dà hé mò suì, yǒu shū shēng wén xiāo zhě, hǎi nèi wú jiā, yīn píng gěng dǐ zhōng líng jùn. shēng xìng róu ér qià dào, mào qīng ér chū chén, yǔ zǐ jí gōng dào shì liǔ qī gān shàn, suì zhǐ qí gōng, sān sì nián yǐ, zhōng líng yǒu xī shān, shān yǒu yóu wéi guān, jí xǔ xiān jūn xùn shàng shēng dì yě. měi suì zhì zhōng qiū shàng shēng rì, wú yuè chǔ shǔ rén, bù yuǎn qiān lǐ ér xié zhì míng xiāng zhēn guǒ huì xiù jīn qián, shè zhāi jiào, qiú fú yòu shí zhōng líng rén wàn shù, chē mǎ xuān tián, shì nǚ zhì bǐ, shù shí lǐ kǔ guān huì qí jiān yǒu háo jié, duō yǐ jīn zhào míng shū shàn ōu zhě, yè yǔ zhàng fū xián lì, wò bì lián tà ér chàng, qí diào qīng, qí cí yàn, wéi duì dá mǐn jié zhě shèng. shí wén xiāo yì wǎng guān yān, dǔ yī shū, yōu lán zì fāng, měi yù bù yàn, yún gū bì luò, yuè dàn hán kōng. líng qí cí lǐ, tuō chén chū sú, yì xié wù wài. qí cí yuē: ruò néng xiāng bàn zhì xiān tán, yīng dé wén xiāo jià cǎi luán, zì yǒu xiù rú bìng jiǎ zhàng, qióng tái bù pà xuě shuāng hán.
大和末歲，有書生文蕭者，海內無家，因萍梗抵鍾陵郡。生性柔而洽道，貌清而出塵，與紫極宮道士柳棲乾善，遂止其宮，三四年矣，鍾陵有西山，山有游帷觀，即許仙君遜上升地也。每歲至中秋上升日，吳、越、楚、蜀人，不遠千里而攜摯名香、珍果、繪繡、金錢，設齋醮，求福祐時鐘陵人萬數，車馬喧闐，士女櫛比，數十里苦癏闠其間有豪傑，多以金召名姝善謳者，夜與丈夫閒立，握臂連踏而唱，其調清，其詞艷，惟對答敏捷者勝。時文蕭亦往觀焉，睹一姝，幽蘭自芳，美玉不艷，雲孤碧落，月淡寒空。聆其詞理，脫塵出俗，意諧物外。其詞曰：「若能相伴陟仙壇，應得文蕭駕彩鸞，自有繡襦並甲帳，瓊台不怕雪霜寒。」

shēng jiǔ wèi zhī, yuē: wú xìng míng qí zhào hū? cǐ bì shén xiān zhī chóu lǚ yě.
生久味之，曰：「吾姓名其兆乎？此必神仙之儔侶也。」

jìng zhí zú xià qù. shū yì pàn shēng.
竟植足下去。姝亦盼生。

jiǔ zhī, gē bà, bǐng zhú chuān dà sōng jìng jiāng jǐn, zhì shān mén shí, mào xiǎn ér qù. shēng yì qián niè qí zōng. zhú jiāng jǐn, yǒu xiān tóng shù bèi, chí sōng jù ér dǎo zhī. shēng yīn shī shēng, shū nǎi jué, huí shǒu ér jié: mò fēi wén xiāo yé?
久之，歌罷，秉燭穿大松徑將盡，陟山捫石，冒險而去。生亦潛躡其蹤。燭將盡，有仙童數輩，持松炬而導之。生因失聲，姝乃覺，回首而潔：「莫非文蕭耶？」

shēng yuē: rán.
生曰：「然。」

mèi yuē: wú yǔ zi shù wèi hé ér qíng zhī wàng, nǎi dé rú shì yě.
妹曰：「吾與子數未合而情之忘，乃得如是也。」

suì xiāng yǐn zhì jué dǐng tǎn rán zhī dì, shì wèi shén yán, yǒu jī àn wéi wò, jīn lú guó xiāng, yǔ shēng zuò dìng, yǒu èr xiān é gè chí bù shū, qǐng shū xiáng duàn, qí jiān duō jiāng hú chén nì zhī shì.
遂相引至絕頂坦然之地，侍衛甚嚴，有几案帷幄，金爐國香，與生坐定，有二仙娥各持簿書，請姝詳斷，其間多江湖沉溺之事。

mǒu rì, fēng bō wù shā hái zhì. shū nù yuē: qǐ róng yì ér wù yé?
某日，風波誤殺孩稚。姝怒曰：「豈容易而誤耶？」

