zhāng zǐ fáng dōng fāng shuò wáng qiáo zhōu yǐn yáo liú shāng
張子房 東方朔 王喬 周隱遙 劉商
zhāng zǐ fáng
張子房
zhāng zǐ fáng, míng liáng, hán guó rén yě, bì dì yú nán yáng, xǐ jū yú pèi, hòu wèi pèi guó rén yān.
張子房，名良，韓國人也，避地於南陽，徙居於沛，後為沛國人焉。
tóng yòu shí, guò xià pī yí qiáo, fēng xuě fāng shén, yù yī lǎo sǒu, zhe wū jīn, huáng dān yī. zhuì lǚ yú qiáo xià, mù zǐ fáng yuē: rú zǐ wèi wǒ qǔ zhī. zǐ fáng wú juàn sè, xià qiáo qǔ lǚ yǐ jìn. lǎo sǒu yǐn zú yǐ nà zhī, zǐ fáng shén yì yù gōng.
童幼時，過下邳圯橋，風雪方甚，遇一老叟，着烏巾，黃單衣。墜履於橋下，目子房曰：「孺子為我取之。」子房無倦色，下橋取履以進。老叟引足以納之，子房神意愈恭。
sǒu xiào yuē: rú zǐ kě jiào yě. míng dàn lái cǐ, dāng yǒu suǒ jiào. zǐ fáng mèi shuǎng zhì, sǒu yǐ zài yǐ. yuē: qī ér hòu zhì, wèi kě chuán dào. rú shì zhě sān, zǐ fáng xiān zhì, yì wú juàn dài.
叟笑曰：「孺子可教也。明旦來此，當有所教。」子房昧爽至，叟已在矣。曰：「期而後至，未可傳道。」如是者三，子房先至，亦無倦怠。
lǎo sǒu xǐ, yǐ shū shòu zhī yuē: dú cǐ dāng wèi dì wáng shī. ruò fù qiú wú, nǎi gǔ chéng shān xià huáng shí yě.
老叟喜，以書授之曰：「讀此當為帝王師。若復求吾，乃谷城山下黃石也。」
zǐ fáng dú qí shū, néng yīng jī quán biàn, zuǒ hàn zǔ dìng tiān xià.
子房讀其書，能應機權變，佐漢祖定天下。
hòu rén wèi qí shū wèi huáng shí gōng shū. xiū zhī yú shēn, néng liàn qì jué lì, qīng shēn yǔ huà.
後人謂其書為黃石公書。修之於身，能鍊氣絕力，輕身羽化。
yǔ qǐ lǐ jì dōng yuán gōng lù lǐ xiān shēng xià huáng gōng, wèi yún xiá zhī jiāo.
與綺里季、東園公、甪里先生、夏黃公，為雲霞之交。
hàn chū, yù sì wǔ xiǎo ér lù shàng qún xì, yī ér yuē: zhe qīng qún, rù tiān mén, yī jīn mǔ, bài mù gōng. shí rén mò zhī zhī, zǐ fáng zhī zhī, wǎng bài zhī yuē: cǐ dōng wáng gōng zhī yù tóng yě. suǒ wèi jīn mǔ zhě, xī wáng mǔ yě mù gōng zhě, dōng wáng gōng yě. cǐ èr yuán zūn, nǎi yīn yáng zhī fù mǔ, tiān dì zhī běn yuán, huà shēng wàn líng, yù yǎng qún pǐn. mù gōng wèi nán xiān zhī zhǔ, jīn mǔ wèi nǚ xiān zhī zōng. zhǎng shēng fēi huà zhī shì, shēng tiān zhī chū, xiān jìn jīn mǔ, hòu yè mù gōng, rán hòu shēng sān qīng, cháo tài shàng yǐ. cǐ gē nǎi yù tóng jiào shì rén bài wáng gōng ér yī wáng mǔ yě.
