師事焉，二十年。凡畫之六十病，一一口授，以傳其妙。寶曆中，修己應明經舉，以昉所授付之。太和中，文宗好古重道。以晉明帝衛協畫《毛詩圖》，草木鳥獸賢士忠臣之象，不得其真。遂召修己圖之。皆據經定名，任土採拾。由是冠冕之制，生植之姿，遠無不審，幽無不顯矣。又嘗畫竹障於文思殿。帝賜歌云：良工運精思，巧極似有神。臨窗乍覩繁陰合，再盼真假殊未分。當時學士，皆奉詔繼和。自貞元後，以藝進身。承恩稱旨，一人而已。尤精山水竹石，花鳥人物，古賢功德異獸等。併入妙上品。（出《畫斷》）

biān luán
邊鸞

táng biān luán, jīng zhào rén. gōng dān qīng, zuì zhǎng yú huā niǎo zhé zhī zhī miào, gǔ suǒ wèi yǒu. guān qí xià bǐ qīng lì, shàn yòng sè. qióng yǔ máo zhī biàn tài, fèn chūn huá zhī fāng lì. zhēn yuán zhōng, xīn luó guó xiàn kǒng què, jiě wǔ. dé zōng zhào yú xuán wǔ mén xiě mào. yī zhèng yī bèi. cuì cǎi shēng dòng, jīn tián yí yán. ruò yùn qīng shēng, wǎn yīng fán jié. hòu yǐ kùn qióng, yú zé lù mào wǔ cān lián gēn, jīng miào zhī jí yě. jìn dài zhé zhī huā, jū qí shǒu yě. zhé zhī huā huì fēng dié bìng què děng, miào pǐn shàng. chū huà duàn
唐邊鸞，京兆人。攻丹青，最長於花鳥折枝之妙，古所未有。觀其下筆輕利，善用色。窮羽毛之變態，奮春華之芳麗。貞元中，新羅國獻孔雀，解舞。德宗召於玄武門寫貌。一正一背。翠彩生動，金鈿遺妍。若運清聲，宛應繁節。後以困窮，於澤潞貌五參連根，精妙之極也。近代折枝花，居其首也。折枝花卉蜂蝶並雀等，妙品上。（出《畫斷》）

zhāng xuān
張萱

táng zhāng xuān, jīng zhào rén. cháng huà guì gōng zǐ ān mǎ píng wéi gōng yuàn zǐ nǚ děng, míng guān yú shí. shàn qǐ cǎo, diǎn cù wèi zhì. tíng tái zhú shù, huā niǎo pú shǐ, jiē jí qí tài. huà zhǎng mén yuàn, yuē cí lǜ sī, qū jǐn qí zhǐ. jí jīn jǐng wú tóng qiū yè huáng yě. fěn běn huà guì gōng zǐ yè yóu tú gōng zhōng qī xī qǐ qiǎo tú wàng yuè tú, jiē xiāo shàng yōu xián duō sī, yì yú yú xiàng. qí huà zǐ nǚ, zhōu fǎng zhī nán lún yě. guì gōng zǐ ān mǎ děng, miào pǐn shàng. chū huà duàn
唐張萱，京兆人。嘗畫貴公子鞍馬屏帷宮苑子女等，名冠於時。善起草，點簇位置。亭台竹樹，花鳥僕使，皆極其態。畫《長門怨》，約詞慮思，曲盡其旨。即金井梧桐秋葉黃也。粉本畫《貴公子夜遊圖》、《宮中七夕乞巧圖》、《望月圖》，皆綃上幽閒多思，意逾於象。其畫子女，周昉之難倫也。貴公子鞍馬等，妙品上。（出《畫斷》）

