wéi yáng shí yǒu zhě, jiē jiā chǎn cū fēng, shǒu fèn zhī zú, bù gàn lù wèi, bù tān huò cái, mù xuán zhī dào zhě yě. xiāng yuē wèi yǒu, ruò xiōng dì yān. shí hǎi nèi yòu ān, mín rén xū yuè, jù yǐ jiǔ shí wèi yú, zì lè qí zhì. shǐ yú yī jiā, zhōu yú shí shì, lǜ yǐ wèi cháng. hū yǒu yī lǎo sǒu, yī fú zǐ bì, qì mào yíng ruò, shì pín jù bù zú zhī shì yě. yì zhe má yī, yù shí rén mò, yǐ zào qí huì. zhòng jì shì qíng, yì jiē mǐn zhī, bù jiā chì zhú. zuì bǎo zì qù, mò zhī suǒ zhī. yī dàn yán yú zhòng yuē: yú lì kùn zhī shì yě. xìng zhòng rén xǔ péi zuò mò, bù yǐ wèi zé. jīn shí rén zhì yàn, jiē dé yù zhī. xí jì zhōu bì, yì yuàn lì wèi yī huì, yǐ dá hòu ēn. yuē yǐ tā rì, yuàn dé tóng wǎng.
維揚十友者，皆家產粗豐，守分知足，不干祿位，不貪貨財，慕玄知道者也。相約為友，若兄弟焉。時海內又安，民人胥悅，遽以酒食為娛，自樂其志。始於一家，周於十室，率以為常。忽有一老叟，衣服滓弊，氣貌贏弱，似貧窶不足之士也。亦著麻衣，預十人末，以造其會。眾既適情，亦皆憫之，不加斥逐。醉飽自去，莫知所之。一旦言於眾曰：「餘力困之士也。幸眾人許陪坐末，不以為責。今十人置宴，皆得預之。席既周畢，亦願力為一會，以答厚恩。約以他日，願得同往。」

zhì qī, shí yǒu rú qí yán, xiāng shuài yǐ dài. líng chén, pín sǒu guǒ zhì, xiāng yǐn xú bù yì dōng táng jiāo wài, bù jué wèi yuǎn. cǎo mǎng zhōng máo wū liǎng sān jiān, qīng cè yù cuī. yǐn rù qí xià, yǒu gài zhě shù bèi zài yān, jiē shì péng fà chún yī, xíng zhuàng huì lòu. sǒu zhì, gài zhě xiāng gù ér qǐ, qiáng lì yǐ qí qí mìng. sǒu lìng sǎo chú shè xià, chén liè qú tú wán, bù yǐ jiān xí, xiāng yāo huán zuò. rì jì gàn yǐ, xián yǒu jī sè. jiǔ zhī, gè yǐ xī yán zhú zhù, zhì yú kè qián. qūn xún, shù bèi gòng jǔ yī jù bǎn rú àn, zhǎng sì wǔ chǐ, shè yú xí zhōng, yǐ yóu pà mù zhī xīn. shí yǒu xiāng gù, wèi bì jì jī, shén yǐ wèi xǐ. jì sā yóu pà, qì tóng tóng rán!
至期，十友如其言，相率以待。凌晨，貧叟果至，相引徐步詣東塘郊外，不覺為遠。草莽中茆屋兩三間，傾側欲摧。引入其下，有丐者數輩在焉，皆是蓬髮鶉衣，形狀穢陋。叟至，丐者相顧而起，牆立—以俟其命。叟令掃除舍下，陳列蘧蒤完，布以菅席—，相邀環坐。日既旰矣，咸有飢色。久之，各以醯鹽竹箸—，置於客前。逡巡，數輩共舉一巨板如案，長四五尺，設於席中，以油帊幕之心。十友相顧，謂必濟飢，甚以為喜。既撒油帊，氣燑燑然！」

shàng wèi kě biàn. jiǔ ér shì zhī, nǎi shì zhēng yī tóng ér, kě shí shù suì, yǐ mí làn yǐ. ěr mù shǒu zú, bàn yǐ duò luò. sǒu yī ràng quàn miǎn, shǐ zhòng jiù shí. zhòng shēn xián zhī, duō tuō yǐ yù bǎo, yì yǒu fèn huì táo qù, dōu wú kěn shí zhě. sǒu zòng yì cān dàn, shì yǒu yíng wèi, shí zhī bù jǐn, jí mìng zhū gài qíng qù, lìng jǐn shí zhī. yīn wèi zhū rén yuē: cǐ suǒ shí zhě, qiān suì rén cān yě. pō shén nán qiú, bù kě yī yù. wú dé cǐ wù, gǎn zhū gōng yán yù zhī ēn, liáo yù xiāng bào. qiě shí zhī zhě, bái rì shēng tiān, shēn wèi shàng xiān. zhòng jì bù shí, qí mìng yě fū!
尚未可辨。久而視之，乃是蒸一童兒，可十數歲，已糜爛矣。耳目手足，半已墮落。叟揖讓勸勉，使眾就食。眾深嫌之，多托以飫飽，亦有忿恚逃去，都無肯食者。叟縱意餐啖，似有盈味，食之不盡，即命諸丐擎去，令盡食之。因謂諸人曰：「此所食者，千歲人參也。頗甚難求，不可一遇。吾得此物，感諸公延遇之恩，聊欲相報。且食之者，白日升天，身為上仙。眾既不食，其命也夫！」

zhòng jīng yì, huǐ xiè wèi jí. sǒu cù wèn zhū gài, lìng shí qì jí lái. é ér gài zhě huà wèi qīng tóng yù nǚ, fān gài dǎo cóng, yǔ sǒu yī shí shēng tiān. shí yǒu kū xīn zhuī qiú, gèng mò néng jiàn.
眾驚異，悔謝未及。叟促問諸丐，令食訖即來。俄而丐者化為青童、玉女，幡蓋導從，與叟一時升天。十友刳心追求，更莫能見。