漢初，遇四五小兒路上群戲，一兒曰：「着青裙，入天門，揖金母，拜木公。」時人莫知之，子房知之，往拜之曰：「此東王公之玉童也。所謂金母者，西王母也；木公者，東王公也。此二元尊，乃陰陽之父母，天地之本源，化生萬靈，育養群品。木公為男仙之主，金母為女仙之宗。長生飛化之士，升天之初，先覲金母，後謁木公，然後升三清，朝太上矣。此歌乃玉童教世人拜王公而揖王母也。」
zǐ fáng zuǒ hàn, fēng liú hóu, wèi dà sī tú. jiě xíng yú shì, zàng yú lóng shǒu yuán.
子房佐漢，封留侯，為大司徒。解形於世，葬於龍首原。
chì méi zhī luàn, rén fā qí mù, dàn jiàn huáng shí zhěn, huà ér fēi qù, ruò liú xīng yān. bù jiàn qí shī xíng yì guān, dé sù shū yī piān jí bīng lüè shù zhāng. zǐ fáng dēng xiān, wèi wèi tài xuán tóng zǐ, cháng cóng lǎo jūn yú tài qīng zhī zhōng. qí sūn dào líng dé dào, cháo kūn lún zhī xī, zǐ fáng wǎng yān. chū xiān chuán shí yí
赤眉之亂，人發其墓，但見黃石枕，化而飛去，若流星焉。不見其屍形衣冠，得素書一篇及兵略數章。子房登仙，位為太玄童子，常從老君於太清之中。其孫道陵得道，朝崑崙之夕，子房往焉。（出《仙傳拾遺》）
dōng fāng shuò
東方朔
dōng fāng shuò, xiǎo míng màn qiàn. fù zhāng shì, míng yí, zì shǎo píng mǔ tián shì. yí nián èr bǎi suì, dùn ruò tóng zǐ. shuò chū sān rì ér tián shì sǐ, sǐ shí hàn jǐng dì sān nián yě. lín mǔ shí shuò yǎng zhī, shí dōng fāng shǐ míng, yīn yǐ xìng yān. nián sān suì, tiān xià mì shí, yī lǎn àn sòng yú kǒu, héng zhǐ huī tiān shàng kōng zhōng dú yǔ.
東方朔，小名曼倩。父張氏，名夷，字少平；母田氏。夷年二百歲，頓若童子。朔出三日而田氏死，死時漢景帝三年也。鄰母拾朔養之，時東方始明，因以姓焉。年三歲，天下秘識，一覽暗誦於口，恆指揮天上空中獨語。
lín mǔ hū shī shuò, lěi yuè zàn guī, mǔ chī zhī. hòu fù qù, jīng nián nǎi guī. mǔ jiàn zhī dà jīng yuē: rǔ xíng jīng nián yī guī, hé yǐ wèi wú? shuò yuē: ér zàn zhī zǐ ní zhī hǎi, yǒu zǐ shuǐ wū yī, réng guò yú quán jiān huàn, cháo fā zhōng hái, hé yán jīng nián hū? mǔ yòu wèn yuē: rǔ xī jīng hé guó? shuò yuē: ér jiān yī jìng, zàn xī míng dōu chóng tái, yī wù mián, wáng gōng dàn ér yǐ dān lì xiá jiāng, ér shí zhī jì duō, bǎo mèn jǐ sǐ, nǎi yǐn xuán tiān huáng lù bàn hé. jí xǐng, hái yù yī cāng hǔ xī yú lù, chū ér qí hǔ ér hái, dǎ chuí guò tòng, hǔ niè ér jiǎo shāng. mǔ biàn bēi jiē, nǎi liè qīng bù shang guǒ zhī.
鄰母忽失朔，累月暫歸，母笞之。後復去，經年乃歸。母見之大驚曰：「汝行經年一歸，何以慰吾？」朔曰：「兒暫之紫泥之海，有紫水污衣，仍過虞泉湔浣，朝發中還，何言經年乎？」母又問曰：「汝悉經何國？」朔曰：「兒湔衣竟，暫息冥都崇台，一寤眠，王公啗兒以丹栗霞漿，兒食之既多，飽悶幾死，乃飲玄天黃露半合。即醒，還遇一蒼虎息於路，初兒騎虎而還，打捶過痛，虎齧兒腳傷。」母便悲嗟，乃裂青布裳裹之。
shuò fù qù jiā wàn lǐ, jiàn yī kū shù, tuō bù guà shù, bù huà wèi lóng, yīn míng qí dì wèi bù lóng zé.
