jì lǎo zhī shì yǔ yǔ xiāng sì, cuī gōng zhī míng, zì shì dāng chuán yě
霁潦之事与雨相似，崔公之明，自是当传也

cuī jié wèi hé nán yǐn, yì yǒu dà jiǎ wáng kě jiǔ, zhuǎn huò jiāng hú jiān, zhí páng xūn luàn, jǐn wáng qí zī bù dé guī. qī yì bo zhě yáng gàn fū zī cún wáng. gàn fū yuè qí sè qiě lì qí fù, jì zhàn, yáng jīng yuē: nǎi fū dài bù hái yǐ. yīn yǐ bǎi jīn xiè méi zhě yòu pìn zhī, qī nǎi jià gàn fū, suì wèi fù rén. jí xú zhōu píng, kě jiǔ kùn shén, gài yī shí guī lǘ lǐ wǎng jiàn qī, gàn fū dà nù, gòu zhú zhī. qī yì lì zì yán, gàn fū hòu nà huì, kě jiǔ fǎn dé zuì, zài sù fù zuò wū. kě jiǔ hèn tàn shī míng. jié zhì, kě jiǔ chén yuān, jié dé qí qíng, jí chì lì yǎn gàn fū bìng qián yù lì, xī fā qiú jiān, shā zhī, yǐ qī hái kě jiǔ. shí yín lǎo, yù jué ér jì.
崔碣为河南尹，邑有大贾王可久，转货江湖间，值庞勋乱，尽亡其赀不得归。妻诣卜者杨干夫咨存亡。干夫悦其色且利其富，既占，阳惊曰：乃夫殆不还矣。阴以百金谢媒者诱聘之，妻乃嫁干夫，遂为富人。及徐州平，可久困甚，丐衣食归闾里往见妻，干夫大怒，诟逐之。妻诣吏自言，干夫厚纳贿，可久反得罪，再诉复坐诬。可久恨叹失明。碣至，可久陈冤，碣得其情，即敕吏掩干夫并前狱吏，悉发赇奸，杀之，以妻还可久。时淫潦，狱决而霁。