kāi yuán zhōng, xiá kǒu duō hǔ. wǎng lái zhōu chuán, jiē bèi shāng hài. zì hòu dàn shì yǒu chuán jiāng xià xiá zhī shí, jí dǐng yī rén chōng sì hǔ, fāng jǔ chuán wú huàn. bù rán, zé chuán zhōng bèi hài zhě zhòng yǐ. zì cǐ chéng lì, chuán liú yī rén shàng àn sì hǔ. jīng shù rì, qí hòu yǒu yī chuán, nèi jiē háo qiáng, shù nèi yǒu yī rén dān qióng, bèi zhòng tuī chū, lìng shàng àn sì hǔ. qí rén zì dù lì bù néng jù, nǎi wèi chū chuán, ér wèi zhū rén yuē: mǒu pín qióng, hé wèi zhū gōng dài sǐ, rán rén gè yǒu fèn dìng, gǒu bù biàn wèi qí suǒ hài, mǒu bié yǒu kěn chéng, zhū gōng néng yǔn xǔ fǒu?
開元中，峽口多虎。往來舟船，皆被傷害。自後但是有船將下峽之時，即頂一人充飼虎，方舉船無患。不然，則船中被害者眾矣。自此成例，船留一人上岸飼虎。經數日，其後有一船，內皆豪強，數內有一人單窮，被眾推出，令上岸飼虎。其人自度力不能拒，乃為出船，而謂諸人曰：「某貧窮，合為諸公代死，然人各有分定，苟不便為其所害，某別有懇誠，諸公能允許否？」

zhòng rén wén qí yǔ yán shén qiè, wèi zhī chuàng rán ér wèn yuē: ěr yǒu hé shì?
眾人聞其語言甚切，為之愴然而問曰：「爾有何事？」

qí rén yuē: mǒu jīn biàn shàng àn, xún qí hǔ zōng, dāng zì bié yǒu jì jiào. dàn kěn wèi mǒu liú chuán tān xià, zhì rì wǔ shí ruò bù lái, jí rèn chuán qù yě.
其人曰：「某今便上岸，尋其虎蹤，當自別有計較。但懇為某留船灘下，至日午時若不來，即任船去也。」

zhòng rén yuē: wǒ děng rú jīn biàn pō chuán tān xià, bù zhǐ zhù jīn rì wǔ shí, jiān wèi ěr liú sù, qí míng rì ruò bù lái, chuán jí qù yě.
眾人曰：「我等如今便泊船灘下，不止住今日午時，兼為爾留宿，俟明日若不來，船即去也。」

yán qì, chuán nǎi xià tān. qí rén nǎi zhí yī zhǎng kē fǔ, biàn shàng àn, rù shān xún hǔ, bìng bù jiàn yǒu rén zōng, dàn jiàn hǔ jī ér yǐ, lín mù shēn suì, qí rén nǎi jiàn yí lù hǔ zōng shén chóu, nǎi gèng xún zhī. zhì yī shān ài ní jí shén, hǔ zōng zhuǎn duō. gēng xíng bàn lǐ, jí jiàn yī dà shí shì, yòu yǒu yī shí chuáng, jiàn yī dào shì zài shí chuáng shàng ér shú mèi, jià shàng yǒu yī zhāng hǔ pí. qí rén yì shì biàn hǔ zhī suǒ, nǎi niè zú, yú jià shàng qǔ pí, zhí fǔ yī pí ér lì. dào shì hū jīng jué, yǐ shī jià shàng hǔ pí, nǎi yuē: wú hé shí zhuāng, rǔ hé qiè wú pí?
言訖，船乃下灘。其人乃執一長柯斧，便上岸，入山尋虎，並不見有人蹤，但見虎跡而已，林木深邃，其人乃見一路虎蹤甚稠，乃更尋之。至一山隘；泥極甚，虎蹤轉多。更行半里，即見一大石室，又有一石床，見一道士在石床上而熟寐，架上有一張虎皮。其人意是變虎之所，乃躡足，於架上取皮，執斧衣皮而立。道士忽驚覺，已失架上虎皮，乃曰：「吾合食妝，汝何竊吾皮？」

qí rén yuē: wǒ hé shí ěr, ěr hé fǎn yǒu shì yán?
其人曰：「我合食爾，爾何反有是言？」

èr rén zhēng jìng, yí shí bù yǐ. dào shì cí qū, nǎi yuē: jūn yǒu zuì yú shàng dì, bèi zhé zài cǐ wèi hǔ, lìng shí yī qiān rén. wú jīn yǐ shí jiǔ bǎi jiǔ shí jiǔ rén, wéi qiàn rǔ yī rén, qí shù dāng zú. wú jīn bù xìng, wèi rǔ qiè pí, ruò bù guī, wú bì xū bié gèng wèi hǔ, yòu shí yī qiān rén yǐ. jīn yǒu yī jì, wú yǔ rǔ jù huò liǎng quán, kě hū?
二人爭竟，移時不已。道士詞屈，乃曰：「君有罪於上帝，被謫在此為虎，令食一千人。吾今已食九百九十九人，唯欠汝一人，其數當足。吾今不幸，為汝竊皮，若不歸，吾必須別更為虎，又食一千人矣。今有一計，吾與汝俱獲兩全，可乎？」

qí rén yuē: kě yě.
其人曰：「可也。」

dào shì yuē: rǔ jīn dàn zhí pí hái chuán zhōng, jiǎn fà jí xū bìn shǎo xǔ, jiǎn zhǐ zhǎo jiǎ, jiān tóu miàn jiǎo shǒu, jí shēn shàng gè lì shǎo xuè èr sān shēng, yǐ gù yī sān liǎng shì guǒ zhī. dài wú dào àn shàng, rǔ kě pāo pí yǔ wú, wú qǔ pī yǐ, huà wèi hǔ, jí jiāng cǐ wù pāo yǔ wú qǔ ér shí zhī, jí yǔ rǔ wú yì yě.
道士曰：「汝今但執皮還船中，剪髮及須鬢少許，剪指爪甲，兼頭面腳手，及身上各瀝少血二三升，以故衣三兩事裹之。待吾到岸上，汝可拋皮與吾，吾取披已，化為虎，即將此物拋與吾取而食之，即與汝無異也。」

qí rén suì pī pí zhí fǔ ér guī. chuán zhōng zhū rén jīng yà, ér bèi shù qí yóu. suì yú chuán zhōng, yī hǔ suǒ jiào dài zhī.
其人遂披皮執斧而歸。船中諸人驚訝，而備述其由。遂於船中，依虎所教待之。

chí míng, dào shì yǐ zài àn shàng, suì pāo pí yǔ zhī. dào shì qǔ pí yī zhèn xùn, é biàn chéng hǔ, xiāo hǒu tiào zhí, yòu pāo yī yǔ hǔ, nǎi niè shí ér qù. zì hòu biàn bù wén yǒu hǔ shāng rén. zhòng yán shí rén shù zú, zì dāng guī tiān qù yǐ.
遲明，道士已在岸上，遂拋皮與之。道士取皮衣振迅，俄變成虎，哮吼跳躑，又拋衣與虎，乃齧食而去。自後便不聞有虎傷人。眾言食人數足，自當歸天去矣。