朔復去家萬里，見一枯樹，脫布掛樹，布化為龍，因名其地為「布龍澤」。
shuò yǐ yuán fēng zhōng, yóu hóng méng zhī zé, hū yù mǔ cǎi sāng yú bái hǎi zhī bīn. é ér yǒu huáng méi wēng, zhǐ mǔ yǐ yǔ shuò yuē: xī wèi wǒ qī, tuō xíng wèi tài bái zhī jīng. jīn rǔ yì cǐ xīng zhī jīng yě. wú què shí tūn qì, yǐ jiǔ shí yú nián, mù zhōng tóng zǐ, jiē yǒu qīng guāng, néng jiàn yōu yǐn zhī wù. sān qiān nián yī fǎn gǔ xǐ suǐ, èr qiān nián yī bō pí fá máo, wú shēng lái yǐ sān xǐ suǐ wǔ fá máo yǐ.
朔以元封中，游鴻濛之澤，忽遇母採桑於白海之濱。俄而有黃眉翁，指母以語朔曰：「昔為我妻，托形為太白之精。今汝亦此星之精也。吾卻食吞氣，已九十餘年，目中童子，皆有青光，能見幽隱之物。三千年一返骨洗髓，二千年一剝皮伐毛，吾生來已三洗髓五伐毛矣。」
shuò jì zhǎng, shì hàn wǔ dì wèi tài zhōng dài fū. wǔ dì mù nián, hǎo xiān shù, yǔ shuò xiá nì.
朔既長，仕漢武帝為太中大夫。武帝暮年，好仙術，與朔狎昵。
yī rì wèi shuò yuē: wú yù shǐ ài xìng zhě bù lǎo, kě hū?
一日謂朔曰：「吾欲使愛幸者不老，可乎？」
shuò yuē: chén néng zhī.
朔曰：「臣能之。」
dì yuē: fú hé yào?
帝曰：「服何藥？」
yuē: dōng běi dì yǒu zhī cǎo, xī nán yǒu chūn shēng zhī yú.
曰：「東北地有芝草，西南有春生之魚。」
dì yuē: hé zhī zhī?
帝曰：「何知之？」
yuē: sān zú wū yù xià dì shí cǐ cǎo, xī hé yǐ shǒu yǎn wū mù, bù xǔ xià, wèi qí shí cǐ cǎo yě. niǎo shòu shí cǐ, jí měi mèn bù néng dòng.
曰：「三足烏欲下地食此草，羲和以手掩烏目，不許下，畏其食此草也。鳥獸食此，即美悶不能動。」
wèn yuē: zi hé zhī zhī?
問曰：「子何知之？」
shuò yuē: xiǎo ér shí jué jǐng, xiàn luò jǐng xià, shù shí nián wú suǒ tuō. yǒu rén yǐn chén wǎng qǔ cǐ cǎo, nǎi gé hóng quán bù dé dù. qí rén yǔ chén yī zhī lǚ, chén nǎi chéng lǚ fàn quán, dé ér shí zhī. qí guó rén jiē zhī zhū yù wèi diàn, yào chén rù yún fú zhī mù, shè xuán mín diāo zhěn, kè lòu wèi rì yuè yún léi zhī zhuàng, yì yuē lòu kōng zhěn, yì yuē xuán diāo zhěn. yòu jiàn háo zhī zhēn rù, yǐ bǎi zhī háo zhī wèi rù. cǐ háo rù ér lěng, cháng yǐ xià rì shū zhī, yīn míng róu háo shuǐ zǎo zhī rù. chén jǔ shǒu shì zhī, kǒng shuǐ shī xí, dìng shì nǎi guāng yě.