wáng mò
王墨

táng wáng mò, bù zhī hé xǔ rén, míng qià. shàn pō mò, shí rén wèi zhī wáng mò. duō yóu jiāng hú. shàn huà shān shuǐ sōng bǎi zá shù. xìng shū yě hǎo jiǔ. měi yù tú zhàng, xìng hān zhī hòu, xiān yǐ pō mò. huò jiào huò yín. jiǎo cù shǒu mǒ. huò fú huò gàn, suí qí xíng xiàng. wèi shān wèi shí, wèi shuǐ wèi shù. yīng xīn suí yì, shū ruò zào huà. tú chéng. yún xiá dàn zhī, fēng yǔ sǎo zhī. bù jiàn qí mò wū zhī jī yě. chū huà duàn
唐王墨，不知何許人，名洽。善潑墨，時人謂之王墨。多游江湖。善畫山水松柏雜樹。性疏野好酒。每欲圖障，興酣之後，先已潑墨。或叫或吟。腳蹙手抹。或拂或干，隨其形象。為山為石，為水為樹。應心隨意，倏若造化。圖成。雲霞澹之，風雨掃之。不見其墨污之跡也。（出《畫斷》）

lǐ zhòng hé
李仲和

táng lǐ zhòng hé, jiàn zhī zǐ. jiàn cháng rèn xīn zhōu cì shǐ, shàn huà fān rén mǎ. zhòng hé néng jì qí yì, ér bǐ lì bù jí qí fù. xiāng guó lìng gū táo, yì dài wèi xiāng, jiā fù tú huà. jí xīn zhōu wài sūn. jiā yǒu xiǎo huà rén mǎ zhàng, shì yóu dé yì zhě. huì xiàn zōng qǔ zhì jìn zhōng. hòu què cì hái. chū míng huà jì
唐李仲和，漸之子。漸嘗任忻州刺史，善畫番人馬。仲和能繼其藝，而筆力不及其父。相國令孤綯，奕代為相，家富圖畫。即忻州外孫。家有小畫人馬障，是尤得意者。會憲宗取置禁中。後卻賜還。（出《名畫記》）

liú shāng
劉商

táng liú shāng, guān zhì jiǎn xiào lǐ bù láng zhōng biàn zhōu guān chá pàn guān. shào nián yǒu piān yǒng gāo qíng. gōng shān shuǐ shù shí. chū shī zhāng zǎo, yǐ zào zhēn wèi yì. zì zhāng biǎn cuàn hòu, chóu chàng fù shī yún: tái shí cāng cāng lín jiàn shuǐ, xī fēng niǎo niǎo dòng sōng zhī. shì jiān wéi yǒu zhāng tōng huì, liú xiàng héng yáng nǎ dé zhī. chū míng huà jì
唐劉商，官至檢校禮部郎中汴州觀察判官。少年有篇詠高情。攻山水樹石。初師張藻，以造真為意。自張貶竄後，惆悵賦詩云：苔石蒼蒼臨澗水，溪風裊裊動松枝。世間唯有張通會，流向衡陽哪得知。（出《名畫記》）

lì guī zhēn
厲歸真

táng mò, jiāng nán yǒu dào shì lì guī zhēn zhě, bù zhī hé xǔ rén yě. céng yóu hóng zhōu xìn guǒ guān. jiàn sān guān diàn nèi gōng dé sù xiàng, shì xuán zōng shí jiā shū, zhì zuò shèn miào. duō bèi què gē fèn huì qí shàng. guī zhēn suì yú diàn bì huà yī yào, bǐ jī qí jué. zì cǐ què gē wú fù qī zhǐ cǐ diàn. qí huà zhì jīn shàng cún. guī zhēn yóu néng huà zhé zhú yě què. hòu yǒu rén chuán. guī zhēn yú luó fú shān shàng shēng. chū yù táng xián huà
唐末，江南有道士歷歸真者，不知何許人也。曾游洪州信果觀。見三官殿內功德塑像，是玄宗時夾紓，製作甚妙。多被雀鴿糞穢其上。歸真遂於殿壁畫一鷂，筆跡奇絕。自此雀鴿無復棲止此殿。其畫至今尚存。歸真尤能畫折竹野鵲。後有人傳。歸真於羅浮山上升。（出《玉堂閒畫》）

