zhōng láng lǐ qìng yuǎn, jiǎo zhà qīng xiǎn, chū shì huáng tài zǐ, pō dé chū rù. zàn shí chū wài, jí shì wēi quán. zǎi xiàng zhī xià, xián wèi zhī yào rén. zǎi zhí fāng shí jí lái, zhū rén mìng zuò, jí qiǎn yī rén mén wài jí huàn yún: diàn xià jiàn zhào!
中郎李慶遠，狡詐輕險，初事皇太子，頗得出入。暫時出外，即恃威權。宰相之下，咸謂之要人。宰執方食即來，諸人命坐，即遣一人門外急喚云：「殿下見召！」

cōng máng tǔ fàn ér qù. zhū sī jiē rú cǐ jì. qǐng yè zhǔ shì, mài guān yù yù, suǒ qiú bì suì yān. dōng gōng hòu shāo shāo shū zhī, réng qián rù zhàng nèi, shí shì guān zhī fàn. wǎn chū wài, fù tòng dà zuò, yóu zhà yún: tài zǐ cì guā, dàn zhī tài duō, yǐ zhì sī jí.
匆忙吐飯而去。諸司皆如此計。請謁囑事，賣官鬻獄，所求必遂焉。東宮後稍稍疏之，仍潛入仗內，食侍官之飯。晚出外，腹痛大作，猶詐云：「太子賜瓜，啖之太多，以致斯疾。」

xū yú huò luàn, tǔ chū wèi shì suǒ shí cū mǐ fàn, jí huáng chòu jiǔ jī láng jí. fán shì xiǎo rén dé chǒng, duō wèi cǐ zhuàng yě.
須臾霍亂，吐出衛士所食粗米飯，及黃臭韭齏狼藉。凡是小人得寵，多為此狀也。