朔曰：「小兒時掘井，陷落井下，數十年無所託。有人引臣往取此草，乃隔紅泉不得渡。其人與臣一隻履，臣乃乘履泛泉，得而食之。其國人皆織珠玉為簟，要臣入雲韍之幕，設玄珉雕枕，刻鏤為日月雲雷之狀，亦曰『鏤空枕』，亦曰『玄雕枕』。又薦毫之珍褥，以百之毫織為褥。此毫褥而冷，常以夏日舒之，因名『柔毫水藻之褥』。臣舉手試之，恐水濕席，定視乃光也。」
qí hòu wǔ dì qǐn yú líng guāng diàn, zhào shuò yú qīng qǐ chuāng tí kù mù xià, wèn shuò yuē: hàn nián yùn huǒ dé tǒng, yǐ hé jīng hé ruì wèi xiáng?
其後武帝寢於靈光殿，召朔於青綺窗綈絝幕下，問朔曰：「漢年運火德統，以何精何瑞為祥？」
shuò duì yuē: chén cháng yóu hào rán zhī xū, zài zhǎng ān zhī dōng, guò fú sāng qī wàn lǐ, yǒu yún shān. shān dǐng yǒu jǐng, yún cóng jǐng zhōng chū. ruò tǔ dé zé huáng yún, huǒ dé zé chì yún, jīn dé zé bái yún, shuǐ dé zé hēi yún. dì shēn xìn zhī.
朔對曰：「臣嘗游昊然之墟，在長安之東，過扶桑七萬里，有雲山。山頂有井，雲從井中出。若土德則黃雲，火德則赤雲，金德則白雲，水德則黑雲。」帝深信之。
tài chū èr nián, shuò cóng xī nà xié guó hái, dé shēng fēng mù shí zhī, yǐ xiàn dì. zhǎng jiǔ chǐ, dà rú zhǐ. cǐ mù chū yīn huán zhī shuǐ, zé yǔ gòng suǒ wèi yīn huán shì lái. jí qí yuán yě, chū tián bō, shàng yǒu zǐ yàn huáng hú jí qí jiān. shí rú xì zhū, fēng chuī zhū rú yù shēng, yīn yǐ wèi míng. dì yǐ zhī biàn cì qún chén, nián bǎi suì zhě bān cì. cǐ rén yǒu jí, zhī zé yǒu hàn, jiāng sǐ zhě zhī zé zhé. xī lǎo dān zài zhōu èr qiān qī bǎi nián, cǐ zhī wèi hàn hóng yá xiān shēng, yáo shí nián yǐ sān qiān suì, cǐ zhī yì wèi yī zhé. dì nǎi cì shuò, shuò yuē: chén jiàn cǐ zhī sān biàn kū sǐ, sǐ ér fù shēng, hé chì hàn zhé ér yǐ? yǔ yuē: nián mò nián, zhī hū hàn. míng chāo běn mò zuò wèi, hū zuò wù. yù lǎn juǎn yǐn dòng míng jì zuò nián wèi bàn, zhī bù hàn cǐ mù wǔ qiān suì yī shī, wàn suì yī kū yě. dì yǐ wèi rán.
太初二年，朔從西那邪國還，得聲風木十枝，以獻帝。長九尺，大如指。此木出因洹之水，則禹貢所謂『因桓』是來。即其源也，出甜波，上有紫燕黃鵠集其間。實如細珠，風吹珠如玉聲，因以為名。帝以枝遍賜群臣，年百歲者頒賜。此人有疾，枝則有汗，將死者枝則折。昔老聃在周二千七百年，此枝未汗；洪崖先生，堯時年已三千歲，此枝亦未一折。帝乃賜朔，朔曰：「臣見此枝三遍枯死，死而復生，何翅汗折而已？語曰：『年末年，枝忽汗。（明抄本末作未，忽作勿。御覽卷９５３引《洞冥記》作「年未半，枝不汗」）』此木五千歲一濕，萬歲一枯也。」帝以為然。
yòu tiān hàn èr nián, dì shēng cāng lóng guǎn, sī xiān shù, zhào zhū fāng shì, yán yuǎn guó xiá xiāng zhī shì. wéi shuò xià xí cāo bǐ shū yuē: chén yóu běi jí, zhì jìng huǒ shān, rì yuè suǒ bù zhào, yǒu lóng xián huǒ, yǐ zhào shān sì jí. yì yǒu yuán yòu chí yuàn, jiē zhí yì cǎo mù. yǒu míng jīng cǎo. rú jīn dēng, zhé wèi zhú, zhào jiàn guǐ wù xíng. xiān rén níng fēng, cháng yǐ cǐ cǎo rán yú yú yuán zuò wèi, jù míng chāo běn gǎi yè, cháo jiàn fù nèi wài yǒu guāng, yì míng dòng fù cǎo. dì cuò cǐ cǎo wèi sū, yǐ tú míng yún zhī guān, yè zuò cǐ guān, jí bù jiā zhú, yì míng zhào mèi cǎo. cǎi yǐ jí zú, zé rù shuǐ bù chén.