shèng huà
聖畫

yún huā sì yǒu shèng huà diàn. zhǎng ān zhōng wèi zhī qī shèng huà. chū diàn yǔ jì zhì, sì sēng zhào huà gōng. jiāng mìng shī cǎi shì. huì guì qí zhí, bù hé sì sēng qí chóu. yì jìng qù. hòu shù rì, yǒu èr shào nián yì sì lái yè yuē: mǒu shàn huà zhě yě, jīn wén cǐ sì jiāng mìng huà gōng, mǒu bù gǎn lì qí jià. yuàn shū gōng kě hū? sì sēng yù xiān yuè qí jī. shào nián yuē: mǒu dì xiōng fán qī rén, wèi cháng huà yú zhǎng ān zhōng, níng yǒu jī hū? sì sēng yǐ wèi wàng. shāo nán zhī. shào nián yuē: mǒu jì bù nà shī zhī zhí. gǒu bù kě shī yì, jí mìng wū qí bì, wèi wèi wǎn yě. sì sēng lì qí wú zhí, suì xǔ zhī. hòu yī rì, qī rén guǒ zhì. gè qiè cǎi huì, jiāng rù qí diàn. qiě wèi sēng yuē: cóng cǐ qù qī rì, shèn wù qǐ wú zhī mén, yì bù láo yǐn shí. gài yǐ wèi fēng rì suǒ qīn shuò yě. kě yǐ ní gù wú mén, wú shǐ yǒu xiān xì. bù rán, zé bù néng shī qí miào yǐ. sēng cóng qí yǔ. rú shì fán liù rì, qù wú yǒu wén. sēng xiāng yǔ yuē: cǐ bì tā guài yě, qiě bù kě guǒ qí yuē. suì xiāng yǔ fā qí fēng. hù jì qǐ, yǒu qī gē piān piān, wàng kōng fēi qù. qí diàn zhòng cǎi huì. yǎn ruò sì yú, wéi xī běi yōng wèi jǐn qí shì yān. hòu huà gōng lái jiàn zhī, dà jīng yuē: zhēn shén miào zhī bǐ yě. yú shì wú gǎn jì qí sè zhě. chū xuān shì zhì
雲花寺有聖畫殿。長安中謂之《七聖畫》。初殿宇既制，寺僧召畫工。將命施彩飾。會貴其直，不合寺僧祈酬。亦竟去。後數日，有二少年詣寺來謁曰：某善畫者也，今聞此寺將命畫工，某不敢利其價。願輸功可乎？寺僧欲先閱其跡。少年曰：某弟兄凡七人，未嘗畫於長安中，寧有跡乎？寺僧以為妄。稍難之。少年曰：某既不納師之直。苟不可師意，即命圬其壁，未為晚也。寺僧利其無直，遂許之。後一日，七人果至。各挈彩繪，將入其殿。且為僧曰：從此去七日，慎勿啟吾之門，亦不勞飲食。蓋以畏風日所侵鑠也。可以泥固吾門，無使有纖隙。不然，則不能施其妙矣。僧從其語。如是凡六日，閴無有聞。僧相語曰：此必他怪也，且不可果其約。遂相與發其封。戶既啟，有七鴿翩翩，望空飛去。其殿中彩繪。儼若四隅，唯西北墉未盡其飾焉。後畫工來見之，大驚曰：真神妙之筆也。於是無敢繼其色者。（出《宣室志》）