xiān é chí shū jì qù, hū tiān dì àn huì, fēng léi zhèn nù, bǎi liè zhàng wéi, qīng fù xiāng jǐ. shēng kǒng jù bù gǎn bàng shì. shū cāng huáng pī yī bǐng jiǎn, kòu chǐ sù róng, fú dì dài zuì. é ér fēng yǔ tiē xī, xīng xiù chén bù, yǒu xiān tóng zì tiān ér jiàng, chí tiān pàn, xuān yuē: wú cǎi luán yǐ sī yù ér xiè tiān jī, zhé wèi mín qī yī jì.
仙娥持書既去，忽天地黯晦，風雷震怒，擺裂帳帷，傾覆香幾。生恐懼不敢傍視。姝倉皇披衣秉簡，叩齒肅容，伏地待罪。俄而風雨帖息，星宿陳布，有仙童自天而降，持天判，宣曰：「吳彩鸞以私慾而泄天機，謫為民妻一紀。」

shū suì hào qì, yǔ shēng xié shǒu xià shān ér guī zhōng líng. shēng fāng zhī shū xìng míng, yīn jié yuē: fū rén zhī shī, kě dé wén hū?
姝遂號泣，與生攜手下山而歸鍾陵。生方知姝姓名，因詰曰：「夫人之失，可得聞乎？」

shū yuē: wǒ fù wú xiān jūn měng, yù zhāng rén yě. jìn shū yǒu chuán. cháng chí xiào xíng, jì rén lì wù, lì zhèng qū xié. jīn wèi xiān jūn, míng biāo dòng fǔ. wú yì wèi xiān, zhǔ yīn jí, jǐn liù bǎi nián yǐ. dǔ sè jiè ér xìng xīn, é zāo qí zhé, rán zi yì yīn wú kě chū shì yǐ.
姝曰：「我父吳仙君猛，豫章人也。《晉書》有傳。常持孝行，濟人利物，立正祛邪。今為仙君，名標洞府。吾亦為仙，主陰籍，僅六百年矣。睹色界而興心，俄遭其謫，然子亦因吾可出世矣。」

shēng sù qióng hán, bù néng zì shàn. shū yuē: jūn dàn jù zhǐ, wú xiě sūn miǎn táng yùn.
生素窮寒，不能自贍。姝曰：「君但具紙，吾寫孫愐《唐韻》。」

rì yī bù, yùn bǐ rú fēi, měi yù huò wǔ mín. mín jiāng jǐn, yòu wèi zhī. rú cǐ jǐn shí zài, zhì huì chāng èr nián, shāo wèi rén zhī, suì yǔ wén shēng qián bēn xīn wú xiàn yuè wáng shān cè bǎi xìng jùn jǔ cūn zhōng, fū qī gòng xùn tóng zǐ shù shí rén. zhǔ rén xiāng zhī shén hòu, yù rěn. shū yīn tí bǐ zuò shī yuē: yī bān yǔ liǎng bān, yǐn rù yuè wáng shān. shì shù jīn táo jǐn, yān luó dé zài hái. xiāo shēng yí lù dī, hè chì xiàng yún jiān. yī lì xiān rén yào, fú zhī néng zhù yán.
日一部，運筆如飛，每鬻獲五緡。緡將盡，又為之。如此僅十載，至會昌二年，稍為人知，遂與文生潛奔新吳縣越王山側百姓郡舉村中，夫妻共訓童子數十人。主人相知甚厚，欲稔。姝因題筆作詩曰：「一斑與兩斑，引入越王山。世數今逃盡，煙蘿得再還。蕭聲宜露滴，鶴翅向雲間。一粒仙人藥，服之能駐顏。」

shì yè, fēng léi zhòu zhì, wén èr hǔ páo xiào yú yuàn wài. jí míng, shī èr rén suǒ zài. líng chén, yǒu qiáo zhě zài yuè shān, jiàn èr rén gè kuà yī hǔ, xíng bù rú fēi, zhì fēng luán ér qù. jùn shēng wén zhī jīng hài, yú àn shàng jiàn yù hé zǐ, kāi zhī, yǒu shén dān yī lì, jìng ér tūn zhī, què hào shǒu ér fǎn tóng yán. hòu jìng bù fù jiàn èr rén. jīn zhōng líng rén duō yǒu wú shì suǒ xiě táng yùn zài yān.
是夜，風雷驟至，聞二虎咆哮於院外。及明，失二人所在。凌晨，有樵者在越山，見二人各跨一虎，行步如飛，陟峰巒而去。郡生聞之驚駭，於案上見玉合子，開之，有神丹一粒，敬而吞之，卻皓首而返童顏。後竟不復見二人。今鍾陵人多有吳氏所寫《唐韻》在焉。