又天漢二年，帝升蒼龍館，思仙術，召諸方士，言遠國遐鄉之事。唯朔下席操筆疏曰：「臣游北極，至鏡火山，日月所不照，有龍銜火，以照山四極。亦有園囿池苑，皆植異草木。有明莖草。如金燈，折為燭，照見鬼物形。仙人寧封，嘗以此草然於（於原作為，據明抄本改）夜，朝見腹內外有光，亦名『洞腹草』。帝剉此草為蘇，以塗明雲之觀，夜坐此觀，即不加燭，亦名『照魅草」。采以籍足，則入水不沉。」
shuò yòu cháng dōng yóu jí yún zhī dì, de shén mǎ yī pǐ, gāo jiǔ chǐ. dì wèn shuò hé shòu, yuē: wáng mǔ chéng yún guāng niǎn, yǐ shì dōng wáng gōng zhī shě, shuì cǐ mǎ yú zhī tián, dōng wáng gōng nù, qì cǐ mǎ yú qīng jīn tiān àn. chén zhì wáng gōng tán, yīn qí ér fǎn. rào rì sān zā, cǐ mǎ rù hàn guān, guān mén yóu wèi yǎn. chén yú mǎ shàng shuì, bù jué hái zhì.
朔又嘗東遊吉雲之地，得神馬一匹，高九尺。帝問朔何獸，曰：「王母乘雲光輦，以適東王公之舍，稅此馬於芝田，東王公怒，棄此馬於清津天岸。臣至王公壇，因騎而反。繞日三匝，此馬入漢關，關門猶未掩。臣於馬上睡，不覺還至。」
dì yuē: qí míng yún hé?
帝曰：「其名云何？」
shuò yuē: yīn shì wèi míng, míng bù jǐng jū. shuò yuē: zì yù zhī rú nú mǎ jiǎn lǘ ěr. shuò yuē: chén yǒu jí yún cǎo qiān qǐng, zhǒng yú jiǔ jǐng shān dōng, èr qiān nián yī huā, míng nián yīng shēng, chén zǒu wǎng yì zhī, yǐ mò mǎ, mǎ lì bù jī. shuò yuē: chén zhì dōng jí, guò jí yún zhī zé.
朔曰：「因事為名，名『步景駒』。」朔曰：「自馭之如駑馬蹇驢耳。」朔曰：「臣有吉雲草千頃，種於九景山東，二千年一花，明年應生，臣走往刈之，以秣馬，馬立不飢。」朔曰：「臣至東極，過吉雲之澤。」
dì yuē: hé wèi jí yún?
帝曰：「何為吉雲？」
yuē: qí guó cháng yǐ yún qì zhàn xiōng jí, ruò yǒu xǐ qìng zhī shì, zé mǎn yí yún qǐ, wǔ sè zhào rén. zhe yú cǎo shù, jiē chéng wǔ sè lù, lù wèi jiē gān.
曰：「其國常以雲氣占凶吉，若有喜慶之事，則滿宜云起，五色照人。着於草樹，皆成五色露，露味皆甘。」
dì yuē: jí yún wǔ lù kě dé fǒu?
帝曰：「吉雲五露可得否？」
yuē: chén fù jí yún cǎo yǐ bèi mǎ, cǐ lì kě dé, rì kě sān èr wǎng. nǎi dōng zǒu, zhì xī ér hái, dé xuán bái qīng huáng lù, shèng yǐ qīng liú lí, gè shòu wǔ hé, shòu dì. dì biàn cì qún chén, qí dé zhī zhě, lǎo zhě jiē shǎo, jí zhě jiē chú yě.