lián guǎng
廉廣

lián guǎng zhě, lǔ rén yě. yīn cǎi yào, yú tài shān yù fēng yǔ, zhǐ yú dà shù xià. jí yè bàn yǔ qíng. xìn bù ér xíng. é féng yī rén, yǒu ruò yǐn shì. wèn guǎng yuē: jūn hé shēn yè zài cǐ? réng lín xià gòng zuò. yǔ yí shí, hū wèi guǎng yuē: wǒ néng huà, kě fèng jūn fǎ. guǎng wěi wěi. nǎi yuē: wǒ yǔ jūn yī bǐ, dàn mì cáng yān. jí suí yì ér huà, dāng tōng líng. yīn huái zhōng qǔ yī wǔ sè bǐ yǐ shòu zhī. guǎng bài xiè qì, cǐ rén hū bù jiàn. ěr hòu pō yǒu yàn. dàn mì qí shì, bù gǎn qīng huà. hòu yīn zhì zhōng dōu xiàn. lǐ lìng zhě xìng hǎo huà, yòu zhī qí shì, mìng guǎng zhì. yǐn jiǔ cóng róng wèn zhī. guǎng mì ér bù yán. lǐ kǔ gào zhī. guǎng bù dé yǐ, nǎi yú bì shàng huà guǐ bīng bǎi yú, zhuàng ruò fù dí. qí wèi zhào zhī zhī, yì jiān mìng zhī. guǎng yòu yú zhào xiè zhōng bì shàng, huà guǐ bīng bǎi yú, zhuàng ruò nǐ zhàn. qí xī, liǎng chù suǒ huà zhī guǐ bīng jù chū zhàn. lǐ jí zhào jì jiàn cǐ yì, bù gǎn liú. suì jiē huǐ suǒ huà guǐ bīng. guǎng yì jù ér táo wǎng xià pī. xià pī lìng zhī qí shì, yòu qiè qǐng guǎng huà. guǎng yīn gào yuē: yú ǒu yè yù yī shén líng, chuán dé huà fǎ, měi bù gǎn xià bǐ. qí rú wǎng wǎng wèi yāo. xìng chá zhī. qí zǎi bù tīng. wèi guǎng yuē: huà guǐ bīng jí zhàn, huà wù bì bù zhàn yě. yīn mìng huà yī lóng. guǎng miǎn ér huà zhī. bǐ cái jué, yún zhēng wù qǐ, piāo fēng shū zhì. huà lóng hū chéng yún ér shàng. zhì pāng tuó zhī yǔ, lián rì bù zhǐ. lìng yōu piào huài yì jū. fù yí guǎng yǒu yāo shù, nǎi shōu guǎng xià yù, qióng jié zhī. guǎng chēng wú yāo shù. yǐ yǔ yóu wèi zhǐ, lìng nù shén. guǎng yú yù nèi hào qì, zhuī gào shān shén. qí yè, mèng shén rén yán yuē: jūn dāng huà yī dà niǎo, chì ér chéng zhī fēi, jí miǎn yǐ. guǎng jí shǔ, nǎi mì huà yī dà niǎo. shì chì zhī, guǒ zhǎn chì. guǎng chéng zhī, fēi yuǎn ér qù. zhí zhì tài shān ér xià. xún fù jiàn shén. wèi guǎng yuē: jūn yán xiè yú rén jiān, gù yǒu nán è yě. běn yǔ jūn yī xiǎo bǐ, yù wèi jūn zhì fú, jūn fǎn zì zhì huò, jūn dāng jiàn hái. guǎng nǎi huái zhōng tàn bǐ hái zhī. shén xún bù jiàn. guǎng yīn bù fù néng huà. xià pī huà lóng, jìng wèi ní bì. chū dà táng qí shì
廉廣者，魯人也。因採藥，於泰山遇風雨，止於大樹下。及夜半雨晴。信步而行。俄逢一人，有若隱士。問廣曰：君何深夜在此？仍林下共坐。語移時，忽謂廣曰：我能畫，可奉君法。廣唯唯。乃曰：我與君一筆，但密藏焉。即隨意而畫，當通靈。因懷中取一五色筆以授之。廣拜謝訖，此人忽不見。爾後頗有驗。但秘其事，不敢輕畫。後因至中都縣。李令者性好畫，又知其事，命廣至。飲酒從容問之。廣秘而不言。李苦告之。廣不得已，乃於壁上畫鬼兵百餘，狀若赴敵。其尉趙知之，亦堅命之。廣又於趙廨中壁上，畫鬼兵百餘，狀若擬戰。其夕，兩處所畫之鬼兵俱出戰。李及趙既見此異，不敢留。遂皆毀所畫鬼兵。廣亦懼而逃往下邳。下邳令知其事，又切請廣畫。廣因告曰：余偶夜遇一神靈，傳得畫法，每不敢下筆。其如往往為妖。幸察之。其宰不聽。謂廣曰：畫鬼兵即戰，畫物必不戰也。因命畫一龍。廣勉而畫之。筆才絕，雲蒸霧起，飄風倏至。畫龍忽乘雲而上。至滂沱之雨，連日不止。令憂漂壞邑居。復疑廣有妖術，乃收廣下獄，窮詰之。廣稱無妖術。以雨猶未止，令怒甚。廣於獄內號泣，追告山神。其夜，夢神人言曰：君當畫一大鳥，叱而乘之飛，即免矣。廣及曙，乃密畫一大鳥。試叱之，果展翅。廣乘之，飛遠而去。直至泰山而下。尋復見神。謂廣曰：君言泄於人間，固有難厄也。本與君一小筆，欲為君致福，君反自致禍，君當見還。廣乃懷中探筆還之。神尋不見。廣因不復能畫。下邳畫龍，竟為泥壁。（出《大唐奇事》）