曰：「臣負吉雲草以備馬，此立可得，日可三二往。」乃東走，至夕而還，得玄白青黃露，盛以青琉璃，各受五合，授帝。帝遍賜群臣，其得之者，老者皆少，疾者皆除也。
yòu wǔ dì cháng jiàn huì xīng, shuò zhé zhǐ xīng mù yǐ shòu dì, dì zhǐ huì xīng, yīng shí xīng méi, shí rén mò zhī cè yě.
又武帝常見彗星，朔折『指星木』以授帝，帝指彗星，應時星沒，時人莫之測也。
shuò yòu shàn xiào, měi màn shēng zhǎng xiào, zhé chén luò màn fēi.
朔又善嘯，每曼聲長嘯，輒塵落漫飛。
shuò wèi sǐ shí, wèi tóng shě láng yuē: tiān xià rén wú néng zhī shuò, zhī shuò zhě wéi tài wáng gōng ěr. shuò zú hòu, wǔ dì dé cǐ yǔ, jí zhào tài wáng gōng wèn zhī yuē: ěr zhī dōng fāng shuò hū?
朔未死時，謂同舍郎曰：「天下人無能知朔，知朔者唯太王公耳。」朔卒後，武帝得此語，即召太王公問之曰：「爾知東方朔乎？」
gōng duì yuē: bù zhī.
公對曰：「不知。」
gōng hé suǒ néng?
「公何所能？」
yuē: pō shàn xīng lì.
曰：「頗善星曆。」
dì wèn zhū xīng jiē jù zài fǒu?
帝問「諸星皆具在否？」
yuē: zhū xīng jù, dú bù jiàn suì xīng shí bā nián, jīn fù jiàn ěr.
曰：「諸星具，獨不見歲星十八年，今復見耳。」
dì yǎng tiān tàn yuē: dōng fāng shuò shēng zài zhèn páng shí bā nián, ér bù zhī shì suì xīng zāi. cǎn rán bù lè.
帝仰天嘆曰：「東方朔生在朕旁十八年，而不知是歲星哉。」慘然不樂。
qí yú shì jī, duō sàn zài bié juǎn, cǐ bù bèi zài. chū dòng míng jì jí shuò bié chuán
其餘事跡，多散在別卷，此不備載。（出《洞冥記》及《朔別傳》）
wáng qiáo
王喬
wáng qiáo, hé dōng rén yě, hàn xiǎn zōng shí wèi yè lìng.
王喬，河東人也，漢顯宗時為葉令。
yǒu shén shù, měi yuè shuò wàng, cháng yì jīng cháo. dì guài qí lái shù, ér bù jiàn chē qí, mì lìng tài shǐ cì wàng zhī. yán lín zhì, bì yǒu shuāng fú cóng dōng nán fēi lái. yú shì hòu fú zhì, jǔ luó zhāng zhī, dàn dé yī xì yān, nǎi sì nián shí suǒ cì shàng shū guān shǔ lǚ yě. měi dāng cháo shí, yè xiàn mén xià gǔ, bù jī zì míng, wén yú jīng shī. hòu tiān hū xià yù guān yú tíng qián, lì rén tuī pái, zhōng bù yáo dòng. qiáo yuē: tiān dì yù zhào wǒ yě. nǎi mù yù fú ěr, wò guān zhōng, gài biàn lì fù. sù xī nǎi zàng chéng dōng, tǔ zì chéng fén. qí xī, xiàn zhōng niú yáng jiē liú hàn chuǎn fá, rén mò zhī zhī. bǎi xìng wèi lì miào, hào yè jūn cí, dǎo wú bù yīng, yuǎn jìn zūn chóng. dì zhào yíng qǔ qí gǔ, zhì dōu tíng xià, lüè wú fù shēng. huò yún: jí gǔ xiān rén wáng qiáo yě, shì biàn huà zhī jī yú shì ěr. chū xiān chuán shí yí
有神術，每月朔望，常詣京朝。帝怪其來數，而不見車騎，密令太史伺望之。言臨至，必有雙鳧從東南飛來。於是候鳧至，舉羅張之，但得一舄焉，乃四年時所賜尚書官屬履也。每當朝時，葉縣門下鼓，不擊自鳴，聞於京師。後天忽下玉棺於庭前，吏人推排，終不搖動。喬曰：「天帝欲召我也。」乃沐浴服餌，臥棺中，蓋便立復。宿昔乃葬城東，土自成墳。其夕，縣中牛羊皆流汗喘乏，人莫知之。百姓為立廟，號『葉君祠』，禱無不應，遠近尊崇。帝詔迎取其鼓，置都亭下，略無復聲。或云：「即古仙人王喬也，示變化之跡於世耳。」（出《仙傳拾遺》）
zhōu yǐn yáo
周隱遙
zhōu yǐn yáo, dòng tíng shān dào shì, zì yún lù lǐ xiān shēng zhī sūn. shān shàng yǒu qí zǔ lù lǐ miào lù lǐ cūn. yán qí shù shì dé dào, cháng jū jiāo shān zhōng, xué tài yīn liàn xíng zhī dào, sǐ yú yá kū zhōng. zhǔ qí dì zǐ yuē: jiǎn shì wǒ shī, wù lìng tā wù suǒ fàn. liù nián hòu, ruò zài shēng, dāng yǐ yī shang yī wǒ. dì zǐ shì zhī, chū zé chòu huì chóng huài, wéi wǔ zàng bù biàn, yī yán bì hù zhī. zhì liù nián wǎng kàn, nǎi shēn quán què shēng. dì zǐ bèi tāng mù, yǐ xīn yī yī zhī. fā zhěn ér hēi, zī cū ér zhí, ruò shòu liè yě. shí liù nián yòu sǐ rú qián, gèng qī nián fù shēng. rú cǐ sān dù, yǐ sì shí nián yú, jìn bā shí suì, zhuàng mào rú sān shí xǔ rén. suí yáng dì wén zhī, zhēng zhì dōng jùn, bān cì fēng hòu, ēn lǐ lóng yì. ér kěn qǐ guī shān. xún hái běn jùn. zhēn guān zhōng, zhào zhì zhǎng ān, yú nèi diàn ān zhì, wèn xiū xí zhī dào. duì yuē: chén suǒ xiū zhě, pǐ fū zhī zhì, gōng bù jí wù, lì wéi yī shēn. dì wáng xiū dào, yī yán zhī lì, wàn guó méng fú. dé dào zhī xiào, sù yú rén chén. qū qū suǒ xué, fēi jiǔ zhòng wàn chéng zhī suǒ xiū yě. kěn qiú guī shān, xún yì suí qí suǒ shì. chū xiān chuán shí yí
周隱遙，洞庭山道士，自雲甪里先生之孫。山上有其祖甪里廟甪里村。言其數世得道，嘗居焦山中，學太陰鍊形之道，死於崖窟中。囑其弟子曰：「檢視我屍，勿令他物所犯。六年後，若再生，當以衣裳衣我。」弟子視之，初則臭穢蟲壞，唯五臟不變，依言閉護之。至六年往看，乃身全卻生。弟子備湯沐，以新衣衣之。發鬒而黑，髭粗而直，若獸鬣也。十六年又死如前，更七年復生。如此三度，已四十年余，近八十歲，狀貌如三十許人。隋煬帝聞之，征至東郡，頒賜豐厚，恩禮隆異。而懇乞歸山。尋還本郡。貞觀中，召至長安，於內殿安置，問修習之道。對曰：「臣所修者，匹夫之志，功不及物，利唯一身。帝王修道，一言之利，萬國蒙福。得道之效，速於人臣。區區所學，非九重萬乘之所修也。」懇求歸山，尋亦隨其所適。（出《仙傳拾遺》）
liú shāng
劉商