fàn shān rén
范山人

lǐ shū zhān cháng shí yī fàn shān rén, tíng yú sī dì. shí yǔ xiū jiù bì zhōng. jiān shàn tuī bù jìn zhòu. zhǐ bàn nián. hū wèi lǐ yuē: mǒu jiāng qù, yǒu yī yì, yù yǐ wèi bié. suǒ wèi shuǐ huà yě. nǎi qǐng hòu tīng shàng jué dì wèi chí fāng zhàng, shēn chǐ yú. ní yǐ má huī. rì jí shuǐ mǎn zhī. hòu shuǐ bù hào, jù dān qīng mò yàn. xiān yuán bǐ kòu chǐ liáng jiǔ, nǎi zòng háo shuǐ shàng. jiù shì, dàn jiàn shuǐ sè hún hún ěr. jīng èr rì, tà yǐ xì juàn sì fú. shí qǐng, jǔ chū guān zhī. gǔ sōng guài shí, rén wù wū mù, wú bù bèi yě. lǐ jīng yì, kǔ jié zhī, wéi yán shàn néng jìn cǎi sè. bù lìng chén sàn ér yǐ. chū yǒu yáng zá zǔ
李叔詹常識一范山人，停於私第。時語休咎必中。兼善推步禁呪。止半年。忽謂李曰：某將去，有一藝，欲以為別。所謂水畫也。乃請後廳上掘地為池方丈，深尺余。泥以麻灰。日汲水滿之。候水不耗，具丹青墨硯。先援筆叩齒良久，乃縱毫水上。就視，但見水色渾渾耳。經二日，搨以細絹四幅。食頃，舉出觀之。古松怪石，人物屋木，無不備也。李驚異，苦詰之，唯言善能禁彩色。不令沉散而已。（出《酉陽雜俎》）

wéi shū wén
韋叔文

táng jìn shì wéi shū wén shàn huà mǎ. xiá yuē, ǒu huà èr mǎ zhá juàn ér wèi shè sè. fù jǔ, guò huá yuè miào qián. huǎng rán rú mèng. jiàn miào qián rén yè jǐ yún: jīn tiān wáng fèng zhào. shū wén bù jué xià mǎ ér rù, shēng diàn jiàn wáng. wáng yuē: zhī jūn yǒu èr mǎ shèn jiā, jīn jiāng qiú zhī, lái chūn gǎi míng ér dì yǐ. shū wén yuē: jǐ dàn yǒu suǒ chéng zhě ěr. wáng yuē: yǒu, shì sī zhī. shū wén àn sī yǒu èr huà mǎ, jí duì yuē: yǒu mǎ, máo sè wèi jiù. yuē: kě yǐ wèi huì. shū wén yuē: nuò. chū miào, jí yú diàn zhōng tiān sè yǐ xiàn zhī. lái chūn gǎi míng ér dì. chū wén qí lù
唐進士韋叔文善畫馬。暇曰，偶畫二馬札絹而未設色。赴舉，過華岳廟前。怳然如夢。見廟前人謁己云：金天王奉召。叔文不覺下馬而入，升殿見王。王曰：知君有二馬甚佳，今將求之，來春改名而第矣。叔文曰：己但有所乘者爾。王曰：有，試思之。叔文暗思有二畫馬，即對曰：有馬，毛色未就。曰：可以為惠。叔文曰：諾。出廟，急於店中添色以獻之。來春改名而第。（出《聞奇錄》）