liú shāng zhě, zhōng shān jìng wáng zhī hòu. jǔ xiào lián, lì guān hé féi lìng. ér dǔ hǎo wú wèi qīng jiǎn zhī dào. fāng shù fú liàn zhī mén, wǔ jīn bā shí, suǒ nán zhì zhě. bì lì ér qiú zhī. rén yǒu fāng shū, wèi hé liàn shī xiào zhě, bì zī qí yào shí, gěi qí lú dǐng, zhù shǐ chéng zhī, wèi cháng yǒu suǒ jì yú yě. yīn fàn zhōu sháo zhà jiān, suì bǔ jū wǔ kāng shàng qiáng shān xià. yǒu qiáo tóng yào yú, suī cháng cǎo mù zhī yào, yì mén ér shòu zhě, yì dá yǐ shàn jià. yī dàn, qiáo fū yù qiáo, yǒu shù yī bǎ, shāng yì hòu jià zhì zhī. qí tíng wǔ zhī xià, lí luò zhī jiān, cǎo mù zhū yào, yǐ duī jī yǐ. hū xián bù zhàng cè, xiāo yáo tián mǔ qī suì zhī bàng, liáo zì yí shì, wén cóng lín jiān, yǒu rén xiāng yǔ yán yuē: zhōng shān liú shāng, jīn rì yǐ cì zhēn shù yǐ, gài yīn gōng dǔ hǎo zhī suǒ gǎn hū. kuī lín zhōng, yǎo wú rén jī. bēn guī qǔ shù, xiū ér fú zhī. yuè yú, chǐ fā yì shèng, mào rú yīng tóng jǔ bù qīng sù, kě jí chí mǎ dēng shè yún yán, wú fù kùn bèi. yòu yuè yú, zuò zhī sì fāng zhī shì, yàn ruò fú qì, nǎi rù shàng qiáng dòng zhōng. xián tōng chū, yǒu jiǔ jiā yǐ qiáo sǒu shāo yì, jǐn lǐ jiē zhī. lěi yuè fù yī zhì, yīn wèi jiǔ jiā yuē: wǒ shān zhōng liú shāng yě, sù gōng shuǐ mò, yuàn liú yī tú, yǐ chóu jiàn dài zhī hòu. shǐ bèi zēng sù, ér yuē yǐ zài lái. yī rì guǒ zhì jiǔ jiā, yuán háo yùn sī, qǐng kè ér qiān shān wàn shuǐ, fēi shì gōng zhī suǒ jí. jiāng qù, wèi jiǔ jiā yuē: wǒ zǔ huái nán wáng, jīn wèi jiǔ hǎi zǒng sī, jū liè zhēn zhī rèn. shòu wǒ yǐ nán míng dōu shuǐ zhī zhì, xún rì yuǎn bié, bù fù lái yǐ. rú shì shí xǔ rì, tiān sè qíng jì, xiāng fēng ruì yún, mí bù shān gǔ, qiáo zhě jiàn kōng zhōng qí chéng, fēi jǔ nán qù. chū xiān chuán shí yí
劉商者，中山靖王之後。舉孝廉，歷官合淝令。而篤好無為清簡之道。方術服煉之門，五金八石，所難致者。必力而求之。人有方疏，未合煉施效者，必資其藥石，給其爐鼎，助使成之，未嘗有所覬覦也。因泛舟苕霅間，遂卜居武康上強山下。有樵童藥臾，雖常草木之藥，詣門而售者，亦答以善價。一旦，樵夫鬻樵，有術一把，商亦厚價致之。其庭廡之下，籬落之間，草木諸藥，已堆積矣。忽閒步杖策，逍遙田畝蹊隧之傍，聊自怡適，聞藂林間，有人相與言曰：「中山劉商，今日已賜真術矣，蓋陰功篤好之所感乎。」窺林中，杳無人跡。奔歸取術，修而服之。月余，齒發益盛，貌如嬰童；舉步輕速，可及馳馬；登涉雲岩，無復困憊。又月余，坐知四方之事，驗若符契，乃入上強洞中。咸通初，有酒家以樵叟稍異，盡禮接之。累月復一至，因謂酒家曰：「我山中劉商也，夙攻水墨，願留一圖，以酬見待之厚。」使備繒素，而約以再來。一日果至酒家，援毫運思，頃刻而千山萬水，非世工之所及。將去，謂酒家曰：「我祖淮南王，今為九海總司，居列真之任。授我以南溟都水之秩，旬日遠別，不復來矣。」如是十許日，天色晴霽，香風瑞雲，彌布山谷，樵者見空中騎乘，飛舉南去。（出《仙傳拾遺》）
